All Chapters of รวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม2: Chapter 31 - Chapter 40

เวลาผ่านไปหลายเดือน...ตั้งแต่วันนั้นยุพาก็เลี่ยงการเจอหน้ากับไท้ แต่ไท้ก็ยังคงตามดูยุพาตามคำขอของพายุพี่ชายของเธอเหมือนเดิม แม้ว่าในใจของเขาจะไม่อยากทำแต่เมื่อพายุขอร้องบวกกับภานุพี่ชายของตนเองบังคับด้วยเขาจึงต้องยอมทำแต่โดยดี ด้วยความบังเอิญที่ทั้งสองเรียนคณะเดียวกันไท้จึงคิดว่าไม่ได้เดือดร้อนอะไรเขามากนักแต่ยุพานี่สิ เธอหงุดหงิดทุกครั้งที่บังเอิญเจอไท้ที่คณะ ไท้เองก็ล้อเลียนท่าทางเรื่องที่เกิดวันนั้นกับเธอบ่อยๆวันหนึ่งยุพากลับจากร้านเหล้า เพื่อนบังคับไปงานวันเกิดเธอจึงปฏิเสธไม่ได้ พอกลับมาถึงไท้ก็ซักไซร้ไล่เรียงว่าไปไหนทำอะไรกับใคร ยุพาได้แต่มองบนแล้วจำใจตอบคำถามเขาไป เพราะไม่อยากเถียงกับเขา"ฉันจะฟ้องพี่ชายเธอ""อย่านะ นายไม่รู้หรอกว่าพี่พายุดุขนาดไหน""ขนาดไหนนะ..." ไท้ก้าวเข้าหายุพาช้าๆ"จะ จะทำอะไร ถอยไปนะ""อยากรู้จริงๆว่าพี่ชายเธอ กับฉัน..."ไท้เดินมาประชิดตัวยุพาในขณะที่เธอถอยหลังกรูดไปติดกำแพง"ใครมันจะดุกว่ากัน""ฉันไม่โง่รอบสองหรอกย่ะ"แล้วยุพาก็เบี่ยงตัวหลบไปด้านข้างรีบหนีเข้าห้องตัวเองไป"ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยตัวแสบ"ช่วงหลังสอบในขณะที่ยุพาและเพื่อนๆกำลังเดินลงจากตึกเตรี

ครูเก่ง เป็นอาจารย์สอนในโรงเรียนแห่งหนึ่งประจำชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 วิชาพละศึกษา นิสัยของครูเก่งเป็นคนเฟรนลี่ คุยเก่ง ค่อนข้างเป็นที่รักของนักเรียน อาจจะเป็นเพราะอายุไม่ได้ห่างกันมาก บางวันนักเรียนจะเข้ามานั่งเล่นกับครูเก่งในห้องพักครูบ่อยๆ แกก็ไม่ได้ห้ามอะไรแต่ห้ามเสียงดังรบกวนเวลาพักของแกด้วยความที่ครูเก่งสอนวิชาพละมันจะมีอุปกรณ์ในการเรียนการสอนเยอะทางโรงเรียนจึงแยกห้องพักครูออกจากอาจารย์ท่านอื่นโดยให้ครูเก่งพักตึกแยกแค่คนเดียว ตัวครูเก่งเองสอนที่โรงเรียนนี้มา3ปีแล้ว ครูเก่งวางตัวดีเป็นที่ชื่นชมของอาจารย์คนอื่นๆ พูดได้ว่าไม่มีเรื่องเสื่อมเสียอะไรเลยกิจกรรมที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นครูเก่งจะอาสาช่วยหรือแม้กระทั่งเป็นพ่องานให้ตลอด แต่มีเรื่องน่าแปลกที่หลายปีมานี้จะมีเด็กนักเรียนหญิงท้อง และทุกคนล้วนเป็นเด็กม.3 ท้องเเบบไม่มีที่มาที่ไป เด็กที่ท้องก็ไม่ปริปากบอกอะไร บางคนใกล้จะจบม.3แล้วก็ฝืนมาเรียนกับเพื่อนจนจบ พอคลอดเสร็จค่อยไปเรียนต่อที่อื่น แต่บางคนห้องโตก็อายเพื่อนไม่กล้ามาเรียนจนต้องลาออกไปเสียอย่างนั้นนักเรียนม.3/7 กลุ่มหนึ่งที่เรียนกับครูเก่ง มีชื่อว่า แพม พลอย และนาน่า แพมเป็นเด็กเร

แสงชัย หนุ่มอายุ40ปลายๆ เขากำลังแบกเป้ใบเก่าเดินลัดเลาะไปตามทางที่มีถนนทอดยาวเป็นสาย จุดมุ่งหมายของเขาคือบ้านนาดอนคำซึ่งอยู่ในจังหวัดหนึ่งทางภาคอีสานเขามีอาชีพจับจ้างทำสวนทุกอย่างที่คนในหมู่บ้านจ้างให้เขาไปทำ แต่ช่วงนี้งานไม่ค่อยมีแสงชัยจึงตัดสินว่าจะไปหาลูกสาวที่พึ่งจะคลอดลูกได้ไม่กี่เดือนมานี้ที่อยู่ข้ามไปอีกจังหวัดหนึ่งด้วยความที่อยากจะเก็บเงินที่เขาหามาไว้รับขวัญหลาน จึงเลือกที่จะเดินทางด้วยเท้า ระยะทางจากบ้านไปยังบ้านของลูกสาว ก็ประมาณ300 กิโลแสงชัยพยายามเดินลัดเลาะไปตามป่าอ้อยและสวนของชาวบ้านเพื่อทะลุไปทางที่ใกล้ที่สุด แต่เมื่อเดินทางมาได้เกือบครึ่งทางแล้ว เขาก็รู้สึกหน้ามืด แสงชัยจึงมองหาที่นั่งพักสายตาก็เหลือบไปเห็นบ้านหลังหนึ่งที่ตั้งอยู่ริมทางหลังเดียวโดดๆ ด้านข้างล้อมรอบไปด้วยต้นไม้ แสงชัยรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเพราะว่าแถวนี้ก็ไม่น่าจะมีบ้านคนเลยบ้านไม้ทรงไทยยกสูงจากพื้นไม่มากนัก มีบันไดเพียงไม่กี่ขั้น แสงชัยจึงตัดสินใจเดินไปขอความช่วยเหลือ เขาเดินมาหยุดหน้าบ้านหลังนี้แล้วตะโกนเรียกสองสามที ก็มีหญิงสาวอายุราวๆ20กลางๆเดินออกมา"มาทำอะไรแถวนี้หรือจ๊ะ""ผมจะไปหาลูกสาวนะแต่พอด

มารี สาววัย30 ทำงานเป็นคนใช้บ้านเกริกชัยและดาหลา ทั้งคู่ไม่มีลูกถึงแม้จะแต่งงานกันมาหลายปีแล้วก็ตาม หน้าที่ของมารีก็คือทำความสะอาดบ้านอย่างเดียวส่วนเรื่องในครัวจะเป็นป้าแม่บ้านอีกคนที่อายุมากแล้ว รายนั้นแกอยู่มาตั้งแต่เกริกชัยซื้อบ้านเลยล่ะเงินเดือนที่สองผัวเมียให้มารีนั้นถือว่ามากอยู่เพราะดาหลาค่อนข้างจะรักความสะอาด ทำให้มารีต้องเหนื่อยกว่าคนอื่น ทุกเดือนมารีจะส่งเงินให้แม่ที่ป่วย แม่ของมารีเป็นโรคร้ายคุณหมอต้องดูแลใกล้ชิดโดยให้แม่ของเธอเข้าพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล ค่าใช้จ่ายทั้งหมดมารีเป็นคนรับผิดชอบเพราะเธอเหลือแม่แค่คนเดียวแล้ว หญิงสาวอยากดูแลแม่ให้ดีจะได้อยู่กับเธอไปนานๆทุกวันมารีจะตื่นแต่เช้าไปทำความสะอาดก่อนที่เจ้านายจะตื่น พอสายๆเธอจะเข้าสวนปลูกผักไว้กิน มารีขออนุญาตดาหลาก่อนแล้วผู้เป็นเจ้านายก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังเอ็นดูเธอมากขึ้นอีกด้วยวันต่อมา..."ทำไมถึงมาเยี่ยมแม่ได้ล่ะลูก""หนูขออนุญาตเจ้านายแล้วค่ะแม่ วันนี้จะมาอยู่เป็นเพื่อนทั้งวันเลย""จริงหรอลูก""นี่ หนูซื้อของโปรดที่แม่ชอบมาให้ด้วย""ผัดไทยร้านป้าหนึ่งหรอลูก""ค่ะแม่ หนูตื่นตีห้าเพื่อไปรอคิวเลยนะ เดี๋ยวหนูเอาไปใส่จ

ในหมู่บ้านแถวชนบทส่วนมากเวลาที่คนเฒ่าคนเเก่ปวดเมื่อยมักจะให้หมอจับเส้นมาบริการถึงที่ เช่นเดียวกับลุงสมหมายที่เป็นลูกค้าประจำของแตงโม สาวใหญ่วัย30ที่เป็นหมอจับเส้นประจำบ้าน ทุกวันแตงโมจะปั่นจักรยานไปเที่ยวหาคนนั้นคนนี้ เพื่อเป็นการหาลูกค้าไปในตัวด้วยวันนี้ลุงสมหมายก็ใช้บริการเช่นเดิมเนื่องจากโรคเดิมที่เป็นเรื้อรังมานานทำให้ลุงสมหมายต้องนวดเป็นประจำเพื่อบรรเทาอาการ"เออลุงว่าจะชวนไอ้แปลกมันมานวดบ้าง""ลุงข้างบ้านนะหรือจ๊ะ""ใช่ๆ มันบ่นว่าปวดหน้าขาไม่รู้ไปทำอีท่าไหน""ยังไงก็บอกหนูละกันลุง""ได้ๆ วันนี้เหมือนจะดีขึ้นนะ วันก่อนมันตึงมาก ลุกแทบไม่ได้เลย""เรียนใช้หนูได้ตลอดเลยนะลุง""บริการดีจริงๆนังหนูนี่""ก็ต้องกินต้องใช้หนะลุง""เออดีๆ แล้วนี่แฟนทำงานที่ไหนล่ะ""ในตัวเมืองจ้ะ""อื้มมม ช่วยกันทำมาหากินดีนะคนสมัยนี้""ค่ะลุง""โอ้ยยย โทษทีวะไอ้หมายกูขอยืดขาที""เออๆ กูไม่ถือ""ช่วงนี้ไม่ไหวจริงๆว่ะ ปวดจนแทบลุกไม่ไหว""กูว่าจะแนะนำให้มึงลองนวดกับหนูแตงโมดู กูนวดประจำ""จริงหรอวะ มึงโทรเรียกมาให้กูที"ลุงแปลกแกไม่มีลูกไม่มีเมียอยู่บ้านลำพังคนเดียวตั้งแต่วัยรุ่นยันอายุ50แล้ว แต่แอบได้ยินข่