หญิงสาวที่ชะงักเมื่อถูกคำถามจากชายหนุ่มดึงสติของเธอกลับมา เพราะตอนนี้เธอกำลังจูบอยู่กับผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกันวันแรก“ ฉัน... ขอโทษทีค่ะ”“ ถ้าแบบนั้นคุณนั่งพักก่อนนะครับ เดี๋ยวผมให้แม่บ้านมาเก็บเศษแก้วคุณพักผ่อนนะครับผมไม่รบกวนดีกว่า”หลังจากที่ชายหนุ่มออกไปหญิงสาวนั่งอยู่ที่ระเบียงในขณะที่มีแม่บ้านเข้ามาเก็บกว่าเศษแก้วที่แตกเต็มพื้น เธอยกมือขึ้นดุมใบหน้าของตนเองทั้งสองข้าง ตอนนี้มันเห่อร้อนอย่างหนักนั่นหมายความว่าร่างกายของเธอกำลังสูบฉีดเลือดหนักมากขึ้นจากเดิมที่ดื่มแอลกอฮอล์มาอยู่แล้ว แต่ที่หนักขึ้นคงจะเป็นเพราะภาพที่เธอยืนจูบกับชายหนุ่มทำให้หัวใจเธอเต้นรัวอย่างบอกไม่ถูก“ ทำอะไรลงไปเนี่ย อยู่ดีดีไปจูบเขาทำไม”เธอนั่งดีดดิ้นปิดหน้าตาอย่างตกใจเมื่อเธอจูบกับผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกันวันแรกทางด้านของชายหนุ่มที่กลับมาที่ห้องนอนของตนเองก่อนก่อนที่จะตรงเข้าไปอาบน้ำ สายน้ำที่ไหลผ่านร่างกายที่เปลือยเปล่า ภาพและจูบของหญิงสาวยังคงวนเวียนอยู่ในห้วงความคิดทำให้อารมณ์ของเขาไม่สามารถข่มลงได้ ความคิดถึงที่มีต่อเธอมันทำให้เขาจูบเธอกลับจนแทบหยุดไม่ได้ด้วยซ้ำไป แต่เขากลับต้องหยุดมันเพราะตอนน
ชายหนุ่มที่กุมขมับคิดเรื่องของหญิงสาวอยู่นานกว่าครึ่งวัน ก่อนที่จะตัดสินใจเดินเข้าไปหาเธอบ้านพัก ซึ่งปรากฏว่าไปแล้วไม่เจอเธอ แต่ของใช้เล็กน้อยที่เธอติดตัวมายังคงวางอยู่ที่เดิม นั่นหมายความว่าเธอยังไปไหน ซึ่งเมื่อเดินออกจากบ้านพักมาเขาเห็นว่ารถของเธอยังจอดอยู่แสดงว่าตอนนี้เธอยังอยู่ที่ไร่ของเขาอย่างแน่นอน แต่อยู่ที่ว่าเธอเดินอยู่จุดไหนของไร่เท่านั้นเองเมื่อชายหนุ่มเดินกลับเข้าบ้านหลังหลักของตนเอง สายตาคู่ครองมองจอกล้องวงจรปิดที่อยู่ภายในไร่ทั้งหมด เขาพยายามมองหาหญิงสาวว่าตอนนี้อยู่ในจุดไหน ปรากฏว่าเจอเธออยู่ตรงจุดที่มีลำธาร นั้นทำให้ชายหนุ่มเดินตามเธอไปในทันที“ ไม่หนาวเหรอครับ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมาเดินมาถึงและพบว่าหญิงสาวกำลังนั่งเอาเท้าแช่น้ำอย่างสบายใจ“ ไม่หนาวค่ะ”“ ผมเตรียมผลไม้ให้คุณเรียบร้อยแล้วนะครับ”“ ฉันยังไม่กลับค่ะ หรือว่าคุณไม่สะดวกให้ฉันอยู่ที่นี่ใช่ไหมคะ”“ ไม่ใช่แบบนั้นครับ แต่...”“ ฉันมีอะไรจะถามคุณหน่อยค่ะ”“ ว่ามาสิครับ”“ ทำไมคุณถึงปล่อยโกดังให้ลุงฉันค่ะ” โคอี้ตัดสินใจเอ่ยถามตามตรง เพราะเธอมั่นใจแล้วว่าชายหนุ่มคนนี้คือคนเดียวกันกับเจ้าของโกดังคนเก่า“............”
ชายหนุ่มที่รวบรวมความกล้าเอ่ยประโยคนั้นกับหญิงสาว เขาไม่ต้องการให้เธอมารู้ที่หลังว่าเขาจงใจปกปิดเธอ แต่สีหน้าตกใจที่เธอแสดงออกมามันทำให้เขารู้สึกปวดใจไม่น้อยแต่กลับต้องตกใจกว่าเมื่อเธอเอ่ยประโยคตามหลังมา“ ฉันคิดว่าคุณล้อเล่นใส่ค่ะ”“ คุณ...”“ คุณพูดจริงหรอคะ ถ้าฉันคือผู้หญิงคนนั้นจริงทำไมฉันไม่เห็นรู้เลยว่าฉันเคยตั้งท้องมาก่อน”“ คุณจำอะไรไม่ได้นี่ครับ“” แต่ถึงฉันจะจำอะไรไม่ได้ แต่เฮียรักษาฉันเฮียต้องบอกฉันแล้วสิคะว่าฉันแท้งลูก“นั่นทำให้ชายหนุ่มชะงักไปชั่วครู่และพยายามหาเหตุผลว่าทำไมทุกคนถึงปกปิดเรื่องนี้กับโคอี้ หรืออาจจะเพราะทุกคนต้องการให้เธอลืมเรื่องราวในอดีต จึงพยายามปกปิดทุกอย่างเอาไว้” รักคุณเชื่อผมไหมล่ะครับ“” ไม่รู้สิคะ แต่ฉันแค่คิดว่ามันไม่มีเหตุผล“” โคอี้ ...“” เราเคยเป็นคู่รักแบบไหนมาก่อน คุณเล่าให้ฉันฟังหน่อยสิคะ“” ถ้าผมเล่าไปคุณจะขำไหมล่ะครับ“ ชายหนุ่มกลับยอมรับว่าเค้ากับเธอเคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อนจริง แต่เรื่องที่จะไม่พูดถึงเรื่องที่เธอต้องเสียลูกไป” ทำไมล่ะคะ มันตลกตรงไหนหรอคะ“” เมื่อก่อนคุณเป็นผู้หญิงที่แรงคนหนึ่ง คุณใจกล้า เก่งและฉลาดมากครับ ผมพยายามจีบค
ชายหนุ่มกดยิ้มให้กับความน่ารักของหญิงสาว แต่กลับต้องชะงักลงเมื่อรู้สึกว่า เมื่อก่อนต่อให้เธอจะแรงแค่ไหนแต่เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักขนาดนี้ ทำไมเขาถึงทำร้ายเธอได้ลงคอกันน่ะ แต่ในความผิดพลาดครั้งนั้นเขารู้สึกโชคดีที่ตัวเองรักหญิงสาวโดยไม่รู้ตัวจึงไม่พลั้งมือทำร้ายเธอไปมากกว่านี้“ เดี๋ยวจะกลับกรุงเทพแล้วใช่ไหม”“อืม เดี๋ยวกลับไปเคลียร์งานแล้วเดี๋ยวฉันมาหาใหม่”“ แล้วถ้าเธอกลับไปครั้งนี้ แล้วไม่ได้กลับมาหาฉันอีกล่ะ”“ กลับมาสิทำไมจะไม่กลับ”“ เธอสัญญานะ”“ แน่นอนอยู่แล้ว ฉันมีโปรเจ็คที่อยากจะทำที่ไร่ของนาย จะไม่กลับมาได้ยังไง”“ โปรเจค?”“ ใช่ ที่ไร่มีองุ่นสายพันธุ์ดีขนาดนี้ ฉันอยากลองบ่มไวน์”“ ทำไมถึงอยากทำไวน์?”“ ไม่รู้สิ พอเห็นต้นองุ่นแล้วนึกอยากทำขึ้นมาน่ะ”“ เธอรู้ไหม เมื่อก่อนเราสองคนเข้ากันได้ไวเพราะเราชอบอะไรที่เหมือนกัน โดยเฉพาะเรื่องเครื่องดื่ม”“ จริงหรอ นึกว่านายเข้าใกล้ฉันไหมเพราะฉันสวยสะอีก”“ เธอเธอสวยอยู่แล้ว ฉันเข้าหาเธอก่อนด้วย”หลังจากโคอี้ขับรถกลับกรุงเทพโดยที่ชายหนุ่มส่งลูกน้องขับรถตามเธอไปตลอดทางโดยที่ตัว้ขาไม่ได้ไป แต่ก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้จึงได้แต่ส่งลูกน้องขับรถตา
ประโยคนั้นทำเอาหญิงสาวที่กำลังตัดอาหารเข้าป่าถึงกับชะงัก ใบหน้าของเธอเห่อร้อนอย่างรวดเร็วราวกับกาน้ำร้อนที่กำลังเรียน“นาย....”“ กินข้าวต่อเถอะ เดี๋ยวฉันทำให้”หญิงสาวที่นั่งกินมื้อค่ำในเวลาที่เริ่มดึก แต่รอบมองใบหน้าจริงจังของชายหนุ่มที่กำลังทำงานให้เธอที่บนโต๊ะกองใหญ่เท่าภูเขา และเป็นงานที่เขาพูด ก็งานเยอะแยะมากมายนั้นถูกทำอย่างรวดเร็ว ไม่แพ้กับเวลาที่เธอกินข้าวเลยแม้แต่น้อย“ เรียบร้อยแล้ว”“ โห นายทำเร็วมากเลยนะ”“ ฉันทำมาเกือบ 10 ปีชินแล้วไง”“ จะบอกเหตุผลฉันได้หรือยัง ว่าอะไรทำให้นายทิ้งงานที่นายรักขนาดนี้ไป”“ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันแค่ส่งต่อมันให้เธอ ไม่ต้องคิดมาก กินเสร็จหรือยังเดี๋ยวฉันไปส่งเธอที่คอนโด”“ แล้วนายล่ะ”“ ฉันจองโรงแรมไว้”“ นายมีบ้านอยู่ที่นี่หรอ”“ เคยมี แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว บ้านหลังเดียวที่ฉันมีตอนนี้ที่ไร่ไง”“ ฉันสืบได้ไหม”“ ถ้าเราอยากเริ่มต้นกันใหม่ เธอก็อย่าสืบเลย ให้ทุกเรื่องมันอยู่ในอดีต แล้วเรามาเริ่มปัจจุบันกันใหม่ เธอว่าดีไหม”“ ก็ได้ฉันตามใจนาย”“ งั้นเดี๋ยวฉันขับรถไปส่งเธอที่คอนโด แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าฉันไปรับ”“ นายอยู่กรุงเทพกี่วัน”“ สองสามวันเดี๋ยว
หลังจากออกจากโรงแรม หญิงสาวรู้สึกว่าชายหนุ่มผิดปกติไป ้ขาขับรถไหมเงียบๆตลอดทางที่ไปโกดัง จนเธอรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ไม่โอเคเลยจึงเอ่ยขึ้น“ นายเป็นอะไรหรือเปล่า?”“ ถ้าเรื่องการหมั้นของเธอเป็นเรื่องจริง... แล้วฉันจะอยู่ยังไง...” น้ำเสียงที่ดูเศร้าลงของชายหนุ่ม ทำเอาหญิงสาวรู้สึกไม่ดีตามไปด้วย“ นายอย่าพูดแบบนี้สิ ฉันยังไม่รู้ตัวเลยว่ามีคู่หมั้นตอนไหน”“ ถ้าครอบครัวเธอบอกว่ามี แสดงว่าเดี๋ยวเธอก็ต้องเจอ ฉันไม่อยากให้เธอนึกถึงอดีต แต่เรื่องนึงในอดีตที่มันยังคงทำให้ฉันเข้าใกล้เธอได้ไม่เต็มที่ คือครอบครัวเธอเกลียดฉันมาก”“ เดี๋ยวฉันจะกลับไปถามที่บ้านว่าเกิดอะไรขึ้น จะหมั้นได้ยังไงในเมื่อฉันยังไม่รู้ตัวเลย”“ ถ้าเธอต้องมั่นจริงๆ เธอบอกฉันทีว่าฉันจะใช้ชีวิตต่อยังไง...”“เกรย์”“ เรื่องเดียวในชีวิตที่ฉันทำผิดพลาด คือทำร้ายเธอ ฉันไม่ควรทำเลย..”“ นายบอกไม่ให้ฉันรื้อฟื้นฉันก็จะไม่ถามว่าตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้น แต่ทำไมบ้านฉันถึงเกลียดนายขนาดนั้น ในตอนนั้นมันร้ายแรงมากเลยหรอ”“ มาก”“ ถ้าแบบนั้นเดี๋ยวฉันเข้าไปที่บ้าน ฉันจะเข้าไปคุยกับคุณพ่อคุณแม่ให้รู้เรื่อง ว่าทำไมฉันถึงมีคู่หมั้นโผล่มาทั้งที่ยังไ
เสียงหญิงสาวดังขึ้นมาจากด้านหลัง เมื่อเธอเอ่ยมาด้วยความตกใจพรางวิ่งมาหาชายหนุ่มและลุงของเธอที่อยู่ตรงหน้า“ เกิดอะไรขึ้นคะคุณลุง ทำไมเขาบาดเจ็บแบบนี้”“ ลุงไม่ได้ทำนะ” นายใหญ่แห่งบ้านปีกขวาเอ่ย“ ทำไมนายเจ็บแบบนี้เกรย์”“ พวกผมทำเองครับคุณหนู...”“ พวกนายทำร้ายเขาทำไม?”“ เธออย่าว่าลูกน้องฉันเลย”“ ลูกน้องนาย? อะไรกัน”“ ไอ้ห้าคนที่ยืนอยู่ตรงนี้เป็นลูกน้องมันจริง มันจงใจหลงเหลือลูกน้องไว้เพื่อสืบข่าวหนู”“ ผมขอร้องแหละครับ อย่าพูดเรื่องในอดีตให้โคอี้ฟังเลย เธอตกลงที่จะไม่ไม่ฟื้นความทรงจำ ไม่ใช่ว่าผมอยากเห็นแก่ตัว แต่มันมันดีสำหรับเธอที่สุดแล้วครับ ถ้าไม่พอใจที่ผมอยู่กับโคอี้ ผมจะเดินออกไปก็ได้ครับ แต่อย่าบอกเธอเลย”“ ไหนเมื่อกี้มึงบอกว่าขอเวลาอยู่กับหลานกูไง ทำไมตอนนี้เปลี่ยนใจจะไปแล้วล่ะ”“ ขอแค่เรื่องราวเจ็บปวดในอดีตไม่กลับมาทำร้ายโคอี้ ผมยอมทุกอย่าง...”“ เรื่องราวในอดีตที่มึงพูดกับตัวมึงเองไม่ใช่หรือไง” นายใหญ่แห่งบ้านปีกขวาเอ่ยขึ้น“ โคอี้!!”จู่จู่หญิงสาวก็มีอาการหน้ามืด เธอรู้สึกว่ามีเสียงแสบแก้วหูดังขึ้นทำให้เธอปวดหัวอย่างหนัก ประโยคเดิมซ้ำๆราวกับว่าเป็นการเล่นซ้ำไปซ้ำมาในประโ
ชายหนุ่มที่หยุดยืนและไม่ยอมเดินตามที่หญิงสาวสั่ง เขาได้แต่หันหน้ากลับไปมองเธอทั้งใบหน้าที่เลือดอาบและแววตาที่เศร้าหมอง“ เธอจะพาฉันไปหาหมอทำไม...”“ นายจะนั่งเลือดอาบอยู่แบบนี้หรือไงล่ะ”“ ถ้าเธอไม่พอใจเดี๋ยวฉันออกจากโกดังเลยก็ได้...”เมื่อพูดจบชายหนุ่มเดินออกจากตรงนั้นทันทีโดยที่ไม่ได้ขึ้นรถของหญิงสาวที่จอดอยู่แต่อย่างใด เธอถอนหายใจแล้วเดินตามเขาจนทันและเดินไปดักขวางหน้า“ นายทำผิดต่อฉันอยู่นะ”“อืม ฉันรู้... เธออยากให้ฉันชดใช้ยังไง..”“ ฉันสั่งอะไรนายก็ต้องทำ”“..........”“ และตอนนี้ฉันก็สั่งให้นายไปขึ้นรถเดี๋ยวนี้!!”ชายหนุ่มที่หลีกหนีไม่ได้ จึงได้แต่เดินไปขึ้นรถของหญิงสาวที่จอดอยู่ตามคำสั่งของเธอ หลังจากเธอขับรถออกจากโกดังและตรงไปยังโรงพยาบาล ตลอดทางชายหนุ่มหลับตาลงเพราะอาการเหนื่อยล้าและการบาดเจ็บ“ เอาบัตรประชาชนนายมาสิฉันจะไปยื่นที่เคาน์เตอร์”ชายหนุ่มที่ไม่ได้มีแรงเถียงหญิงสาว เค้าคว้ากระเป๋าเงินให้กับเธอไปทั้งใบ ก่อนที่จะนั่งลงรอที่หน้าห้องฉุกเฉิน ทางด้านโคอี้ที่ได้กระเป๋าตังค์ของชายหนุ่มมาก็เปิดมันออกก่อนหยิบบัตรประชาชนของเขาออกมาแล้วยื่นให้กับพยาบาลเพื่อทำประวัติสายตาของเ
ในขณะที่ชายหนุ่มนั่งฟังผู้เป็นพ่อตาเอ่ยประโยคที่ทำเอาเองก็ตกใจ นี่ไม่ใช่เพราะเขาทำร้ายลูกสาวอย่างโคอี้ แต่เพราะเขาเหมือนผู้เป็นพ่อตาแบบนั้นเหรอถึงได้ไม่ชอบเขา“ มึงตกใจอะไร?”“ ผมเหมือนคุณอามากขนาดนั้นเลยเหรอครับ”“ ใช่ ตอนก่อนที่กูจะมีโคอี้ กูก็ร้ายแบบมึงนี่แหละ หลายจนหรรษาร้องไห้ทุกวัน สุดท้ายก็อุ้มท้องลูกหนีกู มึงโดนแค่นี้ถือว่าเบา กูไม่เจอลูกเมียตั้งเกือบสี่ปี ทรมานหนักกว่ามึงอีก”“ แล้วตอนนั้นคุณอาทนได้ยังไงครับ”“ รักไง เพราะกูรักหรรษา เลยทำให้กูยังอยู่ได้ โดยที่ไม่เคยมีใครเลย”“ แล้วทำไมผมเหมือนคุณอาแล้วคุณอาต้องไม่ชอบด้วยหรอครับ”“ ก็เพราะมึงเหมือนกู กูรู้ว่าทำให้คนที่ตัวเองรักเจ็บขนาดไหน นั้นก็คือลูกสาวกู มึงเข้าใจหรือยัง”“ ผมขอโทษครับ”“ ยังไงตอนนี้มึงก็เป็นลูกเขยกู และลูกสาวกูก็ท้องแล้วด้วย มึงช่วยทำตัวดีดีอย่าให้กูต้องเส้นประสาทระเบิด”“ ครับ”ทั้งสองคนก็นั่งดื่มกันต่อ โดยที่ไม่มีใครยอมเมาก่อนใคร“พ่อคะ เกรย์ ยังไม่เลิกดื่มกันอีกหรอ”อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเดินมาดูผู้เป็นพ่อและสามีหนุ่มทั้งชุดนอน หากเป็นเมื่อก่อนเธอคงนั่งร่วมวงดื่มด้วยแล้ว แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถดื่มมันได้นอก
โคอี้เปล่งน้ำเสียงเต็มที่ประกาศข่าวดีต่อหน้าสามีหนุ่ม ในขณะที่ทุกคนกำลังปรบมือ แต่กลับต้องชะงักจนบรรยากาศเงียบลงทางบ้านปีกซ้าย เมื่อชายหนุ่มยืนนิ่งราวกับรูปปั้นและมีใบหน้าตกใจก่อนเริ่มขมวดคิ้ว“อ้าว นายไม่ดีใจหรอ”โคอี้เอ่ยถามเมื่อมันผิดคาด เธอคิดว่าสามีหนุ่มของเธอต้องดีใจมากจนวิ่งมาอุ้มเธอขึ้นเหมือนกับในสิ่งนี้ แต่เขากลับยืนนิ่งไม่ทำอะไรซักอย่างจนเธอตกใจเพราะคิดว่าเขาอาจจะไม่ได้ดีใจเหมือนกับที่เธอคิด“ กูว่าแล้ว โคอี้ กูว่ามีเรื่องว่ะ” เสียงไคเดนเอ่ย“เกรย์..ฉันท้องนะ นาย...”“ เธอทำอะไรอยู่โคอี้!!!”หญิงสาวตกใจเมื่อถูกสามีหนุ่มตวาดขึ้น เธอคิดว่าเขาต้องดีใจแต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเขาขึ้นเสียงใส่เธอ“ฉัน....”ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ ชายหนุ่มหันหลังเดินออกจากตรงนั้นและเข้าไปในบ้านทันที นั่นทำให้โคอี้ถึงกับน้ำตาคลอ เพราะคิดว่าชายหนุ่มไม่ได้ดีใจกับสิ่งที่เธอบอก”เขา....“” ตามไปดูเถอะลูก แม่รู้ว่าเขาดีใจ แต่แม่คิดว่าเค้ากำลังโกรธที่เห็นว่าหนูรู้ว่าตัวเองท้องแต่จัดปาร์ตี้แบบนี้ และคิดว่าหนูดื่มด้วยละมั้งถึงได้กอด“ เสียงหรรษาผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้น ในขณะที่ผู้ใหญ่ทุกคนไม่มีใครว่าอะไรกับการที่ช
ทั้งสองหยอกล้อเล่นกัน ก่อนที่จะกอดกันอีกครั้งด้วยใจที่เต็มไปด้วยความสุข“ ฉันมีความสุขมากเลย”“ ฉันก็มีความสุข”หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเตรียมเข้านอน ชายหนุ่มนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานในห้องนอนของหญิงสาวก็หยิบนั่นนี่ดูจนกระทั่งไปพบกับอัลบั้มรูปที่ถ่ายด้วยกล้องโพลารอยด์มือหนาเปิดอัลบั้มรูปนั้นดูจนกระทั่งเขาเบิกตากว้างกับรูปใบนึง และรูปอีกหลายใบต่อจากนั้น“ นี่มัน....”หญิงสาวที่อาบน้ำเสร็จเดินตามออกมา ก่อนที่เธอจะเอ่ยขึ้นแล้วนั่งลงบนตักของสามีหนุ่ม“ มาแอบดูอะไรตรงนี้”“ ใคร? ที่อยู่ในรูปนี้น่ะ?”“ ฉันเอง เป็นรูปตอนที่อยู่อังกฤษ ตอนนั้นคุณพ่อกับคุณแม่เข้าใจผิดกัน แล้วคุณแม่ก็ป่วยอาการเดียวกับที่ฉันเป็น ตอนนั้นทั้งท้องฉันด้วยเลยย้ายไปอยู่ที่อังกฤษจนกระทั่งคลอด ฉันโตมาที่โน่นจนกระทั่งสี่ขวบได้มั้ง ฉันถึงได้เจอกับพ่อ”“ เด็กผู้หญิงที่พูดเก่ง ทั้งภาษาไทยภาษาอังกฤษ มีเพื่อนเล่นเป็นบอดี้การ์ด”“ รู้ได้ไง”“ นี่ไง”ชายหนุ่มเอ่ยพรางหยิบกระเป๋าตังค์ของตนเองก่อนหยิบรูปที่ใส่อยู่ในนั้นกว่า 20 ปีออกมา“คือ?”“ เด็กผู้หญิงคนนั้นคือเธอ ที่อยู่ในรูป”“ไหน!!!”โคอี้เคยหยิบรูปใบนี้ขึ้นมาดูแล้วครั้งหนึ่ง แต่ตอ
ชายหนุ่มยืนคุยกับพ่อของหญิงสาวอยู่นาน ในขณะที่หญิงสาวเองกำลังเดินออกจากห้องทำงานของเขาแต่สายตากลับหันไปเห็นว่าคนที่ยืนอยู่กับชายหนุ่มคือพ่อของเธอ นั้นทำเอาเธอตกใจไม่น้อยเพราะปกติพ่อของเธอไม่เคยมาที่นี่ การที่เขามาที่นี่นั่นหมายความว่ามันต้องมีเหตุผลอะไรบาง“พ่อคะ!!!”“ ตกใจอะไรครับ พ่อไม่ได้มาฆ่ามันสักหน่อย”“ คุณพ่อมาที่นี่มีอะไรหรือเปล่าคะ”“ เดี๋ยวหนูไปหาคุณแม่ที่สปานะ คุณแม่รอหนูอยู่ ส่วนจะให้หนูพ่อมีธุระจะคุยด้วยแล้วเดี๋ยวเจอกันที่บ้านตอนเย็นนะครับ”“ คุณพ่อ...”“ พ่อไม่ทำอะไรหรอกครับ หนูไม่ต้องห่วง พ่อแค่เรื่องงานต้องคุยกับมันแค่นั้น”“ ค่ะคุณพ่อ”โคอี้จำใจต้องออกจากโกดังไปไปหาหรรษาผู้เป็นแม่ของเธอที่สปาประจำที่เธอและแม่ของเธอไปอยู่บ่อยครั้ง ในขณะที่ชายหนุ่มอยู่กับพ่อของหญิงสาวและได้คุยเรื่องงานกันมากมายจนกระทั่งช่วงเวลาเกือบเย็น“ ผู้ใหญ่ของบ้านมึงผ่านหมดแล้ว เหลือก็แค่พี่ชายของโคอี้ มึงคงต้องคุยเอาเองนะ”“ ครับคุณอา”“ หมอมาเวลมึงเจออยู่แล้วนี่ ท่าทางหมอก็ไม่ได้ขัดขวางอะไร แต่พี่ชายคนโตของโคอี้ น่ากลัวไม่ต่างจากลุงของโคอี้หรอกนะกูเตือนไว้ก่อน”“ ครับ”ในช่วงเย็นหญิงสาวกลับเข้า
หลังจากรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของตัวเองกลับมา วันนี้มาเฟียหนุ่มกลับคืนตำแหน่งของตัวเองอีกครั้ง เขาเดินมองคลังเหล้าที่สร้างมาเองกับมือ เมื่อเขาไม่ได้อยู่ดูแลมันเป็นเวลานาน ตอนนี้ทุกอย่างยังคงดูดีเหมือนเดิม และธุรกิจยังคงดำเนินต่อไป นั่นเป็นเพราะโคอี้และนายใหญ่แห่งบ้านปีกขวาที่ยังคงช่วยให้มันอยู่ต่อและยิ่งใหญ่ได้เหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็นมา“ ขอบใจนะที่เธอดูแลมันเป็นอย่างดี”“ ไม่ดูแลอย่างดีได้ยังไง รายได้มหาศาลขนาดนี้ เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่ามันมาพังเพราะฉัน”“ ต่อให้เธอจะทำมันพัง ฉันก็ไม่ได้โกรธอะไรเธอนะ”“ ไหนนายบอกว่าสร้างที่นี่มาเองกับมือไง ถ้าฉันมาทำพังจะไม่โกรธได้ยังไง”“ สำหรับเธอ ฉันให้เธอได้ทุกอย่าง”“ ไม่ต้องมาทำหน้าตาหล่อใส่ฉันนะ”“ พอดีว่าเกิดมาก็หล่อเลยไม่ได้ทำนะ”“ หลงตัวเองชะมัด อ๊ะ! จะทำอะไร“” เธอไม่รู้เหรอว่าฉันจะทำ“มาเฟียหนุ่มอุ้มหญิงสาวขึ้นนั่งกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ก่อนจะแทรกเข้าไปยืนกลางขาของเธอ ในขณะที่กดปุ่มล็อกประตูห้องทำงาน ใบหน้ารอเหลาคลอเคลียไปทำพวงแก้วของหญิงสาว ตอนนี้เขาไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ถึงได้ไม่อยากห่างเธอ และทันทีที่ได้กลิ่นกายหอมหอมของเธอ ก็เ
หลังจากที่หมอหนุ่มออกจากห้องพักฟื้นไป บรรยากาศภายในห้องมันอบอวลไปด้วยคำถามและความสงสัย คนนึงมีคำถามอยู่ในใจ ส่วนอีกคนก็อยากได้คำตอบ“ นายมองหน้าฉันแบบนี้หมายความว่ายังไง”“ ฉันรักเธอ”“.............”“ ถึงตอนนี้ฉันจะเป็นผู้ชายจนจนคนหนึ่ง แต่ฉันจะพยายาม สร้างตัวเองใหม่ ฉันดูแลเธอได้ ขอแค่เธอให้โอกาสฉัน”“ ตอนนี้ฉันเลือกได้ไหม”“ ได้สิ มันอยู่ที่เธออยู่แล้ว ว่าเธอเลือกจะให้โอกาสผู้ชายคนนี้อีกสักครั้งหรือเปล่า หรือเธอเลือกจะให้ทุกอย่างมันเป็นอดีตไป”“ แล้วถ้าฉันเลือก แล้ววันข้างหน้ามันไม่เป็นอย่างที่คิดล่ะ”“ ก็ต้องดูว่าเธอเลือกอย่างไหน”“ ถ้าฉันเลือก... ให้โอกาสนาย อนาคตข้างหน้ามันจะเปลี่ยนไปไหม”“ เปลี่ยนสิ”“...........”“ ฉันจะเปลี่ยนเป็นผู้ชายคนใหม่ คนที่จะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก แต่ในขณะเดียวกันฉันยังคงเกรย์คนเดิม รักเธอมาก”“ ไอ้คนบ้า ฮึก!”“ ให้โอกาสฉันนะ เธอให้โอกาสฉันสักครั้ง”“ ถ้าฉันให้โอกาสนาย แล้วนายทำร้ายฉันอีกรอบ ครั้งนี้ฉันฆ่านายแน่”เมื่อได้ยินประโยคนั้นจากบาทของหญิงสาว ชายหนุ่มก็เผยรอยยิ้มออกมาทันที แม้รอยกระสุนที่ยิงทะลุจนฝังในเพิ่งถูกผ่าออกไป แต่นั่นไม่ได้ทำให้เขาหยุดชะ
เกรย์อยู่กับโคอี้ในฐานะบอดี้การ์ดตลอดเป็นอาทิตย์ๆ จนกระทั่งก่อนถึงวันเกิดของเธอ ในขณะที่ทุกคนในบ้านมองออกว่าโคอี้เปลี่ยนไป ไม่มีความแค้นหลงเหลืออยู่แม้แต่น้อยในสายตาทมี่มองเกรย์ จนกระทั่งไคล์ผู้เป็นพ่อของเธอทนไม่ไหว เย็นวันนี้เขาเรียกบอดี้การ์ดทั้งหมดของบ้านปีกซ้ายมารวมตัวกันที่หน้าบ้านปีกซ้ายหลังหลักของตนเอง รวมไปถึงเกรย์ด้วยหรรษาที่เดินตามมาพร้อมโคอี้เมื่อทั้งคู่ก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ดีที่ตอนนี้ขาดไคเดนซืชึ่งพาครอบครัวไปเที่ยวยังไม่กลับ"ที่กูเรียกมารู้มั้ยว่าทำไม?""ไม่ทราบครับนาย" หัวหน้าบอดี้การ์ดเอ่ย"บ้านปีกซ้ายมีบอดี้การ์ดที่ทำงานด้วยกันมานาน จะรู้ดีว่านายบ้านนี้ใจดีแค่ไหน วันนี้ที่กูเรียกมา เพราะมีบอดี้การ์ดบางคน ที่ล้ำเส้นจนกูต้องเรียกมาจัดการ"ไคล์เอ่ยนั่นทำให้โคอี้รู้ทันทีว่าพ่อของเธอจงใจหาเรื่องกำจัดเกรย์แน่ๆ"พ่อคะ""หนูอยู่เฉยๆ ใครที่รู้ตัวว่าล้ำเส้นให้เดินออกมา รู้นะว่าคำว่าล้ำเส้นของกูคืออะไร!!"บอดี้การ์ดของบ้านทั้งหมดต่างพากันงงและมองหน้ากันไปมา ไม่นานเกรย์ก็เดินก้าวออกมาและมายืนด้านหน้า"ผมเองครับ""หึ""ผมมีเวลาตามที่ขอคุณท่าบ้านปีกขวาไว้อีก1วัน แต่มันก็เกินท
หญิงสาวเดินหนีชายหนุ่มที่กำลังพูดจายั่วยุเธออยู่ นั่นสินะเธอกำลังโมโหเรื่องอะไรกันแน่ ในเมื่อต้องการพาเขาเข้ามาที่นี่เพื่อให้เขาได้ชดใช้กระทำในสิ่งที่เธอต้องการ เธออยากจะทำให้เขารู้สึกเหมือนกับเธอในตอนที่ถูกเขาทำร้ายเมื่อก่อนนี้ไม่ใช่หรืออย่างไร ความคิดนั้นมันวนเวียนอยู่“ โคอี้”“ ตอนนี้นายเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของฉัน ไม่ใช่เจ้านายของบอดี้การ์ดทั้งหมด ไม่ใช่เจ้าของโกดังเหล้าอีกต่อไป”“ ฉันก็เป็นเจ้าของโกดังนานแล้วนิ”“ อีกอย่าง ฉันจำได้ทั้งหมดแล้วว่านายทำร้ายฉันยังไง”“........”“ นายมันใจร้ายที่สุด”“ เธออยากทำแบบนั้นกับฉันไหม ฉันจะไม่ตอบโต้ ถ้ามันทำให้เธอสบายใจขึ้น สิ่งที่ฉันทำพลาดที่สุดในชีวิตฉันยังคงยืนยันคำพูดเดิมนั่นคือการที่ฉันทำร้ายเธอ ฉันมันโง่เองที่ไม่รู้ความจริงทั้งหมดว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ของฉัน ฉันคิดว่าท่านเสียชีวิตเพราะถูกผู้หญิงเมาคนนึงขับรถชนเข้า”“ ฉันเมาแต่ฉันไม่ได้ขับรถชนแม่นาย ฉันไม่ได้เมาเหล้า แต่ฉันถูกวางยา!”“ เธออยากวางยาฉันบ้างไหมล่ะ”“ มันง่ายไป ฉันให้ลูกน้องเตรียมห้องให้นายแล้ว พรุ่งนี้ค่อยเริ่มงาน ตอนนี้ฉันต้องการพักผ่อน”กระทั่งสิ่งนั้น ชายหนุ่มถูกพาตัวไปย
หญิงสาวที่รู้สึกว่าชายหนุ่มน่าจะเจ็บไม่มากเพราะตอนนี้เขากำลังกวนประสาทเธออย่างบอกไม่ถูก“ อย่ามากวนประสาทฉันนะ ออกจากโรงบาลเมื่อไหร่เราได้เห็นดีกันแน่”“ ฉันไม่สู้เธอหรอก”“ เป็นผู้ชายอกสามศอกแท้แท้จะมาไม่สู้ผู้หญิงแบบฉันได้ยังไง”“ ใครจะไปสู้เมียตัวเองได้”“ นาย!!!!”“ หมอบอกให้ฉันพักผ่อน ถ้างั้นฉันนอนก่อนนะ เดี๋ยวไม่มีแรงไปสู้กับเธอ”หลังจากนั้นชายหนุ่มก็นอนหลับตาโดยที่ไม่ได้เอ่ยอะไรตอบกลับมาอีกเลย หญิงสาวที่ตัดสินใจนอนที่นั่นคืนนั้นจนกระทั่งเช้ามืด แต่รู้สึกว่าเหมือนมีคนกระชับผ้าห่มให้เธอ เมื่อปรือตามองพบว่าเป็นเกรย์ ที่เอาผ้าห่มอีกผืนมาห่มให้เธอ“ ฉันรักเธอนะโคอี้ ตอนเธอตื่นพูดไปเธอก็ด่าฉันอีก ตอนนี้คงจะเหมาะที่ฉันจะบอกรักเธอ เพราะฉันไม่รู้ว่าฉันจะมีโอกาสบอกเธอได้อีกนานแค่ไหน...”กระทั่งเช้าชายหนุ่มได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาล โดยที่หญิงสาวเป็นคนเคลียร์ค่าใช้จ่ายทั้งหมด“ นายเป็นหนี้ฉัน”“ ตอนนี้ฉันจนยิ่งกว่าลูกน้องฉันสะอีก ยังไม่มีเงินใช้คืนเธอหรอก”“ แล้วทำไมนายจะต้องโอนทรัพย์สินของนายมาให้ฉันจนนายหมดตัวแบบนี้ด้วย”“ เพราะลุงเธอบอกว่าต้องการหลักประกัน ฉันขอเวลาได้อยู่กับเธอจนถ