All Chapters of Wife of Mr. Azrael Alcazar : Chapter 91 - Chapter 100

Alora's POV Hindi ko na namalayan kung ilang buwan na ba ang lumipas simula noong away namin ni Azrael na ang dahilan ay si Alora. Dumadalaw pa rin daw si Alora sa kompanya at hindi pa rin sumusuko pero palagi pa rin itong pinapaalis ni Azrael. Sa sobrang inis nga niya ay naglagay siya ng napakaraming security sa labas ng building para siguraduhing hindi na makakapasok si Alora doon. Habang tumatagal din ay napapansin ko na ang paglaki ni Rail. Palagi kaming magkasama pero hindi ko maiwasang hindi mapansin ang mga kunting bagay na hindi naman niya kayang gawin noon pero ngayon ay kayang-kaya na niya kahit walang tulong na natatanggap mula sa iba. Isa na roon ang paglilinis ng kinainan niya, paglilinis sa mga laruan niya at ang pagtulong sa mga simpleng gawain. Masaya ako dahil doon kase hindi na ako ma-i-stress masyado sa kakasaway sa kanya pero nakakalungkot din na parang ang dali niyang lumaki, parang kailan nga lang ay tinakasan ko pa ang Daddy niya at itinira siya sa Sta. Rosa.

Alora's POV Matapos ang ribbon cutting nila para sa pagbubukas ng bahay ampunan na tinawag ni Azrael na Dream Care ay nagkanya-kanya na ang mga bisita sa pagkuha ng pagkain. May catering din kase para sa celebration at napakaraming tao ang nandito. Ang iba ay ang mga nakita ko sa litrato na nakasabit sa opisina ni Azrael at ang iba ay hindi ko kilala kaya medyo nakakahiya. Si Rail naman ay pinabantayan ko muna kay Mika dahil kasama ko si Azrael sa paglilibot at pagbati sa mga bisita. "Thank you for accepting my invitation Mr. Gonzales." Tumango naman ang lalaking nilapitan namin ni Azrael. Aabot na ata ng sampu ang binati namin at mukhang marami pa pero todo ngiti pa rin ako sa tuwing may lalapitan kami na bago. "Of course. You know I love kids and I am thankful to people who help them through this kind of projects." Malamlam ang mata niyang nakatingin sa asawa ko bago niya inilipat sa akin ang tingin. "This must be your wife." Awtomatikong lumapad ang ngiti ko at binati siya. "Go

Alora's POV "Wife gusto mo bang pumunta sa ibang bansa?" Napatingin ako kay Azrael sa biglaan niyang tanong. "Bakit mo naman natanong?" Nasa sofa kami nakaupo habang nanonood ng balita tapos bigla-bigla na lang magtatanong nang may makitang airplaine sa TV. "Punta tayo sa Korea," pag-aaya niya. "Magbakasyon tayo doon ng isang linggo tapos sakto lang iyon dahil pag-uwi natin pasko na." Dalawang linggo na lang bago ang pasko, gusto kong pumayag sa plano niya pero nakakatakot sumakay sa eroplano. "Pag-iisipan ko." Kita ko siyang napangiti dahil sa sagot ko. Balita ko ay may snow din sa Korea, gusto kong makaranas ng ganon pero kaya ko bang malampasan ang takot ko?"Ipapahanda ko na ang private plane namin." Isang linggo pa ang dadaan at hindi pa nga ako nagsasabi ng oo pero naghahanda na siya. Hayaan ko na lang, kung doon siya masaya sa sobrang excited niya sige. Narinig ko ang pagbaba ni Rail sa hagdan— hindi ako sure kung hagdan ba ang itatawag ko doon dahil ang totoo ay escalator

Alora's POV Matapos ang nangyari sa amin kagabi ni Azrael ay sinimulan na namin ang pamamasyal. "Saan tayo pupunta?" tanong ko habang inaalalayan si Rail na makapasok sa kotse. "Sa Insadong," sagot ni Azrael bago binuksan ang pinto ng kotse at pinapasok ako. Inantay ko pang makasakay siya driver's seat para magtanong. "Ano yun?" "It's a neighborhood wife. It has traditional korean and modern vibe." Tumango na lang ako. Hindi ko siya maintindihan ng lubos pero dahil pupuntahan din naman namin ang lugar na iyon at malalaman ko rin naman ang sinasabi niya at hindi na ako nagtanong pa.Kotse ang sinasakyan namin kaya malaya akong tumingin sa labas at ganon din ang ginagawa ng anak ko sa likod. Ang sarap sa mata tingnan ng mga bahay at building dahil hindi nagkakalat at siguro ay dahil din sa bago iyon sa mata ko. Ang ikinagulat ko pa ay walang masyadong traffic dito, hindi katulad sa Pilipinas na masyado ang traffic, ang sampung minutos na byahe ay nagiging isang oras pero dito sa Kor

Alora's POV Pangatlong araw na namin ngayon dito sa Korea at pupunta sana kami ngayon sa Myeongdong para sana mag-shopping pero dahil biglang nagkaroon ng lagnat si Rail ay hindi kami nakapunta. Nag-utos na lang si Azrael sa isa sa mga tauhan niya na bumili ng mga lulutuin para sa kakainin namin mamaya at ng medisina para kay Rail. Habang hindi pa dumarating ang medisina ay pinahiran ko muna ng basang bempo ang katawan ni Rail at pinahina ko rin ang aircon sa kwarto niya. Si Azrael naman ay nasa baba para magluto ng lugar, mabuti na nga lang at mayroon kaming natirang bigas. Pag-akyat ni Azrael sa kwarto ay sakto rin namang kakatapos ko lang pahiran ang katawan ni Rail kaya umalis muna ako para linisan ang ginamit ko. Medyo mataas ang lagnat ni Rail pero aantayin muna naming dumating ang medisina at kung mataas pa rin ay dadalhin na namin siya sa hospital. Pinainom namin agad si Rail ng gamot nang dumating si Calem, mabuti na nga lang ay hindi nagtagal at bumaba ang lagnat niya. Hi