All Chapters of Sign on love ❤️ เดิมพันรัก มาเฟียร้าย: Chapter 61 - Chapter 70

หลังจากที่หญิงชั่วชายโฉดลับหายไปจากสายตาแล้วกรรฐ์ที่นั่งฟังเรื่องสนุกอยู่ไม่ไกลจึงยกมือขึ้นบิดไปมาด้วยความเกียจคร้านก่อนที่เขาจะเคาะนิ้วลงบนพนักเก้าอี้เบาๆราวกับกำลังใช้ความคิดซึ่งความจริงแล้วเขากำลังคิดอยู่ว่าจะจับสองคนนั้นโยนไปที่ซ่องชื่อดังแถวชานเมืองหรือจะให้ทั้งสองคนกินกันเองแล้วอัปโหลดคลิปลงบนโลกออนไลน์ดี อืม เขาเลือกอย่างแรกดีกว่าเพราะว่าอย่างหลังมันเบาไปแค่สองคนนี้มีอะไรกันมันจะไปสนุกอะไรสำหรับสารเลวสองคนนี้เขาจะต้องทำให้พวกมันอยู่ไม่สู้ตายกล้าคิดร้ายแตะต้องผู้หญิงของเขาๆไม่ยิงทิ้งก็บุญหัวแค่ไหนแล้ว“เอายาที่พวกมันจะใช้กับมินตรายัดปากพวกมันสองคนแล้วเอาคนไปทิ้งที่ซ่องแถวชานเมืองหนึ่งอาทิตย์รอจนพวกมันสำนึกผิดค่อยปล่อยคนหรือถ้าคนใดคนหนึ่งทนไม่ไหวอยากตายก็แค่สั่งให้คนเก็บศพไปทิ้งก็พอ”“รับทราบครับนาย”เดม่อนที่ยืนอยู่ไม่ไกลรีบก้มหัวรับคำสั่งของกรรฐ์ทันทีแต่เขายังไม่ทันก้าวขาจากไปก็ถูกคำถามของกรรฐ์ทำให้ฝีเท้าชะงักไปเสียก่อน“เฮดิสหายหัวไปไหน ?”แผ่นหลังของเดม่อนพลันเย็นวาบด้วยความหวาดเสียวเขาละอยากจะมีวิชาหายตัวได้จริงๆเวลาที่เจ้านายถามถึงเพื่อนสารเลวอย่างเฮดีสเขาจะได้วาปหายตัวไปไม

“อ๊ะ พี่กรรฐ์”ทันทีที่มินตราเดินออกมาจากห้องน้ำหมาป่าที่หิวโหยที่นั่งรอคนรักนานเกือบสามสิบนาทีก็ไม่รอช้ารีบสาวเท้าก้าวยาวๆตรงเข้าไปอุ้มเธอมาวางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอมทันทีก่อนที่เขาจะกักขังร่างบอบบางเปล่าเปลือยไร้สิ่งใดพันธนาการเอาไว้ในอ้อมแขนทำเอาสองแก้มของมินตราขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย“อื้อ ให้มีนแต่งตัวก่อนได้ไหมคะ ?”มินตราร้องขอด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอย่างยอมอ่อนข้อให้กรรฐ์อย่างเต็มที่แต่คนที่กำลังซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นกลับไม่ยินยอม“ใส่ทำไมคะในเมื่ออีกเดี๋ยวก็ต้องถอดออกเหมือนเดิม”น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยบอกมินตราที่ยกมือขึ้นยันใบหน้าหล่อเหลาของกรรฐ์เอาไว้ไม่ดอมดมขบเม้มซอกคอของเธอด้วยความดื้อรั้น“แต่มีนหนาวนี่คะ”“แค่พี่นอนกอดมีนก็หายหนาวแล้ว”กรรฐ์ดึงใบหน้าออกจากซอกคอของมินตราก่อนที่เขาจะทิ้งตัวนอนลงข้างๆและวาดแขนโอบรั้งเอวบางของมินตราให้มาแนบชิดกับเขาทำให้มินตราสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่กำลังขยายตัวใหญ่ดันเนื้อผ้าออกมาคลอเคลียกลีบดอกไม้ของเธอไปมาเบาๆ“มีนไม่อยากได้อ้อมกอดสักหน่อย”“โอเคไม่เอาอ้อมกอดงั้นเอาพี่แทนละกัน”มือเล็กบอบบางยกขึ้นทุบอกแกร่งของคนหน้ามึนทันทีด้วยความโมโห

ซ่า“กรี๊ด ไอ้ผู้ชายสารเลว อึก รังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิง”เสียงกรีดร้องที่ดังลั่นไปทั่วบริเวณเรียกสายตาแขกที่มาทานอาหารที่นี่ได้เป็นอย่างดีรวมไปถึงภารดีที่สะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจก่อนที่จะมีใครบางคนตะโกนขึ้นมาเสียงดัง“ใครก็ได้ช่วยทีมีคนตกน้ำ ช่วยด้วย ช่วยด้วย”“คุณคะเสียงกรี๊ดเมื่อกี้เหมือนเสียงยัยเมย์เลยค่ะ”ภารดาหันไปบอกสามีด้วยความร้อนใจเธอเลี้ยงเมลดามาตั้งแต่เล็กจนโตทำไมเธอจะจำเสียงกรี๊ดของลูกสาวไม่ได้แต่ปรมินทร์ที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหารตรงหน้ากลับไม่ได้มีทีท่าเดือดเนื้อร้อนใจเลยสักนิดเพราะเขามั่นใจว่าเสียงร้องนั่นไม่ใช่เสียงของลูกสาวเขาแน่นอนส่วนปรเมศก์เองก็เริ่มนั่งไม่ติดแล้วเพราะเขาก็คิดเหมือนมารดาเช่นกันว่าเสียงกรีดร้องที่ดังขึ้นคือเสียงของเมลดา“จะเป็นเสียงร้องของเมย์ได้ยังไงลูกบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำนี่นา”ปรมินทร์ตักข้าวเข้าปากคำโตโดยที่ไม่สนใจท่าทีกระวนกระวายใจของภารดีเลยแม้แต่น้อยเขายังคงเชื่อในความคิดของตัวเองว่าคนที่ตกน้ำไม่มีทางเป็นเมลดาลูกสาวของเขาแน่นอน“ถ้างั้นเชิญคุณนั่งกินต่อไปอิ้งจะไปตามหาลูก ไปตาเมศก์ไปตามหาน้องกัน”ภารดีไม่รอให้สามีตอบกลับเธอก็ลุกขึ้นเดินออกไปต

“ขอโทษนะคะที่ทำให้มื้อเที่ยงของเราวันนี้ล่มไม่เป็นท่า”เมื่อรถเลี้ยวออกจากร้านอาหารมินตราก็เอ่ยขอโทษกรรฐ์ด้วยความรู้สึกผิดเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้ต้นเหตุมาจากเธอทั้งสิ้นถ้าเธอไม่ยั่วยุให้เมลดาโมโหกรรฐ์ก็คงไม่ต้องปกป้องเธอจนถึงกับต้องถีบเมลดาตกน้ำและถูกบิดาตามมาหาเรื่องแบบนี้“ขอโทษทำไมคะ ? หนูไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย”กรรฐ์เผยรอยยิ้มกว้างก่อนที่จะดึงมินตราเข้าสู่อ้อมกอดพร้อมยกมือขึ้นลูบแผ่นหลังของเธอเบาๆอย่างปลอบโยนในขณะที่สารถีหน้าหล่ออย่างโซโลม่อนก็พยักหน้าราวกับลูกไก่จิกข้าวสารอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเจ้านายคุณมินตราของเขาไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อยคนที่ผิดคือครอบครัวสี่คนพ่อแม่ลูกนั่นต่างหาก“แต่ว่าต้นเหตุของเรื่อง...”กรรฐ์ยกนิ้วขึ้นมาปิดปากของมินตราก่อนที่เธอจะพูดออกมาทำให้คำพูดโทษตัวเองของมินตราได้แต่ชะงักหยุดนิ่งอยู่ที่ริมฝีปาก“เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบถ้าจะถามหาคนผิดก็คงจะเป็นพ่อของหนูที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดถ้าไม่ใช่เพราะเขาหนูก็คงจะมีความสุขมากกว่านี้”คำพูดที่บอกเป็นนัยๆว่าเขารับรู้ทุกอย่างแต่ไม่อยากพูดออกมาเพื่อทำให้เธอหวนคิดถึงเรื่องราวในอดีตทำให้ม

ย้อนกลับมาทางด้านของยีนส์หลังจากที่ยิหวาน้องสาวของเธอเดินเข้ามายีนส์ก็ไม่คิดจะเชิญอีกฝ่ายนั่งแต่อย่างใดแต่เธอก็ไม่คาดคิดเช่นกันว่าความหน้าด้านของยิหวาจะมืออาชีพถึงขนาดที่ว่าสามารถพาตัวเองมานั่งลงตรงข้ามกับเธอด้วยใบหน้ายิ้มแย้มจนดวงตาโค้งหยีช่างเป็นการกระทำเสแสร้งสิ้นดีในความคิดของยีนส์“สวัสดีค่ะพี่ยีนส์ไม่เจอหน้ากันนานสบายดีไหมคะ ? จะว่าไปก็แปลกนะคะเราสองคนเป็นพี่น้องกันแท้ๆแต่กลับไม่ค่อยได้เจอหน้ากันสักเท่าไหร่ไม่รู้ว่าเป็นยิหวาที่เปลี่ยนไปหรือพี่ยีนส์กำลังติดใจใครกันแน่ ?”ปากยิหวาพูดกับยีนส์แต่สายตาของเธอกลับจ้องมองเฮดีสที่นั่งโอบเอวยีนส์ด้วยสายตายั่วยวนผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเรียกได้ว่าหน้าตาดีมากสำหรับเธออีกทั้งรูปร่างที่ดูเหมือนว่าภายใต้เสื้อผ้าแบรนด์ดังจะเต็มไปด้วยซิกซ์แพ็กช่างชวนให้น่าลูบไล้จริงๆถ้าเธอได้ลูบสักทีสองทีคงจะดีไม่หยอกแต่ก็นะเขาเป็นผู้ชายของพี่สาวเธอก็คงจะไม่มีโอกาสนั้นแต่จะว่าไปก็ไม่แน่ถ้าผู้ชายโลเลเธอก็ยังคงมีโอกาสผู้ชายคนไหนบ้างที่ไม่ชอบคนสวยเซ็กซี่แบบเธอขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลยว่าไม่มี“ผมไม่ยักรู้แฮะว่าคุณมีน้องสาวแท้ๆหน้าตาขี้เหร่แบบนี้ทั้ง ๆที่คุณออกจะสวยเซ็กซี่หร