“อย่าพึ่งมาหึงตอนนี้สิคะ เอาไว้คุยกันทีหลังนะคะ” รินลดาเอ่ยบอกไปก็มองหน้าของคาเรนที่บึ้งตึง เธอจึงยิ้มให้กับเขาอย่างขอร้อง“ไม่หึงตอนนี้แล้วคุณจะให้ผมไปหึงคุณตอนไหนห้ะ เมียผมกำลังทำเหมือนผมเป็นชู้อยู่นะ” คาเรนพูดไปก็ทำหน้างอน แล้วพูดเสียงห้วนๆใส่รินลดา“นั่นเสียงใครนะ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ” ภาคดนัยที่เดินมาตามเสียงเอ่ยขู่ออกไป เพราะไม่รู้ว่าเป็นเสียงของใคร“คุณไม่ใช่ชู้ฉันซะหน่อย เข้าใจฉันหน่อยสิคะ จุ๊บ อย่าออกมานะคะ” รินลดาเอ่ยบอกก็จุ๊บแก้มของคาเรน แล้วเดินออกไปหาพี่ชายที่กำลังเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน“ทับทิมเองค่ะพี่ภาค” รินลดาเอ่ยบอกก็รีบเดินมาหาพี่ชายด้วยสีหน้าตื่นๆ จนภาคดนัยสงสัย“เราเองเหรอ แล้วเมื่อกี้พี่เรียกทำไมไม่ตอบ” ภาคดนัยเอ่ยถามออกไป ก็มองไปยังด้านหลังของรินลดา แต่น้องสาวของเขาก็เอาตัวมาบังไว้ไม่ให้เขามอง“อ่อ พอดีทับทิมมาเก็บผักริมรั้วตรงหลังโน้นน่ะค่ะ ก็เลยไม่ได้ยิน” รินลดาตอบไปเสียงเบา แล้วยิ้มใสซื่อใส่พี่ชาย“แต่เมื่อกี้พี่ได้ยินเสียงครางนะ” ภาคดนัยเอ่ยถามอย่างละเอียดเพราะมันต้องมีอะไรแน่ๆ ยิ่งน้องสาวของเขาถึงกับอึ้งไปก็ยิ่งหน้าสงสัย“อ่อ ก็ตอนเดินออกมาหนามมันตำเท้าทับทิมนิ
Last Updated : 2025-01-12 Read more