บททั้งหมดของ ปราบพยศคุณหนูขาวีน: บทที่ 31 - บทที่ 40

อลันกับภรรยามาเคาะประตูห้องพักของน้องสาวจากนั้นก็เขาไปคุยเรื่องที่เพิ่งเจอมาเมื่อครู่ให้เธอฟัง“แอลบอกเขาเองค่ะ ว่าแอลมีแฟนมาหลายคน”“น้องแอลตั้งใจให้เขาเข้าใจผิดเหรอคะ”“ค่ะ แอลอยากรู้ว่าเขาจะรับได้ไหมถ้าแอลมีแฟนมาเยอะ”“ถ้าเกิดเขารับได้ขึ้นมาล่ะคะ ไม่แย่เลยเหรอ”“แอลก็กังวลเหมือนกัน แต่พอได้ยินพี่อลันเล่าแอลก็สบายใจขึ้น” “พี่ว่าน้องแอลนัดแฟนน้องแอลมาเจอคุณแม่ดีไหมคะ” “เขายังไม่ว่างค่ะพี่เนย” “บอกพี่ได้ไหมว่าเขาเป็นใคร พี่รู้จักไหม” “ถ้าแอลบอกพี่สองคน พี่ต้องช่วยให้แอลกับเขาสมหวังนะคะ”“พี่ยังไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร แล้วจะช่วยแอลได้ยังไง”“แอลกลัวว่าพี่สองคนก็จะรับไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นแอลคงแย่แน่ๆ”“ถ้าอยากพี่ช่วยก็บอกพี่มาสิแอล”“สัญญาได้ไหมว่าจะไม่โกรธแอล จะไม่โกรธเขา”“พี่สัญญาค่ะ” พรลภัสรีบสัญญาเพราะอยากรู้ว่าคนที่กุมหัวใจคุณหนูของบ้านเอกประดิษฐ์มณีคือใคร“บอกมาเถอะแอล ถ้าไม่บอกแล้วเราสองคนจะช่วยแอลยังไง”“พี่ดินค่ะ”“ดิน / พี่ดิน” สองสามีภรรยาอุทานออกมาพร้อมกัน“พี่อลันห้ามโกรธพี่ดินนะ” เอลินอร์รีบออกพี่ชาย“พี่จะโกรธทำไม พี่ก็แค่ตกใจ ปกต

เสียงโทรศัพท์ของเอลินอร์ดังขึ้นในเวลาแปดโมงเช้าขณะที่เธอยังนอนอยู่ในอ้อมกอดของคนรัก หลังจากที่ทั้งสองเติมเต็มความสุขให้กันและกันจนหมดแรงในเวลาตีสาม ปฐพีหยิบมือถือมาส่งให้เอลินอร์เป็นคนกดรับเพราะสายที่โทรเข้าเป็นสายจากพี่ชายของเธอ “พี่อลันมีอะไรคะ ปลุกแอลตั้งแต่เช้าเลย” “แอลจะลงมากินข้าวเช้าไหม” “ไม่ล่ะคะ พี่มีอะไรบอกแอลตอนนี้เลยก็ได้” “เพื่อพี่โทรมาบอกว่ามีคนถามเรื่องของแอลกับจอห์น” “แล้วมันเกี่ยวกับแอลยังไงล่ะคะ” “ก็คนที่ถามเป็นเพื่อนกับฐากูรน่ะสิ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าแอลโกหก พี่กลัวว่าเราจะเปลี่ยนใจมาคบกับแอลแบบจริงจังแน่ๆ แล้ว กลางวันนี้เขานัดทุกคนทานข้าวด้วยนะ แม่กำชับเลยว่าทุกคนต้องไป พี่กลัวว่าเขาจะมัดมือชก ถ้าเขาขอหมั้นแอลจะทำยังไง” “เขานัดที่ห้องอาหารก็คงไม่มีอะไรหรอกมั้งคะ เพราะโรงแรมของเขาไม่มีห้องส่วนตัว เขาคงไม่ขอหมั้นท่ามกลางคนเยอะหรอกค่ะ เพราะถ้าแอลปฏิเสธเขาคงเสียหน้ามาก” “พี่ก็คิดแบบแอลนั่นแหละ แต่เข้าไม่ได้นัดที่นี่นะ เห็นว่าจะไปโรงแรมห้าดาวที่ไหนสักที่เพราะอยากมีความเป็นส่วนตัว ว

พอทุกคนออกไปแล้วคุณเอกภพก็ถอนหายใจก่อนจะถามปฐพีเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง “เรื่องที่คบกัน มันเป็นเรื่องจริง หรือพูดเพื่อช่วยยัยแอลกันแน่ ดินบอกลุงมาตามตรง” “เรื่องจริงครับลุง” “คบกันมานานแค่ไหนแล้ว คิดจะคบเล่นฆ่าเวลาหรือจริงจัง ดินบอกป้ามา” คุณแอนเดรียกดดันอีกทาง เพราะนึกไม่ออกว่าทั้งสองคนจะไปชอบกันตอนไหน “ผมขอโทษนะครับคุณลุง คุณป้า ที่กินบนเรือนแล้วขี้รดบนหลังคา แต่ผมรักหนูแอลจริงๆ นะครับ” ปฐพียกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองอย่างสำนึกผิด “แอลละลูก จริงจังกับพี่เขาไหม หรือตั้งใจจะแกล้งเขา” เธอหันมาถามลูกสาว “แม่คะแอลโตแล้วนะคะ แอลจะทำแบบนั้นไปทำไม เรื่องนี้แอลจริงจังมาก ถ้าไม่คิดจริงจังแอลจะสารภาพกับแม่ทำไมล่ะคะ จริงๆ จะแอบคบกันไปเรื่อยๆ พ่อกับแม่ก็ไม่รู้หรอก พี่ดินอยากสารภาพตั้งนานแล้วค่ะ แต่แอลห้ามไว้เองค่ะ” “เฮ้อ! ให้มันได้อย่างนี้สิทั้งลูกทั้งหลาน ทำเอาคนแก่เกือบจะโดนพ่อเลี้ยงถอนหงอกแล้วไหมล่ะ แล้วมาสารภาพเอาวันนี้ด้วยเลือกวันได้ดีจริงๆ นะ” “เขาจะถนอนหงอกคุณแม่ได้ยังไงคะ ในเมื่อคุณแม่ยังไม่มีหงอกเลยสักเ

เกือบเดือนแล้วที่เอลินอร์กับปฐพีไม่ได้เจอกับเพราะต่างฝ่ายต่างก็มีหน้าที่ของตนเองที่ต้องรับผิดชอบ แต่พวกเขาก็ยังคงคุยกันอยู่ทุกวันเหมือน เธอกับครอบครัววางแผนว่าจะไปเยี่ยมครอบครัวของเขาที่อังกฤษปลายเดือนหน้า แต่ระหว่างทั้งสองฝ่ายก็ได้วิดีโอคอลคุยกันบ้างแล้ว เอลินอร์ทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดีทั้งในฐานะรองประธานบริษัทและในฐานะนักออกแบบเครื่องประดับ พนักงานทุกคนยอมรับในความสามารถของหญิงสาว และต่างพากันชื่นชมเจ้านายของตนเองที่ทั้งสวยและเก่งจนหาตัวจับยาก หญิงสาวรับผู้ช่วยส่วนตัวมาหนึ่งคนชื่อกมลมาศเพื่อจะได้ออกไปทำงานข้างนอกกับเธอในขณะที่คุณแขไขก็ยังทำหน้าที่เป็นเลขาได้เป็นอย่างดี "คุณแอลคะ งานเย็นนี้มาศเตรียมชุดให้แล้วนะคะ” “แอลไม่อยากไปเลยค่ะ พี่มาศไปแทนแอลได้ไหมคะ” “ได้ยังไงล่ะคะคุณแอล เขาเป็นคู่ค้าคนสำคัญเลยนะคะ ถ้าคุณแอลไม่ไปมาศว่าท่านประธานคงจะไม่ค่อยพอใจแน่ๆ” “แอลไม่ชอบงานแบบนี้เลยค่ะ” “แล้วแต่ก่อนใครไปล่ะคะ หรือว่าท่านประธานไปเอง” “ก็คงจะเป็นผู้ช่วยคุณพ่อนั่นแหละ พอเขาออกไปงานทุกอย

สามวันมาแล้วที่เอลินอร์ทำโทษปฐพี เธอทั้งคิดถึงและอยากเห็นหน้าอยากได้ยินเสียงแต่ก็ต้องอดทนเพราะไม่อยากจะกลายเป็นคนผิดคำพูด แม้ว่าเขาจะไลน์มาหาทุกวัน วันละหลายรอบแต่เธอก็เพียงแค่อ่านแต่ไม่คิดจะตอบกลับ“เหลือแค่สาวันเองจิ๊บๆ” หญิงสาวให้กำลังใจตัวเองก่อนจะเก็บของใช่ลงกระเป๋าเพราะเลยเวลาเลิกงานมานานนับชั่วโมง แต่เพราะวันนี้ไม่ต้องกลับไปนอนที่บ้านเนื่องจากบิดามารดาไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัดเธอจังไม่เร่งรีบอะไร หญิงสาวแวะทานอาหารที่ร้านเดิมที่เคยมาทานกับปฐพีอยู่บ่อยๆ จากนั้นก็เข้าร้านสะดวกซื้อและเลือกอาหารแช่แข็งอีกหลายกล่องเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดเธอจึงอยากจะพักผ่อนอย่างเต็มที่ แม้ว่าแพรวาจะโทรศัพท์มาชวนไปเที่ยวแต่เอลินอร์ก็ปฏิเสธเพราะรู้สึกไม่สนุกกับการไปในสถานที่แบบนั้นอีกแล้ว กลับมาถึงห้องก็เก็บของที่ซื้อมาเขาตู้เย็นก่อนจะรับอาบน้ำเตรียมเข้านอนซึ่งก็ไม่รู้ว่าคืนนี้จะนอนหลับไหม เพราะที่ผ่านมาสองคืนเธอก็นอนไม่ค่อยหลับเนื่องจากไม่ได้คุยกับปฐพีอย่างเคย เอลินอร์ออกมาจากห้องน้ำก็ต้องแปลกใจเพราะตอนนี้บนเตียงของเธอนั้นโรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดงสดเป็นตัวหนังสือคำว