All Chapters of หวงร้าย หวงรัก: Chapter 31 - Chapter 40

สองวันก่อนที่จะถึงงานเลี้ยง รพีพัฒน์พาพริมาไปห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อเครื่องเพชรชุดใหม่ที่จะใส่ไปงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมาของอิงอร แม้พริมาจะคัดค้านอย่างไรก็ไม่เป็นผล “พี่พีนะพี่พี เครื่องเพชร เครื่องประดับมีอยู่เต็มห้องจนไม่รู้จะใส่อันไหน ยังจะพามาซื้ออีก” เธอบ่นพร้อมเดินฉับ ๆ ตรงไปยังร้านจิวเวลรี่ของตระกูลเลิศเกียรติคุณ บอกว่าไม่ไป ไม่ซื้อ เขาก็ไม่ยอม ลากเธอมาจนได้ “วันนี้มีเครื่องเพชรชุดใหม่ออกมา พี่ก็อยากให้พริมได้ใส่สิครับ งานเลี้ยงวันนั้นต้องเจอกับพวกนักธุรกิจมากแน่”“แต่ที่ห้องก็มีตั้งหลายชุดแล้วนะคะ ใส่พวกนั้นก็ได้”“แต่พี่อยากซื้อให้นี่ครับ อยากเห็นพริมใส่เครื่องประดับที่เพิ่งออกวางขายช่วงนี้มากกว่า ชุดล่าสุดนี่พริมยังไม่มีเลยนะ เป็นถึงคนรักเจ้าของธุรกิจ แต่ไม่มีคอลเล็กชันล่าสุดได้ยังไง อายเขาตายเลย”หญิงสาวทำหน้าเหม็นเบื่อพลางว่า “พี่พีคะ พริมว่าไม่ต้องมีทุกชุด ทุกเซตที่บริษัทพี่พีออกแบบมาวางขายก็ได้ค่ะ มีเยอะแล้ว พริมมีคอเดียว ใส่ไม่หมดค่า!” “เก็บไว้เป็นสมบัติตกทอดให้ลูกเราใส่ก็ได้ครับ น่า เลิกบ่นได้แล้วครับ ถึงหน้าร้านแล้วเนี่ย”พริมามองบนพร้อมส่ายหน้าให้กับความช่างเปย

ในที่สุดงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมาของอิงอรก็มาถึง งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นภายในรั้วกำแพงบ้านของตระกูลเลิศลักษณ์ เป็นงานเลี้ยงที่ค่อนข้างใหญ่ หรูหราโอ่อ่าสมฐานะ แขกเหรื่อที่มาร่วมงานทุกคนล้วนระดับและต่างชื่นชมการจัดงานทั้งสิ้น ทำเจ้าภาพในการจัดงานอย่างคุณอรวรรณยิ้มแย้มเต็มใบหน้า งานเลี้ยงครั้งนี้แขกที่มาร่วมงานนอกจากจะเป็นญาติสนิทมิตรสหายแล้ว ส่วนใหญ่ล้วนเป็นนักธุรกิจหรือคู่ค้าคู่ขายของตระกูล เป็นบุคคลสำคัญที่อิงอรต้องทำความรู้จักในฐานะว่าที่ผู้บริหาร อีกนัยคือประกาศให้รู้ว่าตนคือทายาทสายตรงของตระกูล นอกจากนี้ยังมีช่างภาพและนักข่าวสายวงสังคมไฮโซถูกเชิญมาร่วมงานเพื่อเก็บภาพไปทำข่าวด้วยทว่างานเลี้ยงต้อนรับบุตรสาวคนโตของตระกูลเลิศลักษณ์นี้ผู้คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยสนใจเท่าไรนัก พวกเขาสนใจข่าวที่ดังไปช่วงหนึ่งของบุตรสาวนอกสมรสคนเล็กเสียมากกว่า ข่าวที่ฝ่ายชายประกาศเปิดตัวคนรักที่คบหากันมาหลายปี สิ่งที่ใครหลายคนให้ความสนใจจริง ๆ คือ น้องสาวเจ้าของงานและคนรักของเธอจะมาร่วมงานไหมมากกว่า เพราะคนวงในจริง ๆ ต่างก็รู้กันดีว่าพี่น้องบ้านนี้หาได้รักกันอย่างที่แสดงออกมาอิงอรในชุดราตรีสีแดงสวมเครื่องเพชรน้ำ

ทว่าการก้มหน้าของพริมากลับทำให้คุณอรวรรณมั่นใจ ว่าลูกเลี้ยงสาวไม่ได้มั่นใจในคำตอบของตนเองเลย เธอกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ แผนที่วางเอาไว้กับบุตรสาวคงสำเร็จแน่นอนแล้ว ก่อนจะเชิดหน้าขึ้นยกยิ้มเยาะเย้ยพลางว่า “ต๊าย! ยัยพริม เธอแน่ใจได้ยังไงว่าคุณพีไปคุยธุระ หนุ่มสาวหายไปสองคนแบบนี้ไม่ใช่ว่า...”“อรวรรณ!” คุณเดชาทนไม่ไหวกับคำพูดสองแง่สองง่ามของภรรยาจึงตวาดเสียงเขียว รู้สึกอับอายอย่างมากจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้วไม่ว่าเรื่องที่พวกเขากำลังคิดจะจริงหรือไม่ มันก็ไม่สมควรพูดออกมาโต้ง ๆ ในขณะที่มีคนนอกอยู่แบบนี้ พูดออกมาแบบนี้บิดามารดาของรพีพัฒน์จะมองครอบครัวพวกตนเช่นไร ยิ่งนานใบหน้าของเขายิ่งมืดครึ้ม หากคุณอรวรรณกลับเลือกที่จะไม่สนใจ หล่อนมั่นใจในแผนการที่วางไว้กับบุตรสาวว่ามันต้องสำเร็จ จึงเชิดหน้าพูดไปว่า “หรือคุณไม่สงสัย ไม่คิดแบบฉันกันล่ะคะคุณเดช ชายหญิงหายไปพร้อมกันสองคนแบบนี้จะให้คิดเป็นอื่นได้ยังไง”“แต่ยัยพริมบอกแล้วว่าเขาไปคุยธุระ!” คุณเดชาพูดเสียงต่ำแทบไม่อยากมองหน้าแขกทั้งสองที่ยังนั่งอยู่ด้วยกัน“ไหนล่ะคะหลักฐาน พูดไปธุระใครก็พูดได้”“แต่สิ่งที่คุณอรวรรณพูดก็ดูจะใส่ร้ายลูกชายขอ

ด้านรพีพัฒน์และพริมาหลังออกจากบ้านเลิศลักษณ์ ก็ไปส่งบิดามารดาของชายหนุ่มที่บ้าน แล้วจึงตรงกลับคอนโดมิเนียม เมื่อถึงที่พักก็พากันอาบน้ำชำระกาย แล้วมานอนกอดกันที่เตียงอย่างสบายใจ “พี่พีไปแอบอยู่ตรงไหนมาคะเป็นชั่วโมง” พริมาถามอย่างสนใจใคร่รู้ เพราะหลังบอกให้เธอร่วมแสดงละครนิด ๆ หน่อย ๆ เขาก็หายออกไปเลยตอนแรกก็ไม่คิดกังวลเท่าไรหรอก แต่พอเขาหายไปเป็นชั่วโมงก็หวั่นใจเหมือนกัน กลัวว่าเขาจะพลาด ยิ่งมาเจอคำพูดแม่เลี้ยงที่ส่อไปในทางไม่ดี ภายในอกก็ร้อนรุ่มเหมือนไฟสุมทรวง ดีที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่คุยกันเอาไว้ ไม่งั้นละก็ ฮึ่ม! เขาไม่รู้หรอกว่าเธอรู้สึกอย่างไรที่ต้องทนฟังถ้อยคำยั่วยุกวนน้ำให้ขุ่นของแม่เลี้ยงใจยักษ์คนนั้น หลายครั้งที่เธอเกือบกระโจนเข้าไปประทุษร้ายแม่เลี้ยง คนอะไรพูดออกมาเป็นฉาก ๆ ราวกับเห็นด้วยตาตัวเองจริงอยู่ที่เธอมั่นใจในตัวของรพีพัฒน์ แต่พอฟังมาก ๆ เข้าก็มีอารมณ์นะสิ ยิ่งหวง ๆ อยู่ เธอต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่ต้องบังคับตัวเองให้สงบนิ่งแบบนั้น เกือบหลุดก็ตั้งหลายครั้ง ไม่มีใครใจเย็นทนฟังคนอื่นพูดถึงคนรักตนเองไปมีอะไรกับคนอื่นได้อย่างเธอแล้ว มีแค่เธอนี่แหละที่เป็นบ้า

หลังบิดายืนยันให้เธอแต่งงานกับฉัตร เธอเปลี่ยนการตัดสินใจของบิดาไม่ได้ อิงอรก็ทะเลาะกับบิดามารดายกใหญ่ หลังจากนั้นก็อยู่ไม่ติดบ้าน ออกไปปาร์ตี้กับเพื่อนฝูงบ่อย ๆกลับบ้านทีไรก็มักจะเก็บตัวเงียบ ไม่พูดไม่จา กับมารดาก็ถามคำตอบคำ ส่วนบิดาไม่ต้องพูดถึง เรียกได้ว่าแทบไม่ได้คุยกันเลยจะดีกว่าคุณอรวรรณร้อนใจที่บุตรสาวเพียงคนเดียวนิ่งเงียบเกินไป คุยกับเธอไม่ถึงครึ่งคำก็ปลีกตัวหนี สายตาของลูกสาวเวลามองเธอแล้วยิ่งปวดใจ เพราะมันมีหลากหลายอารมณ์เหลือเกิน บางครั้งเธอแอบเห็นสายตาไม่เหลือใครของลูกสาวเธอเช่นกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำเช่นไร เพราะทุกครั้งที่เข้าหาก็คล้ายกับว่าลูกของเธอยิ่งถอยห่าง คุณเดชาเองก็เป็นห่วงบุตรสาวไม่ต่างกัน ใช่ว่าอยากจะบังคับ เเต่เรื่องมันเกิดขึ้นแล้วจะให้เขาทำอย่างไร หากไม่มีคนเห็นภาพบัดสีบัดเถลิงนั้นก็แล้วไปเถิด แต่นี่มีสายตาคนนอกเห็นตั้งหลายคน ทางเดียวที่จะกู้ศักดิ์ศรีลูกของเขาได้ ก็คือทำให้มันถูกต้องเสีย อีกอย่างเขาจำเป็นต้องทำแบบนี้ ไม่งั้นบุตรสาวคนโตคงได้ผิดศีลธรรมจริง ๆ มีอย่างที่ไหนพี่สาวคิดแย่งแฟนน้องสาวส่วนใครจะเป็นเช่นไร รู้สึกอย่างไร ล้วนไม่มีผลต่อพริมาและรพีพัฒน์ กิ