All Chapters of Seductress Unforgotten: Chapter 211 - Chapter 220

Apple bit her lower lip. May bahagi sa kanyang gustong umiwas. Ayaw niya ng false hope. Ayaw niya ng panibagong sakit. Pero ramdam ng puso niya ang sinseridad ni Nathan. At sa unang pagkakataon matapos ang mahabang panahon, may liwanag siyang naramdaman. Hindi pilit. Hindi nakakatakot.“Hindi madali ‘to,” mahina niyang sabi. “May anak ako. May responsibilidad. At kahit anong ganda ng tanawin dito sa Europe, ang totoo, gulo pa rin ang puso ko.”Nathan smiled gently. “Then let me help you carry some of that weight. I won’t rush you, Apple. Hindi kita pipilitin. Pero gusto kong malaman mo na hindi ka na nag-iisa.”Later that evening, Apple stood on the balcony of her hotel suite, overlooking the moonlit waters of Lake Como. Sa tabi niya ay isang baso ng red wine, at sa mesa ang isang bukas na laptop—nakatanggap siya ng email mula sa isang sikat na bridal magazine sa Milan. They wanted to do a feature on her work.“From Makati to Milan,” sabi niya sa sarili, natatawa. “Grabe talaga ang bu

Umaga pa lang pero tila puno na ng kabigatan ang dibdib ni Apple. Nasa isang tahimik na café siya sa Paris, malapit sa Eiffel Tower. Sa kabila ng malamig na hangin, pinapawisan ang kanyang mga palad. Katapat niya ngayon si Mia, ang matalik niyang kaibigan, habang tahimik silang nagkakape.Tumitig si Mia sa kanya, seryoso ang mukha.“Apple… seryoso ka ba talaga sa ginagawa mo ngayon?”Napakunot ang noo ni Apple. “Anong ibig mong sabihin?”“Si Nathan. Alam mo kung gaano siya ka-seryoso sa ‘yo. Pero ikaw? Parang hindi ko pa rin makita kung ano talaga ang nararamdaman mo para sa kanya.”Napayuko si Apple, tinitigan ang tasa ng kape na tila gusto niyang magtago sa ilalim nito.“Naguguluhan lang ako, Mia. Ang daming nangyayari. Si Amara, ang trabaho, si Lance...”Napailing si Mia, saka bahagyang tumawa ng mapait. “Pero Apple, hindi mo na si Lance ang kasama mo ngayon. Si Nathan na. At kita ko kung paano ka niya tinitingnan. Puno ng pagmamahal. Halos sambahin ka.”Napasinghap si Apple at hum

"Sure ka bang gusto mong sumama sa shoot na 'to?" tanong ni Apple habang inaayos ang camera strap sa leeg niya. "Baka ma-bore ka lang, Nathan."Ngumiti si Nathan habang pinagmamasdan ang kaabalahan sa paligid."Bakit naman ako ma-bo-bore? Makikita ko kung paano ka magtrabaho. First-hand experience ng Apple-in-action.""Warning lang ha," sagot ni Apple habang nililingon ang team. "Hindi ito glamorous. Maraming adjustments, maraming hirit, maraming reklamong last-minute.""Kaya kong harapin ang kahit anong stress. Basta kasama kita.""Uy, Apple!" sigaw ni Mia mula sa gilid ng setup. "Nandito na 'yung couple. Ready na sila. Puwede na nating simulan."Tumango si Apple at humarap kay Nathan."Diyan ka muna ha? Just stay in the corner and don't distract me."Sumaludo si Nathan na parang bata."Yes, ma’am."Habang nagsimula na ang photoshoot, nilapitan ni Mia si Nathan."Hi Nathan. So, kamusta naman pagiging guest of honor sa shoot?""Masaya. Interesting din. First time ko makita si Apple sa

Nasa loob ng condo unit si Lance, tahimik at malalim ang iniisip. Hawak niya ang remote pero matagal nang naka-pause ang video sa TV. Ang eksenang nakatigil doon ay 'yung behind-the-scenes interview ng wedding couture shoot—si Apple, nakangiti habang inaabot ni Nathan ang kanyang coat. Maingat. May halong lambing. At sa mismong eksenang 'yon, parang sinaksak ng ilang ulit ang puso ni Lance.Napakagat siya sa labi. “Si Nathan talaga…”Hindi niya maitatanggi. Nagseselos siya.At higit pa sa selos, may takot siyang nararamdaman. Takot na tuluyan na siyang nawalan ng lugar sa buhay ni Apple. Takot na baka hindi na siya ang mahal nito. At sa kabila ng lahat, may kaunting pag-asa pa rin siyang pinanghahawakan—na baka, kahit papaano, may bahagi pa rin ng puso ni Apple na sa kanya.“Lance!”Naputol ang kanyang pag-iisip. Tumigil siya sa paghinga nang marinig ang galit na tinig ni Monica mula sa pintuan ng kanilang kwarto.“Lance, prenatal natin ngayon!” sigaw nito. “Malalaman na natin ‘yung g

Nakatayo si Apple sa may balcony ng hotel. Suot niya ang isang puting cashmere sweater at isang manipis na pajama. Yakap niya ang sarili habang pinapanood ang nagniningning na Eiffel Tower sa di kalayuan. Mahangin ang gabi, malamig, pero tila mas malamig ang kaba sa dibdib niya.Biglang bumukas ang sliding door sa likod niya. Lumabas si Nathan, may dalang maliit na tray na may dalawang baso at isang bote ng red wine. Tahimik siyang lumapit kay Apple at marahang isinuot ang coat niya sa balikat ng babae."Nagyelo ka na yata diyan," bulong ni Nathan habang nakangiti.Napangiti si Apple. "Hindi lang katawan ang nilalamig. Pati puso, minsan."Tahimik si Nathan. Binuksan niya ang wine, dahan-dahang nagsalin sa dalawang baso, at inabot ang isa kay Apple."Kapag hindi na kaya ng init ng katawan, wine ang sagot," sabay kindat niya.Kinuha ni Apple ang baso. "Kapag hindi na kaya ng puso, ikaw ang sagot?" biro niya, pero halatang may laman.Napatingin si Nathan sa kanya. "Bakit parang may gusto