All Chapters of ทาสสวาทอสูรเถื่อน: Chapter 121 - Chapter 130

ด้านเสี่ยกำธรก็กลับมาบ้านด้วยท่าทางสะบักสบอมจนวดีที่กำลังจะออกไปข้างนอกถึงกลับตกใจกับสภาพของสามี เธอจึงรีบเดินเข้าไปหากำธรทันที“คุณคะ ทำไมถึงหน้าช้ำแบบนี้ละคะ เกิดอะไรขึ้น”วดีเอ่ยถามไปก็มองหน้าของกำธรอย่างชัดเจน จนเธอเป็นห่วงเขามากกว่าเดิม“ไม่มีอะไร คุณจะไปไหนก็ไป อ่อ ไปคุยกับคุณฟารีดาเรื่องยกเลิกงานแต่งของฟรานติโน่กับยัยปาล์มด้วย ผมไม่อยากได้คนอย่างมันมาเป็นลูกเขย” กำธรพูดไปด้วยเสียงเข้มอย่างแค้นใจ เพราะฟรานติโน่ทำเขาไว้อย่างเจ็บแสบ“ทำไมกันคะ หรือว่ารอยที่หน้าของคุณ ฟรานติโน่เป็นคนทำ” วดีเอ่ยพูดออกไปอย่างรู้ทัน เพราะสามีเธออยากได้ฟรานติโน่มาเป็นลูกเขยมาตั้งแต่ต้น แต่ทำไมตอนนี้กลับไม่อยากได้ฟรานติโน่มาเป็นลูกเขย“เออ แล้วไม่ต้องไปยุ่งกับครอบครัวของมันอีก ถ้าไม่อยากอายคนไปทั่วประเทศ” เสี่ยกำธรพูดจบก็เดินฟัดเดินเหวี่ยงเข้าไปในบ้านอย่างอารมณ์เสีย เพราะจะให้ใครรู้เรื่องบัดซบของเขาไม่ได้“อะไรกันคะคุณแม่ ทำคุณพ่อเอะอะโวยวายเสียงดังขนาดนั้น” ปาลมีที่เดินออกมาจากห้องอาหารก็มองตามพ่อของตัวเองไปด้วยความสงสัย ก่อนจะหันหน้ามามองแม่ของตัวเอง“พ่อของเราน่ะสิ อยู่ๆก็โดนฟรานติโน่ซ้อมแล้วก็มาโวยวา

“คุณมาทำไม ออกไปจากบ้านผมเดี๋ยวนี้” วรินหันไปมองก่อนจะลุกขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะเอ่ยไล่ปาลมีให้ออกไปจากบ้าน ตอนนี้เขาชักจะกลัวว่าเมียเขาจะโกรธซะแล้วสิ“จุ๊ๆ ไม่เอาสิคะผัวขา พูดกับเมียแบบนี้ไม่ดีเลยนะคะ คนเคยข้าม้าเคยขี่กันแท้ๆ แล้วอีกอย่างตอนนี้ปาล์มก็กำลังท้องคุยไม่คิดจะรับผิดชอบหน่อยเหรอคะ” ปาลมีพูดออกไปด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ ที่เธอมาที่นี่เธอไม่ได้ต้องการที่จะมาให้วรินรับผิดชอบเธอกับลูกในท้อง แต่ที่เธอมาเพราะเธอต้องการมาทำให้วรินทะเลาะกับเมียของเขา“พูดบ้าอะไร เด็กนั่นไม่มีทางใช่ลูกของผมแน่ คุยอย่ามาขี้ตู่โยนความผิดมาให้ผมนะปาลมี” วรินเอ่ยพูดออกไปอย่างไม่แคร์ ก่อนจะหันไปมองหน้าของหยาดฟ้าที่ทำหน้านิ่งจนเขากลัว“คุณมีอะไรกับผู้หญิงคนนี้จริงๆเหรอคะวริน อย่าโกหกฟ้านะคะ” หยาดฟ้าเอ่ยถามออกไปเสียงแข็ง พร้อมกับทำหน้านิ่งๆ ไม่แสดงอารมณ์โกรธออกไป ผู้หญิงคนนี้กล้ามากที่บุกมาที่บ้านของเธอแบบนี้ ในเมื่อรนมาหาที่แบบนี้ เธอก็จะจัดให้“คือฟ้า ผม” วรินกำลังจะตอบ แต่ปาลมีก็ชิงพูดตอบก่อนเขาทันที“ถ้าอยากรู้ก็ดูคลิปที่หลุดออกมาสิคะ มันคงจะยืนยันได้ว่านั่นน่ะผัวของเราสองคนค่ะ คุณไม่น่าโง่ถ่ายคลิปไว้เป็นหลักฐา

ด้านฟรานติโน่พอทานข้าวเสร็จก็ขับรถออกไปบริษัทตามปกติทันที แต่วันนี้ปาลมีจะมาเขาที่บริษัท มันจึงทำให้เขาคิดหนักเพราะไม่รู้ว่าเธอจะมาไม้ไหน ถ้าเธอมาดีก็แล้วไป แต่ถ้าเธอมาเพื่อจะทำให้เขากับพิชชาภาทะเลาะกันอีก เขาก็คงต้องจัดการขั้นเด็ดขาดด้านพิชชาภาก็นั่งคิดสักพักก่อนจะเป็นห่วงเรื่องที่ปาลมีจะมาหาฟรานติโน่ เธอก็นั่งเงียบจนฟารีดาที่นั่งอยู่ด้วยยิ้มมุมปาก“ถ้าหนูอยากรู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกัน หนูก็ตามตาฟรานไปสิลูก จะได้สบายใจ” ฟารีดาเอ่ยบอกไปอย่างเอ็นดู เพราะรู้ดีว่าหญิงสาวกำลังกังวลใจเรื่องอะไร“มันจะดีเหรอคะมัม พิชจะไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของพี่ฟรานมากไปรึเปล่าคะมัม”พิชชาภาเอ่ยถามออกไป ใจเธอน่ะอยากจะไปเป็นไหนๆแต่เพราะเธอต้องเชื่อใจเขา เธอจึงพยายามจะไม่ก้าวก่ายชีวิตของฟรานติโน่มากนัก“ฟังมัมนะลูก ตอนนี้หนูกับตาฟรานน่ะเป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้อง หนูมีสิทธิ์ที่จะรู้ มีสิทธิ์ที่จะหวงเขาในฐานะภรรยา และมันก็ไม่ผิดถ้าหนูจะเข้าไปยุ่งกับชีวิตของตาฟราน ถ้าเขามีผู้หญิงคนอื่นมาข้องเกี่ยว มัมร้นะว่าหนูน่ะไม่ธรรมดา อย่าทำตัวใจอ่อนกับเรื่องแบบนี้เด็ดขาดเข้าใจไหมลูก มันรุ้ว่าหนู่น่ะไว้ใจตาฟราน แต่หนุจะไว้ใจปาล

“ก็เพราะรู้นะสิคะว่าพี่ฟรานจะไม่ปฎิเสธ พิชถึงได้ทำ” พิชชาภาพูดไปก็เอามือไปรูดซิปกางเกงของฟรานติโน่ แล้วเอามือลูบไล้ท่อนเอ็นภายใต้กางเกงชั้นในของเขาอย่างหื่นๆ ก่อนจะจับท่อนเอ็นใหญ่งัดออกมาให้เป็นอิสระ“อ่าส์ พิชจ๋า ชักว่าวให้พี่หน่อยสิคนดี” ฟรานติโน่ร้องครางบอกไปก็เอนตัวกับเก้าอี้แล้วปล่อยให้พิชชาภาชักรูดท่อนเอ็นของเขาอย่างตามใจเธอ“จะชักว่าวทำไมล่ะคะ มีรูให้เอาถึงที่ขนาดนี้แล้ว” พิชชาภาพูดไปก็กัดฟันใส่ฟรานติโน่แล้วมองเขาอย่างยั่วยวน แล้วเธอก็ดึงรั้งกางเกงของเขาไปกองที่ข้อเท้าของเขาอย่างรวดเร็ว“ยัยหื่นเอ้ย ยั่วเก่งแบบนี้จะให้พี่ไปมีใครได้อีก อ่าส์ ซี๊ด” ฟรานตินาครางไปก็เอามือเอื้อมไปปลดเสื้อของพิชชาภาออกไปแล้วเขาก็ปลดตะขอบลาของเธออย่างง่ายดาย เพราะมันเป็นแบบตะขอหน้า“พี่ชอบเวลาที่พิชใส่บลาทรงนี้จัง อ่าส์ จ๊วบ จ๊วบ มันง่ายเวลาที่พี่จะกินนมของพิช อืม จ๊วบ แผล็บแผล็บ” ฟรานติโน่ขย้ำเต้านมทั้งสองข้างของพิชชาภาแล้วก็ก้มไปดูดเลียทันที ก่อนจะเงยหน้ามาพูดกับพิชชาภาด้วยความรัญจวนใจ“อ้ะ อ้ะ พี่ฟราน พิชก็ชอบค่ะเวลาที่โดนดูดนมแรงๆแบบนี้ อ้ะ อ้ะ ชอบเวลาที่พี่ฟรานกัดหัวนมพิชแล้วเลียเน้นๆ อ้ะ อ้ะ แบ

“อดัมพ่อเลี้ยงของอลิสค่ะพี่พิช เขาจะลวนลามพลอย อือๆ พลอยไม่จะทำยังไงดีคะ พลอยไม่กล้าบอกเจกับอลิสด้วย พลอยไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว พลอยอยากกลับบ้าน พี่พิชช่วยพลอยนะคะ อือๆ” พลอยลดาเอ่ยบอกพี่สาวด้วยเสียงสะอื้น เธอพยายามอดทนมานานแล้ว แต่วันนี้อดัมพยายามลวนลามเธอจนเธอทนไม่ได้แล้ว แล้วเธอก็ไม่รู้จะบอกอลิซ่าแม่ของอลิสยังไง เธอกลัวว่าพวกเขาจะไม่เชื่อเธอ“ใจเย็นๆนะพลอย เดี๋ยวพี่จะจัดการเรื่องนี้เองแล้วเราก็พยายามอยู่ห่างๆอดัมไว้อย่าไปใกล้เขา ถ้ามีอะไรก็เรียกให้เจช่วยนะพลอย แล้วก็ล็อคห้องดีๆ เข้าใจไหม เราไม่ต้องเป็นห่วงนะพี่จะไม่ยอมให้เราอยู่ที่นั่นอีกต่อไป” พิชชาภาเอ่ยบอกไปอย่างเป็นห่วงน้องสาว เธอไม่คิดเลยว่าน้องสาวของเธอจะเจอเรื่องแบบนี้ ขออย่าให้น้องสาวเธอโดนไอ้แก่อดัมนั่นทำอะไรเลย พิชชาภาคิดไปอย่างกังวล“ค่ะพี่พิช พลอยรู้นะคะว่าพ่อกับแม่ไม่มีเงินให้พลอยไปพักอยู่ที่อื่นหรอก เพราะที่พลอยมาเรียนที่นี่ได้ก็เพราะเงินของพี่พิช แต่ตอนนี้พลอยยอมกลับไปเรียนที่ไทยก็ได้ค่ะ แต่พลอยขอพี่พิชบอกพ่อกับแม่เรื่องนี้นะคะ พลอยไม่อยากให้พวกท่านเป็นห่วงพลอยค่ะ” พลอยลดาบอกไปอย่างท้อใจ เพราะเธอเจอเรื่องแบบนี้แล้วมัน