All Chapters of ย้อนมายั่วองค์ชายรัชทายาท: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่หก ผู้ชนะการประมูลจนถึงรอบที่ห้าซึ่งเป็นรอบสุดท้าย ไป่เหลียนฮวาร่ายรำอย่างสุดฝีมือ โดยใช้ลีลายั่วยวนที่สุดเท่าที่คิดได้ออกมา นางยกขาขึ้นสูงก่อนจะวนขาไปรอบๆคล้ายท่าบัลเลต์ มือบางลูบไล้จากขาผ่านสะโพกมาหยุดตรงร่องกลางสะโพกจนได้ยินเสียงซี๊ดซ๊าดดังออกมาจากเหล่าผู้ชมหญิงสาวก้มลงจนทรวงอกล้นแทบทะลักออกมาก่อนจะค่อยๆเงยขึ้นเพื่อสบตายั่วยวน แล้วจบด้วยการแตะมือไปบนส่วนกลางอันบอบบางของร่างกายอย่างแผ่วเบาโอ๊ย ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยต้องทำอะไรขนาดนี้เลย ทำถึงขนาดนี้แล้ว ประมูลให้สูงสุดๆเลยนะเจ้าคะไป่เหลียนฮวาตะโกนในใจด้วยความเหน็ดเหนื่อยก่อนจะกลับไปยืนหอบอยู่ด้านหลังม่านบางอีกครั้งเสียงประมูลเซ็งแซ่ดังขึ้นไม่หยุดเนื่องจากรอบนี้เป็นรอบสุดท้าย ดังนั้นเหล่าชายหนุ่มซึ่งนั่งรอดูความครึกครื้นจึงแสดงตัวออกมาอย่างต่อเนื่องจนราคาประมูลขึ้นไปถึง80เหรียญทองแล้วป้าผู้ดูแลเตรียมตัวลุกขึ้นด้วยคาดว่าราคาคงสุดอยู่ที่ตรงนี้ ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นราคาที่สูงที่สุดตั้งแต่เปิดหอเริงรมย์มา ผู้ใดจะคิดว่าสตรีธรรมดานางหนึ่งจะประมูลพรหมจรรย์ได

ตอนที่แปดทั้งคืนเลยหรือเสียงร้องครวญครางอย่างต่อเนื่องไม่หยุด ก่อนที่ร่างงามจะค่อยๆคลายการเกร็งตัวและลดสะโพกลงมา“เจ้าสุขสมอยู่เพียงผู้เดียว ถึงคราเจ้าต้องช่วยให้ข้าสุขสมบ้างแล้ว” ชายหนุ่มกระซิบแผ่วก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นจุมพิตเร่าร้อนอีกคราเพื่อปลุกอารมณ์ให้หญิงสาวเร่งร้อนขึ้นอีกครั้งแก่นกายแกร่งจ่ออยู่ปากทางเข้าอย่างเตรียมพร้อมและรอเวลาชายหนุ่มแหวกร่องน้ำซึ่งยามนี้เจิ่งนองไปด้วยน้ำแห่งความสุข“ข้าจะค่อยๆใส่เข้าไปเจ้าไม่ต้องเกร็ง” ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะค่อยๆจับแท่งแข็งสอดใส่เข้าไปอย่างช้าๆไป่เหลียนฮวายังเป็นสาวบริสุทธิ์ดังนั้นจึงย่อมเจ็บปวดเป็นธรรมดา แต่บัวสโรชินีเคยรับความรู้สึกนี้มาแล้วจึงพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็นๆและลดความเกร็งเพื่อให้เจ็บน้อยลงเมื่อชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวเริ่มยอมรับส่วนแข็งแกร่งนั้นเข้าไปทีละน้อย เขาจึงค่อยๆขยับเคลื่อนร่างเข้าออกเพื่อสร้างความคุ้นเคย ไม่นานแท่งแข็งแกร่งนั้นก็หายเข้าไปจนมองไม่เห็นชายหนุ่มหยุดนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเคลื่อนกายเข้าออกเป

ตอนที่เก้าเที่ยวเล่น“คุณหนูสามเจ้าขา ท่านป้าผู้ดูแลสั่งให้บ่าวเข้ามาช่วยคุณหนูแต่งตัวเจ้าค่ะ”“แต่งตัว ทำอันใด นางบอกว่าข้าพักได้ถึง7วันมิใช่หรือ นี่เพิ่งผ่านไปเพียง4วันเท่านั้น”“คุณชายจ้าวท่านนั้นส่งรถม้ามารับบอกว่าจะพาคุณหนูออกไปเที่ยวเจ้าค่ะ ท่านป้าผู้ดูแลเอ่ยว่าเขาซื้อเวลาคุณหนูเอาไว้แล้ว ดังนั้นจึงสามารถพาคุณหนูออกไปได้เจ้าค่ะ”ไป่เหลียนฮวาลุกขึ้นมาแต่งตัวอย่างมึนงงพาไปเที่ยว เขาคิดอย่างไรกัน ไม่นานนางก็ออกมาด้านหน้าหอเริงรมย์เป็นครั้งแรก ด้วยยามนี้ยังเช้าอยู่มาก ด้านหน้าหอซึ่งมักคึกคักในยามตะวันตกดินไปแล้วจึงเงียบสงัดไม่แลเห็นผู้คนรถม้าขนาดใหญ่จอดรออยู่อย่างสงบ อาหนิงช่วยประคองนางขึ้นไปส่งโดยมีผู้ดูแลชายออกมายืนดูแลความเรียบร้อยไป่เหลียนฮวานั่งมองไปมองมาอยู่ภายในรถม้าด้วยใจระทึกผ่านคืนแรกมาด้วยกันอย่างสุขสมไปถึงหลายครั้งหลายครา จะบอกว่านางไม่คิดถึงชายหนุ่มแซ่จ้าวเลยก็คงจะมิได้ ด้วยเขาหล่อเหลาดูดีถึงปานนั้น อีกทั้งยังเป็นชา

ตอนที่สิบเอ็ดชมสวนพวกเขายืนค้างในท่านั้นกันอยู่ไม่นาน ชายหนุ่มก็ประคองร่างหญิงงามให้หันหน้าเข้ามาหากัน ก่อนจะจุมพิตเร่าร้อนพร้อมสองมือลูบไล้คลึงเคล้นเต้าทรวงอีกอย่างยังไม่หนำใจ                โอ๊ย...นี่เขายังจะต่ออีกหรือ ไป่เหลียนฮวาได้แต่คร่ำครวญในใจก่อนจะเคลิ้มไหวตามเขาไปเมื่อเขาก้มลงดูดกลืนปทุมถันของนางอย่างเร่าร้อนชายหนุ่มยกขาเรียวงามขึ้นพาดบนบ่าก่อนจะอุ้มร่างบางให้สวมสอดลงมาบนแท่งกายแข็งอย่างพอดิบพอดี ด้วยท่าทางนี้เขาจึงอุ้มหญิงสาวกระเตงไปโยกไปพร้อมจุมพิตร้อนไปด้วยพร้อมๆกัน“สวนแห่งนี้สวยหรือไม่” ชายหนุ่มเดินไปก็ถามไป“สวย” ไป่เหลียนฮวามีโอกาสได้ตอบเพียงเท่านั้นด้วยริมฝีปากโดนบดขยี้ไม่ได้หยุด“ข้าจะพาเจ้าเดินชมดูให้ทั่ว” ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวเดินไปโยกไปกระแทกไปจนหญิงสาวหัวสั่นหัวคลอนนางจะชมดูได้อย่างไร เขากระแทกอย่างต่อเนื่องเช่นนี้ไม่ว่าอย่างไ

ตอนที่สิบสามเอาอกเอาใจชายแซ่เฉาล้มลงไปบนพื้นอย่างแรง ก่อนจะพบว่าตนเองมีเลือดกบปากจึงชี้หน้าคุณชายจ้าวเสียงสั่น“ข้าไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเจ้าเป็นผู้ใด แต่หากเจ้ารู้ว่าข้าเป็นผู้ใดคงไม่กล้ามาชี้หน้าอยู่ตรงนี้แน่ ยามนี้ไป่เหลียนฮวาเป็นสตรีของข้า อยู่ในความดูแลของข้า ดังนั้นมันผู้ใดบังอาจมาว่าร้ายหรือทำให้นางขุ่นเคืองใจ ก็จะโดนอย่างที่เจ้าโดน” คุณชายจ้าวตอบเสียงหนักแน่น ก่อนจะมองด้วยสายตาดุดันชายผู้ติดตามของคุณชายจ้าวรีบก้าวเข้ามาพาพวกเราเดินจากไปอย่างรวดเร็ว เพื่อป้องกันฝูงชนที่โอบล้อมเข้ามาเมื่อกลับมาถึงรถม้า ไป่เหลียนฮวาจึงซบลงบนอกแกร่งขณะเอ่ยขอบคุณด้วยความซาบซึ้งใจเขากล้าประกาศกลางกลุ่มคนว่านางเป็นสตรีของเขา นี่คงเป็นความโชคดีเพียงหนึ่งเดียวตั้งแต่ฟื้นตื่นขึ้นมาในร่างนี้เมื่อกลับมาถึงบ้านชานเมือง ชายหนุ่มปล่อยให้ไป่เหลียนฮวาและสาวใช้ได้ใช้เวลาจัดข้าวของส่วนตัว โดยเขาขอตัวออกไปด้านนอกพร้อมผู้ติดตามเมื่ออยู่ตามลำพัง ไป่เหลียนฮวาจึงเดินสำรวจรอบบ้านอย่างละเอียดอีกครั้งบ้านห