All Chapters of จอมมารบงการรัก: Chapter 21 - Chapter 30

อีธานดื่มชิมความหวานล้ำของอกอิ่มจนสมใจ เขาลากปลายลิ้นสากหนาไปตามลำตัวบาง ทิ้งรอยรักไว้เป็นทาง ตามแต่อารมณ์นำพา ก่อนจะหยุดนิ่งเหนือเนินเนื้ออวบอัดที่ยังคงมีซับในปิดบังความงดงามเอาไว้อยู่ ปลายนิ้วแข็งแรงสอดเข้าไปที่ใต้ซับในดึงรั้งลงมาตามเรียวขางามที่ไร้เรี่ยวแรง นับเป็นครั้งที่สามในรอบวันที่อีธานตกตะลึง ใจกลางร่างสาวงดงามเหนือสิ่งใด มีกลุ่มไหมบางเบาสีดำสนิทปกปิดความอวบอัด กับเนินเนื้ออวบอูมที่เบียดชิด ยั่วให้เลือดในกายของชายหนุ่มเต้นพล่าน ความกระสันซ่านเกินควบคุม          “อย่า…ได้โปรดจันทร์เจ้ากลัว” เสียงหวานวิงวอนเบาๆ แต่ตอนนี้อีธานหูดับ เขาไม่ได้ยินเสียงอื่นใด ยังคงมองความสวยงามแรกแย้มของเนินเนื้อด้วยสายตาหิวกระหาย และลดตัวลงดอมดมอย่างไม่รั้งรอ ปลายนิ้วแข็งแรงกรีดผ่านรอยแยกของร่างกายสาว จนพบกับน้ำค้างฉ่ำหวานที่ไหลออกมาจนชุ่มชื้น ค่อยขยับปลายนิ้วอย่างช้าๆ เตชิลาครางหนักขึ้น เธอเสียดเสียวเกินจะทน ตุ่มไตกลางร่างเป็นของเล่นชิ้นใหม่ที่อีธานค้นพบ เขาละเลงเล่นอย่างสนุกสนาน จนเตชิลาแอ่นเกร็งไปทั้งเรือนกาย มือเรียวบางขย

“อ๊ะ…อ๊า…” เอวสอบขยับสอดใส่ จังหวะเร็วรัวเพิ่มความเร้าอารมณ์ จนสุดท้ายก็จบลงที่ปลายทาง...พร้อมกับโปรยเชื้อพันธุ์อุ่นซ่านสาดใส่แอ่งสวาท เตชิลาเอื้อมมือคว้าสายรุ้งทอดยาวไว้ในกำมือ เธอกรีดร้องสุดเสียง ร่างอ่อนบางทรุดฮวบลงบนเตียง หลังจากเกร็งตัวรับแรงกระแทกของอีธานครั้งสุดท้าย          “ไปอาบน้ำกันดีกว่าจันทร์เจ้ายังไม่ได้อาบน้ำเลย ตั้งแต่เมื่อคืน” อีธานอุ้มเตชิลาขึ้นสู่วงแขน โดยที่ยังไม่ถอดถอนตัวตนออกไป“อืมมม อูยยย อ๊า…” เตชิลาครางเสียงอ่อนระโหย เมื่อเขาขยับเดิน ส่วนที่เชื่อมต่อกันก็เสียดสีจนเสียวสยิว อีธานเริ่มขยับสะโพกช้าๆ จนเตชิลาต้องโอบเรียวขากับเอวหนาให้แน่นขึ้น ชายหนุ่มกุมบั้นท้ายงอนงาม ดันลำตัวเตชิลาชิดพนังห้องน้ำ มือใหญ่เอื้อมเปิดน้ำให้ไหลลงมาเพื่อประหยัดเวลาในการอาบน้ำให้สั้นลง สายน้ำที่ไหลไปตามร่างกาย จากลำตัวตกลงบนยอดอกเต่งตึง อีธานขยับกายตอกตรึงไม่ลดละ เขากระแทกบั้นเอวเข้าใส่รัวเร็ว เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องห้องน้ำกว้าง แข่งกับเสียงครางกระเส่าไม่ขาดของทั้ง

บทที่18.สิงโตคำราม           อีธานกลับมาตั้งหลักที่Thai port สีหน้าเคร่งเครียด เมื่อเดินทางมาถึงตึกเขาก็เรียกประชุมผู้บริหารทั้งหมดทันที ผู้บริหารระดับสูงพากันแปลกใจ เพราะอีธานอยู่ในช่วงลาพักร้อน แต่วันนี้เขากลับมาปรากฏตัวที่ตึกสำนักงานใหญ่ พร้อมทั้งเรียกประชุมผู้บริหารทุกคนพร้อมกัน เรื่องที่จะประชุมนั้นต้องเป็นเรื่องใหญ่ ถึงขั้นคอขาดบาดตายเลยทีเดียว ไม่เช่นนั้นคนที่ทรงอำนาจแบบอีธานคงไม่ร้อนใจ ถึงขนาดเรียกทุกฝ่ายเข้าประชุมพร้อมกันแบบนี้อุณหภูมิในห้องประชุมเย็นเฉียบ อีธานนั่งหมุนปากกาในมือเล่น เขากำลังคิดอะไรบางอย่าง เอียนเดินเข้ามาทีหลังคนอื่น เพราะติดงานสำคัญ เขาเริ่มทำงานตามสั่งตั้งแต่เมื่อวันก่อน เอกสารหลายแผ่นกับภาพถ่ายหลายใบที่เอียนนำติดเข้ามาด้วย ส่งผลให้ทุกคนมองเอียนด้วยความสนใจ ทุกคนในที่นี้ล้วนรู้ดีว่าเอียนเป็นเหมือนมือขวาของอีธาน ทุกครั้งที่มีเรื่องสำคัญเอียนมักจะเป็นคนแรกที่รู้เรื่องก่อน สมชายกระแซะเข้ามาใกล้ๆ และกร

บทที่20.ตามหาจนเจอกับการจากไปอย่างไม่เหลียวมองของเตชิลา         เตชิลาโทรศัพท์หาบิดาอีกครั้ง หลังจากซ่อนตัวอยู่จนครบหนึ่งอาทิตย์ เธอเข้มแข็งขึ้น และพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความหลอกลวงโดยไม่เกรงกลัว          (ป๋าขาจันทร์เจ้าอยากกลับบ้านแล้ว จันทร์เจ้าอยากกอดป๋ากับแม่ ป๋ามารับจันทร์เจ้าหน่อยได้ไหมคะ จันทร์เจ้าจะรออยู่ที่นี่ ป๋ามาถึงค่อยโทร.หาจันทร์เจ้านะคะ จันทร์เจ้าจะรอ)เสียงที่เคยรื่นเริงแผ่วเครือ ปราโมทใจหายวูบ เขาเร่งเดินทางแข่งกับเวลาเพื่อบุตรสาวทีเดียว          (พ่อกับแม่กำลังเป็นห่วงลูกพอดี ถ้าหนูไม่ติดต่อมาในวันนี้ พ่อกับแม่ก็กำลังจะเดินทางไปภูเก็ตเพื่อตามหาหนูอยู่เหมือนกัน พ่อกับแม่ก็อยากกอดจันทร์เจ้านะลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหนูก็ยังคงเป็นลูกสาวคนสวยของพ่อเหมือนเดิม เราสามคนเป็นครอบครัวเดียวกัน พ่อจะคอยช่วยเป็นกำลังใจให้หนูนะ)   &nb

บทที่21.ว่าที่พ่อตาแม่ยาย           อีธานยอมปล่อยให้เตชิลากลับไปกับบิดา เมื่อเห็นว่าเธอปลอดภัยดี เขารู้ดีว่าจะตามตัวเธอได้ที่ไหน          “พวกคุณทำงานดีมาก แม้จะช้าไปซักหน่อย แต่ก็ต้องขอบคุณที่ทุกคนพยายามเต็มที่” อีธานขอบคุณทุกคน ที่พยายามเต็มที่ เขาโล่งใจไปหนึ่งเปราะ อย่างน้อยเตชิลาก็ยังมีชีวิตอยู่ จากนี้ไป เขาคงต้องพยายามด้วยตัวเอง  เตชิลากอดบิดาแน่นๆ เธอซุกหน้าอาบน้ำตากับแผ่นอกของท่าน ร้องไห้เงียบๆ ริมฝีปากเม้มแน่น พยายามกลั้นเสียงสะอื้น หัวใจแตกละเอียดกับความหลอกลวงของอีธาน แม้จะรักเขาสุดหัวใจ แต่เมื่อทุกอย่างเป็นแค่การเสแสร้งเธอก็ต้องฝืนทน พร้อมที่จะเผชิญหน้าและตั้งใจจะไม่ยอมให้เหตุการณ์เดิมๆ เกิดขึ้นอีก          “พ่อเป็นกำลังใจให้จันทร์เจ้านะ เราจะไม่ทิ้งกัน ไม่ต้องกลัว เรื่องแค่นี้พ่อจัดการได้ ขอแค่ให้หนู