บททั้งหมดของ รักสุดร้าย ลูกสาวมาเฟีย Bad Confusion: บทที่ 41 - บทที่ 50

หลังจากที่ได้คุยกับผู้เป็นน้องสาวในวันนี้ หมอหนุ่มกลับมาบ้านปีกขวาด้วยความร้อนใจ ก่อนที่เขาจะตรงเข้าไปยังบ้านปีกขวาหลังหลังซึ่งเป็นบ้านของพ่อและแม่เขา“ เป็นอะไรเดินตาตื่นมาเลยไอ้หมอ”“ พ่อครับ ไหนบอกว่าเคลียร์ของทุกอย่างของผู้ชายคนนั้นออกจากโกดังแล้วไงครับ ทำไมวันนี้น้องเจอกันเอกสารลายเซ็นเขา”“หึ”“ หรือว่าพ่อ...”“ พ่อจงใจ มึงประเมินอาการน้องมาเอง ว่าน้องจำผู้ชายคนนี้ไม่ได้ ต่อให้จำได้ร่างกายน้องก็จำไม่ได้ส่งผลอะไรมาก กูรู้นะว่ามึงยังไม่ได้บอกน้อง”“ แต่มันจะดีเหรอครับพ่อให้น้องจำเขาได้ ในเมื่อน้องลืมไปแล้วมันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอครับ”“ มันก็ดี แต่จะดีกว่านี้ถ้ามันเป็นการจำได้แล้วผู้ชายคนนั้นถูกลงโทษด้วยการแก้แค้นจากมือหลานกูเอง”“ พ่อครับ!!!!”“ มึงไม่ต้องห่วงกูไม่ปล่อยให้มันทำอะไรหลานกูอีกรอบแน่ เพราะรอบนี้กูรู้ว่ามันจะไม่ตอบโต้”“ ในเมื่อทุกคนแยกย้ายกันไปแล้วผมว่าให้เรื่องมันจบเถอะครับ”“ มันทำอะไรกับน้องมึงไว้ มึงจะให้จบง่ายแบบนี้เลย ลองคนที่โดนเป็นมารินน้องสาวแท้ๆมึงดู”“ จากโคอี้หรือมารีนผมก็ไม่ยอมหรอกครับพ่อ แต่นี่ในเมื่อน้องลืมเรื่องในอดีตที่มันไม่ดีไปแล้วผมก็อยากให้น้องมีควา

ตอนนี้แม้เกรย์จะสลัดคราบมาเฟียมาอยู่ในลุคหนุ่มเจ้าของไร่ก็ตาม แต่พอเมื่อมีเรื่องจวนตัวก็กลับมาคราบของมาเฟียหนุ่มอีกครั้ง เขาเดินใบหน้าเย็นชาพรางถือปืนมาไล่ไปที่แก้มของเมในขณะที้เธอถูกมัดอยู่ แววตาของเธอมีแต่ความหวาดกลัว"นะ..นายจะทำอะไร ฉันจะร้องให้คนช่วยนะ!!!""เธอคิดว่าฉันโง่ขนาดเอาเธอมาไว้ในที่ๆคนจะเจอง่ายๆหรือไง เธอแหกปากให้ตายก็ไม่มีใครได้ยินเสียงเธอ และต่อให้เธอตายก็จะไม่มีใครค้นพบศพเธอด้วย!""นะ..นายจะฆ่าฉันเหรอ เราไม่มีความแค้นกัน นะ..นายจะฆ่าฉันทำไม""เธอทำร้ายผู้หญิงทีี่ฉันรัก แค่นี้ก็มากพอให้เธอตายแล้ว!!!"ในเอกสารที่ได้มา บ่งบอกว่าเรื่องทั้งหมดคือเมเป็นคนจัดการ ผู้ชายคนนั้นเข้าหาโคอี้เพื่อผลประโยชน์ คิดจะแบล็กเมลเธอด้วยการพาเธอไปมีเซ็กส์หนักหน่วงกับเพื่อนๆ แต่เขากลับทำไม่สำเร็จสักที จนเมรู้เรื่องเข้า จึงเสนอช่วยเพื่อแลกกับเงินหลายแสนบาท ด้วยการพาโคอี้ไปปาร์ตี้และวางยาเธอ เพราะปกติโคอี้ระวังมาก แต่เมื่อเป็นเพื่อนสนิทเธอกลับไม่ได้ระวังแม้แต่น้อยแต่พอโคอี้รอดออกมาได้ และเมคือคนที่โคอี้ตามให้ไปรับ เธอที่รู้ว่าโคอี้มีสติมากพอจะจำเรื่องได้ เธอจึงลงมือขวางโคอี้ไว้ที่ล้านที่เกิดเ

หญิงสาวที่ชะงักเมื่อถูกคำถามจากชายหนุ่มดึงสติของเธอกลับมา เพราะตอนนี้เธอกำลังจูบอยู่กับผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกันวันแรก“ ฉัน... ขอโทษทีค่ะ”“ ถ้าแบบนั้นคุณนั่งพักก่อนนะครับ เดี๋ยวผมให้แม่บ้านมาเก็บเศษแก้วคุณพักผ่อนนะครับผมไม่รบกวนดีกว่า”หลังจากที่ชายหนุ่มออกไปหญิงสาวนั่งอยู่ที่ระเบียงในขณะที่มีแม่บ้านเข้ามาเก็บกว่าเศษแก้วที่แตกเต็มพื้น เธอยกมือขึ้นดุมใบหน้าของตนเองทั้งสองข้าง ตอนนี้มันเห่อร้อนอย่างหนักนั่นหมายความว่าร่างกายของเธอกำลังสูบฉีดเลือดหนักมากขึ้นจากเดิมที่ดื่มแอลกอฮอล์มาอยู่แล้ว แต่ที่หนักขึ้นคงจะเป็นเพราะภาพที่เธอยืนจูบกับชายหนุ่มทำให้หัวใจเธอเต้นรัวอย่างบอกไม่ถูก“ ทำอะไรลงไปเนี่ย อยู่ดีดีไปจูบเขาทำไม”เธอนั่งดีดดิ้นปิดหน้าตาอย่างตกใจเมื่อเธอจูบกับผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกันวันแรกทางด้านของชายหนุ่มที่กลับมาที่ห้องนอนของตนเองก่อนก่อนที่จะตรงเข้าไปอาบน้ำ สายน้ำที่ไหลผ่านร่างกายที่เปลือยเปล่า ภาพและจูบของหญิงสาวยังคงวนเวียนอยู่ในห้วงความคิดทำให้อารมณ์ของเขาไม่สามารถข่มลงได้ ความคิดถึงที่มีต่อเธอมันทำให้เขาจูบเธอกลับจนแทบหยุดไม่ได้ด้วยซ้ำไป แต่เขากลับต้องหยุดมันเพราะตอนน

ชายหนุ่มที่รวบรวมความกล้าเอ่ยประโยคนั้นกับหญิงสาว เขาไม่ต้องการให้เธอมารู้ที่หลังว่าเขาจงใจปกปิดเธอ แต่สีหน้าตกใจที่เธอแสดงออกมามันทำให้เขารู้สึกปวดใจไม่น้อยแต่กลับต้องตกใจกว่าเมื่อเธอเอ่ยประโยคตามหลังมา“ ฉันคิดว่าคุณล้อเล่นใส่ค่ะ”“ คุณ...”“ คุณพูดจริงหรอคะ ถ้าฉันคือผู้หญิงคนนั้นจริงทำไมฉันไม่เห็นรู้เลยว่าฉันเคยตั้งท้องมาก่อน”“ คุณจำอะไรไม่ได้นี่ครับ“” แต่ถึงฉันจะจำอะไรไม่ได้ แต่เฮียรักษาฉันเฮียต้องบอกฉันแล้วสิคะว่าฉันแท้งลูก“นั่นทำให้ชายหนุ่มชะงักไปชั่วครู่และพยายามหาเหตุผลว่าทำไมทุกคนถึงปกปิดเรื่องนี้กับโคอี้ หรืออาจจะเพราะทุกคนต้องการให้เธอลืมเรื่องราวในอดีต จึงพยายามปกปิดทุกอย่างเอาไว้” รักคุณเชื่อผมไหมล่ะครับ“” ไม่รู้สิคะ แต่ฉันแค่คิดว่ามันไม่มีเหตุผล“” โคอี้ ...“” เราเคยเป็นคู่รักแบบไหนมาก่อน คุณเล่าให้ฉันฟังหน่อยสิคะ“” ถ้าผมเล่าไปคุณจะขำไหมล่ะครับ“ ชายหนุ่มกลับยอมรับว่าเค้ากับเธอเคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อนจริง แต่เรื่องที่จะไม่พูดถึงเรื่องที่เธอต้องเสียลูกไป” ทำไมล่ะคะ มันตลกตรงไหนหรอคะ“” เมื่อก่อนคุณเป็นผู้หญิงที่แรงคนหนึ่ง คุณใจกล้า เก่งและฉลาดมากครับ ผมพยายามจีบค

ประโยคนั้นทำเอาหญิงสาวที่กำลังตัดอาหารเข้าป่าถึงกับชะงัก ใบหน้าของเธอเห่อร้อนอย่างรวดเร็วราวกับกาน้ำร้อนที่กำลังเรียน“นาย....”“ กินข้าวต่อเถอะ เดี๋ยวฉันทำให้”หญิงสาวที่นั่งกินมื้อค่ำในเวลาที่เริ่มดึก แต่รอบมองใบหน้าจริงจังของชายหนุ่มที่กำลังทำงานให้เธอที่บนโต๊ะกองใหญ่เท่าภูเขา และเป็นงานที่เขาพูด ก็งานเยอะแยะมากมายนั้นถูกทำอย่างรวดเร็ว ไม่แพ้กับเวลาที่เธอกินข้าวเลยแม้แต่น้อย“ เรียบร้อยแล้ว”“ โห นายทำเร็วมากเลยนะ”“ ฉันทำมาเกือบ 10 ปีชินแล้วไง”“ จะบอกเหตุผลฉันได้หรือยัง ว่าอะไรทำให้นายทิ้งงานที่นายรักขนาดนี้ไป”“ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันแค่ส่งต่อมันให้เธอ ไม่ต้องคิดมาก กินเสร็จหรือยังเดี๋ยวฉันไปส่งเธอที่คอนโด”“ แล้วนายล่ะ”“ ฉันจองโรงแรมไว้”“ นายมีบ้านอยู่ที่นี่หรอ”“ เคยมี แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว บ้านหลังเดียวที่ฉันมีตอนนี้ที่ไร่ไง”“ ฉันสืบได้ไหม”“ ถ้าเราอยากเริ่มต้นกันใหม่ เธอก็อย่าสืบเลย ให้ทุกเรื่องมันอยู่ในอดีต แล้วเรามาเริ่มปัจจุบันกันใหม่ เธอว่าดีไหม”“ ก็ได้ฉันตามใจนาย”“ งั้นเดี๋ยวฉันขับรถไปส่งเธอที่คอนโด แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าฉันไปรับ”“ นายอยู่กรุงเทพกี่วัน”“ สองสามวันเดี๋ยว