All Chapters of โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร: Chapter 81 - Chapter 90

ทันทีที่การแข่งขันรอบรองจบลง เจและแทนไทถูกสตาฟพาไปยังห้องพักสำหรับผู้แข่งขัน ห้องนี้แตกต่างจากห้องพักปกติของผู้เข้าแข่งขันทั่วไป ประตูเลื่อนอัตโนมัติเปิดออก เผยให้เห็นบรรยากาศที่เงียบสงบ ภายในตกแต่งด้วยโทนสีเข้มแบบมินิมอล พร้อมด้วยจอ LED ขนาดใหญ่ที่ติดอยู่บนผนังด้านหนึ่ง แสดงการแข่งขันของทีมถัดไปแบบเรียลไทม์เจภายใต้แมสก์สีดำกวาดตามองไปรอบๆ อย่างตื่นเต้น ก่อนจะเดินตรงไปหยิบขวดน้ำเย็นจากมินิบาร์ในห้อง“ห้องพักผู้แข่งขันดีงามมากเลยนะคะเนี่ย”เจพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น พลางเดินไปทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางห้อง ข้างๆ มีโต๊ะวางของพร้อมกับขนมหลากชนิดที่ถูกจัดเรียงไว้อย่างเรียบร้อยแทนไทยืนกอดอกพิงผนัง มองเธอด้วยแววตากรุ้มกริ่ม ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากภายใต้แมสก์สีดำ“ก็คงมีแค่พิเศษบางห้องน่ะ” เขาตอบเสียงเรียบ แต่ในใจกลับพอใจที่แผนของตัวเองสำเร็จ เธอไม่ได้สงสัยเลยว่าเขาเป็นคนจัดเตรียมห้องนี้ไว้ให้เป็นพิเศษเจเปิดขวดน้ำ ก่อนจะเงยหน้ามองจอ LED ที่กำลังแสดงภาพการแข่งขันของอีกคู่ที่กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือดดวงตากลมโตจับจ้องอยู่ที่จอ LED อย่างจดจ่อ ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันขณะพิจารณา

เสียงนาฬิกานับถอยหลังดังสะท้อนทั่วสนาม เซเลสเชียล แบทเทิลฟีลด์กลายเป็นเวทีที่ระอุด้วยพลังเวทมนตร์และแรงปะทะ สะพานเวทมนตร์ที่ทอดผ่านระหว่างหอคอยลอยฟ้าสั่นไหวตามแรงโน้มถ่วงที่แปรปรวน ทุกการเคลื่อนไหวของผู้เล่นอาจกลายเป็นจุดเปลี่ยนของเกมได้ตลอดเวลาการต่อสู้ระหว่างคู่ของ J.W. กับ TANTAN และเซนกับไรเด็นกำลังสูสี ต่างฝ่ายต่างบุกและรับผลัดกันJ.W. และ TANTAN กำลังตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย ขณะที่แทนไทใช้ชาโดว์แดชพุ่งเข้าหาเซน แล้วโจมตีต่อเนื่องไม่ยั้ง แต่โล่ของเซนหนาเกินไป การโจมตีของเขาแทบไม่ส่งผลอะไรเลย“ไม่ได้ผล…!”ทันใดนั้นระบบแจ้งเตือนดังขึ้น[J.W. HP: 20%]เจโดนไรเด็นโจมตีเข้าใส่จนเกือบล้มลง แถมเซนยังพุ่งเข้าโจมตีแทนไทต่อ ทำให้เขาไม่สามารถไปช่วยเหลือเธอได้“J.W. กำลังตกที่นั่งลำบาก! นี่อาจเป็นจุดเปลี่ยนของเกม!”เสียงพากย์สดจากสตรีมดังขึ้น สถานการณ์ของเจและแทนไทกำลังตกเป็นรอง“เราจะไม่ยอมแพ้!” เจกัดฟันแน่นเธอรวบรวมพลังเวททั้งหมดที่เหลืออยู่ ใช้สกิลแฟนธอมรีปเปอร์พุ่งเข้าไปโจมตีไรเด็นด้วยเงาดาบเวทมนตร์อันรุนแรง จังหวะเดียวกันแทนไทก็ใช้รีพพิงสแลชฟาดใส่เซนคริติคอล!![Raiden HP: 25%][Zane

ธีรัชกำมือแน่นดวงตาใต้กรอบแว่นไหววูบไปชั่วขณะ เมื่อเห็นข้อความแจ้งเตือนสีแดงสดบนหน้าจอ[SYSTEM OVERRIDE][Unauthorized File Transfer Detected][Security Breach Logged - Report Sent to Admin]เสียงข้อความแจ้งเตือนดังขึ้นซ้ำๆ ดังก้องในโสตประสาท ราวกับตอกย้ำว่า เขาถูกจับตาดูอยู่ทุกฝีก้าว‘แม่งเอ๊ย… มีคนจับตาดูเราอยู่จริงๆ’ธีรัชกัดฟันแน่น แต่สีหน้าของเขายังคงเรียบเฉย ไม่มีความตื่นตระหนกแม้แต่น้อยเขารู้ว่าเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นมันเป็นแค่เรื่องของเวลาเท่านั้นเขาไม่แปลกใจเลยที่แทนไทสามารถดักทางเขาได้ แต่ถึงอย่างนั้น ธีรัชก็ยังคงเดินไปตามแผนของตัวเองต่อไปอย่างแนบเนียนชายหนุ่มถอนหายใจแผ่วเบา ก่อนจะเอื้อมมือไปกดปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ของตัวเองด้วยท่าทีสงบนิ่ง ไม่มีความเร่งรีบ ไม่มีอาการลุกลี้ลุกลนราวกับว่า...เขาไม่ได้กังวลอะไรเลยมือของเขาเอื้อมไปดึงแฟลชไดรฟ์ออกจากพอร์ต USB ก่อนจะเก็บมันใส่กระเป๋าเสื้อสูทของตัวเองอย่างระมัดระวังแม้ว่าทางฝั่งของเมกาเบิร์ธจะพยายามสกัดการโอนถ่ายข้อมูล แต่สิ่งที่พวกเขา ไม่รู้ ก็คือ...โค้ดที่เขาเตรียมไว้ตั้งแต่แรกนั้น—เป็นโค้ดปลอมแท้จริงแล้ว เขาไม่เคยตั้งใจจะหั

ภายในห้องประชุมลับของเมกาเบิร์ธ แทนไทนั่งเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ มือข้างหนึ่งเคาะลงบนโต๊ะเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ดวงตาคมกริบจับจ้องไปยังหน้าจอที่กำลังแสดงข้อมูลของ นีโอนิกซ์—บริษัทคู่แข่งที่พยายามเล่นสกปรกกับพวกเขามาตลอดทุกการเคลื่อนไหวของฝั่งนั้นถูกเก็บบันทึกไว้หมดแล้วหลักฐานการว่าจ้างแฮ็กเกอร์ที่พยายามแทรกซึมเข้าระบบ ข้อมูลการโอนเงินระหว่างบุคคลที่เกี่ยวข้อง—ทุกอย่างอยู่ในมือของพวกเขาแล้วซันนั่งไขว่ห้างอยู่อีกฝั่งของโต๊ะ เขาใช้ปลายนิ้วเคาะโต๊ะเบาๆ สีหน้าครุ่นคิด ขณะที่คินนั่งเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ กอดอกแน่น พลางจ้องมองหน้าจอที่ฉายเอกสารลับต่างๆ“เราได้ข้อมูลที่ต้องการหมดแล้ว” ซันเป็นคนเอ่ยขึ้นก่อน น้ำเสียงของเขาหนักแน่นและจริงจัง“ไอ้พวกนั้นคิดว่าแผนมันยังไม่แตก” คินเสริมเสียงเรียบ ก่อนจะกระตุกยิ้มเย็นแทนไทละสายตาจากหน้าจอ ดวงตาคมกริบเปล่งประกายเจ้าเล่ห์“เพราะงั้น...” เขาหยุดเว้นจังหวะเล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ“ได้เวลา ‘ส่งคืน’ แล้วล่ะ”ซันกับคินสบตากันทันที—พวกเขารู้ดีว่า แทนไทหมายถึงอะไรแทนไทยิ้มเย็นขณะเลื่อนสายตาอ่านแผนตอบโต้บนไอแพดที่เขาเตรียมการมาอย่างดี เขาหันไปม

ภายในห้องทำงานของแทนไท กลิ่นกาแฟอ่อน ๆ ลอยอวลในอากาศ แต่บรรยากาศกลับเย็นยะเยือกจนน่าขนลุกชายหนุ่มนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาหนังสีดำ ดวงตาคมกริบจับจ้องไปที่หน้าจอทีวีขนาดใหญ่ที่กำลังรายงานข่าว การหายตัวไปของบุคคลสำคัญในคดีอาชญากรรมทางเทคโนโลยี“คริส วอลตัน ผู้บริหารระดับสูงของนีโอนิกซ์ หายตัวไปเมื่อคืนที่ผ่านมา ทางการกำลังเร่งติดตามตัว— “ซันที่ยืนอยู่ตรงโต๊ะทำงาน พึมพำขึ้นขณะโยนแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะกระจกเสียงดัง“หมอนั่นหายตัวไปเหรอ?”“ก็ไม่แปลก” คินเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ หยิบแก้วเหล้าขึ้นจิบด้วยสีหน้าเรียบเฉย“คนอย่างมัน พอรู้ว่าทางการกำลังจ้องเล่นงาน ก็คงเตรียมแผนหนีไว้อยู่แล้ว”แทนไทเหยียดยิ้มบางๆ แต่ในดวงตามีเพียงความเย็นชา“หนี? คิดว่าไปได้ไกลแค่ไหนกัน?”เขาหยิบมือถือขึ้นมา กดโทรออกไปยังหมายเลขหนึ่ง เสียงเรียกสัญญาณดังขึ้นเพียงครั้งเดียว ก่อนจะมีเสียงตอบรับจากปลายสายแทนไทพูดเพียงสั้น ๆ“จัดการตามแผน”ปลายสายเงียบไปเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะตอบกลับมาเสียงเรียบ “รับทราบครับ”• • • • • • •อีกฟากหนึ่งของโลก—“บ้าชิบ! ทำไมเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้!?”คริส วอลตัน เดินวนไปมาอยู่ภายในห้องเพนต์เฮา