All Chapters of ตามมาหารัก: Chapter 31 - Chapter 40

            “นายหญิงจะทำแบบนั้นจริงๆเหรอครับ?” ตะวันเดินตามต้อยๆหลังจากได้รับคำสั่งมาตามติดนายผู้หญิงแทนที่จะไปทำงานกับเจ้านายหนุ่ม          “ต้องทำอยู่แล้วสิ เอานี่ไปด้วย เราจะส่งท้ายปีให้พวกพี่ๆที่อุตส่าห์เหนื่อย” ณัชชาเลือกเอาลูกโป่งหลากสีสันเข้ารถเข็นที่ตะวันเข็นตามเธอมาในห้างสรรพสินค้า          วันนี้เธอตกลงกับสมัยแล้วว่าจะจัดงานเลี้ยงเซอร์ไพรส์เหล่าคนงานกับกวินที่วันนี้ต้องขับรถออกไปทำงานแต่เช้าตรู่ แถมงานต้องออกไปต่างจังหวัด ไม่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไรแถมนิคาซิโอ้ก็ไม่เคยอยู่ติดบ้าน มีแต่เธอและปู่โคลตัน หญิงสาวจึงนึกหาวิธีที่สนุกมาทำ          “นายหญิงคร้าบ พอก่อนเถอะ ผมว่ามันจะดูเยอะไป” ตะวันรีบเบรกเมื่อเห็นนายหญิงกำลังเดินสับเท้าไปที่โซนขนมกินเล่นอีก          “อืมม ฉันกลัวว่ามันจะไม่พอค่ะ เอ๊ะ เราลื

            “พลุที่สั่งได้มาแล้วครับนายหญิง” ตะวันวางกล่องดอกไม้ไฟอันใหญ่ลงตรงหน้านายผู้หญิงของตนเองทั้งกล่อง          “เดี๋ยวนะ ที่ฉันอยากได้เป็นดอกไม้ไฟอันเล็กๆที่จุดแล้วถือได้ต่างหาก” ณัชชาชักสีหน้านี่มันสำหรับพวกจัดงานเทศกาลไม่ใช่หรือไง เธอแค่อยากจุดเล่น!          “เอาน่า เดี่ยวเราออกไปจุดที่ไร่ จะได้ดูแบบสวยๆ” กวินเดินมาปลอบใจ เพราะเขาเองที่สั่งใหม่ให้ตะวันซื้อแบบนี้มาแทน          “ซื้อมาขนาดนี้ไม่จัดเทศกาลดอกไม้ไฟเลยล่ะคะ” หญิงสาวเดินหน้ามุ่ยเข้าบ้าน          “ไปซื้อมาใหม่ไป” กวินรีบบอกตะวัน ลูกน้องหนุ่มต้องพยักหน้ารีบขับรถออกไปตลาดอีกรอบถึงแม้มันจะไกลแต่เพื่อเจ้านายสาวพวกเขาทำได้!          “คุณแม่คะ วันนี้เราจะกินปิ้งย่างกันเหรอ?” เธอมองเห็นกนกวน

           อลิษารอคอยรถสปอร์ตสีขาวที่กำลังจะเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้หลังจากออกมาพ้นห้างสรรพสินค้า ร่างผอมราวกับนางแบบรีบวิ่งกระโจนเข้าไปก่อนที่รถจะมาใกล้เธอเพื่อล้มลงตรงหน้ารถหรูที่เบรกกระทันหัน          “นั่งรออยู่ในรถ เดี่ยวฉันลงไปดู!” กวินบอกณัชชาที่มีสีหน้าวิตกกังวล เธอเห็น เห็นแล้วว่าผู้หญิงคนนั้นตั้งใจวิ่งเข้ามาใส่!!          “ลิซ! เป็นอะไรไหม ทำไมหน้าซีดจัง?” กวินคว้าเอาร่างที่นอนแนบพื้นขึ้นมา โดยมีซีและตะวันลงมาดูตามหลัง          “วะ วินเหรอ? ดีใจจังที่เจอ วินรีบพาลิซออกไปจากตรงนี้ก่อนได้ไหม?” น้ำเสียงดูอ่อนเพลียจนกวินต้องเห็นใจจึงพยักหน้าอุ้มร่างที่เหมือนจะไม่ได้สตินั่นขึ้น          “วิน อย่าทิ้งลิซไว้คนเดียว” เมื่อกวินวางเธอให้นอนในรถคันสีดำที่ตะวันและซีขับมา มือบา

           “มีการเคลื่อนไหวแปลกๆอีกแล้วงั้นเหรอ?” กวินกุมศีรษะมองหน้าการ์ดคนสนิทสองคนที่ยืนนิ่งภายในห้องทำงานในคฤหาสต์ยามค่ำคืน          “ครับ ทางคฤหาสต์เบอร์เรลกำลังเร่งตรวจสอบว่าใครเอา ตัวของบลูโนไป” ซีก้มหน้ารับความผิดที่เขาหละหลวม          “แล้วที่ให้สืบว่าบลูโนเป็นใครมาจากไหน ไปถึงไหนแล้วตะวัน?” เสียงเข้มกดให้ต่ำลง เขาไม่อยากให้อาการหัวเสียของเขาต้องส่งไปถึงเมียรัก          “ความจริงบลูโนไม่ใช่พ่อบ้านธรรมดาอย่างที่เราคิดไว้ครับนาย เขาเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียอาร์มันโด้ที่เป็นกลุ่มติดต่อกับพ่อค้ามืด เหมือนตอนนี้เหล่า FBI กำลังรวบรวมจับลูกน้องมันอยู่ครับ!” ตะวันตอบเสียงแข็ง          “ดี พวกนายรีบติดต่อไปทางบอดีการ์ดมือดีของคุณปู่นิโคลมาให้เร็ว ก่อนที่มันจะลงมือทำอย่

          ซีหน้าเครียดเมื่อได้ยินเสียงหมอบอกกับอลิษาว่าไม่ได้ตั้งครรภ์เพียงแต่เธอปวดท้องประจำเดือนแค่นั้น เขาไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง เขาเพียงแค่กำลังจะเดินเข้ามาถามอาการ         “อย่าบอกวินนะคะ” อลิษาตีหน้าเศร้าเมื่อเห็นบอดี้การ์ดหนุ่มเดินเข้ามา         “ไม่ได้หรอกครับ ความลับมันไม่มีในโลก แต่คุณเลือกที่จะโกหกคงเตรียมใจมาดีแล้ว” ซีบอกออกไป เขาเดินหลบออกมาเพื่อนายของตัวเอง         “หึ้ย!!” อลิษาหัวเสียอย่างหนัก เธอจะมีหน้าที่ไหนไปสู้กวินได้เล่า หนีออกไปตอนนี้ยังจะดีเสียกว่า!         ว่าแล้วเธอก็แอบออกไปเงียบๆโชคดีที่ภายในโรงพยาบาลคนดูวุ่นวาย อีกทั้งบอดี้การ์ดทึ่มๆนั้นก็ไม่อยู่เป็นเรื่องง่ายมากที่คนอย่างอลิษาจะเอาตัวรอดได้         &ldquo