“อ๊ะ…อ๊า…” เอวสอบขยับสอดใส่ จังหวะเร็วรัวเพิ่มความเร้าอารมณ์ จนสุดท้ายก็จบลงที่ปลายทาง...พร้อมกับโปรยเชื้อพันธุ์อุ่นซ่านสาดใส่แอ่งสวาท เตชิลาเอื้อมมือคว้าสายรุ้งทอดยาวไว้ในกำมือ เธอกรีดร้องสุดเสียง ร่างอ่อนบางทรุดฮวบลงบนเตียง หลังจากเกร็งตัวรับแรงกระแทกของอีธานครั้งสุดท้าย
“ไปอาบน้ำกันดีกว่าจันทร์เจ้ายังไม่ได้อาบน้ำเลย ตั้งแต่เมื่อคืน” อีธานอุ้มเตชิลาขึ้นสู่วงแขน โดยที่ยังไม่ถอดถอนตัวตนออกไป
“อืมมม อูยยย อ๊า…” เตชิลาครางเสียงอ่อนระโหย เมื่อเขาขยับเดิน ส่วนที่เชื่อมต่อกันก็เสียดสีจนเสียวสยิว อีธานเริ่มขยับสะโพกช้าๆ จนเตชิลาต้องโอบเรียวขากับเอวหนาให้แน่นขึ้น ชายหนุ่มกุมบั้นท้ายงอนงาม ดันลำตัวเตชิลาชิดพนังห้องน้ำ มือใหญ่เอื้อมเปิดน้ำให้ไหลลงมาเพื่อประหยัดเวลาในการอาบน้ำให้สั้นลง สายน้ำที่ไหลไปตามร่างกาย จากลำตัวตกลงบนยอดอกเต่งตึง อีธานขยับกายตอกตรึงไม่ลดละ เขากระแทกบั้นเอวเข้าใส่รัวเร็ว เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องห้องน้ำกว้าง แข่งกับเสียงครางกระเส่าไม่ขาดของทั้ง
บทที่17.หนี เตชิลากระโจนขึ้นรถโดยสารคันแรกที่จอดรับเธอ สีหน้าซีดเซียวดวงตาแดงฉาน เธอร้องไห้ให้กับความหลอกลวง หลังจากก้าวออกไปจากที่นี่ เตชิลาสัญญา เธอจะจำสิ่งที่อีธานทำกับเธอ...จนวันตาย รถโดยสารประจำทางเคลื่อนตัวออกไปจากจุดหน้าโรงแรม เมื่อผู้โดยสารขึ้นรถจนเต็ม เตชิลานั่งก้ทมหน้า กำมือแน่น หญิงสาวนั่งเหม่อ เธอไม่รู้ว่าตัวเองจะไปไหน ครั้งจะกลับบ้าน ก็เกรงว่าความทุกข์ที่แบกไว้ จะทำให้บุพการีพลอยร้อนใจไปด้วย“ค่าโดยสารด้วยครับ ลงไหนล่ะ?” หญิงสาวส่ายหน้า เธอไม่รู้จุดหมายปลายทางเหมือนกัน“เป็นใบ้หรือไงถามก็ไม่พูด เสียดายความสวยชะมัด!!”กระเป๋ารถบ่นเบาๆ“ไม่รู้จะไปไหน ขอไปสุดทางเลยแล้วกัน”“ได้ครับเพ่ สุดทางยี่สิบห้าบาทคร๊าฟ” เตชิลาหยิบสตางค์จ่ายค่าโดยสาร เธอนั่งนิ่งๆ ปล่อยให้สายลมพัดกระทบใบหน้า มองสองข้างทางอย่างเลื่อนลอย จิตใจลอยเคว้งคว้าง“อยากลงต
บทที่18.สิงโตคำราม อีธานกลับมาตั้งหลักที่Thai port สีหน้าเคร่งเครียด เมื่อเดินทางมาถึงตึกเขาก็เรียกประชุมผู้บริหารทั้งหมดทันที ผู้บริหารระดับสูงพากันแปลกใจ เพราะอีธานอยู่ในช่วงลาพักร้อน แต่วันนี้เขากลับมาปรากฏตัวที่ตึกสำนักงานใหญ่ พร้อมทั้งเรียกประชุมผู้บริหารทุกคนพร้อมกัน เรื่องที่จะประชุมนั้นต้องเป็นเรื่องใหญ่ ถึงขั้นคอขาดบาดตายเลยทีเดียว ไม่เช่นนั้นคนที่ทรงอำนาจแบบอีธานคงไม่ร้อนใจ ถึงขนาดเรียกทุกฝ่ายเข้าประชุมพร้อมกันแบบนี้อุณหภูมิในห้องประชุมเย็นเฉียบ อีธานนั่งหมุนปากกาในมือเล่น เขากำลังคิดอะไรบางอย่าง เอียนเดินเข้ามาทีหลังคนอื่น เพราะติดงานสำคัญ เขาเริ่มทำงานตามสั่งตั้งแต่เมื่อวันก่อน เอกสารหลายแผ่นกับภาพถ่ายหลายใบที่เอียนนำติดเข้ามาด้วย ส่งผลให้ทุกคนมองเอียนด้วยความสนใจ ทุกคนในที่นี้ล้วนรู้ดีว่าเอียนเป็นเหมือนมือขวาของอีธาน ทุกครั้งที่มีเรื่องสำคัญเอียนมักจะเป็นคนแรกที่รู้เรื่องก่อน สมชายกระแซะเข้ามาใกล้ๆ และกร
บทที่19.เมียผมหายใครช่วยตามหาหน่อยเพราะกลัวบิดา มารดาจะเป็นห่วง เตชิลาจึงจำใจติดต่อหาท่าน เพื่อให้บุพการีสบายใจ(ป๋าขา จันทร์เจ้าขอเที่ยวต่อที่ภูเก็ตอีกสองสามวันนะคะ พอเที่ยวทั่วแล้วจันทร์เจ้าถึงจะกลับ ป๋าไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ) เธอฝืนทำเสียงร่าเริง แสร้งทำเป็นเพราะอยากเที่ยวเต็มแก่เลยยังไม่ยอมกลับ(เกิดอะไรขึ้นจันทร์เจ้า? หนูปิดบังอะไรพ่ออยู่ใช่ไหม เสียงหนูเหมือนกำลังร้องไห้ เกิดอะไรขึ้น...ตอนนี้จันทร์เจ้าอยู่ที่ไหน ป๋าจะไปรับ ไม่ต้องกลัวว่าใครทั้งนั้น) ปราโมทถามเสียงเครียด เสียงผิดปกตินิดเดียวเขาก็จับได้ เวลานี้บุตรสาวกำลังไม่สบายใจอย่างแรง(ปะ เปล่า...เปล่าค่ะไม่มีอะไรทั้งนั้นค่ะ จันทร์เจ้ายังอยากจะเล่นน้ำทะเลต่อแค่นั้นเอง) เตชิลารีบแก้ตัว มือเรียวยกขึ้นเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาเงียบๆ พยายามบังคับเสียงตัวเองไม่ให้สั่น(ตอนนี้จันทร์เจ้าคงยังไม่พร้อม พ่อจะรอวันที่ลูกพร้อมกว่านี้ เรื่องบางเรื่องหนูต้องให้พ่อกับแม่ช่วย มันอาจจะร้ายแรงในความรู้สึกของลูก แต่พ่อกับแม่ก็ยังเป็นเหม
บทที่20.ตามหาจนเจอกับการจากไปอย่างไม่เหลียวมองของเตชิลาเตชิลาโทรศัพท์หาบิดาอีกครั้ง หลังจากซ่อนตัวอยู่จนครบหนึ่งอาทิตย์ เธอเข้มแข็งขึ้น และพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความหลอกลวงโดยไม่เกรงกลัว (ป๋าขาจันทร์เจ้าอยากกลับบ้านแล้ว จันทร์เจ้าอยากกอดป๋ากับแม่ ป๋ามารับจันทร์เจ้าหน่อยได้ไหมคะ จันทร์เจ้าจะรออยู่ที่นี่ ป๋ามาถึงค่อยโทร.หาจันทร์เจ้านะคะ จันทร์เจ้าจะรอ)เสียงที่เคยรื่นเริงแผ่วเครือ ปราโมทใจหายวูบ เขาเร่งเดินทางแข่งกับเวลาเพื่อบุตรสาวทีเดียว (พ่อกับแม่กำลังเป็นห่วงลูกพอดี ถ้าหนูไม่ติดต่อมาในวันนี้ พ่อกับแม่ก็กำลังจะเดินทางไปภูเก็ตเพื่อตามหาหนูอยู่เหมือนกัน พ่อกับแม่ก็อยากกอดจันทร์เจ้านะลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหนูก็ยังคงเป็นลูกสาวคนสวยของพ่อเหมือนเดิม เราสามคนเป็นครอบครัวเดียวกัน พ่อจะคอยช่วยเป็นกำลังใจให้หนูนะ)&nb
(ขวางไว้!... ห้ามจันทร์เจ้าไปไหน จนกว่าผมจะไปถึง ถ้าคุณไม่รู้ว่าจะทำยังไงที่จะรั้งเธอไว้ อุบัติเหตุไง… มันจะรั้งจันทร์เจ้าไว้ได้จนกว่าผมจะไปถึง) อีธานสั่งเสียงเฉียบขาด เมื่อเรื่องที่หวั่นใจมันเป็นเรื่องจริง เตชิลาไม่ได้ไร้ญาติขาดมิตร เธอมีบุพการีที่รักปานดวงใจ ถึงเธอจะไปซ่อนตัว แต่เธอก็ยังมีผู้ปกครอง (ครับ…) หัวหน้าทีมค้นหารับคำ เขาส่งภาษามือให้บรรดาลูกน้องนับสิบ เริ่มกระจายโอบล้อมบ้านเช่านี้ไว้เงียบๆ “ห้ามให้คุณเตชิลาออกเดินทางจนกว่าท่านประธานจะมาถึง ทุกวิธีที่พวกคุณคิดวาทำได้ รั้งเธอไว้ให้ได้ ถ้ายังไม่อยากตกงานทุกคน” หัวหน้าทีมกำชับลูกน้องทุกคนด้วยเสียงเคร่งเครียด ทีมงานทุกคนรับคำสั่งเร่งรีบกระจายโอบล้อมรีสอร์ตโทรมๆ เอาไว้ และเฝ้าดูอย่างไม่ให้คลาดสายตา “ป๋า…” เตชิลาโผเข้าไปกอดบิดา เมื่อรถยนต์จอดสนิท เธอรีบลงมาจากห้องพักทันที ที่ผู้เป็นพอโทร.เข้าโทรศัพท์ส
บทที่21.ว่าที่พ่อตาแม่ยาย อีธานยอมปล่อยให้เตชิลากลับไปกับบิดา เมื่อเห็นว่าเธอปลอดภัยดี เขารู้ดีว่าจะตามตัวเธอได้ที่ไหน “พวกคุณทำงานดีมาก แม้จะช้าไปซักหน่อย แต่ก็ต้องขอบคุณที่ทุกคนพยายามเต็มที่” อีธานขอบคุณทุกคน ที่พยายามเต็มที่ เขาโล่งใจไปหนึ่งเปราะ อย่างน้อยเตชิลาก็ยังมีชีวิตอยู่ จากนี้ไป เขาคงต้องพยายามด้วยตัวเองเตชิลากอดบิดาแน่นๆ เธอซุกหน้าอาบน้ำตากับแผ่นอกของท่าน ร้องไห้เงียบๆ ริมฝีปากเม้มแน่น พยายามกลั้นเสียงสะอื้น หัวใจแตกละเอียดกับความหลอกลวงของอีธาน แม้จะรักเขาสุดหัวใจ แต่เมื่อทุกอย่างเป็นแค่การเสแสร้งเธอก็ต้องฝืนทน พร้อมที่จะเผชิญหน้าและตั้งใจจะไม่ยอมให้เหตุการณ์เดิมๆ เกิดขึ้นอีก “พ่อเป็นกำลังใจให้จันทร์เจ้านะ เราจะไม่ทิ้งกัน ไม่ต้องกลัว เรื่องแค่นี้พ่อจัดการได้ ขอแค่ให้หนู
บทที่22.ไม่ยอมก็ต้องปล้ำ อีธานจอดรถสปอร์ตคันหรูของตัวเองห่างจากตัวบ้านตรีทิพย์อาภาพอสมควร เพื่อไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกตจากคนรอบข้าง ชายหนุ่มเดินมองหาจุดที่การ์ดตัวเองแจ้งมา ด้านหลังบ้านตรีทิพย์อาภาอยู่ในซอยแคบๆ ติดกับแม่น้ำเล็กๆ เป็นที่ระบายน้ำห่างจากสายตาคน การ์ดหัวใสยกบันไดสแตนเลสมารอท่า เมื่อเห็นอีธานเดินยิ้มตรงมา เขาก็พลอยยิ้มตามไปด้วย “ขอบใจนะ…” อีธานขอบคุณเบาๆ เขารีบปีนบันไดขึ้นไป ชายหนุ่มกระโดดขึ้นไปยืนบนรั้ว แล้วจึงกระโดดหายไปในบ้านของปราโมท ท่ามกลางความลุ้นระทึกของการ์ดนับสิบชีวิต “กลับหรือว่ารอวะ ไปง้อเมียแบบนี้สงสัยจะนาน” มีเสียงถามลอยๆ แต่ละคนทำหน้าไม่ถูก พวกเขารู้ความหมายในคำพูดนั้นดี ท่าทางของเจ้านายเองก็บอกแบบนั้น&n
บทที่23.ขันหมากกี่ร้อยล้าน อีธานสารภาพหมดเปลือก แผนการที่เขาวางไว้ทั้งหมด เรื่องมันเริ่มต้นที่หาดนางรำ จนกระทั่งมาถึงการทำงานที่Thai port เตชิลานอนฟังด้วยความสงบ แม้บางครั้งเธอจะแย้งในใจ ชายหนุ่มยอมเปิดเผยความในใจ เธอรู้สึกถึงความตั้งใจจริง สีหน้าของเขาเคร่งเครียด ใบหน้าและหูแดงระเรื่อ เตชิลาแอบขำ เธอไม่คิดว่าคนยโสอย่างอีธานจะยอมลงให้ตนเองถึงเพียงนี้ “ผมต้องทำยังไงนะจันทร์เจ้า ถึงจะแก้ไขเรื่องทั้งหมดนี้ได้ ผมอยากให้เราสองคนเริ่มต้นกันใหม่ ไม่มีเรื่องความโกรธ ความเกลียดมาเกี่ยวข้อง ผมผิดที่เข้ามาหาจันทร์เจ้าแบบเจตตนาไม่ดี ผมไม่เคยแพ้ ผมไม่เคยถูกเมิน แต่ผมกลับตกหลุมรักจันทร์เจ้าให้อภัยผู้ชายโง่ๆ คนนี้ได้ไหมครับได้โปรดให้โอกาสผมได้แก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด ผมจะพยายามทำให้พ่อกับแม่ของจันทร์เจ้ายอมรับผม และยกจันทร์เจ้าให้กับผมด้วยความเต็มใจ” อีธานให้สัญญา เขาแค่ขอโอกาสเริ่มต้นใ
“อิๆ…” เสียงหัวเราะเริงร่าของเด็กแฝดป่วนโลก บุตรหัวแก้วหัวแหวนของอีธานลอยห่างไปไกล ชายหนุ่มจึงหยัดกายขึ้นยืนในอ่างโดยที่ฝ่ามือหนายังจับกุมข้อมือของภรรยาไว้ ซับในตัวน้อยปิดความอลังการของอีธานไว้ไม่มิด ตัวตนใหญ่โตเหยียดขยายจนอึดอัด ปวดร้าวไปทั้งหนาขา เตชิลาเบิกตาโต เธอมองกลางร่างของสามีหนุ่มด้วยความตกใจ พวงแก้มร้อนซู่ซ่า ซับสีระเรื่อ เมื่อคาดเดาเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นได้ “ลูกจะรอนะคะ…” เสียงกระซิบแหบเครือ“ไม่นานคนสวย แต่ถ้าให้รอถึงกลางคืน ผมคงลงแดงตายก่อน” อีธานหัวเราะหึๆ ก้าวเท้าออกจากอ่างน้ำ สลัดกางเกงชั้นในทิ้งไปอย่างไม่แยแส “บ้า…” เตชิลาหมุนตัวหนีภาพที่เรียกเลือดให้ร้อนระอุ กายกำยำของสามีไม่เคยเปลี่ยน ชายหนุ่มออกกำลังกายเป็นประจำ จนทำให้ร่างกายพร้อมสมบรูณ์แบบ วัยใกล้จะ 40 ปีไม่ได้ทำให้อีธานลดความหล่อเหลาลงได้ซักนิด ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใด
บทที่29.ทายาทมาส์วาเลสห้าปีผ่านไป… ทายาทแฝดของอีธานถือกำเนิดขึ้นหลังจากวันที่ไปตรวจร่างกาย 8เดือนให้หลัง เด็กชาย นาคิน มาส์วาเลส เด็กหญิงศศิรา มาส์วาเลส ยอดดวงใจของอีธานและเตชิลา เด็กน้อยผิวขาวปานน้ำนม ใบหน้าจิ้มลิ้ม เป็นยอดดวงใจของตาและยาย อีธานหลงลูกจนแทบจะเกงานอยู่ติดบ้าน เขาช่วยคุณแม่มือใหม่เลี้ยงลูกน้อย เสียงล้งเล้งดังเกือบตลอดทั้งวัน เมื่อชายหนุ่มบงการการเลี้ยงเด็ก จนพี่เลี้ยงอ่อนใจ “เบาหน่อยซิ จับเด็กเล็กๆ นะต้องเบามือหน่อยซิ” เสียงมีอำนาจสั่ง พี่เลี้ยงจับสองเด็กแฝดอาบน้ำ ทำความสะอาดร่างกาย ที่มอมแมมเพราะความซุกซน “ค่ะ คุณท่าน” “เดี๋ยวๆ อย่าถูแรงซิลูกฉันเจ็บพอดี” อีธานโวยวายเสียงลั่น ลูกๆ ของเขาถูกพ
บทที่28.คำเย้ยหยันจากผองเพื่อนที่อีธานแอ่นอกรับอย่างไม่รู้สึกอาย ‘สิงโตกลัวเมีย’ สมญานามใหม่ที่อเล็ก ตั้งให้อีธาน หลังจากชายหนุ่มแต่งงานกับเตชิลา เพียงชั่วเวลาไม่กี่เดือนอีธานเปลี่ยนแปลงตัวเองหลายอย่าง เขาไม่เที่ยว ไม่ดื่ม หรือหากดื่มก็อยู่แค่ในบ้าน จนเพื่อนก๊วนเดียวกันรู้สึกทึ่ง หนุ่มเสเพลตัวพ่อกลับกลายเป็นคนดี ขยันขันแข็งตั้งใจทำงานไม่มีบิดพลิ้ว อีธานกลับบ้านตรงเวลา ไปกลับแค่บ้านกับที่ทำงานแค่นั้น เวลาเดินทางไปดูงานยังต่างประเทศก็หนีบเตชิลาติดไปด้วยทุกครั้ง ชายหนุ่มขยันทำการบ้านทุกค่ำคืน หวังให้เตชิลามีทายาทของตัวเองเสียที เพราะเวลายิ่งผ่านไปเท่าไหร่ ตัวเองก็แก่ตัวลงทุกวัน โดยที่เตชิลายังสวยสะพรั่ง สร้างความวิตกกังวลให้กับอีธานไม่น้อย ยิ่งเห็นผู้ชายอื่นมองเมียตัวเองด้วย เขายิ่งฟุ้งซ่าน “จันทร์เจ้าไม่
บทที่27.แมวนอนหวด(สิงโตถอดเล็บ)เตชิลา มาส์วาเลสที่ใครๆ ก็กล่าวขวัญถึงความโชคดีที่เธอได้รับ อีธานเปิดตัวภรรยาสาวอย่างเต็มภาคภูมิ ท่ามกลางสักขีพยานเต็มงานวิวาห์ งานแต่งอลังการที่อีธานเนรมิตขึ้นมาหลังจากกำหนดวันได้แน่ๆ เตชิลาอยู่ในชุดไทยบรมจักรีสีทองอร่าม ขับผิวขาวผ่องให้ใสกระจ่างเพิ่มขึ้น พิธีแบบไทยเดิม เสียงระนาดขับกล่อม เพิ่มความขลังของวันวิวาห์ เพื่อนเจ้าบ่าวหลงรักประเพณีไทยเพิ่มมากขึ้น ดอกไม้สวยๆ ถูกจัดอย่างพิถีพิถัน มาลัยดอกไม้ร้อยเรียงสวยสดงดงาม จนแขกเหรื่อที่มาร่วมงานต่างพากันชื่นชม ในความอ่อนช้อยของวิถีไทยอีธานในชุดสูทสากลผ้าไหมเนื้อดี ยืนเคียงคู่กับเตชิลาในชุดไทยงามสง่า เขาสองคนยืนต้อนรับแขกหน้าบริเวณงาน อีธานยิ้มกว้าง เขาชำเรืองมองเตชิลาบ่อยๆ จนเพื่อนเอ่ยแซว“ถ้าคุณจันทร์เจ้าเป็นเทียนไข ป่านนี้คงละลายกลายเป็นน้ำไปแล้วมั้ง คุณเล่นมองเธอทุกๆ นาที”อเล็กนั่นเองที่อาสาเป็นคนมาขัดจังหวะอีธาน“แล้วไง…อเล็กผมมองเมียผมผิดตรงไหน ไม่ได้มองสาวอ
บทที่26.หน้าหนึ่งติดๆ กันหลายวันเมื่อสิงโตแห่งThai port ประกาศแต่งงาน สื่อต่างๆ ประโคมข่าวของอีธานตอน 12:00 นาฬิกา ภาพของเตชิลาถูกถ่ายทอดออกอากาศในฐานะของว่าที่มาดามมาส์วาเลสอย่างเต็มภาคภูมิ เมื่อได้รับการยืนยันจากคนสนิทใกล้ตัวของอีธานเอง อีธานกำลังเจรจา เขาเผชิญหน้าตรงๆ กับปราโมท มีเตชิลาแอบส่งกำลังใจให้ ชายสูงวัยถึงกับอึ้ง เขามองเงินสดๆ กองมหึมา ที่อีธานนำมาเป็นสินสอด รวมกับกองเครื่องเพชรอีกเป็นจำนวนมาก เกินกว่าที่เรียกร้องไปด้วยซ้ำ ชายสูงวัยว่าที่พ่อตาของอีธานถอนใจแรงๆอีธานนั่งกอดอก มองสบตากับบิดาหญิงคนรัก อย่างไม่หวั่นเกรง เขาสามารถทำตามคำเรียกร้องได้แบบไม่มีข้อบกพร่อง บิดาของเตชิลาจะมาบิดพลิ้วไม่ได้ ชายหนุ่มพยายามข่มใจไม่ลุกโวยวาย เพราะบุพการีของเตชิลา ยังปิดปากเงียบ “ในเมื่อคุณสามารถทำตามที่ตกลงกันไว้ได้ ผมคงไม่ส
บทที่25.ทะเบียนสมรสของอีธาน เสียงพูดคุยเซ็งแซ่เงียบสนิทลง เมื่ออีธาน ปรากฏตัวขึ้น วันนี้ชายหนุ่มเนี๊ยบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เขาสูทผ้าไหมเนื้อดีสีขาวมุก ตัดกับเนคไทสีเลือดนก ท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ยังยิ้มได้ อีธานเดินไปยืนที่สแตน เขาส่งสัญญารบอกการ์ดส่วนตัวเพื่อไปเตรียมของสำคัญเข้ามา “สวัสดี...ผมมีเรื่องจะประกาศ” เสียงทุ้มนุ่มดังกังวาน “แต่ผมมีเวลาแค่10นาที เพราะฉะนั้นพวกคุณฟังได้อย่างเดียว งดคำถาม ผมจะเปิดแถลงการณ์อีกครั้งหลังจัดการเรื่องทุกอย่างสำเร็จด้วยดี” แสงแฟลชสว่างวาบ เมื่อนักข่าวต่างพากันกดชัตเตอร์รัวๆ “เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ เวลาเหลือน้อยแล้ว ตามที่พว
บทที่24.จะแต่งหรือจะท้องก่อนแต่ง ศรีไพรเดินเข้ามาภายในตัวบ้าน พร้อมกับใครบางคน ผู้ชายคนนั้รตามศรีไพรเข้ามากริยาดูแข็งขืน เหมือนไม่เคยอ่อนลงมากเท่านี้ เตชิลาเหลือบมอง เธอตกใจแทบพลัดตกเก้าอี้ สีหน้าซีดเซียวเห็นได้ชัด หญิงสาวขยับตัวร้อนรนเธอวิ่งกลับขึ้นไปบนห้อง เมื่อแน่ใจว่าคนที่เดินตามมารดามาคือใคร ปราโมทปรายตามองตาม…หลังบุตรสาวหายลับเข้าไปในห้องนอน “คุณมากับใครล่ะนั่น?” ชายสูงวัยถามภรรยา ท่านมองลอดแว่น เพราะมีใครบางคนยืนซ้อนอยู่ด้านหลังภรรยาของท่าน ศรีไพรถอนใจเฮือกๆ ขยับตัวอย่างอึดอัด สถานการณ์ตรงหน้าชวนให้เคร่งเครียด “คุณอีธาน มาส์วาเลสน่ะ เขามีเรื่องสำคัญจะมาพูดคุยกับครอบครัวเรา” ศรีไพรตัดสินใจบอก “เหอะ! นึกว่าใครพ่อเศรษฐ
บทที่23.ขันหมากกี่ร้อยล้าน อีธานสารภาพหมดเปลือก แผนการที่เขาวางไว้ทั้งหมด เรื่องมันเริ่มต้นที่หาดนางรำ จนกระทั่งมาถึงการทำงานที่Thai port เตชิลานอนฟังด้วยความสงบ แม้บางครั้งเธอจะแย้งในใจ ชายหนุ่มยอมเปิดเผยความในใจ เธอรู้สึกถึงความตั้งใจจริง สีหน้าของเขาเคร่งเครียด ใบหน้าและหูแดงระเรื่อ เตชิลาแอบขำ เธอไม่คิดว่าคนยโสอย่างอีธานจะยอมลงให้ตนเองถึงเพียงนี้ “ผมต้องทำยังไงนะจันทร์เจ้า ถึงจะแก้ไขเรื่องทั้งหมดนี้ได้ ผมอยากให้เราสองคนเริ่มต้นกันใหม่ ไม่มีเรื่องความโกรธ ความเกลียดมาเกี่ยวข้อง ผมผิดที่เข้ามาหาจันทร์เจ้าแบบเจตตนาไม่ดี ผมไม่เคยแพ้ ผมไม่เคยถูกเมิน แต่ผมกลับตกหลุมรักจันทร์เจ้าให้อภัยผู้ชายโง่ๆ คนนี้ได้ไหมครับได้โปรดให้โอกาสผมได้แก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด ผมจะพยายามทำให้พ่อกับแม่ของจันทร์เจ้ายอมรับผม และยกจันทร์เจ้าให้กับผมด้วยความเต็มใจ” อีธานให้สัญญา เขาแค่ขอโอกาสเริ่มต้นใ
บทที่22.ไม่ยอมก็ต้องปล้ำ อีธานจอดรถสปอร์ตคันหรูของตัวเองห่างจากตัวบ้านตรีทิพย์อาภาพอสมควร เพื่อไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกตจากคนรอบข้าง ชายหนุ่มเดินมองหาจุดที่การ์ดตัวเองแจ้งมา ด้านหลังบ้านตรีทิพย์อาภาอยู่ในซอยแคบๆ ติดกับแม่น้ำเล็กๆ เป็นที่ระบายน้ำห่างจากสายตาคน การ์ดหัวใสยกบันไดสแตนเลสมารอท่า เมื่อเห็นอีธานเดินยิ้มตรงมา เขาก็พลอยยิ้มตามไปด้วย “ขอบใจนะ…” อีธานขอบคุณเบาๆ เขารีบปีนบันไดขึ้นไป ชายหนุ่มกระโดดขึ้นไปยืนบนรั้ว แล้วจึงกระโดดหายไปในบ้านของปราโมท ท่ามกลางความลุ้นระทึกของการ์ดนับสิบชีวิต “กลับหรือว่ารอวะ ไปง้อเมียแบบนี้สงสัยจะนาน” มีเสียงถามลอยๆ แต่ละคนทำหน้าไม่ถูก พวกเขารู้ความหมายในคำพูดนั้นดี ท่าทางของเจ้านายเองก็บอกแบบนั้น&n