Semua Bab พี่ปลัด พ่อผู้ใหญ่ อากำนัน: Bab 41 - Bab 50

“อ๊าย !” แมงปอเงยหน้าหวีดร้องระงม เพราะพอเขากระแทกลำเข้ามาจนสุด เขาก็ขยับบั้นเอวสอดใส่เสยงัดระรัวทันที การที่เขายืนอยู่บนพื้น ทำให้เขาใส่แรงได้เต็มเหนี่ยว ยามเขากระแทกลำใส่เธอแต่ละที เธอก็แทบหัวคะมำ หากเขาไม่จับเอวล็อกไว้ ป่านนี้เธอคงลื่นไถลตกเตียงอีกฝั่งไปแล้ว“พี่คามจ๋า จุกไปหมดแล้ว อ๊า !” แมงปอเหลียวหลังไปส่งสายตาขอความเมตตาจากผัว“ชอบไม่ใช่เหรอ อยากจุกไม่ใช่หรือไง” ผู้ใหญ่คามกัดฟันถาม เขาเด้งเอวอัดกระแทกร่องเมียไม่หยุด“ชะ...ชอบ ตะ...แต่พักก่อนได้ไหมจ๊ะ อูยยย สะ...เสียวอีกแล้ว พี่คามจ๋า มันมาอีกแล้ว อื๊อ ๆ กรี๊ด !”แมงปอแอ่นก้นสู้ลำเนื้อ แบะแบกลีบสาวให้เขากระแทกอัดเข้ามาเต็มร่อง เด็กสาวแตกซ่านปลดปล่อยน้ำเสียวสวาท แล้วฟุบหน้าลงบนที่นอน หวีดร้องด้วยความเสียวสะท้านทรวงผู้ใหญ่คามล็อกเอวเมียไว้แน่นหนา แม้เธอฟุบหน้ากับที่นอน แต่บั้นท้ายอวบยังลอยโด่งอยู่ และพอเธอแตกซ่าน ร่องเนื้อก็บีบรัดเขาอย่างรุนแรง จนไม่อาจต้านทานความเสียวได้ เขาขยับเอวกระแทกแทงระรัว เสียววูบวาบไปทั้งลำ ยิ่งรัวยิ่งเสียว ยิ่งแทงหนักยิ่งใกล้แตกซ่าน เสียงเมียครวญครางก็เร่งเร้าให้อารม

คำพูดของเมี่ยงคำทำให้กำนันไกรอยากกระโดดหนีลงทางหน้าต่างให้รู้แล้วรู้รอด เมี่ยงคำช่างไม่รู้ตัวเอาเสียเลยว่า เธอสวย เธอขาว เธออวบอัดน่าฟัดจนเขาแทบอดใจไม่ไหวแล้ว แค่ได้กลิ่น หรือได้ยินเสียงของเธอ เขาก็แข็งจนแทบระเบิด แต่ที่เขาทำแบบนั้นกับเธอไม่ได้ เพราะเธอคือลูกสาวของเพื่อนรักที่เขารับเลี้ยงมาแต่เด็ก ก่อนมันจะตายตามเมียมันไป มันอุตส่าห์ฝากฝังเมี่ยงคำไว้กับเขาด้วยความไว้ใจ แล้วจะให้เขาบึ๊ดจ้ำบึ๊ดกับเธอได้ยังไง อีกอย่าง...เขาไม่อยากรู้สึกผิดไปมากกว่านี้ เพราะแค่คิดไม่ดีกับเธอ นรกก็หมายหัวไว้แล้ว ถ้าขืนเขาจับเธอกด ยมบาลคงมารับตัวเขาไปวันนี้แหละ“ไม่ออกไปใช่ไหม ได้ ! อาออกไปเองก็ได้” กำนันไกรถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เขาก้าวยาว ๆ เดินตรงไปยังประตูห้อง แต่เขาไม่ทันได้เปิดประตู ยัยเด็กแก่แดดก็รีบลงจากเตียงแล้ววิ่งมากระโดดเกาะหลังเขาไว้เสียก่อน“เมี่ยงคำ !” กำนันไกรโมโหเหลือจะกล่าว เขาหรือสู้อุตส่าห์เอาตัวออกห่างเธอ แต่เด็กดื้อก็ชอบเอาตัวมาเกาะเกี่ยวบดเบียดเสียดสีเขาเหลือเกิน“จ๋า…” เมี่ยงคำขานรับเสียงอ่อนเสียงหวาน เด็กสาวเม้มติ่งหูคนที่เธอเอาแขนกอดคอเอาขาเกี่ยวเอวเอาไว้แน่นอ

“พี่ไปส่งไหมน้องสาว” คำทักทายด้วยน้ำเสียงยียวนใบหน้ากวนตีนของไอ้คนที่จอดรถขวางเธออยู่กลางถนนทำให้เมี่ยงคำโมโห“ถ้าไม่อยากตายก็หลบไป” แม้ใจตระหนก แต่เธอต้องตั้งสติ พวกชิงหมาเกิดพวกนี้พูดดี ๆ ด้วยไม่ได้หรอก“โว้ว ๆ เก่งจังเลยว่ะ แบบนี้กูชอบ”“ชอบแล้วต้องทำไงว้า”“ชอบแล้วก็ต้องจับมาทำเมียสิวะ ฮ่า ๆ”คำพูดของพวกมันทำให้เมี่ยงคำขยับตัวลงจากรถ เพื่อจะเปิดเอาปืนพกที่อาไกรให้เธอไว้ใต้เบาะ แต่เธอยังไม่ทันได้เปิดเบาะรถ พวกมันก็กรูเข้ามาหา เมี่ยงคำตัดสินใจทิ้งรถแล้ววิ่งหนีไม่คิดชีวิต แต่วิ่งไปได้ไม่ไกลเท่าไรเธอก็ถูกพวกมันรุมจับไว้ได้“ปล่อยน่ะ ! ปล่อย !” เมี่ยงคำพยายามสะบัดตัวออกจากการถูกจับแขนไพล่หลัง พวกมันไม่ปล่อย แถมยังพากันหัวเราะชอบใจ“พวกมึงไปจัดการรถ เดี๋ยวพวกกูจะลากมันลงไปซั่มข้างทางรอ”“ไอ้ชั่ว ! ไอ้เลว ! พวกแกไม่ได้ตายดีแน่ ฉันเป็นเด็กของอา... อื้อ ๆ”เมี่ยงคำถูกพวกมันสามคนหามเข้าป่า คนหนึ่งเอามือปิดปากเธอไว้ด้วย เธอจึงยังไม่ทันได้อ้างตัวว่าเป็นเด็กของใคร เพราะหากมันรู้ว่าเธอเป็นคนของกำนันไกร เธอเชื่อว่าพวกมันจะต้องรีบปล

“จ๋า…” เมี่ยงคำขานรับเสียงหวาน เด็กสาวซุกหน้ากับลำคอคนเสียรู้ เธอสูดดมกลิ่นกายที่คุ้นเคยเสียงดังฟอด ๆ มือน้อยก็ลูบไล้บนเนื้อตัวอาไกรของเธออย่างเอาแต่ใจ “อาไกรอยากกินเมี่ยงคำเสียบไม้ไหมจ๊ะ” “ไม่อยาก” กำนันไกรนึกโมโหยัยเด็กแสบ แต่ก็ไม่อยากขัดใจเธอ เขากลัวเธอจะร้องไห้อีก กลัวเธอทำหน้าเศร้า เพราะพอเห็นเธอเป็นแบบนั้นแล้ว เขารู้สึกเจ็บตรงหัวใจ “แต่เมี่ยงคำอยากถูกไม้เสียบจัง” กำนันไกรคำรามในลำคอ...ยัยเด็กขี้อ่อย พอเขาไม่ว่าอะไร เมี่ยงคำก็ถอนหายใจบางเบา เรือนร่างกำยำของอาไกรทำให้เธออบอุ่นทั้งกายใจ “อาไกรรักเมี่ยงไหมจ๊ะ” กำนันไกรถอนหายใจ เขากอดคนที่นอนทับอยู่บนตัวเขาไว้เต็มสองแขน สัมผัสแนบชิด ไออุ่นจากร่างนุ่มเนียนกำลังจะทำให้เขาไขว้เขว “รัก…” เมี่ยงคำยิ้มกับซอกคอแกร่ง “รักแล้วอยากจับเมี่ยงทำเมียไหมจ๊ะ” “แรด...” คำต่อว่าต่อขานที่ไม่เต็มเสียง แถมยังสั่นพร่าจนเธอรู้สึกได้ทำให้เมี

กำนันไกรก้มจูบหน้าผากมนแล้วแนบปากไว้ไม่ผละห่าง เขาค่อย ๆ สอดใส่นิ้วกลางเข้าสู่ร่องเนื้อที่ทั้งนุ่มลื่นอุ่นอ้าว“อื๊อ ! อาไกรขา...นิ้วอาไกรสากจัง”“ร่องของเมี่ยงกำลังตอดนิ้วของอา...มันแน่นมากเลยเมี่ยง”“เมี่ยงอยากตอดไอ้จ้อนของอา” เมี่ยงคำว่าแล้วขยับตัวลุกขึ้น เด็กสาวกดร่างใหญ่กำยำให้นอนหงายลง แล้วเธอก็ปีนขึ้นไปนั่งคร่อมหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่น ๆ ของเขา“อยากทำเองเหรอ” กำนันไกรยิ้มมุมปาก เขาอยากจะรู้นักว่ายัยเด็กแรดร่านจะเก่งสักแค่ไหน“เมี่ยงจะทำให้อาไกรมีความสุข”“ทำเป็นเหรอ”“เป็นสิจ๊ะ” เมี่ยงคำตอบหนักแน่น “ก็แค่จับไอ้จ้อนของอายัดเข้ามาในตัวเมี่ยง”“งั้นก็ลองดู” กำนันไกรว่าแล้วขยับตัวลุกขึ้นนั่ง เขาดึงหมอนใบใหญ่สองใบมาวางซ้อนพิงกับหัวเตียง แล้วเอนหลังพิงหมอน ร่างสูงใหญ่กำยำอยู่ในท่านั่งเอนหลังสบาย ๆ บนตัวของเขามีเด็กสาวก๋ากั่นอยากโชว์ฝีมือระเริงรักมองสบตาเขาอย่างแน่วแน่มั่นใจ“ทำสิ อาจะอยู่เฉย ๆ” แม้อารมณ์หนุ่มใหญ่จะพลุ่งพล่าน อยากจับเธอกดแล้วกระแทกให้สะใจ แต่เขาก็มีประสบการณ์มากพอที่จะจัดการกับอารมณ์ตัวเองได้