บททั้งหมดของ หัวใจวิศวะ: บทที่ 31 - บทที่ 40

" แอมป์ขอตัวก่อนแล้วกัน ขอบคุณที่เดินมาส่ง " แล้วฉันก็เดินต่อไปยังห้องพักทันที" เอ้าเมย์ " พอเดินมาถึงหน้าห้องก็เจอเมย์เดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้อง" แอมป์ ฉันขอโทษนะที่ทิ้งแกมาก่อน " พอเมย์มันเห็นว่าเป็นฉันมันก็รีบเดินมาขอโทษขอโพยฉันทันที" ไม่เป็นไร ว่าแต่แกเหอะไปไหนมา "" เอ่อ..คือว่า " มันจะอ้ำอึ้ง

" เห้ยพี่มีคนแซงเราแล้วอะรีบๆ หน่อย " ในตอนที่กำลังทุลักทุเลกับลูกโป่ง ก็มีคนวิ่งแซงไปอีกหลายคู่ ตายๆๆ เกิน 10 คู่ไปแล้ว ตกรอบแน่เลย" บ่นอยู่ได้ "" เห้ยพี่ทำอะไร " ก็พอพี่กันต์หันมาบ่นฉันก็ดึงฉันไปใกล้ตัวพี่มันอีก เออเหมือนกอดกันเลย แต่แค่มีลูกโป่งกั้นไว้" เงียบเหอะ แล้วรีบเดินให้เร็วกว่านี้ถ้าอย

Chapter 1818.00 น." เอาละน้องๆ เงียบกันหน่อยค่ะ นี่จะเป็นกิจกรรมสุดท้ายของการรับน้อง " กิจกรรมสุดท้าย ฉันก็เห็นว่าครั้งที่แล้วก็พูดแบบนี้ ครั้งนี้ขอให้สุดท้ายจริงเถอะ" พร้อมที่จะรับเกียร์รุ่นรึยังไง "" พร้อมแล้ว " ดูทุกคนตื่นเต้นกันจัง แต่อย่าว่าคนอื่นเลยฉันก็ตื่นเต้น ไม่รู้ว่าฉันจะทายถูกรึเปล่า

" ก็พวกคำใบ้รุ่นน้องปี 2 เป็นคนจัดการ พวกพี่ก็แค่เขียนคำใบ้แล้วน้องปี 2 ก็จะจัดคำใบ้ให้ตรงกับรุ่นน้องรหัส เพราะงั้นพวกพี่เลยไม่รู้ว่าใครคือน้องรหัส " อย่างงี้ฉันก็หาไม่เจอพอดี เพราะฉันไม่รู้ว่าใครคือพี่รหัส และพี่รหัสก็ไม่รู้ว่าฉันคือน้องรหัส" แล้วทำไมต้องทำให้ยุ่งยาก " ถ้าพวกพี่เค้าจัดการกันเองมัน

Chapter 19" พี่พาแอมป์มาที่นี่ทำไมอะ " ที่นี่ที่ฉันหมายถึงก็คือคอนโดพี่กันต์ ถามว่าทำไมรู้ก็ตอนนั้นไงจำกันได้ไหม และนั่นเลยทำให้ฉันจำได้และก็ไม่เข้าใจว่าจะพาฉันมาทำไม ลากฉันมาตั้งแต่ลงจากรถนี่ฉันยังไม่ได้กลับหอตัวเองเลยด้วยซ้ำก็พาฉันมาที่คอนโดพี่กันต์ แล้วหรือว่าพี่มันจะ" อย่าพูดมาก เข้ามาได้แล้วจ