บททั้งหมดของ สิบทิศ [เมียชั่วคราว Ss2]: บทที่ 21 - บทที่ 30

[คอนโด] ชายหนุ่มออกมาจากบ้านหลังนั้นแล้วตรงมาที่คอนโดเลย"เกิดอะไรขึ้น""พวกมันตามมา""มันรู้ได้ยังไง""แก้วผิดเอง วันนี้ออกไปซื้อของที่ห้าง""บอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าไม่ให้ออกไปไหนไกล""ของที่แก้วจะใช้แถวนี้ไม่มีขาย""มันตามมาถึงคอนโดไหม""ตามมา" แก้วกานดาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัว ถ้าเกิดว่าไม่มี รปภ. ที่หน้าคอนโด ป่านนี้พวกมันคงจะตามขึ้นมาถึงข้างบนนี้ได้แล้ว"เก็บของ""จะไปที่ไหนอีกคะ""ยังไม่รู้..เก็บของก่อน""แก้วขอโทษนะคะที่..""ไม่ทันแล้ว ทีหลังถ้าอยากจะได้อะไรก็บอกมาสิ"แก้วกานดาต้องได้รีบเก็บข้าวของที่จำเป็น แล้วทั้งสองก็ลงมาที่ลานจอดรถในระหว่างที่ขับรถออกมาจากคอนโด เขามองกระจกซ้ายทีขวาที พยายามดูว่ามีรถคันไหนที่ผิดสังเกตวิ่งตามมาไหม ..ใช้เวลาพอสมควรก็มาถึงบ้านหลังหนึ่ง"บ้านใครคะ""บ้านเพื่อนพี่เอง"พอรถวิ่งเข้ามา คนที่เป็นเจ้าของบ้านก็รีบเดินออกมา"เกิดเรื่องอะไรขึ้นวะ""เรื่องมันยาว เดี๋ยวกูจะเล่าให้มึงฟัง" ใช่แล้วคนที่มาหาก็คือเขตแดน"แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร""มึงอย่าเพิ่งรู้เลย กูคงจะรบกวนมึงไม่นานหรอก"ใจจริงสิบทิศก็อยากจะพาแก้วกานดาไปที่บ้านของตัวเอง หรือไม่ก็ไปที่

@ต่างประเทศ มือหนาเลื่อนดูว่าใครส่งอะไรเข้ามาในเครื่อง พอเห็นว่าเป็นน้องชาย เขาก็เลยรีบกดเข้าไปดูเพราะน้อยครั้งมากที่ทั้งสองจะคุยหรือส่งอะไรมาให้กันภาพที่เห็นในข้อความไลน์ที่เข็มทิศส่งมาให้ มันทำให้เขาสะเทือนใจมาก ผู้หญิงที่นอนหลับอยู่บนเตียงของเขา มีผ้าผืนหนึ่งวางไว้บนศีรษะ เห็นแค่นี้ก็รู้แล้วว่าคงจะวางไว้เพื่อดูดความร้อนออกจากร่างกายทันใดนั้นก็มีเสียงโทรเข้าเครื่องของเข็มทิศ โดยใช้การโทรแบบเห็นหน้าเจ้าของเครื่องกดรับสายในทันที แต่เขาไม่พูดอะไรแค่หันหน้ากล้องไปที่ผู้หญิงคนที่นอนอยู่บนเตียง เพราะเขาเตรียมการไว้แล้ว ถ้าพี่ชายของเขายังมีความเป็นคนอยู่บ้าง คงจะโทรกลับมาถามอาการของภรรยา"เธอเป็นอะไร""มีไม่กี่อย่างหรอกที่ทำให้คนตรอมใจได้แบบนี้" เข็มทิศเอ่ยออกมาทั้งๆ ที่ไม่ค่อยอยากจะพูดกับพี่เลย"ฉันยังติดธุระอยู่""ติดธุระกับผู้หญิงอีกคนน่ะเหรอ! แต่ปล่อยให้เมียตัวเองนอนรอจนตรอมใจอยู่ที่บ้านของสามีแบบนี้เนี่ยนะ?!" อดไม่ได้ที่จะพูดประชด"แล้วทำไมเธอถึงไม่อยู่ที่บ้านของเธอไปก่อน""พี่คิดว่าเธออยากจะมาอยู่ที่นี่มากนักเหรอ พี่รู้ไหม ว่าเธอต้องแบกรับความรู้สึกของใครไว้บ้าง" เห็นแค่นี้เข็มทิ

สิบทิศใช้เวลาขับรถอยู่พอสมควรกว่าจะมาถึงสนามบิน และที่นี่ก็มีสายการบินของเขาอยู่ด้วยลงรถได้ทั้งสองก็รีบตรงเข้าไปด้านใน"เตรียมที่นั่งไว้ให้แล้วครับ" พนักงานที่ประจำการอยู่ที่นี่ รู้ดีว่าต้องทำยังไงถ้ามีคำสั่งด่วนเข้ามา"ขอบคุณมาก" ก่อนที่จะขึ้นเครื่องสิบทิศขอดูรายชื่อของผู้โดยสารทั้งหมด เขาอยากจะรู้ว่าพวกนั้นมันแฝงตัวมาด้วยไหม"แก้วขอโทษคุณสิบทิศด้วยนะคะ""อย่าเพิ่งพูดอะไร" ระหว่างที่เครื่องบินกำลังขึ้น เขาปรามแก้วกานดาไว้ เพราะมีบุคคลที่เขาสงสัยใช้เวลานั่งเครื่องอยู่หลายชั่วโมงมาก กว่าจะข้ามทวีปกลับมาที่ประเทศได้ ตอนนี้เขาเหนื่อยล้ามาก เพราะไม่ได้พักผ่อนบนเครื่องเลย มัวแต่กังวลไปหมดทุกอย่างพอกลับมาถึงประเทศไทยก็มีเรื่องให้ทุกข์ใจอีก เพราะไม่รู้ว่าจะเอาแก้วกานดาไปไว้ที่ไหนดี ..เขาใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่งก็คิดอะไรขึ้นมาได้มือหนาคว้าโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า แล้วกดโทรไปหาลูกน้องเก่า ที่เคยช่วยงานอยู่ต่างประเทศ03 : 00 น. "หนัก" หญิงสาวตื่นขึ้นมา ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรทับร่าง "ใคร!!?" ทีแรกคิดว่าฝันไป แต่พอรู้สึกตัวเต็มที่ก็รู้ว่าสิ่งที่ทับตัวอยู่ก็คือมือของมนุษย์..คนตัวเล็กกำลังจะกรี๊ด

พอสิบทิศหย่อนกายลงนอนด้านข้าง เขาก็อดทนไม่ได้ เพราะความโหยหาในร่างกายของเธอมันมากมายเหลือเกิน ..มือหนาเลื่อนลูบคลำเรือนร่างระหงแบบห้ามตัวเองไม่อยู่ ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วร่างละอองดาวทำแค่นอนอยู่นิ่งๆ ปล่อยให้เขาทำไป และตอนนี้สิบทิศก็รู้แล้วว่าเธอไม่ได้หลับ เพราะทั้งสองเผลอสบตากันเข้า เพียงไม่นานเขาก็จัดการกับสิ่งกีดขวางบนร่างกายออกจนหมดชายหนุ่มพรมจูบลงมาจากด้านบนจนถึงเนินเนื้อ และหญิงสาวก็ยังนิ่งอยู่แบบนั้น พอเขาจับขาเรียวถ่างออก เธอเริ่มจะขยับสะโพกหนี แต่ก็ไม่พ้นริมฝีปากหนาที่ตามไปแนบจูบ และแน่นอนว่าเขาไม่ได้ทำแค่จูบ..ลิ้นหนาถูกส่งเข้าไปสำรวจในร่องคับแคบ แล้วก็ลากยาวขึ้นมาจนถึงเม็ดรัญจวน "อ้าาา" มันคือเสียงที่เขาเปล่งออกมาแบบพอใจมาก แม้ว่าจะไม่ได้ยินเสียงครางจากเธอ แต่เขาก็รู้ว่าเธอกำลังเคลิ้มไปกับเรียวลิ้นที่เขาได้มอบให้ชายหนุ่มตวัดลิ้นเลียวนอยู่แถวจุดที่ไวต่อความรู้สึกของหญิงสาว เพราะเวลามันโดนเข้าไปแล้ว ร่างกายของเธอกระตุกเล็กน้อย ยิ่งตอนที่เขารัวเธอก็ยิ่งสั่นไปตามแรงลิ้น สิบทิศอยากจะรู้ว่าเธอจะทนกับลิ้นสากๆ ไปได้นานแค่ไหน ชายหนุ่มทำมันอยู่แบบนั้นจนรู้สึกร่างกายของเธอเกร็งและกระต

"มันเกิดอะไรขึ้นคุณบอกฉันได้ไหม" ทุกอย่างมันดูไม่ชอบมาพากลไปหมด ทั้งที่ก่อนหน้านี้ชีวิตของเธอก็อยู่ปกติ"ผมขอโทษ ที่ทำให้คุณต้องตกอยู่ในอันตรายไปด้วย""อันตรายหมายความว่ายังไง" หญิงสาวถามกลับในทันควัน"ผมจะไม่ปิดบัง ตอนนี้ผมมีเรื่องกับใครบางคนที่มีอิทธิพลมากในต่างประเทศ แล้วมันก็ตามมาที่บ้านเรา""ใครบางคน..ใคร??""ผมบอกคุณได้แค่ว่ามันมีอิทธิพลมาก" ถึงแม้เขาบอกชื่อไปเธอก็คงจะไม่รู้จัก พูดแค่นี้เธอคงจะพอเข้าใจแล้ว"อย่าบอกนะว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นด้วย" ที่เธอคิดแบบนี้ก็เพราะ พอมีเรื่องนี้เกิดขึ้นเขาก็เอาผู้หญิงคนนั้นมาไว้ร่วมบ้านเดียวกันกับเธอ..มันต้องเกี่ยวกันแน่"ใช่"และมันก็เป็นอย่างที่เธอคิดไว้ไม่มีผิด ผู้หญิงคนนั้นคงสำคัญกับเขามากจนเขาไม่ห่วงความรู้สึกของเธอเลย"ถ้างั้นคุณก็ให้ฉันไปเถอะ คุณจะได้ดูแลเธอได้เต็มที่" มีที่ไหน..ที่เมียแต่งขอไปเพื่อให้สามีตัวเองดูแลผู้หญิงอีกคนที่เขาเป็นห่วงมากกว่า"ตอนนี้ผมให้คุณไปไหนไม่ได้" ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอมันอาจจะยังไม่เด่นชัดมาก แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้คือเขาต้องคุ้มครองเธอให้พ้นจากอันตรายพวกนี้ไปก่อน"แต่ฉันจะไป" ละอองดาวพยายามที