All Chapters of รักลับของท่านรอง: Chapter 1 - Chapter 10

ย้อนไปก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่อง…“เฮ้” เสียงทักทายจากทางประตูฝั่งตรงข้ามโต๊ะทำงาน เรียกให้หญิงสาวที่กำลังก้มหน้าก้มตาเช็คเอกสาร ต้องเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆ ให้กับอีกฝ่าย“ในที่สุดก็ได้มา” เดินมาหาพร้อมหมุนตัวหนึ่งรอบโชว์ป้ายพนักงานอันใหม่ให้กับคนตรงหน้าดูด้านรฐาที่กำลังเครียดกับงานที่ได้รับ จึงทำแค่ลอบมองนิดหน่อยก่อนจะละสายตากลับไปสนใจเอกสารของตนเช่นเดิม“แกก็ช่วยดีใจกับฉันหน่อยไม่ได้หรือยังไง” พิมพิลายู่หน้าลง เธอคิดไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่ารฐาคงไม่สนใจเรื่องแบบนี้ แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้คาดคิดเลยสักนิดว่าเพื่อนตัวเองจะไม่ใยดีกันเลยแม้แต่น้อยคนสวยงอน!!“เลิกทำหน้าแบบนั้นใส่ฉันเลยนะ” รฐาเอ่ยแกมดุ เธอไม่ได้ไม่สนใจ ทว่างานที่กองอยู่ตรงหน้ามันเยอะเกินไปต่างหาก ขืนเธอมัวเอาเวลาที่มีอยู่น้อยนิดไปทำอย่างอื่น คืนนี้ก็คงไม่ได้นอนแน่ๆ“ว่าแต่ แกได้เข้าไปทักทายท่านรองหรือยัง” เลื่อนเก้าอี้ตัวที่ว่างมานั่งข้างๆ รฐา“ยังเลย ฉันว่าจะเข้าไปพร้อมแกนั่นแหละ”“ดีเลย งั้นก็ไปกันตอนนี้เลยสิ ช่วงบ่ายฉันไม่ว่าง”“เอางั้นเหรอ งั้นก็รีบไปเถอะ! งานรอฉันเพียบเลย” ท่าทางเชื่องช้าและสีหน้าที่ดูอิดโรยของรฐาท

“ฉันโดนมอมยา” สิธาไม่ได้คิดติดใจอะไร กลับอยากให้เธอรีบๆ ช่วยเขามากกว่า“ทำยังไงก็ได้ให้ฉันหายจากอาการบ้าๆ นี่” กล่าวพร้อมสะบัดผ้าที่คลุมออกเขาไม่อายอะไรแล้ว ตอนนี้ร้อนจะตายชัก อึดอัดโว้ยยย!“คะ?” อาการบ้าๆ ที่เขาพูดถึงมันคืออาการแบบไหนกันจากการสังเกตดูก็มีแค่เหมือนจะร้อน หายใจติดขัด ดูมึนๆ เมาๆ แถมยังอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าไม่น่าดูเดี๋ยวนะ!หรือว่ายาที่ว่า…“ยาปลุกเซ็กส์” โพล่งออกมาเสียงดัง ก่อนลุกลี้ลุกลนทำตัวไม่ถูกต่อให้คนตรงหน้าจะเป็นถึงทายาทตระกูลดังรวยล้นฟ้า ทว่าเขาก็ยังคงเป็นชายอกสามศอกที่มีอวัยวะเพศตรงข้ามกับเธอ แล้วยิ่งโดนยาแบบนี้เข้าไปก็ยิ่งอันตรายอันตรายเกินไปที่จะอยู่ในห้องแคบๆ ด้วยกันสองต่อสอง“ฉันไม่มีแรงทำอะไรเธอหรอก เลิกคิดเรื่องบ้าๆ ได้แล้ว”เหมือนเขาเดาใจเธอออกเลยรีบชิงพูดขึ้นมา รฐาที่ได้ฟังก็พอเข้าใจได้ เพราะสภาพของเขาในตอนนี้แค่ลุกยืนเองก็ยังลำบาก“จะให้ฉันช่วยเช็ดตัวหรือเอาน้ำราดดีคะ” ถามพลางกวาดตามองทั่วๆ ก็พบว่ามีห้องน้ำอยู่ทางฝั่งขวาของห้อง“อะไรก็ได้ที่เธอสะดวก ว่าแต่…มันจะดีขึ้นใช่มั้ย”ดีขึ้นมั้ย “ก็คงช่วยคุณได้ในระดับนึงละมั้งคะ?”รฐาไม่รอให้เขาถามอะไรต่อ

“ถ้าคุณยังทำแบบนี้ ผมจะหยุดตัวเองไม่ได้แล้วนะ” สายตาของเขาพราวระยับยามมองไปที่เรือนร่างอันเย้ายวนของอีกฝ่ายหยุดทำไม เธอกำลังรู้สึกดี นี่มันในฝันจะทำอะไรก็ได้นี่ จริงมั้ย?“เอาเลยค่ะพี่ หนูพร้อม” มีความรู้สึกอายอยู่หน่อยๆ แต่เป็นเพราะคนตรงหน้าไม่ใช่คนจริงๆ เธอจึงไม่ได้คิดมากอะไร“ถามจริง นี่มีสติอยู่ป่ะ หรือว่าไม่มีวะ” เขาเริ่มงง เธอลืมตาทว่าพูดจาแปลกๆ ไม่เหมือนตอนแรกที่จะเอาแฟ้มฟาดกันเลยสักนิด“อย่าพึ่งซน สรุปฉันทำมากกว่านี้ได้แน่ใช่ไหม” ส่งเสียงดุพร้อมปัดมืออันซุกซนออกจากแผงอก อีกฝ่ายยิ้มกริ่มไม่ตอบเขาจึงคิดทึกทักเอาเองว่าเธอตกลง“แล้วอย่ามาโทษฉันล่ะ เธอเป็นคนเริ่มก่อนนะ จำเอาไว้” สิ้นเสียงสุดท้าย สิธาก็รีบจัดการถอดชุดคลุมออกแล้วจึงโดดขึ้นมาคร่อมรฐา โน้มหน้าลงไปจูบที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ พอได้การตอบรับจากหญิงสาว เขาก็เปลี่ยนจากเบาเป็นดูดดื่ม“อื้อ” มือหนาจับหมับที่หน้าอกก่อนจะบดขยี้มันอย่างมันส์มือ อาจเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่หลงเหลืออยู่ ถึงทำให้เขามีแรงอยากมากขนาดนี้รฐาครางในลำคอเบาๆ สัมผัสจากเขาช่างร้อนแรงจนเธอตามไม่ทัน รับรู้แค่ว่าเขาเริ่มจะใช้มือขวาแตะลงตรงกลางกาย เธอเลยต้องเกร็งปลายเ

เป็นที่รู้กันว่าอรวรรณค่อนข้างจะเจ้าระเบียบ เนี้ยบทุกตารางนิ้ว ถ้าไม่จำเป็นเธอก็ไม่อยากจะเสวนาด้วย เพราะนอกจากคุยไม่รู้เรื่องแล้ว อีกฝ่ายยังชอบจับผิดคนอื่นจนน่ารำคาญเรียกได้ว่า มนุษย์ป้าดีๆ นี่เอง“เรียบร้อย” รฐาวางช่อดอกไม้ลงบนเก้าอี้สีชมพูสุดหวานแหวว จากนั้นก็หมุนตัวกลับพลางยกแขนดูนาฬิกาเหลืออีก10นาทีก่อนที่พิมพิลาจะมา ถ้าเธอช้าไปมากกว่านี้ ยัยเพื่อนตัวดีคงได้รู้แน่ๆ ว่าเธอแอบไปมีอะไรกับใครไม่รอช้าผลักประตูกระจกเดินตรงดิ่งไปที่ลิฟต์ กดถ่อลงมาถึงชั้นแรกได้ก็รีบวิ่งแจ้นไปยังคลินิกด้านหน้าตึกบริษัททันทีด้านเภสัชกรหนุ่มที่เห็นรฐาวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา ดูจะตกใจเล็กน้อยก่อนเอ่ยถามอาการด้วยความเป็นห่วง“เป็นอะไรมาครับ”หยุดหอบหายใจสูดอ็อกซิเจนเข้าปอด “ขอยาคุมฉุกเฉินค่ะ” ว่าจบก็ยกแขนดูนาฬิกา มีเวลาเหลือตั้ง5นาทีคำขอของรฐาทำให้หมอตรงหน้าคลายความสงสัย ที่แท้ผู้หญิงคนนี้ก็ลืมป้องกันมานี่เอง“40บาทครับ” จัดยาแล้วก็ยื่นถุงให้ “กินเม็ดแรกภายใน72ชั่วโมงนะครับ ส่วนเม็ดที่สองให้กินหลังจากเม็ดที่หนึ่งภายใน 12ชั่วโมง”รฐาพยักหน้าเข้าใจพร้อมยื่นจ่ายเงิน เสร็จสรรพก็เดินออกมานั่งที่ม้านั่งหน้าคลินิก

จีรณาพยายามเงี่ยหูฟังอย่างสุดความสามารถ ต่อให้คนทั้งสามจะกระซิบกระซาบกันสักแค่ไหน ก็ไม่มีทางพ้นหูอันดีเลิศประเสริฐศรีของเธอไปได้หรอก“ท้องอย่างนั้นเหรอ” จีรณาผุดยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะใช้มือซ้ายหยิบน้ำปั่นขึ้นมาดูดพร้อมกับใช้มือขวาพิมพ์ข้อความในกลุ่มแชต และหลังจากที่เธอพิมพ์สาระสำคัญส่งไปทุกคนในกลุ่มต่างก็แตกตื่นแน่นอนว่าเธอใส่สีตีไข่เพิ่มเผื่ออรรถรสในการเล่ายาดา:เห็นเงียบๆ ที่ไหนได้แอบแซ่บอยู่น้าาาGr gr:ใช่ป่ะ ฉันนั่งฟังยังตกใจเลยผู้ชายคนนั้นต้องเป็นใครสักคนในบริษัทเรานี่แหละ ช่วงนี้เห็นใครอยู่กับมันบ่อยๆ บ้างป่ะริริ ริสา: ก็เห็นจะมีแค่พี่ทศอ่ะที่ชอบไปยืนคุยกับมันยาดา: มีซัมติงแน่ๆ เมื่อเช้าฉันก็เห็นซื้อกาแฟให้กันด้วยนะ ปกติพี่ทศเคยทักทายใครซะที่ไหนGr gr:ไปถามกันเถอะ เผื่อจะโป๊ะแตกได้ข้อมูลออกมาบ้างริริ ริสา:พี่ทศกำลังนั่งอยู่กับพี่วรรณพอดี รีบมาด้านรฐาที่โดนกระหน่ำจากพิมพิลาและเจ๊ออย ทำให้ตอนนี้เธอต้องมายืนขาสั่นอยู่ตรงหน้าประตูห้องทำงานของคุณสิธา พร้อมกับผลตรวจและสัญญาที่พึ่งจะเขียนขึ้นมาสดๆ ร้อนๆ“ไม่ต้องกลัว ฉันจะเข้าไปเป็นเพื่อนแกเอง” พิมพิลาจับมือรฐาแน่นพร้อมยกมือที่ว่างเคา