All Chapters of เชลยรักของฮองเฮาตัวร้าย: Chapter 31 - Chapter 40

ตอนที่ยี่สิบห้า หวงหรืออนุชายทั้งสามถูกส่งเข้าไปพักในตำหนักต่างๆพร้อมผู้ดูแลตามฐานะ หรือความจริงก็คือผู้เฝ้าระวังภัยนั่นเอง                จางชงเมิ่งกลับตำหนักซึ่งไม่เคยเข้าพักอาศัยอย่างเงื่องหงอย เขารู้ดีว่าฮองเฮาอาจรับอนุเพิ่มได้ในสักวัน แต่ไม่คาดว่านางจะหุนหันตัดสินใจโดยไม่ปรึกษาบอกกล่าว                อัครเสนาบดีจางเร่งเข้ามาพบบุตรชายด้วยความไม่พอใจ                “เดิมทีเจ้าบอกว่าเพียงส่งเสริมนางให้ขึ้นครองบัลลังก์ หลังจากนางตั้งครรภ์มังกรคลอดหลานชายสกุลจางออกมา พวกเราก็จะมีฮ่องเต้สายเลือดเดียวกันแล้ว แต่นี่นางถึงกับรับอนุเพิ่มอีกถึงสามคน แล้วครรภ์มังกรที่ว่าจะเป็นสายเลือดสกุลใดกันแน่”                “ท่านพ่อใ

เสียงสั่งการด้วยความโมโหก่อนจ้าวเฟยเฟิ่งจะสะบัดหน้าเดินออกไปยังตำหนักของจางชงเมิ่งเพื่อตอกหน้าผู้คนจนขบวนนางกำนัลและขันทีเดินตามแทบไม่ทัน จางชงเมิ่งซึ่งเพิ่งกลับเข้ามาในตำหนักของตนเองโดยยังไม่ได้รับรู้ว่ามีเรื่องใดถูกจ้าวฮองเฮาพุ่งเข้ากระชากตัวมาจุมพิตดุเดือดต่อหน้าผู้คนบริเวณหน้าตำหนักคล้ายต้องการแสดงให้ได้โจษจันเมื่อจุมพิตจนพอใจ จ้าวฮองเฮาก็ลากมืออนุชายคนโปรดเข้าไปในห้องนอนโดยไม่ใส่ใจเรื่องอื่นมือบางกระชากชุดเสื้อของชายหนุ่มออกโดยไม่ปรานีก่อนจะถอดชุดเสื้อหนาหนักของตนเองออกอย่างรวดเร็ว สองร่างเข้าพัวพันนัวเนียกันอย่างเร่าร้อน ทั้งมือและปากต่างคลึงเคล้นเลียไล้กันด้วยความร้อนแรงจางชงเมิ่งแม้ไม่เข้าใจแต่เมื่อหญิงสาวจู่โจมมาถึงเพียงนั้น เขาย่อมคล้อยตามและตอบสนองอย่างเต็มที่ จ้าวเฟยเฟิ่งผลักร่างหนาให้นอนลงแล้วขึ้นนั่งตรงกลางหว่างขาด้วยตนเองแท่งทวนแกร่งถูกดึงขึ้นๆลงๆเพื่อสำรวจความแข็งแรง ก่อนที่ร่างบางจะจับท่อนลำไปจดจ่อกับปากร่องดอกไม้ฉ่ำแล้วหย่อนตัวเองลงมาอย่างเหมาะเจาะหญิงสาวโยกขยับควบคุมการเข้าออกอย่างฮึกเหิม ขณะมือหนาทำได้เ

ตอนที่ยี่สิบแปด หาหลักฐาน “เชอะ ทำลายหลักฐานมาแล้วล่ะสิ จึงกล้าท้าทายเช่นนี้”“ทำลายที่ใด กลับจากจวนสกุลหวังพี่ก็ตรงมาที่นี่ จะมีเวลาใดทำอย่างที่เจ้าว่า น้องเฟย เจ้าฟังพี่หน่อยเถิด หวังลี่ถิงมีเจตนาไม่ดีต้องการยุแยงให้พวกเราแตกคอกัน พี่ย่อมรู้ตัวอยู่ก่อนไม่ปล่อยให้นางได้ทำสำเร็จตามแผนแน่”                “แล้วในห้องนั่น เข้าไปทำสิ่งใดกัน”                “นางแสร้งว่ามีของสำคัญจึงให้พี่ช่วยค้นหา พี่ทำทีเป็นช่วยหาของแต่สังเกตท่าทางของนางโดยตลอด จู่ๆนางก็แสร้งทำถ้วยน้ำชาหกใส่ชุดเสื้อผ้าแล้วขอตัวไปเปลี่ยนที่หลังฉากเพื่อยั่วยวน แต่นางหรือจะงดงามเท่าน้องเฟย พี่ไม่มีวันหลงกลตื้นๆพวกนี้ จึงฉวยโอกาสค้นข้าวของในห้องของนางจนทั่ว”               

ตอนที่สามสิบ เจ้าแผนการ เมื่อเห็นว่าองครักษ์เงาถูกส่งออกไปแล้ว หวงฮุ่ยจือจึงรีบลุกขึ้นเดินออกไปอย่างรวดเร็วจ้าวเฟยเฟิ่งสบตานิ่งเฉยของไป๋ชุนกังก่อนจะล้มตัวลงนอนอย่างหมดสิ้นเรี่ยวแรง ไม่นานก็มีเสียงคนหลายคนเดินตรงมายังห้องบรรทมโดยมีนางกำนัลหนิงเหอเปิดประตูนำเข้ามาจ้าวฮองเฮามองใบหน้าที่เดินเรียงกันมาอย่างพร้อมเพรียงด้วยสายตาฉงนสงสัยโดนเฉพาะคนสุดท้ายซึ่งนางไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน“หนิงเหอ เหตุใดจึงเป็นเจ้าที่พาคนพวกนี้เข้ามา เกากงกงเล่า อยู่ที่ใด ไยไม่มากราบทูลขออนุญาตก่อน” จ้าวฮองเฮาตรัสถามเสียงอ่อนแรงความจริงนางสงสัยอยู่แต่แรกแล้วว่า ช่วงหลายวันมานี้ เหตุใดนางกำนัลหนิงอันและหนิงอ้ายจึงหายหน้าไป อีกทั้งเกากงกงเองก็หายไปเช่นกัน มีเพียงหนิงเหอซึ่งอยู่ดูแลรับใช้ แต่ด้วยอ่อนแรงเต็มทนจึงไม่อยากถามให้มากความ “พวกเราคงรบกวนเวลาฮองเฮาไม่นาน ไม่ต้องสร้างความยุ่งยากให้เกากงกงหรอกพ่ะย่ะค่ะ” เสนาบดีหวังเอ่ยตอบเสียงระรื่น“พวกเจ้ามีเรื

ตอนที่สามสิบเอ็ด ผิดแผนอัครเสนาบดีจาง เสนาบดีคลัง เสนาบดีกรมพิธีการ ขุนนางคนสำคัญอีกสามสี่คนซึ่งทยอยเดินเข้ามาต่างแยกย้ายกันไปนั่งเรียงสองฝั่งห้องโถง ในขณะที่จางชงเมิ่ง ข่งซีห่าวและไป๋ชุนกังเดินไปยืนด้านหลังจ้าวฮองเฮาในฐานะอนุชายเกากงกงก้าวออกมาจากด้านข้างพร้อมประกาศเสียงดัง“ถวายบังคมจ้าวฮองเฮา”เสียงทำความเคารพและถวายพระพรดังขึ้นกึกก้องพร้อมเพรียง“พวกเจ้ายังไม่รีบคุกเข่าลงอีก” เกากงกงตวาดกลุ่มคนที่โดนควบคุมอยู่ตรงกลางอย่างโมโห คนพวกนี้สั่งการให้จับกุมเขาไปขังไว้ในตำหนักร้าง กว่าจะมีคนไปช่วยออกมาก็อดข้าวอดน้ำอยู่หลายวันทหารต่างช่วยกันใช้อาวุธกระแทกเข้าที่หลังและขาจนคนทั้งกลุ่มต้องคุกเข่าลงอย่างไม่เต็มใจ“ข้าไม่เกี่ยวข้องด้วย เพียงถูกเชิญมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว ถึงอย่างไรข้าก็มีฐานะเป็นอ๋องคนหนึ่ง เจ้าควรให้เกียรติข้าบ้างนะจ้าวฮองเฮา” อ๋องหย่งรีบเอ่ยขึ้นเมื่อโดนกระแทกจนจำต้องคุกเข่าเป็นคนสุดท้าย“ไม่รู้เรื่องหรือ ให้เกียรติหรือ ท่านทำสิ่งใดไว้ย่อมร