บททั้งหมดของ ไทเลอร์ลวงรัก: บทที่ 21 - บทที่ 30

Part 21 โมโหร้าย เสียงรถสปอร์ตคันหรูขับเคลื่อนออกจากหอพักด้วยความเร็ว ทว่าตลอดการเดินทางมือหนาเอาแต่ลูบไล้เรียวขาของเธอ แม้สายตาของเขาจะจดจ้องอยู่บนถนนก็ตาม...มือบางปัดมือแกร่งออกหลายครั้ง ทว่าไทเลอร์ยังคงบีบเคล้นมันอยู่อย่างนั้น อลิซจึงทำได้เพียงนั่ง นิ่ง ๆ ให้ชายหนุ่มได้ทำตามใจ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูออกมาส่งข้อความไปบอกส้มส้ม ใช้เวลาเพียงไม่นานทั้งสองก็มาถึงคอนโดมิเนียมสุดหรูใจกลางเมืองของชายหนุ่ม อลิซก้าวขาลงจากรถด้วยท่าทีปกติ ทว่าอยู่ ๆ ไทเลอร์กลับเดินเข้ามากอดคอเธอ พร้อมกับเดินเข้าไปในลิฟต์พร้อมกัน อลิซมึนงงในท่าทีของชายหนุ่มอยู่ไม่น้อย แต่จะเอ่ยถามออกไปก็คงได้คำตอบที่ไม่โอเค "มองเหี้ยอะไร?""ไทด์!"อลิซสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ ๆ ไทเลอร์ก็ตวาดเสียงดังลั่น ก่อนอลิซจะก้มหัวขอโทษชายหนุ่มอีกคนตามมารยาท พร้อมกับลากไทเลอร์เข้ามาในห้องของเขา"เป็นบ้าไปแล้วรึไง ทำตัวเสียมารยาทแบบนั้น""ฉันไม่ชอบให้ใครมามองผู้หญิงของฉัน""นายห้ามคนทั้งโลกไม่ให้มองไม่ได้หรอกนะ แล้วก็อย่าทำแบบนี้อีก บนโลกใบนี้มันมีสิ่งที่เรียกว่ามารยาทนะ อย่าลืม""ชอบนักรึไง ให้คนอื่นมองขา

Part_23ไทเลอร์จ้องร่องบางอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะอุ้มร่างเธอ เข้าไปในอ่าง"เหนื่อย..."น้ำเสียงหวานเอ่ยขึ้น ก่อนจะจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้า ทว่ากลับไร้ซึ่งคำปลอบโยนจากชายหนุ่ม มีเพียงร่างหนาที่จัดการล้างคราบน้ำรัก และอาบน้ำให้เธอ สองร่างชายหญิงอยู่ในอ่างน้ำขนาดใหญ่ในท่าซ้อนกัน โดยมีแผงอกแกร่งของไทเลอร์รองรับร่างไร้เรี่ยวแรงที่ซบอยู่บนแผงอก มือหนายกบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ พร้อมกับมองร่างหญิงสาวที่เต็มไปด้วยร่องรอยของเขา ที่แสดงความเป็นเจ้าของเธอเด่นหล่าทั่วบริเวณใช้เวลาเพียงไม่นานไทเลอร์ก็อุ้มร่างหญิงสาวออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะวางเธอลงบนโซฟา และเดินเข้าไปหาเสื้อผ้าให้เธอสวมใส่ อลิซจ้องมองการกระทำของไทเลอร์ด้วยหัวใจที่สั่นระรัวเมื่อชายหนุ่มเดินกลับมาพร้อมเสื้อยืดสีดำของตัวเอง ก่อนจะสวมมันให้เธออย่างเบามือ กลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัวยังคงติดอยู่เสื้อของเขา อลิซจำมันได้ดี"ยังเจ็บอยู่ไหม""อืมนิดหน่อย..."พรึบ!!! เป็นอีกครั้งที่หัวใจของเธอสั่นระรัวเพราะชายหนุ่มตรงหน้า ไทเลอร์อุ้มร่างอลิซออกมาที่ห้องครัว ก่อนจะวางเธอลงช้า ๆ พร้อมกับยื่นข้าวต้มให้เธอ "นายทำเองเหรอ""แม่บ้าน"คำตอบนิ่ง ๆ ของชายห

Part_25หลายเดือนต่อมา......อลิซเริ่มคุ้นชินในการใช้ชีวิตนอกกรอบและชินกับการอยู่ กับเพื่อน ๆ และที่สำคัญเธอเริ่มติดไทเลอร์มากขึ้นทุกวัน การใช้ชีวิตอยู่กับไทเลอร์ เหมือนมีอะไรมาเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป เธอไม่รู้ว่าวันนี้หรือวันข้างหน้าเธอจะเจ็บปวดเพราะเขาอีกไหม แต่เธอใช้ชีวิตตอนนี้อย่างมีความสุขก็พอ...แม้ตลอดหลายเพื่อน เธอจะคุ้นชินทว่าก็ยังมีบางสิ่งที่เข้ามากวนใจเธอ ก็คือเรื่องของส้มส้ม อลิซมักจะโดนเพื่อน คนอื่น ๆ แซะเกี่ยวกับการเป็นเพื่อนส้ม ๆ และถูกมองไม่ดี ทว่าเธอกลับไม่ได้จนสนใจ จนเริ่มมีผู้ชายเข้าหาเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนใหญ่ที่เข้ามาล้วนคิดว่าเธอทำงานเหมือนส้ม ๆ ในตอนแรกเธอก็อยากจะปล่อยผ่าน แต่เหมือนว่านับวันยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อย ๆ เธอจึงตัดใจสินใจจะคุยกับส้มส้มตรง ๆ เพราะเธอไม่อยากให้ส้มส้มต้องทำงานแบบนี้อีกแล้ว หากส้มขาดเหลืออะไรเธอจะเป็นคนคอยซัปพอร์ตและช่วยเหลือเองอลิซอยากเห็นชีวิตของส้มส้มดีขึ้นเรื่อย ๆ ไม่อยากให้ทำสิ่งในสิ่งที่คนอื่นมองไม่ดีอีกต่อไปแล้ว...เวลาผ่านไปถึงช่วงเย็น อลิซเดินย่างกรายออกจากห้องไปรอไทเลอร์ ทว่าอยู่ ๆ เตโชก็เอ่ยชวนไทเลอร์เมื่อมาถึงที่จอดรถ"

Part 27ใช้เวลาเพียงไม่นาน... อลิซก็เริ่มรู้สึกถึงฤทธิ์แอลกอฮอล์ ก่อนไทเลอร์จะยกยิ้มด้วยท่าทีร้ายกาจ "ดื่มไปสามแก้ว ก็เมาแล้วรึไง""ไม่ได้เมาสักหน่อย"อลิซเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหย่อนยาน ก่อนจะเดินเข้านั่งลงบนตักชายหนุ่ม พร้อมกับสบตาชายหนุ่มราวกับกำลังส่งผ่านความรู้สึกที่มี"ไทด์... ตอบหน่อยได้ไหม ตอนนี้เราเป็นอะไรกัน ฉันเป็นอะไรสำหรับนาย...""เธออยากเป็นอะไรล่ะ""เรื่องแบบนี้ต้องให้ฉันเป็นคนตอบรึไง นายเป็นคนเอาตัวเองเข้ามาในชีวิตฉันนะ มาทำเหมือนมีใจให้กัน แต่ก็ดุกับฉันตลอดเวลา""หึ เมาแล้วปากดีขึ้นเยอะเลยนะ""ไทด์... ฉันว่า... ฉันชอบนาย... อื้ม~~"ประโยคบอกเล่าเมื่อครู่ กลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อชายหนุ่มประกบริมฝีปากเข้าหาเธอ กลิ่นหอมของไวน์ภายในโพรงปากเธอกระตุ้นอารมณ์ชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี ทว่าไทเลอร์ไม่ได้จูบเธอเหมือนทุกครั้ง เธอรู้สึกถึงความอ่อนโยนที่ชายหนุ่มกำลังมอบให้ อลิซค่อย ๆ จูบตอบชายหนุ่ม ก่อนจะพยายามสอดปลายลิ้นของตัวเอง เข้าไปในโพรงปากชายหนุ่มเช่นกัน สร้างความพึงพอใจให้ไทเลอร์เป็นอย่างมากนานนับสิบนาทีกว่าทั้งสองจะยอมผละรสจูบออกจากกัน อลิซค่อย ๆ ซุกใบหน้าลงซอกคอหนา เ

Part 29 ไทเลอร์เดือดดาลขึ้นอย่างหนัก ก่อนจะสร้างความมึนงงให้กับทุกคนภายในบ้าน ที่คนเอาแต่ใจอย่างไทเลอร์กลับยอมอลิซทุกอย่าง "เหมือนจะได้อุ้มหลาน อย่างที่มันว่าจริงว่ะ" ลิเวอร์เอ่ยแซวน้องชาย ก่อนทุกคนจะพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน หลังจากทานข้าวเสร็จ ไทเลอร์และอลิซก็พาย่าออกมาเดินเล่น เพราะไทเลอร์ไม่ค่อยอยู่บ้าน จึงอยากใช้เวลาทั้งหมดเพื่อพูดคุยกับย่าของตัวเอง ระหว่างเดินเล่นไทเลอร์กลับไม่ได้รับความสนใจเท่าทีควร เพราะหญิงชราหันไปสนใจแต่อลิซที่เดินจูงมืออยู่ "เบื่อไหมลูก มาเดินเล่นกับคนแก่" "ไม่เลยค่ะ สนุกดี สวนคุณย่าสวยมาก ปลูกเองหรอคะ" "ใช่จ้ะ ว่าแต่หน้าผิวพรรณดีแบบนี้ หนูคงไม่ใช่ลูกสาวคนธรรมดาหรอกจริงไหม พ่อแม่หนูชื่ออะไรล่ะ ทำธุรกิจอะไรเผื่อย่าจะพอรู้จักบ้าง" "เอ่อออคือ..." อลิซเงียบไปทันที เพราะเธอไม่รู้ว่าควรเปิดเผยเรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวเธอในสถานการณ์แบบนี้รึเปล่า ทว่าไทเลอร์ที่เห็นท่าทีหญิงสาว ก็พอจะเอาได้ จึงเอ่ยขึ้นขัดจังหวะทันที "หลานยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคน สนใจบ้างสิครับ" "เราน่ะ เลิกทะเลาะกับพ่อเค้าได้แล้ว เขาหวังดีอยากเห็นชีวิตเราประสบความสำเร็จเหมือนพวกพี่ ๆ"