Semua Bab หมอกจางลง รักหายไป: Bab 11 - Bab 20

"ขอโทษครับ คุณลุงคุณป้า ผมมาสายแล้วครับ"กู้เป่ยเฉิงยังไม่ทันปริปากอธิบาย สวีเหว่ยก็กรีดร้องออกมาแล้ว"ขอทาน? เจียงซือหยี เธอแน่ใจว่าจะแต่งงานกับขอทาน? "เสียงของเธอดังมาก ทุกคนที่อยู่ในงานต่างได้ยินชัดเจนเสิ่นหนานเฟิงพูดขึ้นอย่างหมดความอดทนว่า "เจียงซือหยี แม้คุณจะต้องการยั่วยุผม ก็ไม่ควรไปหาขอทานมาช่วยเหลือ! คุณคิดว่าแบบนี้มันน่าสนใจเหรอ? "คิ้วงดงามของกู้เป่ยเฉิงขมวดแน่น ก้มหน้ามองตัวเองแวบหนึ่งเมื่อครู่เขาเพิ่งประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ช่วยหญิงชราคนหนึ่งออกมาจากใต้รถ เลยทำให้เขาดูมอมแมมแบบนี้แต่พวกเขาคิดว่าเขาเป็นขอทาน มันก็มากเกินไปแล้วเขาเองก็ขี้เกียจจะอธิบาย เงยหน้าขึ้นมองเจ้าสาวของตัวเองรูปร่างที่เพรียวบาง ออร่าโดดเด่น หน้าตาก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงก็นิสัย ก็ไม่รู้ว่าเป็นยังไง"แม้วันนี้เขาจะเป็นขอทาน วันนี้ฉันก็จะแต่งงานกับเขา! "เจียงซือหยีเดินไปหาเขาโดยไม่ลังเล และคล้องแขนของกู้เป่ยเฉิง"เสิ่นหนานเฟิง ขอแนะนำให้คุณรู้จัก นี่คือสามีของฉัน กู้เป่ยเฉิง""กู้เป่ยเฉิง? "เสิ่นหนานเฟิงตกตะลึง เขาจำได้ว่ารางๆ ว่าเจียงซือหยีเคยพูดถึงเขาเธอมีคู่หมั้นตั้งแต่ยังอยู่ในท

"คุณผู้ชาย หากคุณยังคงสร้างเรื่องแบบนี้ต่อไป ก็อย่าหาว่าเราจะไมาเกรงใจแล้วนะ"เมื่อเสิ่นหนานเฟิงปฏิเสธที่จะเชื่อฟัง พ่อของเจียงซือหยีก็รีบเดินไปข้างหน้าแล้วต่อยเขาหมัดหนึ่ง"เสิ่นหนานเฟิง ฉันทนกับแกมานานพอแล้ว แกคบกับลูกสาวของฉันมาห้าปีแล้ว แกไม่ยอมแต่งงานกับเธอก็ไม่เท่าไร แต่ยังโกหกลูกสาวของฉันอีก บอกให้เธอเลื่อนงานแต่งงาน ที่จริงแล้วแกต้องใช้สถานที่จัดงานแต่งงานของเธอเพื่อให้แกไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เสียแรงที่ลูกสาวของฉันทำดีกับแกขนาดนี้ แต่หากแกยังสร้างวุ้นวายอีก งั้นฉันจะจัดการแกให้หลาบจำแทนลูกสาวของฉัน""ผมไม่ไป ผมจะไม่ไปไหน ผมอยากแต่งงานกับเจียงซือหยี คุณลุง ขอแค่คุ๊ลุงตอบตกลง วันนี้ผมจะแต่งงานกับซือหยี ผมสาบานว่าจะดีกับเธอไปตลอดชีวิต!"ใบหน้าของเสิ่นหนานเฟิงโดนต่อยจนบวมมาก แต่เขาก็ยังไม่ยอมออกไปพ่อของกู้เป่ยเฉิงก็เป็นบุคคลมีอำนาจคนหนึ่งเช่นกัน เมื่อเขาแค่มองออกไปแวบหนึ่ง จากนั้นก็มีหลายคนพุ่งเข้าไปจัดการเสิ่นหนานเฟิงอย่างรุนแรงขณะที่เสิ่นหนานเฟิงถูกทุบตีจนอาเจียนเป็นเลือด แต่เขายังคงปฏิเสธที่จะออกไปสวีเหว่ยเอ่ยปากพูดขึ้นว่า "เจียงซือหยี เธอจะมองดูหนานเฟิงถูกทุบตีอย่

ข้างหลังเขาก็มีสวีเหว่ยตามมาด้วย เธอสวมชุดแต่งงาน ไล่ตามหลังเขามาด้วยสภาพไม่น่ามอง" หนานเฟิง รอฉันด้วย ฉันวิ่งไม่ไหวแล้ว!"กู้เป่ยเฉิงเหลือบมองเจียงซือหยีแวบหนึ่ง "จะ——""ไม่ต้องค่ะ"เขายังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกเจียงซือหยีขัดจังหวะแล้วเธอละสายตาออกมาอย่างไร้อารมณ์ และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ออกรถเถอะค่ะ"กู้เป่ยเฉิงไม่ลังเล เหยียบคันเร่ง และรถก็แล่นไปอย่างรวดเร็วเสิ่นหนานเฟิงไล่ตามไม่ทัน ยืนนิ่งกับที่ไม่ขยับอยู่พักใหญ่สวีเหว่ยวิ่งเข้ามา หายใจเหนื่อยหอบลากเสิ่นหนานเฟิงไว้ "หนานเฟิง เจียงซือหยีเธอได้แต่งงานแล้ว คุณหยุดไล่ตามสักทีได้ไหมคะ? เรากลับไปกันเถอะ แขกยังรอเรากลับไปแต่งงานกันอยู่นะคะ! ""แต่งงาน? แต่งงานอะไรกัน? "เสิ่นหนานเฟิงหลุดหัวเราเยาะเย้ยออกมา "เธอไม่เห็นเหรอ? ซือหยีไปแล้ว เธอไปกับผู้ชายคนอื่นแล้ว""ใช่ เจียงซือหยีไปแล้ว ก็ยังมีฉัน คุณเคยรับปากกับฉัน วันนี้คุณจะแต่งงานกับฉัน ไม่ใช่เหรอคะ? "สวีเหว่ยสางผมที่ยุ่งเหยิง พยายามยิ้มออกมา"เรากลับไป เราจะแต่งงานกันทันที""เธอไปเถอะ ฉันไม่มีวันแต่งงานกับเธอ"เสิ่นหนานเฟิงไม่สนใจเธอ เดินไปข้างหน้าทีละก้าวเหมือน

ทั้งสองรีบไปโรงพยาบาล เสิ่นหนานเฟิงเพิ่งจะถูกเข็นออกจากห้องผ่าตัด ไม่ได้สติสวีเหว่ยยังคงสวมชุดแต่งงาน นั่งเหม่อลอยอยู่หน้าเตียงพักฟื้นเมื่อเห็นเจียงซือหยี เธอก็พุ่งเข้ามาทันที เล็บที่ยาวแหลมเกือบจะข่วนหน้าเจียงซือหยีจนเป็นรอย"ทำไมกัน? ทำไมต้องทำลายงานแต่งงานของฉันกับหนานเฟิง? "สวีเหว่ยถูกกู้เป่ยเฉิงขวางไว้ ร้องไห้อย่างเสียสติ"เธอดูหนานเฟิงหมดสติเพราะเธอ ดูเขาไม่ยอมแต่งงานกับฉัน ดูเขาไม่เคยลืมเธอ เธอภูมิใจมากใช่ไหม? "ปล่อยให้เธอโวยวายอย่างไม่สนใจ เจียงซือหยีขมวดคิ้ว เดินไปที่เตียงของเสิ่นหนานเฟิงสีหน้าของเขาแย่มาก ดวงตาปิดสนิท เหมือนกับตายไปแล้วจริง ๆ"ถ้าการผ่าตัดสำเร็จด้วยดี เขาจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ""ซือหยี ซือหยี"เขาหลับตา เรียกชื่อของเจียงซือหยีสีหน้าของเสิ่นหนานเฟิงเจ็บปวดทรมาน มือทั้งสองข้างของเขาแกว่งไปมาในอากาศ ราวกับพยายามจับอะไรบางอย่างสวีเหว่ยยื่นมือออกไป จับมือของเขาไว้อย่างดีใจ"หนานเฟิง ฉันอยู่นี่แล้ว""ซือหยี เธอไม่ใช่ซือหยี! "เขาสะบัดมือของสวีเหว่ย เริ่มอารมณ์รุนแรงมากขึ้นพยาบาลเดินเข้ามา "ไม่ได้ยินหรือว่าคนไข้กำลังเรียกชื่อซือหยีอยู่? พวกคุณ

หลังจากเจียงซือหยีกลับไปแล้ว เสิ่นหนานเฟิงก็เหมือนตายทั้งเป็นเขากำลังจะลุกจากเตียง แต่พยาบาลหยุดเขาไว้"คุณเสิ่น อาการบาดเจ็บของคุณยังไม่หาย และร่างกายของคุณก็ยังฟื้นกลับมา ก็นอนพักอยู่บนเตียงดีกว่าค่ะ""ผมจะไปหาซือหยี ผมจะไปหาเขา คุณอย่าห้ามผม! ""คุณหมายถึงผู้หญิงที่มาเฝ้าคุณเมื่อคืนนี้เหรอคะ? เธอได้ขับออกไปกับสามีของเธอแล้วค่ะ"ประโยคหนึ่งของพยาบาล ทำให้เสิ่นหนานเฟิงมีสติทันทีสามี?สามีของเธอ?เจียงซือหยีแต่งงานแล้ว เธอแต่งงานแล้วจริง ๆเธอแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นแล้ว!ไม่ ขอเพียงยังไม่จดทะเบียน พวกเขาก็ไม่ถือว่าแต่งงาน!"เขาไม่ใช่สามีของเธอ ผมต่างหาก! ผมต่างหากที่เป็นสามีของซือหยี! "อารมณ์ของเขารุนแรงมาก พยาบาลก็หมดหนทางกับเขาในเวลานี้สวีเหว่ยก็เดินเข้ามาอย่างตื่นเต้น"หนานเฟิง ฉันท้องแล้ว! "ราวกับว่าถูกฟ้าผ่าอย่างนั้น เสิ่นหนานเฟิงลุกนั่งบนเตียง ไม่สามารถขยับได้เขามองไปที่สวีเหว่ยอย่างไม่อยากจะเชื่อ "เธอพูดอะไรนะ? ""ฉันท้องแล้ว ฉันท้องลูกของเรา! "สวีเหว่ยดีใจจนพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเสิ่นหนานเฟิง เธอรอมานานมาก ในที่สุดก็รอจนถึงวันนี้!"เป็นไปไม่ได้! ฉันให้เ