All Chapters of Force Marriage: Dealing With My Disabled Hot Uncle: Chapter 301 - Chapter 310

VINCE VALDERAMA Nakita kong bumalik sila Uncle Hector sa kanyang kwarto matapos gumawa ng kung anong bagay sa study room. Alam kong may itinatago siya. Mabilis at maingat ang mga kilos niya, na parang may lihim na ayaw ipaalam kaninuman. Nagpalitan kami ng tingin ni Joana na tila ba pareho kaming may iniisip may nangyayaring kakaiba, at kailangan naming malaman kung ano iyon. Bago ko pa man maisip kung paano ko iyon malalaman, bigla na lang umiyak si Joana. "Kuya, ngayon ko lang naintindihan... Mahal mo talaga si Ate Anne..sige na . susuko na ako..." Napatingin ako sa kanya. Totoo ba ang sinasabi niya? Sa loob ng maraming taon, hindi niya ako tinulungan?. Lagi siyang humaharang sa pagitan namin ni Anne at palagi siyang gumagawa ng paraan para paghiwalayin kami. Pero sa pagkakataong ito, parang may lungkot sa mga mata niya na hindi ko pa nakikita noon. "Handa kang tumulong sa akin at kay Anne?" tanong ko na puno ng pagdududa at pag-asa. "Oo, kuya. Tutulungan kita." Tumango siya

Agad na binuksan ni Euleen ang kanyang mobile page at, tulad ng inaasahan, nakita niya ang pangalan at larawan ko sa column ng mga kandidato. Kitang-kita ang pagkagalit niya habang tinitingnan ito. "Ito... Paano nangyari 'to! Klaro namang..." Napansin ni Euleen na nasabi niya ang maling bagay at mabilis na tumahimik. Bumukas ang pinto ng elevator, pumasok ako at ngumiti kay Euleen. "Kapag nakita mo ako ulit, tandaan mong basahin ang pangalan ko nang baligtad." Tinutok ni Euleen ang kanyang mga paa sa sahig sa galit. "Huwag kang magmalaki! Hindi pa tiyak kung makakakyat ka pa sa campaign platform!" Habang sinasabi iyon, biglang iniwasan ni Euleen ang pinto ng elevator na magsasara, sabay tawa nang may pang-asar. "Anne, hindi ko talaga kayang paniwalaan na ang isang tao na ipinasok ang sarili niyang ina sa kulungan ay magpapartisipate sa election? "Maghintay ka lang, marami akong paraan para ipahiga ka at hindi ka makakapit man lang sa railings ng entablado. Masyado kang m

Nagpatuloy pa ang doktor, pero hindi ko na masyadong narinig. Hindi nagtagal ay lumabas na ako ng examination room na lumulutang ang isip. Iniwan ko na silang dalawa.Pagkatapos ng ilang saglit, natagpuan ko ang sarili kong nasa harap na ng Shop. 21. Hindi ko alam kung paano ako napadpad dito, pero nandito na ako. Sa isang lugar na, ayon sa sabi-sabi ay gumagawa ng custom-made sexy lingerie.May kung anong init ang pumaitaas sa pisngi ko. Hindi ko alam kung ano ang nakapagtulak sa akin baka epekto ito ng kambal na anak ni Joana? Ng pangarap ko? Pero narito na ako.Paglabas ko, sakto namang may nakasalubong akong grupo ng mga taong pamilyar.Kaya napahinto ako. Pati sila ay natigilan.Nakita kong tinitigan ni Euleen ang sign ng tindahan, at agad na nagdilim ang mukha niya."Anne, huminto ka!" sigaw niya, may halong galit. "Hayop ka, anong ginagawa mo dito?"Napakuyom ako sa dala kong bag. Wala na akong kawala. Pero wala din akong pakielam sa kaniyaBiglang sumugod si Euleen at sapilita

HECTOR POVPagdating ng gabi ay bumalik na ako sa kwarto upang maligo.Pagkatapos kong maligo ay bumungad agad sa akin si Anne.Bago pa ako makapagsalita, hinila na niya ang sinturon ng kanyang windbreaker at itinali ito sa aking leeg.Napakagat ako sa loob ng pisngi at napatingin sa kanya, ang tinig ko ay bahagyang napaos. Hinila ko siya palapit at pinaupo sa aking kandungan. "Anne, sa tingin ko ay naging mabait naman ako ngayong araw. Wala naman akong maling sinabi, hindi ba? Maaari ko bang malaman kung bakit mo ako tinatali?"Hinila niya ang sinturon nang mas mahigpit, inilapit ako sa kanya, at saka niya ikinuskos ang kanyang ilong sa ilong ko. "Dahil gusto kitang itali rito, para hindi ka makaalis kahit saan."Napangiti ako at naalala ko ang plano niyang magkaanak kagabi. "Anne, mukhang hindi yata pwede. Kailangan kong pumunta sa study room at mag-overtime kasama si Renz ngayong gabi."Nakita kong nagbago agad ang ekspresyon niya hindi siya natuwa sa sinabi ko. Kaya agad niyang h

ANNE POV Nararamdaman ko ang bigat ng tingin sa akin ni Mrs. Sanvictores. Mababakas sa kaniyang mukha ang pakiramdam ng naaawa sa sitwasyon ko, isang emosyon na matagal ko nang hindi natatanggap mula sa kahit na sino. Pero wala akong pakialam. Hindi na ako nagulat na ganyan ang reaksyon niya. Alam kong darating ang sandaling ito. Tinitigan ko ang babaeng nasa harapan ko-si Mama, ang babaeng dapat ay nag-aruga at pumu-protekta sa akin, pero mas pinili niyang tratuhin ako na parang hindi niya anak. Walang bahid ng emosyon sa aking mukha nang bitawan ko ang isang pangalan. "I-a-n C-a-s-t-i-l-l-o." Binanggit ko ito ng dahan dahan. Agad siyang napaurong at ang kayabangan sa kaniyang mukha ay biglang naglaho. Kung titignan ang kulay ng mga labi ni Mama ay aakalain mong nakainom siya ng napaka-raming suka. Ang kaninang naka-arko niyang kilay at labing nakataas ay biglang bumagsak. At kagaya ng inaasahan ko. Ayun na nga. Ang biglaang desperasyon sa boses ni Mama. Ang mga balukto