All Chapters of Miss Quack meets Doc Paul: Chapter 21 - Chapter 30

Karen "Let's talk!" P'wede naman kami mag-usap dito sa canteen. Para maraming saksi at makarinig. Kala siguro nitong big cucumber na 'to masisindak niya ako. Sumunod na lamang ako sa kanya. Para matapos na. At may kailangan din pala akong sabihin sa kanya. Wala naman akong ibang kilala dito. At lalong wala akong pangbayad sa motel. Kaya kailangan ko ng tulong niya para bigyan niya kami ng matitirhan pansamantala. Umakyat kami at pumasok sa clinic na sinasabi ng mga nars kanina. Sinalubong siya ng nars na tila nagpapaganda pa sa harapan nito upang batiin lang. Binati rin naman siya ni Paul. Kahit kailan talaga, babaero. "Bakit ba ako nagpa-uto sa lalakeng ito?" aniko sa sarili. Salubong ang kilay ko habang nakatingin sa kanya. Bumubuka ang bibig nito na para bang may sinasabi. Pero wala akong maintindihan. Kung hindi lamang kinurot ng anak kong si Kevin ang kaliwang pisngi ko 'y baka mapatay ko na siya sa tingin. "Mom," sabi ng anak kong si Kevin. Marahil naintindihan

Karen “Ngayon, p’wede na tayo mag-usap ng masinsinan,” salubong kong sabi kay Paul at tinuro ang labas. Umupo ako sa mga upuang naroon at hinintay siya. Ngunit ilang minuto pa ang lumilipas ay walang Paul na nakasunod. Kaya sumilip ako’t nakita siyang nakaupo sa tabi ng aking mga anak at hinahaplos ang mga ito. May kung ano'ng may tumusok sa puso ko na hindi ko maipaliwanag. Nasasaktan ako para sa mga anak ko. Nasasaktan ako para sa aking sarili at nasasaktan ako kung bakit kailangan pang mangyari ito sa amin ni Paul. Bumalik ako sa pagkakaupo at tumingala saglit. Ayaw kong umiyak. Ang sabi ko’y matatag na akong tao. Pero nagiging mahina pag mga anak ko na ang pinag-uusapan. Maya-maya’y sumunod na rin siya at naupo sa aking tabi. Namayani ang katahimikan sa aming dalawa. Marami akong gustong itanong pero hindi ko alam saan ako mag-uumpisa. Hanggang sa hindi ako nakatiis. “Duda ka pa rin ba, na mga anak mo sila? Doktor ka hindi ba? May alam kang paraan para malaman mo kung k

Doc Paul It was shocking and depressing news that I received from the Neurologist. Eight years ago. They said I'm a barren man. Of course, I didn't believe them. So I'll go for the second opinion and third before I go to my friend William to do a series of tests for the last time. And it was all the same results. I fell lost, down, and failed at the same time. What is the use of being the only heir if I cannot produce even one child? So from that moment. My life changed at all. I became a womanizer, a fuckboy, a Casanova to enjoy life. I had s3x with many girls in and out of the country without using protection. But they still doubted me and forced me to use a condom. So I did. Kahit alam ko naman na wala rin silbi. Ginawa kong lahat ng iyon hanggang makasanayan kuna. Linggo-linggo ako magpalit ng mga babae. Only to enjoy myself. Naiinggit ako sa mga kaibigan ko na may kanya-kanya nang pamilya. Nauna sa amin si William. Habang si Rex naman ay bigo sa ngayon dahil sa pang-ii

Karen Nag-umpisa naglumikot ang kamay ni Paul. na akala mo may sariling buhay ito. Nasa gitna pa rin kami ng karagatan at nakahinto pa rin itong Yate. Matagal akong hindi nahalikan kaya gaya ng kamay niya ay may sarili din isip itong bibig ko’t kahit kinakapos na ako ng hininga ay gusto pa’ng makipag laplapan sa labi ni Paul. Napaghahalataan tuloy akong sabik din sa kanya. Hanggang maihiga niya ako sa mahabang upuan ay magkadikit pa rin ang mga labi namin. Dress na may butones ang suot ko kaya madali lang niya itong natanggal isa-isa, hanggang lumantad muli ang mas lalong lumaki kong mga dibdib. Saka pa lamang umalis ang labi sa aking labi at napunta naman sa nakalitaw kong mga cleavage. Sabik niya itong pinanggigilan kasabay din ng pagtapat ng kanyang kamay sa aking Perlas na ayaw na rin magpapigil. "Paul, agad-agad? Ang bilis mo naman. Baka p'wede matapos na lang ang kasal bago tayo mag ... alamo na," pigil ko kay Paul nang maihiga na ako nito sa mahabang upuan habang

Karen Mabilis lumipas ang araw. Hanggang umabot na ng isang buwan. At sa loob ng mga araw na lumipas ay halos naubos na namin ang lahat ng posisyon sa kama. Ikaw ba naman magkaroon ng Fiance na walang kasing hilig ay iwan ko na lang kung makakalakad pa kayo. Nakapagpahinga lang yata ako ng dalawin ako ng buwanang regla ko. Mabuti na lamang at hindi nag-three points shoot si Paul Mabuti na lang at nagmentis din ito. Gusto ko pang makatapos ng pag-aaral ng hindi muna nagbubuntis. At syempre, pagkatapos ay hiniling ko sa kanya na bigyan niya ako ng gamot para malusaw ang bisa ng tam*d niyang ipapasok sa akin. Sa sobrang bisa nito'y maari mo nang gawing panglinis ng kubeta. Amoy chlorine kasi. At nang tanungin ko si Paul kong bakit ganoon ang amoy ay wala naman siyang maibigay na sagot. Haist akala ko matalino siya. Kaya naisip kong tanungin si Doc Rex. Nag-aabang ako ngayon ng taxi sa labas ng University. Gusto ko sanang mag-jeep na lang kaya lang ayaw ni Paul na maag