All Chapters of ฺBack Stage 7s เวทีรักเล่ห์ร้าย I: Chapter 11 - Chapter 20

“บ้านคุณอยู่ทางไหนครับ?” จีเซลหันไปเอ่ยถามยูแอลที่ตอนนี้ขึ้นมานั่งอยู่บนรถของเขาหลังจากที่นั่งแท็กซี่กลับมายังตึกใหญ่ค่ายเพลงของเขา ตัวเธอเองยังไม่อยากเชื่อเลยว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอใจกล้าที่จะมากับเขา ยูแอลหันไปมองคนที่นั่งข้างๆ ฝั่งคนขับ ภายในสมองมีความคิดที่อยากจะลองใจตัวเองมากกว่านี้ อยากจะรู้ว่าตัวเองจะกล้ามากกว่านี้อีกไหม เพราะตอนที่มากับเขาเธอไม่มีอาการแพนิคอย่างที่เธอเคยเป็น มันทำให้เธอแปลกใจไม่น้อยระคนสงสัยว่าเป็นเพราะน้ำสีใสฤทธิ์แอลกอฮอล์แรงหรือเป็นเพราะเขา...เป็นที่ตัวบุคคล จีเซลยังคงเลิกคิ้วขึ้นเพื่อรอคำตอบเตรียมที่จะสตาร์ทรถไปส่งเธอ แต่... “คุณยู....” คำพูดถูกกลืนเข้าไปกับริมฝีปากกระจับนั่นโดยไม่ทันที่เขาจะได้ตั้งตัว เขาไม่ได้คิดที่จะรวบรัดตัดตอนเธอเลยสักนิด แต่กลับโดนเธอจู่โจมก่อนเสียอย่างนั้น ลิ้นเล็กเริ่มซุกซนชอนไชเข้าไปในโพรงปากเป็นเชิงหยอกล้อ ด้วยสัญชาตญาณมีหรือที่เขาจะปฏิเสธรสจูบที่แสนเร่าร้อนนั้น มือหนาทั้งสองจับไหล่เพรียวประคองเธอที่โน้มตัวเข้ามาหาเขาไว้ เขาไม่อยากให้มั

เกือบฟ้าสางที่สองร่างเปลือยนอนทอดกายกอดกันไม่ปล่อยบนเตียงกว้างสีน้ำเงินหลังจากผ่านศึกรบศึกรักมาตั้งแต่เข้าคอนโด เขายังคงนอนกอดเธอแม้ว่าเธอจะนอนหันหลังให้เขาก็ตาม เกือบจะหลับสนิทก็ต้องสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงจากคนที่นอนหันหลังให้ในอ้อมกอด “ฮึกๆ ...ฮือ...ไม่นะ...อย่าทำอะไรฉันเลย...” เสียงสะอื้นไห้ตัวสั่นเทาทั้งที่เธอยังหลับตาแน่นสนิท น้ำตาใสไหลลงอาบแก้มเนียนโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร จีเซลหยัดตัวลุกขึ้นเปิดโคมไฟหัวเตียงฝั่งตัวเองเพื่อตรวจดูว่าเธอเป็นอะไรหรือเปล่า เขาชะโงกหน้าโน้มตัวไปมองหญิงสาวว่าเธอตื่นหรือกำลังละเมอกันแน่ “บอกว่าไม่ไง!!อย่าทำกับฉันแบบนี้!!ปล่อย!!ขอร้อง...อย่าทำ ฮือๆๆ” ดิ้นแรงขึ้นพร้อมกับละเมอออกเสียงดัง สีหน้าของเธอดูขอร้องอ้อนวอนสุดชีวิตทั้งที่หลับตาแน่นสนิท จีเซลเห็นอย่างนั้นก็อดคิดไม่ได้ว่าเธอไปเจออะไรมาถึงได้มีอาการขนาดนี้ แขนเรียวที่เกร็งตัวขึ้นตรงอกสั่นเทิ่มน้ำตานองหน้าจนน่าสงสาร ยิ่งเห็นแบบนั้นเขายิ่งรู้สึกเจ็บในใจ ไม่อยากเห็นเธอเป็นแบบนี้เลย

เป็นหนึ่งค่ำคืนที่เขาและเธอได้ใช้เวลาด้วยกัน เพราะมีปัญหามากมายเลยจบด้วยการที่เขายอมนอนกอดเธอเฉยๆ ปล่อยให้เธอได้พักผ่อนอย่างไม่คิดจะฝืนใจถ้าเธอไม่อยากทำ จีเซลทำให้เธอรับรู้ถึงความรู้สึกของการถูกรักจริงๆ ไม่ใช่แค่ทำตัวเหมือนคู่รักหวานชื่น แต่มันคือการให้เกียรติเธอในหลายๆ เรื่องด้วยเช้านี้เป็นเช้าที่เธอตื่นขึ้นมาก่อนแต่ยังคงนอนมองใบหน้าของชายหนุ่มที่กำลังหลับตาพริ้มไม่ตื่น เป็นครั้งแรกที่เธอนอนมองหน้าผู้ชายที่ตัวเองยังไม่ได้ให้สถานะ แม้แต่เจซีเขาก็มักจะตื่นก่อนเธอจึงไม่เคยที่จะได้มองใบหน้าของเขาชัดๆ ใกล้ๆ แบบนี้เลย มือเล็กค่อยๆ เลื่อนเข้าไปลูบไล้ใบหน้าหล่อนั้นอย่างเบามือราวกับว่ากลัวเขาจะตื่นขึ้นเพราะเธอ ปลายนิ้วเรียวกรีดกรายไปตามอวัยวะบนใบหน้าเบาๆ ทั้งคิ้วเข้มเรียวสวย ดวงตาเฉี่ยวที่กำลังปิดสนิท จมูกโด่งเป็นสันชัดและริมฝีปากได้รูปพอดีกับใบหน้าหมับ!!“เอ๊ะ!...ตะ...ตื่นอยู่เหรอ?” เพราะมัวแต่สังเกตใบหน้าของเขาใกล้ๆ จนไม่ทันได้สังเกตเปลือกตาที่เปิดขึ้น มือหนาคว้าข้อมือเล็กไว้ทันทีจนทำให้ยูแอลรู้สึกเขินไม่น้อย...ใครกันจะไม่เขินที่โดนจ

“ใช่ค่ะ...เพราะอย่างนั้นฉันไม่อยากทำให้จีเซลเสียใจ ขอให้เลิกยุ่งกับฉันสักที”“หึ...เห็นทีจะไม่ได้...”“ไม่ได้ก็ต้องได้...ทุกอย่างมันจบไปนานแล้ว”“มันจบแค่กับเธอ ไม่ใช่กับพี่...เธอคือคนที่พี่รักและรักมากที่สุด รักมาตลอด”“คุณเป็นคนทำมันพังเอง...ลืมไปแล้วเหรอ?”“พี่รู้แอล...พี่รู้...พี่ขอโอกาสจะไม่ได้เลยเหรอ? ให้โอกาสกันสักครั้งไม่ได้เลยเหรอไง?”“ไม่มีโอกาสสำหรับคนที่ตั้งใจทำเรื่องผิดพลาดค่ะ ไม่มีโอกาสสำหรับคนนอกกายนอกใจ”“พี่ไม่ได้นอกใจเธอ...พี่ไม่เคยนอกใจ นั่นมันแค่...”“เลิกพูดเถอะค่ะยิ่งพูดยิ่งดูแย่ คุณกลับไปเถอะ...เรื่องของเราให้มันจบสักที” หลังจากที่ที่ยืนเถียงกันอยู่นานยูแอลเลือกที่จะตัดบทเตรียมจะหันกลับเข้าบ้าน ภาพที่เธอหันหลังเตรียมจะเดินจากไปทำให้เจซีตื่นตระหนกราวกับว่ามันจะหายไปกลายเป็นจุดเล็กๆ ลงเรื่อยๆ และลับตาไปในที่สุด เจซีเอื้อมมือออกไปไวกว่าความคิด...เขาคว้าเธอเข้ามากอดจากด้านหลังแม้ว่า

“ไม่ๆๆๆ ไม่มีอะไรค่ะยาย เมื่อกี้หนูเปิดตู้เสื้อผ้าสงสัย...ประตูมันลั่นเพราะปิดไม่สนิท แฮะๆ” แม้จะฟังไม่ขึ้นแต่ก็พูดไปก่อนพร้อมกับส่งยิ้มให้ยายตน นั่นยิ่งทำให้ยายตัวเองสงสัยไปกันใหญ่ชะเง้อคอมองตู้เสื้อผ้าของเธอนิ่งอยู่นาน ยูแอลแทบจะหายใจหายคอไม่ทั่วท้องแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร “เอาล่ะๆ จะกินอะไรก่อนไปไหม? เดี๋ยวยายทำให้”“ไม่เป็นไรจ้ะ นี่ก็สายแล้วเดี๋ยวหนูขอแต่งตัวก่อน”“งั้น...ยายไม่กวนแล้ว” หญิงชราพูดจบก็หันหลังกลับเดินออกจากห้องไปแต่โดยดี ยูแอลเดินตามไปส่งหน้าห้องเมื่อเห็นยายของตนเดินลงบันไดไปแล้วก็รีบปิดประตูล็อคกลอนถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นเห็นจีเซลยืดกอดอกพิงประตูตู้เสื้อผ้าหันมองเธอด้วยสีหน้าที่ดูเอาเรื่องไม่น้อย “เอ่อ...แฮ่ๆ ไม่อาบน้ำ...ก่อนเหรอ?”“ไม่ต้องมาแฮ่ๆ เลย...มีที่ไหนซ่อนแฟนตัวเองจากครอบครัวไว้ในตู้เสื้อผ้า”“โธ่ ก็ฉันกลัวยายตีหลังลายนี่...”“พี่ก็ไม