“อย่างี่เง่าได้ไหมวะคะนิ้ง...ฉันไม่ชอบ !!” ฉันเดินเข้าไปหาพี่คริสแล้วก็สวมกอดพี่คริสแน่น “หนูขอโทษ อึก ...” น้ำตาฉันไหลออกมาอีกแล้ว พี่คริสแกะมือที่ฉันกอดพี่คริสออก แล้วก็หันหลังเดินออกจากห้อง ไม่สนใจเลยสักนิดว่าฉันกำลังร้องไห้อยู่ ทั้งๆ ที่เห็นว่าฉันร้อง แต่ไม่เอ่ยปากถามกันเลยสักนิด จู่ๆ พี่คร
เช้าวันใหม่.... ตื่นมาก็ไม่เจอพี่คริสแล้ว ฉันรีบหยิบโทรศัพท์มาดูเผื่อว่าพี่คริสจะส่งข้อความอะไรมาบอกว่าไปไหน แต่ไม่เลย พี่คริสไม่ได้ส่งข้อความอะไรมาให้ฉันเลยณ มหาวิทยาลัย... ลูกน้องของพี่คริสเป็นคนขับรถมาส่งฉันที่มหาวิทยาลัยจริงๆ ฉันยังไม่หายดีเท่าไหร่หรอกยังเจ็บขานิดหน่อย แต่ไม่อยากหยุดเรียนหลาย
ณ คอนโดพี่คริส... ฉันรู้ดีว่าพี่คริสพาฉันมาที่คอนโดทำไม พอมาถึงพี่คริสก็รุกฉันหนักมาก เสื้อผ้ากระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง ไม่รู้ทำไมวันนี้พี่คริสถึงหื่นขนาดนี่ เรามีอะไรกันหลายรอบมาก จนฉันต้องร้องห้ามเพราะฉันไม่ไหวแล้ว จริงๆ หลังจากใส่เสื้อผ้าเสร็จ...สายตาฉันดันมองเห็นต่างหูคู่หนึ่งวางหน้าโต๊ะบนหั
ฉันเดินออกมาจากห้องของพี่คริส เดิน ทั้งๆ ที่ยังร้องไห้อยู่อย่างนั่นแหละ พี่คริสก็ไม่ได้ตามฉันออกมานะ มันก็ดีแล้วที่พี่คริสไม่ตามออกมา ให้มันจบแค่นี้แหละดีที่สุดแล้ว ฉันเดินออกจากคอนโด ด้วยสภาพที่แบบเดินไปด้วยร้องไห้ไปด้วย เดินไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะไปไหนแล้วก็ไม่รู้ว่าจะเดินไปเพื่ออะไร สมอ
"....อีคะนิ้งงงง ~" เสียงพวกเพื่อนฉันตะโกนเรียก มะปราง จิน มิน มันวิ่งมาทางฉันหน้าตาตื่น พอมาถึงพวกมันก็หอบหายใจแรงๆ “อะไรของพวกแก เสียงดังทำไม” “ฉันก็คิดว่าแกหนีมากระโดดน้ำฆ่าตัวตาย !!” “นั่นสิ ตื่นมาก็ไม่เจอใจหายใจคว่ำหมด” “บ้า ฉันไม่คิดสั้นขนาดนั้นหรอก” “โล่งอกไปที !!” จินถอนหายใจออกมา ย
เพราะอะไรกัน..ทำไมถึงต้องมาทำแบบนี้อีก พี่คริสโคตรใจร้ายกับฉันเลย “ทำไมคะ หนูจะยุ่งกับอลันมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพี่เลยสักนิด !!” ฉันแข็งใจพูดออกไป ทั้งที่ข้างในใจแทบจะร้องไห้อยู่แล้วตอนนี้ พี่คริสออกแรงบีบแขนฉันแรงกว่าเดิม “หนูเจ็บ..” ฉันพยายามแกะมือพี่คริสออก แต่แกะยังไงก็แกะไม่ออก “อลันมันมี
ทำไมฉันสับสนกับความรู้สึกของตัวเองแบบนี้นะ...เจ็บแล้วทำไมไม่จำสะบ้าง...สายตาที่พี่คริสมองฉันมันว่างเปล่ามาก เหมือนเราไม่เคยรู้จักกันเลยด้วยซ้ำ แบบนี้แล้วทำไมยังรักเขาอยู่ได้คะนิ้ง “แล้วเจอกันนะครับ” พี่คลาสมองหน้าฉันแล้วยิ้มหวาน หลังจากพี่คริสกับพี่คลาสเดินไป... “คะนิ้ง...คือเราขอโทษ เราไม่รู้ว่า
“พี่คลาส...” พอฉันเห็นว่าเป็นพี่คลาสฉันรีบก้มหลบหน้าทันที เมื่อก่อนฉันมองว่าพี่คลาสกับพี่คริสต่างกันนะถึงจะเป็นแฝด แต่ตอนนี้ฉันว่าเขาทั้งสองคนเหมือนกันมาก เห็นพี่คลาสแล้วมันเหมือนเห็นพี่คริสเลย ความรู้สึกเสียใจเมื่อกี้เริ่มปะทุเข้ามาในใจอีกครั้ง ทำไมต้องโผล่มาให้ฉันเห็นตอนนี้ด้วยนะ “เฮ้ย...เป็นไร
ตอนนี้ครามลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของฉันกับพี่คริสอายุได้หนึ่งปีเศษ ครามพูดเป็นคำได้แล้วนะ เช่นหม่ำๆ นม ม๊า ปู่ ย่า ยาย พูดได้แต่ก็ไม่ได้พูดบ่อย ไม่ได้ส่งเสียงออกมาชัดหรอกส่วนใหญ่ก็ใช้ภาษาต่างดาวพูดอ้อแอ้ๆ อยู่ ฮ่าๆ แต่!!! ลูกไม่ยอมเรียก ‘ป๊า’ เลย ซึ่งพี่คริสก็พูดกรอกหูลูกทุกวันตั้งแต่เล็กๆ ว่าให้เรียก
“ได้ลูกชายนะคะ” ผมก้มลงไปจูบหน้าฝากของคะนิ้งแล้วใช้มือลูบหัวเธอเบาๆ “คลอดแล้วคะนิ้ง เธอทำได้แล้ว ได้ลูกผู้ชายด้วย ขอบคุณนะขอบคุณจริงๆ ที่มอบของขวัญล้ำค่าชิ้นนี้ให้ฉัน” “ละ ลูกหน้าเหมือนพี่คริสเลย ไม่เห็นเหมือนหนูเลยสักนิด อึก~” คะนิ้งพอเห็นหน้าลูกเธอก็ร้องไห้ แถมยังบ่นว่าลูกไม่เหมือนตัวเอง ใช่ครั
เวลาผ่านไป ตอนนี้ฉันท้องได้ 6 เดือน อาการแพ้ท้องของฉันหายไปแล้ว ไม่เหม็นขี้หน้าพี่คริสแล้ว ท้องก็เริ่มป่องนูนขึ้นมาแล้วด้วยแถมตอนนี้ฉันยังติดพี่คริสเอามากๆ อีกต่างหาก ทั้งคุณพ่อคุณแม่ของพี่คริสและยายต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอาการของฉันมันแปลกพิลึกฮ่าๆ ฉันก็ว่าตัวเองแปลกมากเหมือนกันและตอนนี้ฉั
ลิ้นของฉันตวัดหยอกล้อและพยายามหลบหลีกลิ้นของพี่คริสที่กำลังตามมาตวัดเกี่ยวพันอยู่นานหลายนาที เป็นพี่คริสที่ยอมผละจูบออก พี่คริสขยับตัวทำอะไรสักอย่าง ซึ่งฉันมองไม่เห็นเลยบอกไม่ได้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ จากนั้นไม่นานก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเหยียดตรงมาทางหัวของฉัน มือหนาของพี่คริสจับหัวฉันขึ้นแล้วจัดให้
สายถูกตัดไป ฉันจึงลุกขึ้นไปเปิดประตูห้องไว้แล้วก็เดินกลับมานอนบนเตียงเหมือนเดิม ไม่สิ!! ฉันจะนอนทำไมต้องนั่งสิ อ่า!! คะนิ้งเธอท้องอยู่นะ คิดจะทำเรื่องแบบนั้นหรือไงกัน ฉันส่ายหน้าไปมาเพื่อไล่ความคิดลามกออกไปจากหัวก่อนจะหลับตาลง เสียงฝีเท้าเดินย่ำเข้ามาในห้องตามด้วยเสียงประตูห้องที่ถูกปิดและล็อกเอาไว
( ขอเข้าไปใกล้ๆ กว่านี้ได้ไหม ) ผมเอ่ยขอออกไป ( มะ ไม่ ห้ามเข้ามาใกล้นะ ) ( อยากเห็ยหน้าเมียใกล้ๆ กว่านี้ ไม่ได้หรือไง ไม่เจอหน้ากันตั้งหนึ่งเดือน เธอไม่คิดถึงฉันบ้างหรือไงคะนิ้ง ) ( อื้อก็ได้ๆ แต่อย่าเข้ามาใกล้มากนะ หนูกลัวว่าจะอ้วกอีก ) ผมยิ้มออกมาเมื่อได้ยินคำตอบ จากนั้นก็เดินตรงไปหาคะนิ้ง ผม
ตอนพิเศษ (Talk Chis) ( พี่คริส อึก อ้วก~) ยังไม่ทันจะพูดอะไรผมก็ได้ยินเสียงอ้วกของคะนิ้งผ่านปลายสาย ( ให้เข้าไปหาในห้องไหม ) ผมถามด้วยความเป็นห่วง ( อึก มะ ไม่ต้อง เอาน้ำเปล่าข้าวแล้วก็ขนมมาวางไว้หน้าห้องให้หน่อยแล้วก็ออกไปให้พ้นๆ เลยนะ ห้ามให้หนูเห็นหน้าเด็ดขาด ) ( แม่ง!! เออๆ จะเอาไปวางให้เดี
จูบเนิ่นนาน พี่คริสผละจูบออกแล้วมองหน้าฉัน เหมือนไม่อยากจะถอนจูบออกเลย “ขอโทษเรื่องเมื่อคืน ดีกันนะครับ” “คนอย่างพี่ ดีได้ไม่นานหรอก เป็นบ้ารึไงชอบจับหนูกด !!” “งั้นก็ยอมดีๆสิ ฉัสจะได้ไม่ต้องจับกด” “หื่น !!” “แค่กับเธอคนเดียว” “ปล่อยได้แล้ว หนูจะไปเปลี่ยนชุด !!” “หายโกรธรึยัง ?” “อื้อ หายแล
“แรดนักนะ !!” พี่คริสจ้องฉันตาเขม่ง “แรดอะไร ก็นี้ปาร์ตี้สละโสด พี่กลับเข้าไปในบ้านเลย” “ฉันไม่กลับ ถ้าเธอไม่กลับไปพร้อมกับกัน!!” “ก็เราคุยกันแล้วไงพี่คริสว่าจะไม่ทะเลาะกัน วันนี้อิสระหนึ่งวันไง หนูปล่อยพี่ พี่ก็ต้องปล่อยหนูสิ” “ยกเลิกเว้ย ไม่จงไม่จัดแม่งละ!!” พรึ่บ! “อร้าย !! พี่คริส ไอ้ผัว