All Chapters of อุบัติเหตุรักมาเฟียร้าย(ท้องได้): Chapter 21 - Chapter 30

"เตรียมรถ… "คิมสั่งชัยเสร็จ เขาก็เดินไปหยิบของใช้ที่จำเป็น แล้วเดินออกจากห้องไปอย่างรีบร้อน โดยไม่ได้หันไปมองหน้าของเบสเลย"อย่าคิดมากเลยนะลูก คุณท่านกำลังเครียด "สร้อยบอกกับเบส หลังจากที่เธอเห็นเบสนํ้าตาคลอออกมา ด้วยความน้อยใจ เพราะว่าคุณท่านของเธอเดินออกไป โดยที่ไม่ได้พูดหรือหันมาบอกอะไรกับเบสเลย "เบสไม่มีค่าพอที่เขาจะสนใจต่างหาก แค่บอกอะไรสักนิดเขายังไม่บอกเลย "เบสพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะเดินไปล้มตัวลงนอนบนเตียงเงียบๆ เขารู้ว่าคิมกำลังมีปัญหา แต่แค่หันมามองหน้า หรือสั่งลาสักนิดยังไม่มีเลย แล้วเขาเป็นอะไรในบ้านหลังนี้ "เบส...เบสบอกป้าได้ไหมลูก ว่าคุณท่านว่าอะไร เบสถึงได้โกรธถึงกับให้อภัยกันไม่ได้แบบนี้ "สร้อยถามพร้อมกับลูบหัวให้เบสเบาๆไปด้วย เธอรู้ว่าเบสกำลังน้อยใจคนที่เป็นพ่อของลูกแค่ไหนตอนนี้ อีกคนก็ชินและนึกว่าตัวเองตัวเปล่า เวลาจะออกไปไหน สักคำก็ไม่บอกไม่กล่าว คนที่กำลังสับสนในสถานะของตัวเองอยู่ คนที่ไม่รู้สถานะของตัวเองก็เลยยิ่งน้อยใจเข้าไปใหญ่"ป้าสร้อยจำตอนที่พยาบาลเดินมาตามเบสไปห้องตรวจได้ไหมครับ "เบสถามสร้อยทั้งที่ยังหลับตาอยู่ เขานอนหันหลังให้สร้อย สร้อยก็เลยไม่เ

"หือ...? นี่คืออะไรครับ "เบสมองหน้าของคนที่เดินตามหลังเขาขึ้นมาบนห้อง เพราะว่าพอเปิดประตูเข้าห้องมา แล้วเจอกล่องกระดาษที่ใส่สตรอว์เบอร์รีกล่องใหญ่ วางอยู่บนโต๊ะ"สตรอว์เบอร์รีไง "คิมตอบพร้อมกับเมินหน้าหนีเบส เขาเดินเลี่ยงเข้าไปที่ห้องแต่งตัว"ผมรู้ว่าสตรอว์เบอร์รี แต่ทำไมมันมาอยู่บนห้องนอนแบบนี้ล่ะครับ "เบสเดินตามคิมเข้าไปในห้องแต่งตัว"ก็ของนาย นายบอกอยากกิน ฉันก็เลยสั่งให้ "คิมพูดพร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าไปด้วย เขาทำเหมือนตัวเองยุ่งมาก ไม่ยอมสบตากับเบส"แล้วทำไมไม่เอาไปเก็บที่ครัวล่ะครับ "เบสถามพร้อมกับกลั้นยิ้มเต็มที่ เพราะว่าหน้าของคิมตอนนี้เริ่มขึ้นสีแดงนิดๆแล้ว"ก็ให้ชัยมายกลงไปสิ "คิมพูดพร้อมกับเดินหลบเบสออกไปจากห้องแต่งตัว หลังจากที่เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เบสก็เดินตามคิมไม่ห่างอย่างนึกสนุก"จะใช้คนอื่นทำไม นั่นกล่องสตรอเบอร์รีของผมหนิ คุณคิมก็ยกลงไปให้ผมหน่อยสิครับ "เบสบอกกับคิม ก่อนที่เขาจะเดินไปหยิบสตรอว์เบอร์รีมาลูกหนึ่ง แล้วทำท่าจะยื่นเข้าปาก"เบส...!! ยังไม่ล้างเลย "คิมเดินไปแย่งลูกสตรอว์เบอร์รีออกมาจากมือของเบส แล้วเดินเข้าไปล้างในห้องนํ้า"หึหึ "เบสแอบขำตามห

"แพ้บ้าแพ้บออะไรอีกล่ะ สำออยล่ะสิ จันทร์...จันทร์ "เจนนี่เดินตามจันทร์ไปที่หน้าบ้าน เพราะว่าไม่มีใครอยู่ฟังและต้อนรับเธอเลย "คะ...คุณเจนนี่ มี...มีอะไรคะ "จันทร์หันกลับไปหาเจนนี่พร้อมกับยิ้มแหยๆ เพราะว่าถ้าเธอเผลอพูดอะไรไป งานนี้ศพของเธอไม่สวยแน่ ตามที่สร้อยบอกไว้ ว่าให้ปิดปากให้เงียบ ถ้าเรื่องที่เบสท้องออกไปรู้ถึงหูคนนอกตายอย่างเดียว "ไอ้คนดูแลหลานของฉัน มันเป็นอะไร "เจนนี่ถามจันทร์ด้วยความสงสัย เพราะว่าเธอดูแล้ว คนที่แข็งกระด้างไม่สนใจใครอย่างคันธรสที่เธอรู้จัก เอาใจใส่เบสเกินพอดี ดูแล้วมันยังไงยังไงอยู่ "คุณเจนนี่ไปถามคุณท่านเองเถอะค่ะ จันทร์ไม่รู้ "จันทร์บอกกับเจนนี่ ก่อนที่เธอจะรีบเดินไปหลบอยู่หลังสร้อย เพราะเธอกลัวว่าเจนนี่คาดคั้นแล้วเธอจะเผลอบอกไป"ป้าสร้อย...ทำไมต้องทำเป็นเหมือนมีความลับด้วย ก็แค่คนดูแลหลานของเจ้าของบ้านป่วย "เจนนี่เองก็ไม่กล้าถามคิมเอง เพราะว่าคิมก็ไม่ได้สนใจเธอ และทุกครั้งที่เธอมา เธอก็ไม่ได้เข้าใกล้คิมอยู่แล้ว จนบอดี้การ์ดเผลอ เธอถึงจะได้กอดแขนของคิมทีหนึ่ง และครั้งเดียวจริงๆก็โดนคิมสะบัดออกเหมือนเธอเป็นตัวเชื้อโรค แต่เธอก็ไม่ละความพยายาม เพื่อความส

ก๊อก ก๊อก "ขออนุญาตครับ มือถือของคุณเบสตกอยู่ในรถครับ "ชัยเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับยื่นมือถือของเบสให้คุณท่าน ที่ยืนอยู่ข้างเตียงเบส"นอนพักเถอะ ยังไม่ต้องดู "คิมรับมือถือมาจากชัย ก่อนที่เขาจะบอกกับเบส "ดูหน่อยครับ เผื่อมีใครโทรเข้ามา "เบสพูดเสียงแหบพร้อมกับตาที่แทบจะลืมไม่ขึ้นแล้ว"เบส...อย่าดื้อ ลืมตาจะไม่ขึ้นอยู่แล้ว นอนก่อนตื่นมาแล้วค่อยดู "คิมบอกกับเบสเสียงเข้มออกดุเล็กน้อย"ดุตลอด… "เบสบ่นพึมพำเบาๆ ก่อนที่เขาจะหลับตาลง เขาเองก็ไม่มีอารมณ์ที่จะดูเหมือนกัน เพราะว่าเขาง่วงและปวดแผลด้วยคิมไม่พูดอะไร เขาวางมือถือไว้บนโต๊ะตรงหัวเตียง ก่อนที่เขาจะห่มผ้าให้เบส แล้วไปนั่งคุยงานกับสนต่อ"คุณท่านจะรับอาหารเช้าเลยไหมคะ จะได้กินพร้อมกับคุณหนูเลย "สร้อยถามคุณท่าน มือก็จัดโต๊ะให้เด็กๆไปด้วย เพราะว่าไม่มีใครยอมกินข้าวเช้าที่บ้าน ก็เลยต้องขนทุกอย่างมากินที่โรงพยาบาล"ครับ "คิมพยักหน้าตอบรับคำ เพราะว่าเขาเองก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นตู๊ดๆ ตู๊ดๆ ตู๊ดๆ"มือถือของคุณเบสมีสายเข้าค่ะ "นวลบอกกับสร้อย หลังจากที่เธอได้ยินแล้วลุกขึ้นไปดู"รับเลยครับ "คิมบอกกับสร้อย เพราะว่าสร้

"ไม่มีอะไรครับ "เบสตอบคิมหน้าตาเฉย"งั้นป้าโทรหานวลให้นวลจัดการให้ค่ะ แล้วเราจัดกันที่นี่เลยนะคะ "สร้อยหันไปกระซิบกระซาบกับเบสต่อ หลังจากที่คุณท่านของเธอเลิกสนใจแล้วหันไปคุยงานกับสนต่อ"คุณท่านครับ ได้ตัวมันมาแล้วครับ คุณท่านจะจัดการหรือว่า… ""ผมจะจัดการเอง "คิมบอกกับสนเสียงเรียบ โดยที่สายตาของเขาคอยชำเลืองมองเบสอยู่ตลอดเวลา เขาไม่พอใจที่เบสเหมือนมีอะไรก็ไม่ยอมบอกเขา แต่บอกกับสร้อย เขาจะไม่อะไรหรอก ถ้าเบสไม่นั่งอ่านข้อความในมือถือ แล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่หยุด และข้อความก็ดังเข้ามาไม่หยุดอีกต่างหาก"รอให้เบสออกจากโรงพยาบาลก่อน แล้วผมจะไปจัดการมัน ปล่อยให้มันทรมานอย่างนั้นไปก่อน "คิมบอกกับสน"แม่เบสครับ ผมวาดรูปแม่เบสกับพ่อคิม คนนี้ฉลาม คนนี้ผม แม่เบสอุ้มน้องตัวเล็กด้วยครับ วันจันทร์ผมจะเอารูปครอบครัวไปส่งที่โรงเรียนครับ "ปลาวาฬอวดรูปที่เขาวาดเสร็จแล้วให้แม่เบสดู"ปลาวาฬวาดเองเหรอครับ เก่งจัง น่ารักด้วย แล้วน้องผู้หญิงหรือผู้ชายครับ "เบสถามปลาวาฬด้วยความสงสัย เพราะเขาดูไม่ค่อยออกว่าเป็นผู้หญิงหรือชาย"ผมอยากได้ผู้ชายครับ จะได้มีเพื่อนเล่นเยอะๆ "ปลาวาฬพูดพร้อมกับทำหน้าภูมิใจ กับร