All Chapters of สิบทิศ [เมียชั่วคราว Ss2]: Chapter 61 - Chapter 70

"ปล่อยนะ! ฉันไม่ยอมรับข้อหาที่พวกคุณยัดเยียดให้หรอก""คุณมีสิทธิ์เรียกทนายได้ทุกเมื่อ แต่ตอนนี้พวกเราต้องเชิญตัวคุณไปที่โรงพักก่อน""ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ยอม ตำรวจจะรังแกประชาชนหรือไง!!""จับเลยจ่า" ผู้ที่มีตำแหน่งสูงที่สุด ได้สั่งลูกน้องให้จับ เพราะคุยกับคนแบบนี้คงจะไม่จบง่ายๆ แน่"กรี๊ดดฉันไม่ยอม!! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!" ถึงแม้กนกจะไม่ยอมให้จับ แต่ก็ถูกนำตัวลงมา ..พอลงมาถึงข้างล่างกนกพยายามหาอะไรมาบังหน้าตัวเองไว้เพราะอายพนักงานที่มองมาส่วนตำรวจอีกชุด ตอนนี้ได้อยู่ในห้องสำหรับควบคุมกล้องวงจรปิด"คุณตำรวจจะมาจับผมได้ยังไงครับ""เราไม่ได้จับ เราแค่มาเชิญคุณไปให้ปากคำ""ผมไม่รู้ไม่เห็นด้วย จะเชิญผมไปแบบนี้ไม่ได้""จะรู้หรือไม่รู้เดี๋ยวก็รู้กัน พาตัวไปเลย"เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบในห้องนั้นถูกจับตัวไปด้วย เพราะเข็มทิศผิดสังเกต ทำไมกล้องถึงเสียได้จังหวะ และทำไมคนควบคุมห้องนั้นถึงรู้ว่าเกิดอุบัติเหตุแบบไหน ทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้พูดเลยว่าเธอสะดุดล้มพอจัดการเรื่องทุกอย่างเสร็จเข็มทิศก็รีบกลับมาที่โรงพยาบาล"เดี๋ยวผมดูแลเธอเอง หนูนากับคุณแม่กลับไปเถอะ""แม่ว่าให้แม่อยู่ดีกว่า..ลูกนั่นแหละกล

ความต้องการในตัวเธอมันเพิ่มมากขึ้นตลอดเวลา เข้าใกล้เธอทีไรเลือดในกายก็ร้อนผ่าว ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงคนแรก แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย อย่างที่พูดไว้คือเขาก็เหมือนผู้ชายทั่วไป..มีแอบดูคลิปและเคยสัมผัสความเป็นชายของตัวเองมาบ้างแล้ว แต่กับผู้หญิงเขาเก็บไว้ให้คนที่คิดว่าใช่เท่านั้น"พอแล้วค่ะ..ไหนคุณบอกว่าพรุ่งนี้จะให้ฉันไปทำงานไง" ในคืนเดียวกันนั้น ถึงแม้ครั้งที่สองเพิ่งจะผ่านไปในห้องน้ำ แต่เขาก็ยังมีความต้องการในตัวเธออยู่ พอทานข้าวเสร็จชายหนุ่มก็เริ่มเล้าโลมเธออีกครั้ง จนหญิงสาวขอร้องไว้เช้าวันต่อมา"ทำไมตื่นเช้าจังเลยล่ะครับ" คนร่างหนาที่เพิ่งจะรู้สึกตัวตื่น ได้มองดูภรรยาซึ่งตอนนี้กำลังเปลี่ยนชุดเพื่อที่จะออกไปทำงาน"ฉันไม่ได้ตื่นเช้าหรอกค่ะ คุณต่างหากที่ตื่นสาย"ใบหน้าหล่อคมยกยิ้มขึ้น ..แม้แต่คำพูดคำจาเธอยังดูฉลาดกว่าคนปกติทั่วไป เข็มทิศก็เลยต้องได้รีบลุกขึ้นจากที่นอน แต่ก่อนที่จะเข้าห้องน้ำ เขาก็ได้ชื่นใจเธอไปฟอดใหญ่"ทำไมถึงไม่รอลงมาพร้อมกันล่ะครับ" ออกจากห้องน้ำก็ไม่เจอเธออยู่ในห้องนั้นแล้ว เขาก็เลยต้องได้รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วตามลงมาข้างล่าง"ฉันลงมาเตรียมอาหารช่ว

พอข่าวนี้แพร่กระจายออกไป จากที่คนไม่ค่อยรู้จักเข็มทิศ หรืออาจจะรู้จักในวงแคบ เพราะส่วนมากผู้คนจะรู้จักไทเกอร์ผู้เป็นพ่อมากกว่า ..พอข่าวนี้ออกไป ทุกคนต่างก็จับตามองนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่มีไอเดียเจ๋ง"คุณคิดว่าคนจะเชื่อเหรอว่าเป็นฝีมือของผม" ชายหนุ่มพูดในขณะที่เลื่อนเก้าอี้ให้กับภรรยาได้นั่ง"คุณจะกลัวอะไรคะ ฉันก็อยู่ข้างคุณนี่ไง"ในขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งคุยกันอยู่นั้น ไทเกอร์ก็ได้เดินเข้ามา"เข็มทิศคุณลุงอยากจะคุยด้วย" คุณลุงที่ไทเกอร์พูดถึงก็คือราชสีห์ และทศกัณฐ์พวกเขานั่งอยู่กับนักธุรกิจใหญ่อีกหลายคน"คุณไปกับผมไหม" ชายหนุ่มหันมาถามภรรยา เพราะกลัวเธอจะไม่ค่อยชอบคุยกับคนแก่"ไม่ค่ะ" ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากคุยกับคนแก่ แต่ลุกเดินบ่อยๆรู้สึกเมื่อยขามากกว่า"ถ้างั้นเดี๋ยวผมกลับมานะครับ""ค่ะ"เข็มทิศรีบเดินตามผู้เป็นพ่อมาอีกมุมหนึ่งของงานนั้น เพราะคิดว่าทักทายพวกลุงๆ เสร็จแล้วก็จะรีบกลับไปหาเธอ"สวัสดีครับคุณลุง" เขาทักทายผู้ใหญ่แบบไทยๆ ด้วยการไหว้"หลานชายของลุงเก่งมากเลยนะ ที่คิดไอเดียแบบนี้ขึ้นมาได้ แถมยังครอบคลุมไปทั่ว" ราชสีห์ยื่นมือมาโอบไหล่หลานชายแล้วก็ตบเบาๆ"เออ..ครับ" ใจจริงอยากจะบอ

"หึง..คำนี้มันต้องใช้กับคนที่รักกันไม่ใช่เหรอ" เธอพูดออกมาแค่แผ่วเบา แต่เขาก็ได้ยิน.."เข็มทิศรักเจ้าหญิงแก้วกานดานะครับ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองเข้าไปนัยน์ตาหวานคู่นั้น"คะ? ..เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ""รัก""คุณรักฉันเหรอ?" ดวงตากลมมองสบตาผู้เป็นสามีแบบไม่เชื่อหู "คุณจะรักฉันได้ยังไง แล้วรักตอนไหน""ทุกตอน""ฉันไม่เห็นรู้เลย""คุณจะรู้อะไร ผมหึงคุณแทบจะบ้าตายอยู่แล้วคุณยังไม่รู้ตัวเลย"ใบหน้างามเริ่มมีสีแดงขึ้นมาให้เห็น และก็พยายามทบทวนดูว่าเขาหึงเธอกับใครเมื่อไร..."คุณอย่าหึงฉันกับคุณสิบทิศเลยนะคะ เราทั้งสองเป็นแค่พี่น้องกัน ถ้าไม่มีคุณสิบ ป่านนี้คงไม่มีฉันในวันนี้" มีคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ข้างกายเธอ หญิงสาวก็เลยพูดออกไปเพื่อให้เขาเข้าใจในความสัมพันธ์ที่เธอมีกับพี่ชายของเขาเอง"ผมขอโทษที่รู้จักคุณช้าไป""ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้มันมีเวลาของมัน ..และมันถูกกำหนดไว้หมดแล้ว""คุณรู้ไหมว่าผมไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่เหมือนคุณเลย""ฉันแปลกมากเลยเหรอคะ""คุณเข้าใจทุกอย่าง เข้าใจทุกคน ถึงแม้จะโกรธก็ยังใช้เหตุผลในการโกรธเลย""ฉันจะพยายามทำตัวให้เหมือนกับคนทั่วไปนะคะ" เธอค

"ถ้าอยากออกมาขับรถเล่นทำไมถึงไม่ชวนผม คุณรู้ไหมว่ามันอันตรายมากแค่ไหน" ตอนที่เธอลงมาเขาเผลอหลับไป ..ถ้าไม่ได้ยินเสียงข้อความที่พ่อส่งเข้าเครื่อง คงยังไม่รู้ว่าเมียตัวเองออกจากบ้านมาขับรถรับลมกับแม่"ขอโทษค่ะ ฉันไม่คิดว่าจะออกมาไกลขนาดนี้" ถึงแม้ว่าจะสำนึกผิดแต่ก็ไม่กล้าบอกความจริง เพราะความจริงนั้นมันเกี่ยวกับความรู้สึกของใครอีกคน"ทีหน้าทีหลังจำไว้อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก ถ้าอยากออกมาให้บอกผม" ถ้าเธอไม่มาเจอตำรวจแต่ไปเจอผู้ร้ายพวกนั้นจะทำยังไงยิ่งมีแต่ผู้หญิง เขาก็เลยอดที่จะตำหนิไม่ได้ แต่พอเห็นสีหน้าที่สำนึกผิดของภรรยาแล้ว ชายหนุ่มก็เลยหันไปพูดกับตำรวจ "..ผมจะรับตัวภรรยากับแม่กลับบ้านได้หรือยังครับคุณตำรวจ""ได้แล้วครับเชิญเลยครับ""แล้วรถคันนี้ล่ะคะ" หญิงสาวถามขึ้นเมื่อเขาพาเธอเดินมารถคันที่เขาขับออกมา"เอาไว้นี่แหละ ค่อยให้คนมาเอากลับบ้าน""คุณจะไปไหน..มาขึ้นรถกับผมดีกว่า" ไทเกอร์เดินมาคว้าแขนของภรรยาเพื่อที่จะให้นั่งรถคันเดียวกันกลับ"ไม่ค่ะฉันจะกลับกับลูก" ที่รักจับแขนสามีออกแล้วก็เดินตามลูกชายมาที่รถ"เป็นอะไรของเขา" พอภรรยาไม่กลับด้วยไทเกอร์ก็เลยยังไม่กลับบ้านเพราะงานของเขาย