Lahat ng Kabanata ng เมียเด็ก Honey (I hate you): Kabanata 31 - Kabanata 40

พี่คริสเอาแต่จ้องหน้าฉันตาไม่กระพริบ จนฉันเขินแล้วเนี้ย “ยังเจ็บอยู่ไหม..?” ฉันส่ายหัวไปมา จริงไปก็เจ็บอยู่แหละแค่ไม่อยากให้พี่คริสเป็นห่วง “เธอหายดีเมื่อไหร่ อยากไปเที่ยวไหนบอกฉันนะเดี๋ยวฉันจะพาไปทุกที่” “ทำไมใจดีจังคะ?” “หรือเธอไม่อยากไป” แหนะชมไม่ได้เลย “ไปสิ ^_^”แกร็ก(เสียงประตูห้องถูกเปิ

เช้า... พี่เค้กกลับบ้านเห็นว่าตอนบ่ายจะมาหาฉันใหม่ เมื่อคืนฉันแทบไม่ได้นอนเลยเกือบทั้งคืน สภาพจิตใจตอนนี้มันแย่มากจริงๆ ภาพพี่คริสกับพี่เค้กและคำพูดทุกคำพูดของพี่คริสยังคงวนเวียนอยู่ในหัวฉัน ฉันเหมือนคนจิตตก เหม่อลอย ฉันไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากนอนนิ่งๆ แล้วมองไปที่เพดานห้อง น้ำตายังคงไหลลงมาอา

หลังจากพี่คริสออกไปก็เหลือแค่ฉันกับพี่เค้กสองคน “พี่เค้ก...”ฉันชั่งใจอยู่สักพักก่อนจะพูด “หื้อ..มีอะไรหรอ ?”ฉันกลั้นหายใจก่อนจะถามคำถามที่คาใจออกไป “พี่เค้กกับพี่คริส ปะ เป็นอะไรกัน…” พี่เค้กชะงักแล้วมองหน้าฉัน “ทำไมถามพี่แบบนี้?” “ระ เรื่องเมื่อคืน...ที่พี่คริสกับพี่เค้กคุยกันหนูได้ยินทั้งหมด

เช้าวันใหม่.... ตื่นมาก็ไม่เจอพี่คริสแล้ว ฉันรีบหยิบโทรศัพท์มาดูเผื่อว่าพี่คริสจะส่งข้อความอะไรมาบอกว่าไปไหน แต่ไม่เลย พี่คริสไม่ได้ส่งข้อความอะไรมาให้ฉันเลยณ มหาวิทยาลัย... ลูกน้องของพี่คริสเป็นคนขับรถมาส่งฉันที่มหาวิทยาลัยจริงๆ ฉันยังไม่หายดีเท่าไหร่หรอกยังเจ็บขานิดหน่อย แต่ไม่อยากหยุดเรียนหลาย

ฉันเดินออกมาจากห้องของพี่คริส เดิน ทั้งๆ ที่ยังร้องไห้อยู่อย่างนั่นแหละ พี่คริสก็ไม่ได้ตามฉันออกมานะ มันก็ดีแล้วที่พี่คริสไม่ตามออกมา ให้มันจบแค่นี้แหละดีที่สุดแล้ว ฉันเดินออกจากคอนโด ด้วยสภาพที่แบบเดินไปด้วยร้องไห้ไปด้วย เดินไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะไปไหนแล้วก็ไม่รู้ว่าจะเดินไปเพื่ออะไร สมอ