บททั้งหมดของ I NEED YOU: บทที่ 81 - บทที่ 90

"Tyron, ok na ako. Puwede na ba tayong umuwi?" Paglalambing ni Emily sa binata.No, may kinuha akong bago mong doctor upang masuri nang husto ang sakit mo at mukhang lumala."Biglang kinabahan si Emily, hindi niya alam kung bakit parang lahat ng nangyayari sa kaniya ngayon ay pinagdududahan na ng binata. Mabilis niyang hinawakan ito sa kamay upang pigilan na tumawag ng doctor. "Tyron, alam kong pagod ka sa beyahe at sinalubong ka pa ng maraming problema sa kompanya kanina kaya ayaw ko na maabala ka pa nang husto dahil sa akin.""It doesn’t matter. Nangako ako sa iyo noon na alagaan ka at tulungan kaya ginagawa ko ito."Pilit na ngumiti si Emily sa binata kahit nasasakta2n sa kaalamang hindi dahil sa pagmamahal. "I know. Pero ok na ako, please I want to go home at para makapagpahinga ka na rin.""Hindi maari dahil hinimatay ka kanina." Matigas na turan ni Tyron. Lalabas na sana siya nang biglang tumunog ang cellphone niya. Nang makita kung sino ang caller ay agad niyang sinagot."Nakak

"Wala siya dito at hinatid ko sa dorm niya after naming kumain sa labas."Nakahinga nang maluwag si Tyron at safe ang dalaga."Kapag kinausap ka, huwag mo na sanang hayaang sumama ang loob sa iyo." Sinserong payo ni Timothy sa binata.Wala sa sariling napatango si Tyron sa lalaki. "Salamat!""Dahil kapag lumapit siyang muli sa akin ay baka hindi ko na siya pakawalan pa lalo na at gusto siya ng anak ko na maging ina." "Tinatakot mo ba ako?" Naasar na tanong ni Tyron at sinamaan ng tingin ang kaharap."Honest si Jesabell at totoong magmahal. Kayang magtiis at lumalaban para sa taong mahal niya. Hindi ko pa siya lubusang kilala pero alam kong dumanas siya nang hindi maganda upang ipaglaban ang pagmamahal niya sa iyo." Malayong sagot ni Timothy sa lalaki.Parang may pumiga sa puso ni Tyron dahil sa mga sinabi ni Timothy. Hindi niya maitanggi kung ano ang speculation ng lalaki dahil natauhan na rin siya kanina."Huwag mo na rin sanang hayaang ma bully siya sa mismong kompanya mo." Dugtong

Galit na galit si Emily nang dumating sa bahay at wala si Tyron. Hindi talaga siya binalikan kanina sa hospital kaya mag isa siyang umuwi. Ang balak na panunuyo sa binata ay hindi magawa at wala si Tyron.Umalis na si Nida sa harapan ng dalaga at baka sa kaniya na naman ibunton ang galit nito. Habang tumatagal ay mukhang nag iba na ang ihip ng hangin kaya nag aalala siya para sa sarili. Kapag bumalik si Jesabell at maging reyna sa mansion ay tiyak na wala na siyang lugar dito. Nakailang buga ng hangin si Emily habang nanlilisik ang mga mata dahil sa galit. Hindi niya matanggap na wala na siyang halaga sa puso ni Tyron ngayon at si Jesabell na lang ang inaalala. Pagkaiwan sa kaniya kanina sa hospital ay hindi na siya binalikan. Ni hindi rin siya kinakamusta ngayon kung nakauwi na ba o nasa hospital pa rin. Malalim na ang gabi kaya siguradong hindi na ito uuwi pa."Relax, hindi ka maaring pumangit dahil sa galit at selos!" Kausap ni Emily sa sarili habang nakaharap sa malaking salamin.

"What the hell are you doing?" Bulyaw ni Tyron kay Emily.Bumuka ang bibig ni Emily ngunit nanginig ang ibabang labi dahil sa kabang nadarama at galit. "She.... she kissed you!" Naiiyaj niyang turo kay Jesabell. "I kissed her and it's none of your business to interfere!"Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Jesabell at hindi makapaniwala sa narinig na sinabi ni Tyron kay Emily. Siguradong durog at duguan ang puso ni Emily sa masakit na salitang binitiwan ni Tyron. Ang sakit niyong nakita na ngang may kahalikang iba ang lalaking mahal ay pagsabihan pa na parang basura sa buhay ng binata."So-sorry, I'm just worried na baka may ibang makakita sa inyo. Alam mong ang alam ng lahat dito ay ako ang fiancee mo." Naiiyak pa rin na paliwanag ni Emily sa binata. Nangunot ang noo ni Tyron at wala siyang matandaang nag announce siya tungkol sa relasyon nila ni Emily sa kompanya."Tyron, ang alam ng lahat dito ay kapatid mo si Jesabell kaya hindi tama na makitang—""Hindi ko kailangan ang opini

Pagbalik ni Jesabell sa puwesto ay nakatingin sa kaniya ang lahat pero tahimik. Hindi niya alam kung bakit mukhang naaawa na naman ang tingin sa kaniya ng ilan. Ang iba ay mukhang nandidiri sa kaniya. Nagkibit balikat na lamang siya at hindi pinansin ang mga ito. Pagkaupo niya ay halos wala din siyang magawa. Wala kasing naglalakas loob na utusan pa siya at hindi niya gusto iyon."Ayusin ang trabaho at huwag gumaya sa isa diyan na gusto ay maging buhay senyprita lang dito sa kompanya." Malakas na pumalakpak pa si Katibag habang umiikot sa area.Umikot ang mga mata ni Jesabell at alam niyang siya ang pinaparinggan ng babaeng mataba. Bigla niyang naalalang mag draw na lang ng naisip niyang jewelry. Inspired siya ngayon at masaya kaya hindi niya dapat sayangin. "Jesabell, ano ang ginawa mo sa office ng CEO kanina?" Hindi na nakatiis na tanong ni Lory."Nothing." Matabang niyang sagot kay Lory habang patuloy sa ginagawa. "Hey, huwag madaya. Sige na ikuwento mo na!" Pamimilit ni Lory at