LOGINShare
บทที่ 13
Related chapters
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 14
"คุณผู้ชาย หากคุณยังคงสร้างเรื่องแบบนี้ต่อไป ก็อย่าหาว่าเราจะไมาเกรงใจแล้วนะ"เมื่อเสิ่นหนานเฟิงปฏิเสธที่จะเชื่อฟัง พ่อของเจียงซือหยีก็รีบเดินไปข้างหน้าแล้วต่อยเขาหมัดหนึ่ง"เสิ่นหนานเฟิง ฉันทนกับแกมานานพอแล้ว แกคบกับลูกสาวของฉันมาห้าปีแล้ว แกไม่ยอมแต่งงานกับเธอก็ไม่เท่าไร แต่ยังโกหกลูกสาวของฉันอีก บอกให้เธอเลื่อนงานแต่งงาน ที่จริงแล้วแกต้องใช้สถานที่จัดงานแต่งงานของเธอเพื่อให้แกไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เสียแรงที่ลูกสาวของฉันทำดีกับแกขนาดนี้ แต่หากแกยังสร้างวุ้นวายอีก งั้นฉันจะจัดการแกให้หลาบจำแทนลูกสาวของฉัน""ผมไม่ไป ผมจะไม่ไปไหน ผมอยากแต่งงานกับเจียงซือหยี คุณลุง ขอแค่คุ๊ลุงตอบตกลง วันนี้ผมจะแต่งงานกับซือหยี ผมสาบานว่าจะดีกับเธอไปตลอดชีวิต!"ใบหน้าของเสิ่นหนานเฟิงโดนต่อยจนบวมมาก แต่เขาก็ยังไม่ยอมออกไปพ่อของกู้เป่ยเฉิงก็เป็นบุคคลมีอำนาจคนหนึ่งเช่นกัน เมื่อเขาแค่มองออกไปแวบหนึ่ง จากนั้นก็มีหลายคนพุ่งเข้าไปจัดการเสิ่นหนานเฟิงอย่างรุนแรงขณะที่เสิ่นหนานเฟิงถูกทุบตีจนอาเจียนเป็นเลือด แต่เขายังคงปฏิเสธที่จะออกไปสวีเหว่ยเอ่ยปากพูดขึ้นว่า "เจียงซือหยี เธอจะมองดูหนานเฟิงถูกทุบตีอย่
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 15
กู้เป่ยเฉิงก็ไม่ได้เข้ามามีส่วนร่วมตั้งแต่ต้นจนจบ เจียงซือหยีเห็นเขาอีกครั้ง เขาได้เปลี่ยนชุดสูทสีขาวที่ใช้สวมในงานแต่งงานแล้ว ใบหน้าก็ล้างจนสะอาดเจียงซือหยีถึงจะเห็นหน้าของสามีในอนาคตชัดเจน หล่อมากกู้เป่ยเฉิงยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ตัวตรงสง่างาม มีออร่าของความแข็งแกร่งอย่างเป็นธรรมชาติปรากฏขึ้นตั้งแต่เข้ามาจนถึงตอนนี้ เขาก็รู้สึกประทับใจต่อเจียงซือหยีมากขึ้นเรื่อย ๆโดยเฉพาะฉากที่นำรูปถ่ายแสดงขึ้นบนจอใหญ่เมื่อครู่ ต้องบอกเลยว่า สะใจมาก"คนไม่เกี่ยวข้องออกไปหมดแล้ว เราสามารถดำเนินการต่อแล้วได้ไหมครับ? "กู้เป่ยเฉิงยื่นมือออกไปหาเธอ เจียงซือหยีพยักหน้า วางมือลงมือฝ่ามือของผู้ชายฝ่ามือของเขาไม่เหมือนกับฝ่ามือของเสิ่นหนานเฟิง ฝ่ามือใหญ่ หยาบกระด้าง กลางฝ่ามือก็ยังมีหนังด้านไม่น้อย นี่ก็ทำให้เจียงซือหยีรู้สึกปลอดภัยอย่างอธิบายไม่ถูก"แต่งงานกับผม จะไม่เสียใจใช่ไหมครับ? "กู้เป่ยเฉิงเหลือบมองไปทางผู้หญิงข้างกาย รอยยิ้มตรงมุมปากมีเสน่ห์"ไม่ค่ะ"เจียงซือหยีหันไปมองเขา "ฉันตัดสินใจเอง ฉันไม่มีวันเสียใจค่ะ""ดีมาก"กู้เป่ยเฉิงชื่นชมเธอมาก "ผมเองก็ไม่เสียใจเหมือนกันครับ"ในขณะที่งาน
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 16
ข้างหลังเขาก็มีสวีเหว่ยตามมาด้วย เธอสวมชุดแต่งงาน ไล่ตามหลังเขามาด้วยสภาพไม่น่ามอง" หนานเฟิง รอฉันด้วย ฉันวิ่งไม่ไหวแล้ว!"กู้เป่ยเฉิงเหลือบมองเจียงซือหยีแวบหนึ่ง "จะ——""ไม่ต้องค่ะ"เขายังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกเจียงซือหยีขัดจังหวะแล้วเธอละสายตาออกมาอย่างไร้อารมณ์ และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ออกรถเถอะค่ะ"กู้เป่ยเฉิงไม่ลังเล เหยียบคันเร่ง และรถก็แล่นไปอย่างรวดเร็วเสิ่นหนานเฟิงไล่ตามไม่ทัน ยืนนิ่งกับที่ไม่ขยับอยู่พักใหญ่สวีเหว่ยวิ่งเข้ามา หายใจเหนื่อยหอบลากเสิ่นหนานเฟิงไว้ "หนานเฟิง เจียงซือหยีเธอได้แต่งงานแล้ว คุณหยุดไล่ตามสักทีได้ไหมคะ? เรากลับไปกันเถอะ แขกยังรอเรากลับไปแต่งงานกันอยู่นะคะ! ""แต่งงาน? แต่งงานอะไรกัน? "เสิ่นหนานเฟิงหลุดหัวเราเยาะเย้ยออกมา "เธอไม่เห็นเหรอ? ซือหยีไปแล้ว เธอไปกับผู้ชายคนอื่นแล้ว""ใช่ เจียงซือหยีไปแล้ว ก็ยังมีฉัน คุณเคยรับปากกับฉัน วันนี้คุณจะแต่งงานกับฉัน ไม่ใช่เหรอคะ? "สวีเหว่ยสางผมที่ยุ่งเหยิง พยายามยิ้มออกมา"เรากลับไป เราจะแต่งงานกันทันที""เธอไปเถอะ ฉันไม่มีวันแต่งงานกับเธอ"เสิ่นหนานเฟิงไม่สนใจเธอ เดินไปข้างหน้าทีละก้าวเหมือน
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 17
หลังจากกลับมาถึงบ้านตระกูลกู้แล้ว เธอก็เริ่มจัดห้องของกู้เป่ยเฉิงใหม่ตั้งแต่เซตชุดเครื่องนอนไปจนถึงแปรงสีฟันผ้าเช็ดตัวในห้องน้ำ เธอเปลี่ยนใหม่ทั้งหมดรวมไปถึงรองเท้าแตะที่กู้เป่ยเฉิงใส่มานานแล้ว ก็ถูกเธอโยนทิ้งไปด้วยเธอเปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะคู่รักสีชมพูกับสีน้ำเงินดูเหมือนว่าอุปกรณ์อาบน้ำทั้งหมดก็จะกลายเป็นของคู่รักเจียงซือหยียุ่งวุ่นวายอยู่ในห้อง ส่วนกู้เป่ยเฉิงก็เพียงเฝ้าดูเธออย่างเงียบ ๆเขาอยู่คนเดียวมาโดยตลอด จู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งโผล่มา และยังเป็นภรรยาของเขา หัวใจของเขาก็รู้สึกค่อนข้างซับซ้อนเมื่อได้ยินคุณพ่อโทรมาบอกให้เขารีบกลับมาแต่งงาน เขาก็ยังลังเลอยู่เพราะไม่เคยเจอเธอมาก่อน อีกทั้งก็ยังได้ยินมาว่าอีกฝ่ายก็มีแฟนที่คบกันมาห้าปี หลายปีมาแล้วก็ไม่ยอมแต่งงานกับเธอใครจะรู้ว่าจู่ๆ เธอก็ยอมรับปากแต่งงานกับเขา?เดิมทีเขาก็ไม่ยินยอม คิดว่ากลับมารับของที่คนอื่นใช้งานแล้ว จนกระทั่งได้ยินคุณพ่อพูดว่า เธอจะแต่งงานวันเดียวกับแฟนของเธอ เขาถึงรู้สึกว่าเธอน่าสนใจ ก็เลยรีบกลับมาตอนนี้เมื่อเขาเห็นเธอจริงๆ เขาพบว่าเธอน่าสนใจมากกว่าที่เขาคิดจริงๆ"เสร็จแล้วค่ะ! "หลังจากจัดทุ
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 18
ทั้งสองรีบไปโรงพยาบาล เสิ่นหนานเฟิงเพิ่งจะถูกเข็นออกจากห้องผ่าตัด ไม่ได้สติสวีเหว่ยยังคงสวมชุดแต่งงาน นั่งเหม่อลอยอยู่หน้าเตียงพักฟื้นเมื่อเห็นเจียงซือหยี เธอก็พุ่งเข้ามาทันที เล็บที่ยาวแหลมเกือบจะข่วนหน้าเจียงซือหยีจนเป็นรอย"ทำไมกัน? ทำไมต้องทำลายงานแต่งงานของฉันกับหนานเฟิง? "สวีเหว่ยถูกกู้เป่ยเฉิงขวางไว้ ร้องไห้อย่างเสียสติ"เธอดูหนานเฟิงหมดสติเพราะเธอ ดูเขาไม่ยอมแต่งงานกับฉัน ดูเขาไม่เคยลืมเธอ เธอภูมิใจมากใช่ไหม? "ปล่อยให้เธอโวยวายอย่างไม่สนใจ เจียงซือหยีขมวดคิ้ว เดินไปที่เตียงของเสิ่นหนานเฟิงสีหน้าของเขาแย่มาก ดวงตาปิดสนิท เหมือนกับตายไปแล้วจริง ๆ"ถ้าการผ่าตัดสำเร็จด้วยดี เขาจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ""ซือหยี ซือหยี"เขาหลับตา เรียกชื่อของเจียงซือหยีสีหน้าของเสิ่นหนานเฟิงเจ็บปวดทรมาน มือทั้งสองข้างของเขาแกว่งไปมาในอากาศ ราวกับพยายามจับอะไรบางอย่างสวีเหว่ยยื่นมือออกไป จับมือของเขาไว้อย่างดีใจ"หนานเฟิง ฉันอยู่นี่แล้ว""ซือหยี เธอไม่ใช่ซือหยี! "เขาสะบัดมือของสวีเหว่ย เริ่มอารมณ์รุนแรงมากขึ้นพยาบาลเดินเข้ามา "ไม่ได้ยินหรือว่าคนไข้กำลังเรียกชื่อซือหยีอยู่? พวกคุณ
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 19
เมื่อเห็นกู้เป่ยเฉิง สีหน้าของเสิ่นหนานเฟิงก็บูดบึ้งทันที"กู้เป่ยเฉิง นายมาทำอะไรที่นี่? ""มองไม่ออกเหรอ? "กู้เป่ยเฉิงกอดอก จ้องมองผู้ชายตรงหน้าอย่างเย็นชา"เสิ่นหนานเฟิงใช่ไหม? เจียงซือหยีก็คือปฏิเสธการสู่ขอของตระกูลกู้ครั้งแล้วครั่งเล่าเพื่อนาย? ""ซือหยีปฏิเสธการสู่ขอของตระกูลกู้เพื่อฉันเหรอ? "ความรู้สึกผิดในใจของเสิ่นหนานเฟิงลึกมากยิ่งขึ้น เขาคิดมาตลอดว่า หลายปีที่ผ่านมาข้างกายของเจียงซือหยีไม่เคยมีเพศตรงข้ามปรากฏตัวขึ้นเลย เขาคิดว่านอกจากตัวเขาแล้ว ก็ไม่มีใครต้องการเจียงซือหยีอีกแต่เขากลับไม่เคยคิดเลยว่า เธอได้หมั้นหมายมานานแล้ว และอีกฝ่ายก็เป็นทหารที่ยอดเยี่ยมกว่าเขาวินาทีนี้ เขาจะรู้ว่าเขาผิดมากแค่ไหนหากให้โอกาสเขาอีกครั้ง เขาจะไม่มีวันรับปากสวีเหว่ย แต่งงานกับเธอ"พอได้แล้ว นายก็ตื่นแล้ว ฉันกับภรรยาของฉันก็จะกลับไปพักผ่อนที่บ้านแล้ว"กู้เป่ยเฉิงขี้เกียจจะพูดจาไร้สาระกับเขา เมื่อเห็นเจียงซือหยีออกมาจากห้องน้ำ ก็จับมือของเธอ และพูดขึ้นอย่างเผด็จการว่า : "ไปกันเถอะ กลับบ้าน ผมเหนื่อยแล้ว"เจียงซือหยีก็ไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป เตรียมจะออกไปกับกู้เป่ยเฉิง"ไม่ ซ
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 20
หลังจากเจียงซือหยีกลับไปแล้ว เสิ่นหนานเฟิงก็เหมือนตายทั้งเป็นเขากำลังจะลุกจากเตียง แต่พยาบาลหยุดเขาไว้"คุณเสิ่น อาการบาดเจ็บของคุณยังไม่หาย และร่างกายของคุณก็ยังฟื้นกลับมา ก็นอนพักอยู่บนเตียงดีกว่าค่ะ""ผมจะไปหาซือหยี ผมจะไปหาเขา คุณอย่าห้ามผม! ""คุณหมายถึงผู้หญิงที่มาเฝ้าคุณเมื่อคืนนี้เหรอคะ? เธอได้ขับออกไปกับสามีของเธอแล้วค่ะ"ประโยคหนึ่งของพยาบาล ทำให้เสิ่นหนานเฟิงมีสติทันทีสามี?สามีของเธอ?เจียงซือหยีแต่งงานแล้ว เธอแต่งงานแล้วจริง ๆเธอแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นแล้ว!ไม่ ขอเพียงยังไม่จดทะเบียน พวกเขาก็ไม่ถือว่าแต่งงาน!"เขาไม่ใช่สามีของเธอ ผมต่างหาก! ผมต่างหากที่เป็นสามีของซือหยี! "อารมณ์ของเขารุนแรงมาก พยาบาลก็หมดหนทางกับเขาในเวลานี้สวีเหว่ยก็เดินเข้ามาอย่างตื่นเต้น"หนานเฟิง ฉันท้องแล้ว! "ราวกับว่าถูกฟ้าผ่าอย่างนั้น เสิ่นหนานเฟิงลุกนั่งบนเตียง ไม่สามารถขยับได้เขามองไปที่สวีเหว่ยอย่างไม่อยากจะเชื่อ "เธอพูดอะไรนะ? ""ฉันท้องแล้ว ฉันท้องลูกของเรา! "สวีเหว่ยดีใจจนพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเสิ่นหนานเฟิง เธอรอมานานมาก ในที่สุดก็รอจนถึงวันนี้!"เป็นไปไม่ได้! ฉันให้เ
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 21
"หนานเฟิง คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่! เด็กในท้องของฉันคือลูกของคุณ! เลือดเนื้อเชื้อไขของคุณ แต่คุณกลับบอกฉันว่าต้องการให้ฉันเอาออกเหรอคะ? "เสิ่นหนานเฟิงเงยหน้าขึ้นอย่างไร้ความรู้สึก เลือดเย็นราวกับเครื่องจักรที่ไม่มีความรู้สึก"พูดให้ตรงๆ คือเขายังไม่ถือว่าเป็นเด็ก ยังไม่ถึงเดือน เป็นเพียงเซลล์เท่านั้น"ริมฝีปากบางๆ แต่สิ่งที่พูดออกมากลับเป็นคำพูดที่โหดร้ายอย่างยิ่ง"เซลล์? "ไม่คิดว่าเขาจะพูดคำที่โหดร้ายแบบนี้ออกมา สวีเหว่ยส่ายหน้า ถอยไปข้างหลังไปทีละก้าว "หนานเฟิง นั่นคือลูกของคุณ คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง? ""ลูก? ลูกอะไร? "เพื่อนๆ ของเสิ่นหนานเฟิงมาเยี่ยมเขา เมื่อเข้ามาก็เห็นสวีเหว่ยร้องไห้เสียใจ พวกเขาก็เข้าใจบางอย่างทันที"หนานเฟิง นายกับสวีเหว่ยก็มีลูกด้วยกันแล้วเหรอ? ""พวกคุณช่วยฉันด้วย"สวีเหว่ยหมดหนทางแล้ว ไม่รู้ว่ะจะไปขอร้องใคร จึงทำได้เพียงจับมือเพื่อนคนหนึ่งของเขา และคุกเข่าลงทุกคนเห็นเธอเป็นแบบนี้ ก็ตกใจมาก" พี่สะใภ้ ลุกขึ้นก่อน อย่าคุกเข่าให้ผม! ""หนานเฟิงต้องการให้ทำแท้งลูกของเรา! "สวีเหว่ยร้องไห้อย่างน่าสงสาร "ขอร้องพวกคุณล่ะ ช่วยฉันพูดกับ
Latest chapter
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 27
หลังจากที่เธอจากไป ชายคนนั้นก็ค่อยๆ เดินออกมาจากด้านหลังเสาเห็นผู้หญิงจากไปกับตา หัวใจของเสิ่นหนานเฟิงเหมือนกับถูกมีดคมกริบกรีดเขารักเธอมากจริงๆ เขาลืมเธอไม่ได้จริง ๆแต่ตอนนี้เธอเกลียดเขา ไม่ยอมเจอหน้าเขาอีกเสิ่นหนานเฟิงไม่ยอมปล่อยมือ เขาตัดสินใจรอเธอกลับมาช่วงหนึ่งเดือนนี้ เสิ่นหนานเฟิงก็เปลี่ยนไปมากในที่สุดก็รอจนเจียงซือหยีกลับมา เสิ่นหนานเฟิงรีบไปสนามบินทันที แต่กลับไม่เจอเธอเดือนกว่าที่ไม่ได้เจอกัน เขาคิดถึงเธอมากเรื่องแรกที่เจียงซือหยีทำหลังจากลงจากเครื่อง ก็คือไปโรงพยาบาลหลังจากเสิ่นหนานเฟิงได้รับข่าว ระหว่างเขารีบขับรถไปโรงพยาบาล ก็เห็น เจียงซือหยีกับกู้เป่ยเฉิงกำลังเดินออกจากห้องทำงานของหมอกู้เป่ยเฉิงจับมือของเธอ กำชับกับเธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยความรักว่า : "หมอบอกแล้วว่าต่อไปห้ามกินไอศกรีมมากเกินไป ได้ยินหรือยัง? ""รู้แล้วค่ะ! แค่กินไปสองสามอันเท่านั้น ดูทำคุณตกใจสิ"เจียงซือหยียิ้มแล้วเงยหน้ามองกู้เป่ยเฉิง แต่มือกลับลูบไปที่ท้อง"คุณว่า ต่อไปเมื่อลูกโตขึ้น เหมือนคุณหน่อยหรือเหมือนฉันหน่อยดีคะ? "ลูก!เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เสิ่นหนานเฟิงก็ตัวแข็งทื่อในหัว
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 26
"ฉันต้องการให้เธอออกมาพบฉัน ฉันต้องการให้เธอกลับบ้านไปกับฉัน""เป็นไปไม่ได้"กู้เป่ยเฉิงหยิบโทรศัพท์ออกมา "ถ้ายังไม่ไป ฉันจะแจ้งตำรวจแล้ว""นายแจ้งตำรวจเลย! แจ้งสิ! ซือหยีไม่มีทางมองฉันเข้าไปในสถานีตำรวจแล้วไม่สนใจฉัน เธอไม่มีทางแน่นอน! ""ได้สิ ถ้าอย่างนั้นก็มาดูกัน"กู้เป่ยเฉิงโทรไปเรียกคนมาอย่างไม่ลังเล ตอนที่ตำรวจลากตัวเสิ่นหนานเฟิงออกไป เสิ่นหนานเฟิงก็ยังคงเรียกชื่อเจียงซือหยีแต่เจียงซือหยีไม่ได้ยินด้วยซ้ำ เธอนั่งบนโซฟาดูทีวีกับแม่ของกู้เป่ยเฉิง สองคนกำลังพูดคุยละครรักน้ำเน่ากันอย่างมีความสุขทันใดนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น สถานีตำรวจโทรมา"คุณเจียง ไม่ทราบว่าคุณรู้จักคุณเสิ่นหนานเฟิงไหมครับ? เขาเมา กำลังก่อเรื่องตลอดเวลา รบกวนคุณมาหน่อยนะครับ"เจียงซือหยีเงยหน้าขึ้น มองไปทางกู้เป่ยเฉิงเธอรู้ว่ากู้เป่ยเฉิงเป็นคนโทรแจ้งตำรวจ"ขอโทษนะคะคุณตำรวจ ฉันไม่รู้จักค่ะ"เธอวางสายด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ พูดคุยกับแม่ของกู้เป่ยเฉิงต่อที่สถานีตำรวจ เสิ่นหนานเฟิงไม่เชื่อว่าเจียงซือหยีจะไม่สนใจเขา"เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางที่เธอจะไม่สนใจฉัน คุณไปเรียกเธอมา ฉันต้องการเจอเธอ ฉันต้องการเจ
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 25
แต่เขาควบคุมตัวเองไว้ ขับรถไปจอดที่หน้าร้านขายยาแห่งหนึ่งไม่นาน เขาก็ออกมาจากร้านขายยา เปิดประตูเบาะข้างคนขับ และถอดถุงเท้าของเจียงซือหยีเจียงซือหยีมองเขาอย่างไม่เข้าใจ "คุณทำอะไรคะ? ""ผมดูเท้าของคุณหน่อย เท้าแพลงไม่ใช่เหรอ? ถ้ามันบวมแดงขึ้นมาก็จะแย่เอา""ขอบคุณค่ะ"เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวอันอ่อนโยนของผู้ชาย เจียงซือหยีก็หวั่นไหว ก้มหน้าจูบแก้มของเขาแต่จูบที่หายวับไปอย่างรวดเร็วนี้ กลับทำให้หน้าของกู้เป่ยเฉิงแดงไปถึงใบหูเขายั่วยวนเธอมาตลอด แต่ตอนที่ถูกเธอจูบจริงๆ เขาก็ยังตื่นตกใจ ทำอะไรไม่ถูกมองหน้าตาน่ารักของเขา เจียงซือหยีก็หัวเราะเบา ๆ"ที่แท้ผู้บัญชาการกู้ก็หน้าแดงเป็นด้วยเหรอคะ? ""ใครหน้าแดงกัน? "กู้เป่ยเฉิงนวดข้อเท้าให้กับเธอ เจียงซือหยีร้องออกมาเบาๆ คำหนึ่ง"โอ๊ย! "กู้เป่ยเฉิงตกใจจนรีบปล่อยมือทันที "เจ็บไหมครับ? ""ไม่เจ็บค่ะ"เธอส่ายหน้า แต่ในหัวของเธอปรากฏภาพของเสิ่นหนานเฟิงขึ้นเมื่อก่อนเมื่อเธอเท้าแพลง เสิ่นหนานเฟิงก็จะซื้อยาแล้วนวดให้เธอเมื่อเธอเจ็บจนทนไม่ไหว เสิ่นหนานเฟิงก็จะปล่อยมือออกด้วยความตื่นตกใจ แล้วถามเธอว่าเจ็บไหมภาพในอดีตยังคงชัดเจนอยู
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 24
เมื่อเห็นฉากนี้ หน้าอกของเสิ่นหนานเฟิงก็แทบจะระเบิดออกมาด้วยความโกรธ"กู้เป่ยเฉิง นายปล่อยเธอเดี๋ยวนี้! ฉันไม่อนุญาตให้นายแตะต้องเธอ! "เขารีบวิ่งเข้าไป พยายามแยกทั้งสองออกจากกันกู้เป่ยเฉิงเพียงหลบเล็กน้อย เสิ่นหนานเฟิงก็ยืนไม่มั่นคง ล้มลงกับพื้นทันทีเขากลิ้งหลายตลบถึงจะหยุดลง สภาพไม่น่ามองมากผู้คนรอบๆ กำลังดูเรื่องสนุก ชี้แสดงความคิดเห็นไปที่เสิ่นหนานเฟิง"มันก็สมควรจริงๆ ตัวเองทำเรื่องผิดกับคนอื่น ตอนนี้เสียใจ มันสายไปแล้ว""ความรักที่เพิ่งรู้สึกตัวภายหลัง มันก็ไร้ค่ายิ่งกว่าหญ้า! ถ้ารู้ว่าจะมีวันนี้ จะทำทำไมตั้งแต่แรก! "กู้เป่ยเฉิงมองเขา หัวเราะเยาะเย้ย "คุณเสิ่น ผมขอเตือนคุณเป็นครั้งสุดท้าย อย่ามารบกวนผมกับซือหยีอีก ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของผม ชาตินี้ก็จะเป็นภรรยาของผม! คุณแย่งไปไม่ได้! "เสิ่นหนานเฟิงพยายามลุกยืนขึ้นจากพื้น "แต่งงานแล้วก็สามารถหย่าได้! กู้เป่ยเฉิง อย่าภูมิใจไป ซือหยีรักฉัน! ""คุณไม่รู้เหรอว่าการแต่งงานของทหารได้รับการคุ้มครองตามกฎหมาย"กู้เป่ยเฉิงครุ่นคิด "พฤติกรรมของคุณตอนนี้ถือว่าเป็นการทำลายการแต่งงานของทหาร ต้องติดคุก รู้ไหม? "เจียงซือหยีมองผู้ชา
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 23
อากาศในสนามม้าดีมาก ทัศนวิสัยในการมองเห็นโดยรอบก็กว้างขวาง อารมณ์ของเจียงซือหยีก็ดีขึ้นมาก"เข้ามา"ชายที่อยู่ไม่ไกลโบกมือให้เธอ เจียงซือหยีก็รู้สึกมึนงงอยู่ครู่หนึ่งชายหนุ่มหล่อเหลาคนนี้ ทุกการเคลื่อนไหวก็เต็มไปด้วยความสง่างามเขาสวมชุดขี่ม้า ในมือจูงม้าตัวหนึ่ง มุมปากมีรอยยิ้ม ทำให้สาวน้อยข้างๆ เคลิบเคลิ้มพวกเขาพากันหยิบโทรศัพท์ออกมา ถ่ายรูปกู้เป่ยเฉิงไม่หยุดถึงขนาดมีคนเข้าไป ขอเบอร์โทรศัพท์ขอเพิ่มวีแชตกับเขาเจียงซือหยีขมวดคิ้ว สีหน้าไม่น่ามองในทันทีเธอรีบเดินเข้าไป รับโทรศัพท์จากคนๆ นั้น แล้วกดหมายเลขชุดหนึ่งลงไป"เบอร์โทร""ขอบคุณค่ะ! "คนๆ นั้นเหมือนได้รับของล้ำค่า วิ่งออกไปอย่างมีความสุขกู้เป่ยเฉิงถามขึ้นอย่างสงสัยว่า "คุณให้เธอแล้วจริงๆ เหรอ? ""ใช่ ฉันให้แล้ว ให้เบอร์ฉัน" เจียงซือหยีเลิกคิ้ว "ทำไมเหรอคะ? คุณอยากให้? ""เฮอะๆ คุณหึงแล้วเหรอ? "กู้เป่ยเฉิงพอใจกับปฏิกิริยาของเจียงซือหยีมาก เขามองอย่างรักและเอ็นดู จากนั้นก็ชี้ไปที่ม้าข้าง ๆ"ชอบไหม? ""ชอบค่ะ? "เจียงซือหยีลูบแผงคอม้า ม้ารู้สึกสบายส่ายหัวไปมา"ตั้งชื่อให้มันหน่อยเถอะ""ไม่ดีมั้งคะ? "ม้าใ
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 22
เมื่อเธอตื่นขึ้นมา ก็ถูกเข็นไปยังห้องพักฟื้นทั่วไปแล้วท้องแบนราบ ไม่เหลืออะไรแล้วเสิ่นหนานเฟิงส่งคนมา โยนบัตรเอทีเอ็มใบหนึ่งให้เธอ"ในนี้มีห้าล้าน คุณเสิ่นให้เราเอาให้คุณ"มองดูบัตรใบนั้น สวีเหว่ยก็รู้สึกว่าก้นบึ้งของหัวใจเย็นเยือกห้าล้าน? ก่อนหน้านี้ยังหนึ่งล้าน หลังจากทำแท้ง มูลค่าของเธอก็พุ่งสูงขึ้นเลย"แล้วก็ คุณเสิ่นได้ซื้อตั๋วเครื่องบินใบหนึ่งให้คุณ บินบ่ายวันนี้""บ่ายวันนี้? "สวีเหว่ยหัวเราะเยาะ เธอไม่คาดคิดว่า เสิ่นหนานเฟิงจะเกลียดเธอมากขนาดนี้เธอเพิ่งจะผ่าตัดเสร็จ เขาก็ต้องการให้เธอหายไปจากเขาอย่างสิ้นเชิง"ฉันต้องการเจอเขา""ขอโทษด้วยครับ คุณเสิ่นบอกแล้วว่า ไม่มีวันพบคุณ"พูดจบ ชายคนนั้นก็ล็อกประตูห้องพักฟื้น "เมื่อถึงเวลา ผมจะส่งคุณไปสนามบิน"สวีเหว่ยหยิบบัตรใบนั้น จู่ๆ ก็หัวเราะเสียงดังออกมาแต่หัวเราะไปหัวเราะมา เธอก็ร้องไห้"ฉันไม่ควรกลับมา! ฉันไม่ควรกลับมา! "หลังจากจัดการกับเรื่องของสวีเหว่ยเสร็จแล้ว เสิ่นหนานเฟิงก็ลากร่างที่เจ็บปวดกลับไปยังบ้านของเขากับเจียงซือหยีบ้านว่างเปล่า เย็นเฉียบเจียงซือหยีไม่อยู่แล้ว ของทุกอย่างของเธอก็ไม่เห็นแล้วหัว
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 21
"หนานเฟิง คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่! เด็กในท้องของฉันคือลูกของคุณ! เลือดเนื้อเชื้อไขของคุณ แต่คุณกลับบอกฉันว่าต้องการให้ฉันเอาออกเหรอคะ? "เสิ่นหนานเฟิงเงยหน้าขึ้นอย่างไร้ความรู้สึก เลือดเย็นราวกับเครื่องจักรที่ไม่มีความรู้สึก"พูดให้ตรงๆ คือเขายังไม่ถือว่าเป็นเด็ก ยังไม่ถึงเดือน เป็นเพียงเซลล์เท่านั้น"ริมฝีปากบางๆ แต่สิ่งที่พูดออกมากลับเป็นคำพูดที่โหดร้ายอย่างยิ่ง"เซลล์? "ไม่คิดว่าเขาจะพูดคำที่โหดร้ายแบบนี้ออกมา สวีเหว่ยส่ายหน้า ถอยไปข้างหลังไปทีละก้าว "หนานเฟิง นั่นคือลูกของคุณ คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง? ""ลูก? ลูกอะไร? "เพื่อนๆ ของเสิ่นหนานเฟิงมาเยี่ยมเขา เมื่อเข้ามาก็เห็นสวีเหว่ยร้องไห้เสียใจ พวกเขาก็เข้าใจบางอย่างทันที"หนานเฟิง นายกับสวีเหว่ยก็มีลูกด้วยกันแล้วเหรอ? ""พวกคุณช่วยฉันด้วย"สวีเหว่ยหมดหนทางแล้ว ไม่รู้ว่ะจะไปขอร้องใคร จึงทำได้เพียงจับมือเพื่อนคนหนึ่งของเขา และคุกเข่าลงทุกคนเห็นเธอเป็นแบบนี้ ก็ตกใจมาก" พี่สะใภ้ ลุกขึ้นก่อน อย่าคุกเข่าให้ผม! ""หนานเฟิงต้องการให้ทำแท้งลูกของเรา! "สวีเหว่ยร้องไห้อย่างน่าสงสาร "ขอร้องพวกคุณล่ะ ช่วยฉันพูดกับ
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 20
หลังจากเจียงซือหยีกลับไปแล้ว เสิ่นหนานเฟิงก็เหมือนตายทั้งเป็นเขากำลังจะลุกจากเตียง แต่พยาบาลหยุดเขาไว้"คุณเสิ่น อาการบาดเจ็บของคุณยังไม่หาย และร่างกายของคุณก็ยังฟื้นกลับมา ก็นอนพักอยู่บนเตียงดีกว่าค่ะ""ผมจะไปหาซือหยี ผมจะไปหาเขา คุณอย่าห้ามผม! ""คุณหมายถึงผู้หญิงที่มาเฝ้าคุณเมื่อคืนนี้เหรอคะ? เธอได้ขับออกไปกับสามีของเธอแล้วค่ะ"ประโยคหนึ่งของพยาบาล ทำให้เสิ่นหนานเฟิงมีสติทันทีสามี?สามีของเธอ?เจียงซือหยีแต่งงานแล้ว เธอแต่งงานแล้วจริง ๆเธอแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นแล้ว!ไม่ ขอเพียงยังไม่จดทะเบียน พวกเขาก็ไม่ถือว่าแต่งงาน!"เขาไม่ใช่สามีของเธอ ผมต่างหาก! ผมต่างหากที่เป็นสามีของซือหยี! "อารมณ์ของเขารุนแรงมาก พยาบาลก็หมดหนทางกับเขาในเวลานี้สวีเหว่ยก็เดินเข้ามาอย่างตื่นเต้น"หนานเฟิง ฉันท้องแล้ว! "ราวกับว่าถูกฟ้าผ่าอย่างนั้น เสิ่นหนานเฟิงลุกนั่งบนเตียง ไม่สามารถขยับได้เขามองไปที่สวีเหว่ยอย่างไม่อยากจะเชื่อ "เธอพูดอะไรนะ? ""ฉันท้องแล้ว ฉันท้องลูกของเรา! "สวีเหว่ยดีใจจนพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเสิ่นหนานเฟิง เธอรอมานานมาก ในที่สุดก็รอจนถึงวันนี้!"เป็นไปไม่ได้! ฉันให้เ
หมอกจางลง รักหายไป บทที่ 19
เมื่อเห็นกู้เป่ยเฉิง สีหน้าของเสิ่นหนานเฟิงก็บูดบึ้งทันที"กู้เป่ยเฉิง นายมาทำอะไรที่นี่? ""มองไม่ออกเหรอ? "กู้เป่ยเฉิงกอดอก จ้องมองผู้ชายตรงหน้าอย่างเย็นชา"เสิ่นหนานเฟิงใช่ไหม? เจียงซือหยีก็คือปฏิเสธการสู่ขอของตระกูลกู้ครั้งแล้วครั่งเล่าเพื่อนาย? ""ซือหยีปฏิเสธการสู่ขอของตระกูลกู้เพื่อฉันเหรอ? "ความรู้สึกผิดในใจของเสิ่นหนานเฟิงลึกมากยิ่งขึ้น เขาคิดมาตลอดว่า หลายปีที่ผ่านมาข้างกายของเจียงซือหยีไม่เคยมีเพศตรงข้ามปรากฏตัวขึ้นเลย เขาคิดว่านอกจากตัวเขาแล้ว ก็ไม่มีใครต้องการเจียงซือหยีอีกแต่เขากลับไม่เคยคิดเลยว่า เธอได้หมั้นหมายมานานแล้ว และอีกฝ่ายก็เป็นทหารที่ยอดเยี่ยมกว่าเขาวินาทีนี้ เขาจะรู้ว่าเขาผิดมากแค่ไหนหากให้โอกาสเขาอีกครั้ง เขาจะไม่มีวันรับปากสวีเหว่ย แต่งงานกับเธอ"พอได้แล้ว นายก็ตื่นแล้ว ฉันกับภรรยาของฉันก็จะกลับไปพักผ่อนที่บ้านแล้ว"กู้เป่ยเฉิงขี้เกียจจะพูดจาไร้สาระกับเขา เมื่อเห็นเจียงซือหยีออกมาจากห้องน้ำ ก็จับมือของเธอ และพูดขึ้นอย่างเผด็จการว่า : "ไปกันเถอะ กลับบ้าน ผมเหนื่อยแล้ว"เจียงซือหยีก็ไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป เตรียมจะออกไปกับกู้เป่ยเฉิง"ไม่ ซ
