Semua Bab The Billionaire's Game: Seduction and Secrets (TAGALOG): Bab 21 - Bab 30

Pagdating ni Vivienne sa harapan ng bahay, agad niyang binuksan ang pinto ng sasakyan at kinuha ang kanyang mga pinamili. Ngumiti siya sa driver bago tuluyang bumaba."Salamat po ulit, Manong. Sa kwento, sa tsaa, sa lahat," aniya habang inaayos ang mga dala.Ngumiti ang matanda. "Walang anuman, Ma’am. Mag-ingat po kayo, ha?"Tumango siya at naglakad papasok. Hindi pa man siya nakakatapak sa loob ng bahay ay naamoy na niya ang isang matapang na halimuyak mula sa kusina. Napakunot ang noo niya.Amoy sunog ba ‘yon?Nagmamadali siyang pumasok at agad na bumungad sa kanya ang isang magulong kusina—mga sangkap na nagkalat sa countertop, harina sa mesa, isang bukas na kahon ng pasta, at higit sa lahat, si Dominic na nakatayo sa harap ng stove, hawak ang cellphone habang halatang litong-lito sa binabasa niya.Napatawa siya. "Diyos ko, anong klaseng trahedya ang nagyari dito?"Napalingon si Dominic sa kanya, halatang gulat ngunit agad na bumalik ang malamig na ekspresyon sa kanyang mukha. "Hin

Napatulak si Vivienne kay Dominic at napaatras nang bahagya, nakakunot ang noo habang hawak ang sarili niyang labi. Hindi siya makapaniwala sa ginawa nito."Maniac!" sigaw niya, puno ng panlalait sa boses. "Ano ba'ng pumasok sa isip mo?!"Sa halip na mahiya o umatras, isang malamig na tingin ang ibinigay sa kanya ni Dominic. May bahagyang bahid ng kaseryosohan sa boses nito nang magsalita."Huwag mong kalimutan, Vivienne," aniya, walang bahid ng emosyon. "Mag-asawa tayo. Wala akong dahilan para lumayo sa'yo."Napasinghap si Vivienne. Para bang tumigil saglit ang kanyang paghinga sa sagot nito. Alam niyang may kasal silang dalawa, pero palagi niyang nilalabanan ang katotohanang iyon. Hindi niya gusto ang sitwasyon nila. Hindi siya sanay na tinatrato siyang parang pag-aari ng isang lalaki—lalo na ng isang kagaya ni Dominic.Sa halip na sagutin ito, padabog siyang tumalikod at naglakad papunta sa kanyang kwarto. Pero bago pa siya makapasok, hindi niya napigilan ang sarili at lumingon mul

Madaling araw na, ngunit gising pa rin si Vivienne. Hawak niya ang kanyang telepono habang walang tigil na nag-scroll sa social media. Panay ang panonood niya ng mga video—mula sa nakakatuwa, nakaka-inspire, hanggang sa mga walang saysay pero hindi niya mapigilang panoorin. Minsan napapahagalpak pa siya ng tawa, minsan naman ay natutulala lang.Napalingon siya sa orasan—3:00 AM na.Napabuntong-hininga siya at isinara ang kanyang telepono, pilit pinipilit ang sariling matulog. Ngunit bago pa siya makapikit, biglang umalingawngaw ang pag-aalboroto ng kanyang tiyan.Napahawak siya sa kanyang tiyan, umaasang mawawala ang gutom, pero mas lalo lang itong umingay. Napangiwi siya. "Gutom na gutom na ako..."Agad niyang naisip na lumabas at pumunta sa kusina, pero bigla siyang natigilan.Nandiyan pa kaya si Dominic? Paano kung nasa labas siya o kaya naman ay lumabas din ng kwarto niya nang sabay kami? Paano kung bigla ko na lang itong makita ulit na walang pang-itaas?Napapikit siya nang marii

Nakaupo si Vivienne sa sofa, hawak ang natitirang piraso ng fried chicken habang tuloy-tuloy sa panonood ng drama sa TV. Ngunit habang tumatagal, unti-unti siyang naiinis. Sa bawat eksenang pinapanood niya, may nasasabi siyang reklamo."Ano ba 'yan? Parang wala namang chemistry!" irap niya, sabay kagat sa fried chicken."Hala! Bakit ganyan ang acting? Parang pinilit lang! Nakakainis!"Mula sa kabilang bahagi ng sofa, tahimik na nakaupo si Dominic. Halata sa mukha niya ang inis habang pinapakinggan ang walang tigil na pagreklamo ni Vivienne."Bakit parang ang OA? Diyos ko naman, paano ito nag-trend? Hindi ko gets!" patuloy ni Vivienne habang umiiling.Napabuntong-hininga si Dominic. "Kung puro reklamo ka lang, bakit ka pa nanonood?"Tiningnan siya ni Vivienne nang masama. "Ewan ko. Pero ang labo kasi! Nakakabwisit!"Napatayo bigla si Dominic at dumiretso sa kanyang kwarto nang walang kahit anong salita.Napansin iyon ni Vivienne at napangiti siya nang maluwag. Sa wakas! Wala na siya ri

Ang mainit na titig ni Dominic ay parang apoy na lumalamon sa kanya. Hindi siya makagalaw, hindi siya makapag-isip nang maayos. Ang kanyang buong katawan ay tila nag-aalab sa bawat haplos ng lalaking nasa ibabaw niya."Ang tapang mo kanina, pero ngayon, para kang isang maliit na pusa," bulong ni Dominic, ang tinig nito ay mababa at puno ng panunukso.Napasinghap si Vivienne nang maramdaman ang init ng palad nito sa kanyang balikat. Sinubukan niyang umiwas, pero mahigpit ang pagkakahawak nito sa kanya.Hindi niya alam kung bakit siya nanginginig. Dahil ba sa takot? O dahil sa matinding pangunguna ni Dominic sa sitwasyon?“Hindi ako pusa,” sagot niya, pilit na nagpapanatili ng kumpiyansa sa kanyang boses.Ngunit sa halip na umatras, mas lalo pang lumapit si Dominic. "Hindi? Pero bakit para kang naghihintay na hagurin kita?"“Ang yabang mo,” inis niyang sagot, pilit na nilalabanan ang epekto ng presensya nito sa kanya.Ngumiti si Dominic at hinawakan ang kanyang baba, pinilit siyang tumi