บททั้งหมดของ Sign on love ❤️ เดิมพันรัก มาเฟียร้าย: บทที่ 51 - บทที่ 60

“อ้า...คะ คุณเบาๆหน่อย อื้อ”ยีนส์รู้สึกจุกจนแทบทรุดลงไปนอนราบบนที่นอนเมื่อคนที่เธอร้องขอให้เขาทำเบาๆกระแทกเข้ามาอย่างแรงอีกครั้งมือใหญ่ที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งประคองเอวบางของเธอที่ทำท่าจะทรุดลงบนที่นอนเอาไว้อย่างรู้ทันก่อนจะหมุนควงเอวสอบคลอเคลียปุ่มเสียวของยีนส์จนทำให้เธอถึงกับสูดปากเสียงดังด้วยความเสียวซ่านในใจพลันนึกโกรธอย่างไม่มีเหตุผลเมื่อคิดได้ว่าความชำนาญที่สามารถชักจูงให้เธอมีอารมณ์ร่วมกับเขาได้อย่างง่ายดายนั้นเป็นเพราะว่าเขาเคยมีอะไรกับผู้หญิงมาแล้วหลายคนคิดมาถึงตรงนี้ท่าทีคล้อยตามก็พลันแข็งกร้าวขึ้นมายีนส์พยายามขยับไปข้างหน้าเพื่อหนีการรุกรานที่แสนหยาบโลนของผู้ชายที่กำลังกระแทกความใหญ่โตเข้าหาเธออย่างร้อนแรง“หืม คิดอะไรอยู่ ?”เฮลรั้งเอวบางของยีนส์เอาไว้ก่อนจะดึงเธอที่อยู่ในท่าโก่งโค้งเข้ามาหาตัวพร้อมบังคับให้ยีนส์ที่มีสีหน้าปั้นปึ่งหันหน้ามาตัวเองส่วนเอวสอบของเขาก็ยังคงทำหน้าที่กระแทกบดคลึงความอ่อนนุ่มคับแน่นของเธอไม่หยุดเรียกได้ว่าไม่มีอุปสรรคใดๆที่สามารถทำไห้เฮลหยุดได้ตรงข้ามกับยีนส์ที่ยิ่งพยายามดิ้นหนีมากเท่าไรเฮลก็ยิ่งกระแทกเข้ามาแรงเท่านั้นทำเอาความเสียวซ่านที่หายไป

คอนโดยีนส์“หาว ปวดตัวชะมัด”“ไปทำอะไรมาเหรอคะถึงได้ปวดตัว ?”ยีนส์ชะงักฝีเท้าที่กำลังจะเดินไปทางห้องครัวทันทีเมื่อได้ยินเสียงของคนคุ้นเคยก่อนที่เธอจะมองหาที่มาของเสียงจนกระทั่ง...“กรี๊ด ไอ้มีนแกเข้ามาได้ยังไง ?” “OMG ! O_O ทำไมตามตัวของพี่ถึงได้...”มินตราถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นสภาพของยีนส์เต็มตาผิวขาวเนียนโอโม่ที่เธอเคยนึกอิจฉาเต็มไปด้วยรอยช้ำที่ไม่ใช่รอยช้ำเพราะถูกตบตีมีเรื่องกับใครมาแต่มันเป็นรอยช้ำที่ขนาดเธอเองยังต้องทารองพื้นถึงหลายชั้นกว่าจะปกปิดรอยเหล่านั้นได้หมดแต่ทำไมพี่ยีนส์ถึง...”_”“ใครมาเหรอครับถึงได้ร้องเสียงดังยิ่งกว่าเสียงครางซะอีก ?”มินตราตกใจจนวิญญาณแทบจะหลุดออกจากร่างแล้วเมื่ออยู่ ๆก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้นก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาคุ้นตาของใครบางคนจะค่อยๆโผล่หน้าออกมาให้เห็นคราวนี้มินตราเบิกตากว้างจนแทบถลนในใจพร่ำอุทานแต่คำว่า Oh!, my god! ซ้ำไปซ้ำมาไม่หยุดราวกับคนเสียสติสภาพของสองคนนี้ทำให้เธอคิดดีไม่ได้เลยนี่อย่าบอกนะว่า O_Oหมับ“คุณออกมาทำไมเนี่ย ? กลับเข้าห้องไปเดี๋ยวนี้เลยนะ”ยีนส์ถลึงตาใส่เฮดีสที่ยังคงยืนตีหน้าซื่อตาใสทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อยู่ด้านหลังเธอก่อนที่เขา

“ครอบครัวยีนส์ไม่มีทางยอมรับความสัมพันธ์ของมึงกับยีนส์หรอกไอ้กระจอก”ถึงแม้ว่าแทนไทจะรู้สึกหวาดกลัวมากแค่ไหนแต่ในเมื่อตอนนี้เขาอยู่ต่อหน้าผู้คนที่กำลังเดินสวนไปสวนมาเขาไม่มีทางทำตัวอ่อนแอให้ใครดูถูกเป็นอันขาด“ไม่ยอมรับแล้วยังไงคะยีนส์ยอมรับเขาคนเดียวก็พอ”ยีนส์ที่อยู่ด้านหลังเมื่อเห็นว่าเฮดีสกำลังจะถูกไอ้หน้าปลากะโห่คนนี้รังแกเธอก็เลือกที่จะก้าวออกมายืนเคียงข้างเขาพร้อมโต้กลับคำพูดของแทนไทอย่างไม่ไว้หน้าทันทีครอบครัวของเธอไม่เห็นด้วยแล้วอย่างไรตั้งแต่เธอเรียนจบไม่ว่าเรื่องอะไรเธอก็ตัดสินใจด้วยตนเองมาโดยตลอดแม้กระทั่งเรื่องที่เธอเปิดสตูดิโอดูแลนักแสดงเรื่องนี้ก็เป็นเธอที่อยากลองทำถึงแม้ว่าเธอจะขอยืมเงินจากทางบ้านมาไม่น้อยแต่เงินจำนวนนั้นเธอก็คืนกลับไปจนหมดพร้อมดอกเบี้ยก้อนโตแล้วเพราฉะนั้นบิดาของเธอจะใช้บุญคุณในครั้งนั้นมาบีบบังคับให้เธอแต่งงานกับคนตรงหน้าไม่ได้เด็ดขาดอีกอย่างในเมื่อเธอไม่ยินยอมใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์มาประกาศว่าเธอคือว่าที่ภรรยายกเว้นคนที่กำลังกุมมือเธออยู่เท่านั้นในเมื่อเธอกับเขามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกันไปแล้วให้เขาเรียกเธอว่าเมีย(คิดเองเออเอง)นั่นก็เป็นเรื่องที

“พี่กรรฐ์มาถึงนานหรือยังคะ ?”มินตราเอ่ยถามคนรักที่นั่งลงเคียงข้างกันก่อนที่กรรฐ์จะส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยทั้ง ๆที่ความจริงเขามาถึงตั้งนานแล้วเพียงแต่แอบดูเธอฝึกซ้อมด้วยความตั้งใจอยู่ในมุมที่ไม่ค่อยเป็นที่สนใจเงียบๆเท่านั้น“หิวข้าวหรือยังคะเมนูวันนี้มีแต่ของโปรดหนูทั้งนั้นเลยแต่รับรองว่ากินแล้วไม่อ้วนแน่นอนค่ะเพราะว่าพี่กรรฐ์ตั้งใจทำแบบคลีน ๆ ลีน ๆ มาให้หนูโดยเฉพาะเลย”“ทำไมแฟนมีนถึงได้น่ารักแบบนี้น้า”มินตรายกมือขึ้นบีบแก้มที่เนียนนุ่มราวกับผิวเด็กของกรรฐ์เบาๆด้วยความรักใคร่ก่อนที่กรรฐ์จะค่อยๆเปิดกล่องอาหารเก็บความร้อนที่เขาถือมาทีละชั้นจนกระทั่งจัดเรียงอาหารจนเสร็จเรียบร้อยกลิ่นอาหารที่หอมฟุ้งพลันกระจายไปทั่วบริเวณทำเอาสาวๆที่กำลังเดินไปหยิบข้าวกล่องที่ทางทีมงานเตรียมให้อดที่จะกลืนน้ำลายด้วยความหิวไม่ได้พวกเธอก็อยากจะมีแฟนที่ทำมื้อเที่ยงมาส่งเวลาทำงานเหมือนกันนะทุกคนที่เห็นความเอาใจใส่แฟนของกรรฐ์ต่างพากันขบเคี้ยวเข็ดฟันไปตามๆกันพวกเธอรู้สึกว่าอาหารที่วางอยู่ตรงหน้ามีรสชาติคล้ายอาหารสุนัขอย่างไรไม่รู้แถมยิ่งมองภาพตรงหน้าความอิจฉาก็พลันลุกโชนจนถึงขั้นทานอาหารกันไม่ลงทีเดียว“ทั้งดูแลและ

กว่าจะซ้อมเสร็จก็เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้วมินตราที่กำลังนั่งคุยกับเพื่อนร่วมงานอย่างสนุกสนานก็เอ่ยขอตัวบอกลาทุกคนด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นกันเองเพราะเพื่อนร่วมงานทุกคนที่อยู่ตรงนี้ล้วนเป็นรุ่นพี่ของเธอทั้งนั้นมีเพียงเธอที่ยังคงเป็นเด็กสาวอายุยี่สิบปีเพียงคนเดียวมินตราจึงนอบน้อมต่อทุกคนเป็นพิเศษถึงแม้ว่ามารดาของเธอจะตรอมใจตายจากไปตั้งแต่ยังเล็กแต่เรื่องมารยาททางสังคมคุณปู่คุณย่านั้นสั่งสอนมินตราอย่างเข้มงวดเสมอมาเธอจึงมักจะได้รับคำชมจากผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการเสมอว่าเป็นเด็กที่มีสัมมาคารวะยกเว้นกับคนที่คิดไม่ดีหรือคิดไม่ซื่อกับมินตราต่อให้เธอมารยาทดีงามแค่ไหนแต่เวลาที่เจอหน้ากันเธอไม่แม้แต่จะชายตามอง“ซ้อมมาทั้งวันเหนื่อยชะมัดว่าแต่มีนจะกลับบ้านหรือไปไหนต่อพวกพี่จะไปดริ้งกันเบาๆที่ร้านประจำมีนไปด้วยกันไหมที่นั้นค่อนข้างเงียบไม่เหมือนในผับในบาร์ที่เสียงดังครึกโครมพวกพี่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่”ซีนางแบบรุ่นพี่ชื่อดังที่กำลังเป็นกระแสนิยมเอ่ยชวนมินตราที่เดินอยู่ข้างๆกันรอยยิ้มจริงใจเธอรู้สึกว่ามินตราที่พวกเธอรู้จักในวันนี้ช่างแตกต่างจากที่เคยได้ยินมาเหลือเกินบ้างก็ว่าเธอหยิ่งยโสไม่รู้จักเด็กไม่รู้จัก