All Chapters of หวานใจนายสีหราช: Chapter 11 - Chapter 20

สีหราชไม่ได้สนใจเงินรางวัลเขาปล่อยให้คณินจัดการกับเงินรางวัลของคู่ต่อสู้ ส่วนตัวเขาขับรถล่วงหน้าตรงไปที่คอนโดพร้อมกับโอเมก้าข้างกาย"ขับรถเบาๆหน่อยครับพี่สีหราช!"กลิ่นหอมต้องหาที่จับไว้แน่นเพราะอัลฟ่าใช้ความเร็วในการขับขี่รถเพื่อให้ถึงจุดหมายปลายทางให้ไวที่สุด"ก็พี่ทนมาหลายเดือนแล้ว จะให้ทนต่อไปอีกสักชั่วโมงก็คงทนไม่ไหวแล้วอ่ะ หลับตาไว้ก็แล้วกันพี่ขอเวลา 10 นาทีถึงคอนโดแน่นอน"กลิ่นหอมถึงกับหลับตาไว้แน่น เพราะสีหราชเหยียบคันเร่งมิดไมล์เพื่อไปให้ถึงปลายทางสีหราชใช้เวลาเพียงไม่นานเขาก็มาถึงคอนโดส่วนตัวของเขา เขาปิดรถพร้อมกับเดินขึ้นคอนโดกับโอเมก้าอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่กลิ่นหอมหน้าแดงแล้วแดงอีกเพราะเขินอาย สิ่งที่สีหราชขอเป็นรางวัลคือตัวเขาเอง และเขาก็ตอบตกลงไปแล้ว เขาจะลองวางหัวใจไว้ที่สีหราชสักครั้ง ถ้าครั้งนี้มันจะเจ็บปวด เขาจะยินดีรับมันไว้เองทันทีที่ประตูคอนโดเปิดออก สีหราชกระชากโอเมก้าเข้าอกทันที โอเมก้าถึงกับตกใจ เพราะไม่เคยเจอสีหราชเวอร์ชั่นนี้"ตามใจพี่ได้ไหม ตามใจพี่ได้หรือเปล่า ถ้าหอมเจ็บพี่จะดูแลหอมเอง แต่ตอนนี้หอมตามใจพี่ได้ไหม"เสียงที่แตกพล่าทำให้กลิ่นหอมรู้สึกกลัว สีห

กลิ่นหอมวิ่งมาในร้านกาแฟเพราะจำได้ว่าคนที่นั่งอยู่กับสีหราชเป็นคนที่เอาแม่เขาไป"คุณนี่เอง แม่ของผมอยู่ที่ไหน!!'กลิ่นหอมพยายามที่จะพุ่งเข้ามาทำให้บอดี้การ์ดของวิวัฒน์ต้องกันเอาไว้ พอสีหราชเห็นว่าบอดี้การ์ดของวิวัฒน์แตะเนื้อต้องตัวโอเมก้าของเขา พลังกดข่มของอัลฟ่าก็กระจายออกทันที พลังกดข่มของสีหราชมีความรุนแรงมากกว่าอัลฟ่าธรรมดาหลายเท่า ทำให้บอดี้การ์ดของวิวัฒน์ถึงกับทรุดลงทันทีรวมถึงกลิ่นหอมด้วย จะมีเพียงบอดี้การ์ดคนเดียวของวิวัฒน์ที่ยืนนิ่ง รอคำสั่งโจมตีจากผู้เป็นนาย"พี่สีหราช!!"ทันทีที่ได้ยินเสียงของโอเมก้า สีหราชรู้สึกตัวทันที เขาหยุดพลังกดข่มของตัวเองเพราะมันไปทำร้ายกลิ่นหอมด้วย"กลิ่นหอม!!"สีหราชถลาไปรับร่างของโอเมก้าที่ทรุดลง เขาโมโหบอดี้การ์ดของวิวัฒน์ที่แตะโอเมก้าของเขาทำให้ปล่อยพลังกดข่มออกไปโดยไม่รู้ตัว "พอๆๆๆๆ หยุดกันให้หมด"วิวัฒน์สั่งให้บอดี้การ์ดของตัวเองถอยออกไปทันที เขาเดินมาหยุดที่โอเมก้าที่เข้ามาใหม่"สวัสดีหนูกลิ่นหอม เราไม่เจอกันตั้งนานเลยนะ"สีหราชมองหน้าวิวัฒน์ทันที ทำไมวิวัฒน์ถึงรู้จักกลิ่นหอม คำถามเกิดขึ้นในใจทันที เขามองยังโอเมก้าที่ตอนนี้มีสายตาดุดัน"แม่

นิธิ นั่งอยู่ที่โรงอาหาร เขาเห็นอัลฟ่าที่เดินตรงมายังเขาด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด ทันทีที่เดินมาเจอโอเมก้าที่เป็นปัญหา เขาตบโต๊ะเสียงดังลั่น'ปัง!!'"เธอต้องการอะไรจากฉัน!!"นิธิยิ้มหวานให้กับอัลฟ่าที่หน้ากลัว ในใจเขาเองก็กลัว แต่เพื่อความอยู่รอดของเขา เขาต้องเป็นสะใภ้ของตระกูลเลิศรัตนวรชัยให้ได้"ผมก็แค่ตามพ่อของลูกมารับผิดชอบ ผมผิดตรงไหน"สีหราชก้มมองท้องของโอเมก้า เขามั่นใจว่าเขาไม่เคยสดกับโอเมก้าคนนี้เลย เป็นไปไม่ได้ที่จะท้อง สีหราชไปรอบๆในโรงอาหารมีคนค่อนข้างเยอะ เขาจึงคว้ามือโอเมก้าให้เดินตามทันที"เบาๆสิครับพี่สีหราช เดี๋ยวกระทบกระเทือนลูก!!"สีหราชหันหน้ามองทันที รอยยิ้มหยันเกิดขึ้นที่มุมปากของอัลฟ่า"เดี๋ยวก็รู้ว่าลูกฉันหรือเปล่า"นิธ ตกใจทันที แต่ไม่มีทางที่สีหราชจะตรวจดีเอ็นเอเด็กคนนี้ทั้งๆที่อยู่ในท้องเขาได้ เขาต้องได้แต่งงานกับสีหราชก่อน แล้วต้องแต่งให้ไวที่สุด ก่อนที่เด็กคนนี้จะออกมา แต่ทันทีที่สีหราชพาเขามาถึงโรงพยาบาลความคิดของเขาเริ่มสับสนทันที แต่ก็ยังใจดีสู้เสือเพราะเข้าใจว่าไม่สามารถตรวจดีเอ็นเอจากเด็กที่อยู่ในท้องได้แน่นอน"เอาไปเสือ โอเมก้าคนนี้แหละ!"สีหราชพานิธิมาย

หลังจากสิ้นสุดการประชุม ทุกคนต่างแยกย้าย ได้ผลสรุปว่าถ้ามีการติดต่อมาจากคุณวิวัฒน์และคุณกานดา ป๊าและแม่ของเขาจะเป็นคนจัดการเอง สีหราชเดินตามสิรินทร์และกลิ่นหอมขึ้นชั้นบน ก่อนที่โอเมก้าทั้งสองคนจะเข้าห้องห้องตัวเองโดยไม่สนใจเขาเลยแม้แต่นิดเดียว สีหราชเข้าห้องของตัวเองเขาคว้าโทรศัพท์ขึ้นแนบหูทันที"สวัสดีครับอาพิพัฒน์ ผมมีเรื่องจะรบกวนอานิดหน่อยนะครับ อาช่วยผมหน่อยได้ไหม ถ้าอาช่วยผม ผมจะไม่บอกป๊าเรื่องที่ผมเห็นวันนั้น"สีหราชยิ้มที่มุมปากทันที ความลับของอาพิพัฒน์อยู่ในมือของเขา และอาพิพัฒน์เป็นคนเดียวที่สามารถดึงพี่ชายเขาออกจากบ้านไปได้"คืนนี้เรานอนที่นี่นะกลิ่นหอม พี่ก็จะอยู่ด้วยไม่ต้องกลัวหรอก ยังไงซะสิงโตก็ไม่กล้าเข้ามาในนี้หรอก"กลิ่นหอมพยักหน้าให้กับพี่สิรินทร์ เขาไม่ได้กลัวพี่สีหราช เขาแค่ยังไม่มั่นใจ ตราบใดที่ผลตรวจยังไม่ออกมา เขาจะไม่เชื่อใจพี่สีหราชเด็ดขาด ระหว่างที่กลิ่นหอมกำลังจัดเตรียมที่นอนโทรศัพท์ของสิรินทร์ก็ดังขึ้น "ครับคุณอา เอ๋...คุณอาเป็นอะไรเหรอครับ ได้ครับได้ เสือจะไปหาคุณอาเดี๋ยวนี้!!"ทันทีที่วางสายสิรินทร์ก็หันมาหากลิ่นหอม เขาจำเป็นต้องทิ้งโอเมก้าไว้ที่นี่เพราะ

หลังจากที่ปรึกษากันเรื่องของแม่ของกลิ่นหอมเรียบร้อยแล้ว ถึงจะไม่ลงตัวเท่าที่ควรแต่ทุกคนก็เซอร์ไพรส์มาก ที่ประมุขของบ้านมีสัญญามายืนยัน และสามารถช่วยให้กลิ่นหอมได้อยู่กับสีหราช แถมยังเล็งกลิ่นหอมมาเป็นลูกสะใภ้ตั้งแต่แรกแล้วด้วย "พี่ไม่เคยคิดเลยนะว่าป๊าตั้งใจให้กลิ่นหอมแต่งงานกับพี่"สีหราชพูดขึ้นหลังจากที่พากลิ่นหอมกลับมาที่สนามแข่ง ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมของมหาลัย เขาตั้งใจว่าจะปรับปรุงสนาม แล้วจะอยู่ดูแลเพื่อไม่ให้วิวัฒน์เข้ามาวุ่นวายได้ เขาจึงขอป๊ากับแม่พากลิ่นหอมมาอยู่ที่สนามแข่งชั่วคราว "ผมเองก็เพิ่งรู้พร้อมพี่เหมือนกัน ผมไม่เคยรู้เรื่องสัญญาฉบับนั้นเลย แต่ผมก็ดีใจนะครับ ที่พ่อปกป้องผมแบบนี้ เพราะถ้าไม่มีสัญญาฉบับนั้น ผมอาจจะต้องกลับไปกับแม่แล้วก็ได้"สีหราชสวมกอดโอเมก้าของเขาไว้ เขามองที่ต้นคอที่มีไว้สำหรับทำพันธะของโอเมก้าที่มีปลอกคอเส้นหรูสวมอยู่ ตอนนี้เขายังไม่กัดหรอก เขาจะรอให้กลิ่นหอมเรียนจบ เขาถึงจะทำพันธะกับโอเมก้าให้เป็นของเขาคนเดียว "อยู่ที่นี่มันมีความอันตรายเยอะหน่อย พยายามอยู่ติดกับพี่ไว้ ไม่รู้ว่าวิวัฒน์มันจะส่งคนเข้ามาป่วนเราตอนไหน เพราะฉะนั้น กลิ่นหอมห้ามออกจากสาย