All Chapters of The Unbothered CEO Falls In Love: Chapter 31 - Chapter 40

Gabi na nang makauwi siya.Lahat ng tao sa bahay ay natulog na. Si Isabella ay amoy alak at hindi nangahas na gumawa ng anumang ingay. Pumunta muna siya sa banyo para maligo.Mahinang humakbanh siya papunta sa kwarto, ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon ay bukas ang ilaw. "Ate."Nagmamadaling pumunta si Isabella sa kama at nakita si Sheen na inilabas ang kanyang ulo mula sa ilalim ng kubrekama."Nagising ba kita?"Bumangon si Sheen, nakasuot ng manipis na coat ng taglagas. Nakita ni Isabella na puno ito ng meryenda.May mga maliliit na tinapay, biskwit, at maraming gatas."Nagiging matakaw ka na, nagugutom ka ba?"Naglabas si Sheen ng isang bote ng gatas at dalawang tinapay at inabot ito kay Isabella, "Gabi ka nang bumalik, baka nagugutom ka, maaari kang kumuha ng pagkain mula rito. Hindi ko hahayaan na matulog ka na kumakalam ang iyong sikmura."Sinulyapan ni Isabella ang mga bagay sa kanyang kamay, iniunat ang kanyang kamay at niyakap ng mahigpit ang kanyang kapatid. "Ang bait na

Naka-makeup pa siya at nakasuot ng flat boots sa paa. Payat sila na para silang tangayin ng hangin. Nilunok ng lalaki ang kanyang laway at naglabas ng ilang perang papel at isinilid sa mga bulsa ni Isabella.Pagkatapos, niyakap niya ito sa harap ni Nicklaus, "Pupunta ulit ako bukas at hilingin kong samahan mo ako. Napakaraming babae sa twiglight Club, pero ikaw ang pinaka-excite!"Umalis ang lalaki pagkatapos niyang magsalita. Hindi mahigpit na hinawakan ni Isabella ang pera, at dalawang perang papel ang nahulog sa lupa.Isa pala ito sa mga bisita niya.Naghiwa-hiwalay ang lahat sa likod ni Nicklaus, at handa na ring umalis si Isabella. Huli na at antok na antok na siya. Hindi siya makakatulog ng ilang oras kapag umuwi siya, at kinailangan niyang mag-ulat ng balita sa umaga bukas. Tumingin si Nicklaus sa kanya na parang nawala ang kanyang kaluluwa, "Nawala ang pera mo."Tumigil si Isabella, ngunit hindi agad lumingon. Ang malamig na mga salita ni Nicklaus ay tila mas malamig sa malami

Pumikit pa rin si Isabella, at gustong paliitin ang kanyang mga balikat. Naramdaman ni Nicklaus ang kanyang pagkabalisa, at bahagyang tinapik ang kanyang mga balikat ng dalawang beses, halatang pinapakalma siya."Napadaan lang kami dito, sabi ni Bella na parang pamilyar ang boses, kaya pumasok kami para makita niya. Mga dating ka-klase pala niya ang nandito."Tiningnan ni Clifford si Nicklaus mula sa itaas hanggang sa ibaba. Ang ilang mga tao ay ipinanganak na marangal, at ang kanilang pag-uugali ay malinaw na pinipigilan sila. Kahit na hindi pa niya nakipag-usap kay Nicklaus, si Clifford ay nagpapanik."Isabella, bakit hindi ka magkumustahan sa mga dati mong kaklase?"Palagi siyang tinatawag ni Nicklaus sa kanyang buong pangalan, at hindi sanay si Isabella na marinig ang gano'ng pag tawag ni Nicklaus sa kanya."Long time no see." Pilit pa rin siyang ngumiti."Halika, umupo kayo nang kasama mo," ayaw pa ring sayangin ni Clifford ang pagkakataong ito, at sumigaw sa manager sa pintuan,

Inalalayan niya ang sarili sa lupa gamit ang kanyang mga braso, at may matinding pananakit sa kanyang siko. Napabuntong hininga si Isabella, at ang mukha ni Martin ay naging mas kakila-kilabot sa kanyang mga mata.Kung ang negosyo ay masama, ito ay mabuti kung ito ay bahagyang mas mababa, ngunit siya ay kinuha sa kanya para sa isang tanga, at ito ay imposible na walang pera. Lumapit si Martin at yumuko para hawakan ang mga balikat ni Isabella. Siya ay napakalakas, at siya ay payat."Tell me, saan nakatago yung pera? Nilagay mo ba diyan?" Hinawakan ng lalaki ang kanyang buhok at itiningala siya."Wala talaga, ang mga customer ngayon ay hindi nag-iwan ng tip."Okay, isipin mo na lang na madali siyang lokohin ha? "Sa tingin ko hinahanap mo talaga si kamatayan."Bumitaw si Martin at tumayo, at saka sumipa ng malakas, tinapakan nito ang braso ni Isabella. Sumigaw ang babae, dahil sa sakit. Napahiga na lamang siya sa lupa."Walang silbi na bugbugin ako hanggang mamatay, at mas disadvantageo

Inaasahan ni Isabella na maaari siyang maging mas matalino at itigil ang pagsasalita nang walang ingat. Ngunit masasabi ni Nicklaus na may mali sa pangungusap na ito. At saka, napakagaling niya sa pagkilala ng mga tao. Hindi ba ito ang kostumer na nagbigay ng pera kay Isabella noong nakaraan?"Anong pera?"Mukhang naghintay siya dito, especially.Napatingin si Isabella sa lalaki. Nanghihina na siya ngayon. Matapos makita ng malinaw ang mukha ni Nicklaus, hindi siya makapagsalita."Sir Klaus..."Nang marinig ni Isabella ang pamagat, nagmadali siyang humanap ng dahilan para makaalis siya. "Hindi mo ako kailangang ihatid. Kaya ko namang umuwing mag-isa.""Ihahatid kita, Isabella."Iniunat ni Nicklaus ang kanyang braso at itinulak si Isabella sa gilid. Ang kanyang mga mata ay naging mas walang prinsipyo at nagbabanta. "Anong tawag mo sa akin ngayon lang?"Agad namang nag-react ang lalaki. Logically speaking, hindi pa niya nakipag-usap kay Nicklaus dati. Paano niya nasabi ang ganoong titul