All Chapters of เล่ห์รักผู้กองเพลิง: Chapter 1 - Chapter 10

ปัง ปัง ปังเสียงปืนดังสนั่นอยู่ภายในโกดังเก็บสินค้าแนวตะเข็บชายแดนไทยพม่า โดยที่ฝั่งหนึ่งเป็นคนของทางการและอีกฝั่งเป็นผู้ร้าย ทั้งสองต่างสาดกระสุนเข้าห้ำหั่นกันทำให้ตอนนี้ภายในโกดังสินค้าอยู่ในช่วงโกลาหลฝั่งหนึ่งนำโดยผู้กองเพลิงและผู้กองปราบ สองเพื่อนรักต่างสังกัดแต่มีหน้าที่เดียวกัน นั่นคือเข้าปราบปรามโจรผู้ร้ายก่อนหน้านี้ทั้งสองได้รับข่าวจากสายข่าวที่แฝงตัวเข้ามาบอกว่า ที่โกดังสินค้าร้างโกดังหนึ่งถูกซ่องสุมกำลังคน และมีการกักขังหน่วงเหนี่ยวทั้งยังมีการค้าขายมนุษย์ข้ามชาติ วันนี้ทั้งสองผู้กองจึงได้นำกำลังเข้าปราบปรามปัง ปัง ปังเสียงกระสุนยังดังต่อเนื่องต่างฝ่ายต่างสาดกระสุนใส่กันโดยไม่มีใครยอมใคร เพราะต่างคนก็ต่างก็มีหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายรวมถึงผ่านการฝึกทรหดทั้งสิ้นขณะที่ฝั่งทางราชการถูกฝึกมาเพื่อปราบปรามและตรวจความเรียบร้อยแนวตะเข็บชายแดน และอีกฝั่งล้วนเป็นนักรบเดนตายที่ถูกว่าจ้างให้เข้าร่วมเป็นกองกำลังค้ามนุษย์ข้ามชาติรายใหญ่ทางตอนเหนือของประเทศไทยเมื่อมีโอกาสเผชิญหน้ากันทั้งสองฝ่ายจึงสาดกระสุนเข้าใส่กันโดยไม่มีใครกลัวใคร และไม่มีใครกลัวตาย ต่างฝ่ายต่างทำหน้าที่ของตัวเองไ

“อ่า... นี่บ้านพี่เพลิงเหรอคะ”หญิงสาวร่างเล็กมองบ้านตรงหน้าด้วยความพอใจ เพราะที่นี่นอกจากจะสงบแล้ว ยังอยู่ใกล้ป่าเขาซึ่งเป็นธรรมชาติสามารถสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดได้ดีที่สุด“ครับ”“สวยและร่มรื่นมาก ๆ เลยค่ะ หนูนิดชอบ!” หญิงสาวว่า ก่อนที่จะพาร่างบอบบางของเธอเดินสำรวจทั่วบ้าน ก่อนจะวิ่งเข้าไปสำรวจในบ้านโดยมีผู้กองหนุ่มถือกระเป๋าเดินตามมาทีหลัง“เฮ้อ! คิดถูกคิดผิดวะเนี่ย” ในขณะที่ถือกระเป๋าเดินตามร่างเล็กเข้าไปในบ้าน ผู้กองเพลิงก็อดบ่นออกมาเบา ๆ ไม่ได้“บ้านพี่เพลิงดีมากเลยค่ะ หนูนิดชอบมาก แบบนี้สิจะได้อยู่ได้นาน ๆ หน่อย” คนตัวเล็กยังคงพูดต่อไปผู้กองเพลิงนั่งลงที่โซฟากลางห้องรับแขกของบ้าน ตาก็มองร่างเล็กสำรวจห้องนั้นห้องนี้ด้วยความสบายใจ“สำรวจพอหรือยัง”“อุ้ย!” เมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม หนูนิดก็พาตัวเองมานั่งลงที่โซฟาอีกตัวตรงข้ามกัน พร้อมกับส่งยิ้มให้กับเขา“แค่ดูนิดหน่อยเอง พี่เพลิงอย่าดุหนูนิดเลยนะคะ” หญิงสาวพูดพร้อมทั้งส่งสายตาออดอ้อนไปให้ผู้กองเพลิงแห่งหน่วยปราบปรามพิเศษเหยี่ยวดำที่ว่ากันว่าใจแข็งและเยือกเย็นนักหนา สามารถฆ่าโจรผู้ร้ายได้โดยไม่กะพริบตา ตอนนี้กลับใจอ่อนยวบเพราะหญิ

“คุณอีธาน”“ว่ายังไงเจ้าสัวอิทธิ”เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะระหว่างคนสองคนที่จ้องตากันผ่านหน้าจอโทรศัพท์กล้องวิดีโอคอลฝ่ายที่ถูกเรียกชื่อก่อนคืออีธาน อีธานเป็นผู้อยู่เบื้องหลังหรือเรียกอีกอย่างคือหัวหน้าการก่ออาชญากรรมเป็นบอสใหญ่ขององค์กรค้ามนุษย์ข้ามชาติรวมถึงสิ่งผิดกฎหมายต่าง ๆ ซึ่งตอนนี้พักอาศัยอยู่ที่ประเทศอังกฤษเพื่อไปขยายธุรกิจมืดที่นั่นชายหนุ่มอีธานกำลังคุยโทรศัพท์กับเจ้าสัวอิทธินายหน้าองค์กรค้ามนุษย์ข้ามชาติทางตอนเหนือรายใหญ่ของประเทศไทย เดิมทีทั้งสองมีผลประโยชน์ร่วมกันค่อนข้างมากเพราะเจ้าสัวอิทธิจะเป็นฝ่ายจัดหาสินค้ามีชีวิตส่งไปให้อีธานเสมอทั้งสองจึงพูดคุยกันด้วยดีเสมอมาแต่ตอนนี้เจ้าสัวอิทธิไม่สามารถส่งสินค้าให้กับอีธานมาแล้วหลายครั้ง ทำให้เขาเสียผลประโยชน์ไปอย่างมหาศาล ดังนั้นบรรยากาศการพูดคุยผ่านโทรศัพท์ของคนทั้งคู่จึงไม่ดีนักส่วนเจ้าสัวอิทธิ คือผู้มีอิทธิพลค่อนข้างมากในจังหวัดทางตอนเหนือของประเทศไทย และเป็นผู้มีชื่อเสียงและอิทธิพลลำดับต้น ๆ ของประเทศ เนื่องจากเจ้าสัวอิทธิชอบบริจาคเงินช่วยเหลือบ้านเด็กกำพร้าหรือศูนย์ดูแลผู้สูงอายุอยู่เสมอ ผู้คนจึงรู้จักเขาในชื่อ เจ้าสัวนั

“นี่! คุณนิดคุณไม่ต้องร้อนใจไปหรอก เดี๋ยวลูกสบายใจก็กลับมาเองนั่นแหละ”ณ บ้านหลังใหญ่ในตัวจังหวัดที่มีร่างของหญิงวัยกลางคนกำลังว้าวุ่นเดินกลับไปกลับมา ทั้งยังสั่งให้คนออกตามหาผู้เป็นลูกสาวให้วุ่นหญิงวัยกลางคนผู้นี้แท้จริงแล้วคือคุณนิตยา เดชอนันต์ ภรรยายังสวยของผู้การณรงค์ และเป็นแม่ของหนูนิดนั่นเองคุณนิตยากำลังกังวลและร้อนใจอย่างหนักเมื่อผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วกลับติดต่อผู้เป็นลูกสาวไม่ได้ ทั้งยังให้คนออกตามหาก็ยังไม่พบ จึงไม่สามารถนิ่งได้อีก จนผู้เป็นสามีอย่างผู้การณรงค์พูดปรามนั่นล่ะ คุณนิตยาถึงได้หยุดเดินและหันมามองผู้เป็นสามีเขม็ง“อะไรกันคุณมองผมแบบนั้นทำไม” ผู้การณรงค์พูดหลังจากเจอสายตาพิฆาตจากภรรยาคู่ชีวิต“ฉันแค่แปลกใจ ทำไมคุณถึงดูไม่ร้อนใจกระตือรือร้นที่จะตามหาลูกสาวเราเลยล่ะคะ”“...”“หรือว่า... คุณมีอะไรปิดบังฉันใช่ไหม” คุณนิตยาหรี่ตาจับผิด“อะไรกันคุณ เปล่าสักหน่อย ผมก็เป็นห่วงลูก แต่ลูกโตแล้วคุณก็ปล่อย ๆ ลูกบ้างเถอะ” ผู้การณรงค์รีบปฏิเสธทันที เขาไม่สามารถให้ภรรยารู้ได้ว่าเป็นเขานี่แหละที่ให้การช่วยเหลือหนูนิด“จะให้ฉันปล่อยได้ยังไง นั่นลูกฉันทั้งคนนะ”“นี่คุณนิด ลูกก็บอ

“หายไปไหน”ผู้กองเพลิงพูดเพราะหลังจากที่เขากลับมาจากทำงานเมื่อมาถึงบ้านก็ไม่เจอหนูนิดแล้ว ปกติเธอจะชอบมานั่งรอเขาบริเวณโต๊ะหน้าบ้านเสมอ แต่วันนี้กลับไม่นั่งคอยเหมือนเดิมเมื่อเข้าไปดูในบ้านและห้องนอนของเธอก็ไม่พบทั้ง ๆ ที่เสื้อผ้ายังคงอยู่ในตู้ ชายหนุ่มจึงได้พูดออกมา เขาเดินไปยังโรงจอดรถและกดรีโมตที่เขาติดตั้งไว้ เพื่อเอารถมอเตอร์ไซค์ออกมา ทว่าเมื่อพื้นเปิดแล้วกลับไม่มีรถลูกรักจอดอยู่เหมือนทุกทีหัวชายหนุ่มเต้นตุบตุบ ผู้กองเพลิงรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังถูกหนูนิดปั่นหัว แผนการทำโทษต่าง ๆ นานา ถูกชายหนุ่มร่างไว้คร่าว ๆ“ป้าจันทร์ครับเห็นหนูนิดหรือเปล่าครับ” เมื่อหาไม่เจอและไม่รู้ว่าจะติดต่อคนก่อเรื่องยังไง จึงต้องไปถามป้าข้างบ้านที่เขาเคยไปฝากฝังหนูนิดไว้“หนูนิดเหรอ อืม... เห็นบอกป้าว่าจะขับรถไปร้านอาหารตามสั่งนะ” ได้ฟังคำตอบของป้าจันทร์ ชายหนุ่มก็รู้สึกโล่งใจ แต่ว่าก็ยังไม่สบายใจเพราะบางสิ่งบางอย่างกำลังร่ำร้องว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังจะล้ำเส้นเขาอยู่ และรู้สึกเหมือนกับว่ามีคนอยากลองดียุ่งเกี่ยวกับของรักของหวงของเขาผู้กองเพลิงเชื่อสัญชาตญาณของตัวเองมาก ดังนั้นเขาจึงขบกรามแน่นทันที“ผ