All Chapters of หนิงชิง: Chapter 121 - Chapter 130

       เมื่อเข้าไปในงานแล้วขันทีก็พาพวกเขาไปยังโต๊ะหน้าพระที่นั่ง  เพราะอย่างไรครอบครัวแม่ทัพใหญ่ก็มีอำนาจมากกว่าครอบครัวขุนนางคนอื่น  ส่วนพวกเจียงเฉิงก็ได้แต่เบาใจที่วันนี้พวกเขาจัดที่นั่งกันเป็นครอบครัว ไม่เช่นนั้นเจียงเฉิงคงหวงภรรยาคนสวยแย่เลยทีเดียว  ขนาดว่าเดินเข้างานมาเมื่อกี้ เขาก็ยังเห็นมีชายหนุ่มหลายคนที่มองภรรยาตัวน้อยของเขาตาเป็นมันจนเขาอยากควักลูกตาชายหนุ่มเหล่านั้นออกมานัก  ภรรยาเขาก็กระไร จะสวยไปไหนกัน เขาหวงนางจะแย่อยู่แล้ว       ครอบครัวขุนนางที่เข้ามาก่อนหน้ายังไม่มีใครไปนั่งตำแหน่งของตนเองมากนัก  พวกเขายังคงยืนคุยกันตามประสาเพื่อนร่วมงานที่พาครอบครัวมางานในครั้งนี้  บางคนก็ทาบทามลูก ๆ ให้กันและกันเป็นเรื่องปกติของพวกเขา ยิ่งพอเห็นว่าครอบครัวแม่ทัพใหญ่เข้ามาแล้วนั้น  พวกเขาก็มีเรื่องนินทามาเพิ่มอีกนับไม่ถ้วน  แต่ใครจะกล้าเสียงดังให้แม่ทัพใหญ่ได้ยินกันเล่า พวกเขายังไม่อยากหัวขาดในวันนี้หรอกหนา  ทุกคนได้แต่แอบมองฮูหยินของแม่ทัพใหญ่แล้วก

       รุ่งเช้าวันต่อมา  หนิงชิงตื่นขึ้นมาอย่างปวดเมื่อยเนื้อตัวไม่น้อย นางล่ะอยากจะตีสามีของนางจริง ๆ หากเมื่อคืนนางไม่หยุดเขาไว้ มีหวังนางคงลุกไม่ขึ้นเป็นแน่       เจียงเฉิงที่เห็นภรรยาตื่นแล้วก็รีบทำตัวเป็นสามีที่ดี เขาพานางไปอาบน้ำด้วยกันหลังจากที่ไม่ได้อาบด้วยกันมานานแล้ว  หนิงชิงที่เหนื่อยอ่อนแต่แรกได้แต่ตามใจเขา  นางไม่มีแรงพอจะห้ามเขาหรอกหนา หากเขาต้องการบริการนางนางก็จะรับเอาไว้  อีกทั้งเจียงเฉิงยังชอบนวดให้นางอยู่บ่อย ๆ เวลาอาบน้ำ ทำให้นางสบายตัวไม่น้อยเช่นกัน หนิงชิงจึงปล่อยให้เขาทำตามใจตนเองไป       กระทั่งพวกเขาอาบน้ำเสร็จก็นั่งกินข้าวที่บ่าวไพร่นำมาให้พร้อมกัน ก่อนที่ต่างคนต่างออกไปทำงานของตนเอง  วันนี้พวกเขาไปสายจึงไม่ได้ไปนั่งกินข้าวกับท่านพ่อ ท่านแม่ของเจียงเฉิงตามปกติ       เมื่อไปถึงร้านแล้ว หนิงชิงบอกข่าวดีกับทุกคนว่าต่อไปจะมีขุนนาง ขันทีและฮองเฮาเสด็จมาเ

       หลังจากนั้นไม่นาน อาหารที่หนิงชิงต้องการก็มาถึง  เจียงเฉิงตักต้มยำใส่ถ้วยเล็กให้นางลองชิมดูก่อน เขากลัวว่านางจะอาเจียนออกมาอีก แต่แปลกที่หนิงชิงดูท่าทางจะกินอย่างอร่อยเสียอย่างนั้น  เจียงเฉิงจึงตักยำให้นางใส่ถ้วยข้าวไว้ด้วย  เขาคิดว่าคนท้องนี่ชอบกินอะไรแปลกเสียจริง  เพราะเจียงเฉิงเองไม่ชอบอาหารรสเปรี้ยวมาแต่ไหนแต่ไร  เขาจึงไม่สนใจอาหารที่ภรรยากินอย่างอร่อยแม้แต่น้อย       วันนี้เป็นวันแรกที่หนิงชิงกินข้าวได้มากกว่าทุกวัน  พอทุกคนเห็นเช่นนี้ก็ดีใจที่นางกินได้มากอีกครั้งแล้ว  ไม่เช่นนั้นหลานพวกเขาคงร่างกายไม่แข็งแรงเป็นแน่หากคนเป็นแม่กินอะไรก็ไม่ได้  ทุกคนต่างนั่งกินข้าวพร้อมรอยยิ้มที่เห็นหนิงชิงเช่นนี้  พวกเขาดีใจที่กำลังจะมีหลานมาให้เลี้ยงแก้เบื่อแล้ว  ทั้งยังหวังว่าหนิงชิงจะท้องอีกหลาย ๆ ครั้ง เพื่อที่จวนแม่ทัพจะได้ไม่เงียบเหงาอีกต่อไปเหมือนทุกวันนี้       หลังทานอาหารกันเสร็จแล้ว เจียงเฉิง

       อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันสอบของหนิงหยางแล้ว  หนิงชิงที่กำลังท้องอยู่สัญญากับน้องชายแล้วว่าจะนำขนมปังไปให้เขาอย่างเพียงพอที่เขาจะกินได้ถึงสามวันตามที่ต้องการ  ตอนนี้หนิงหยางเตรียมตัวพร้อมสำหรับการสอบแล้ว  เขาอ่านหนังสืออย่างหนักมาตลอดและผ่อนคลายบ้างตามที่พี่สาวเคยสอน อีกทั้งเขายังรักษาสุขภาพตนเองให้พร้อมสำหรับการเข้าสอบอยู่ตลอดเวลา  เนื่องจากการสอบรอบแรกนี้จะต้องใช้เวลาสามวัน  หลังผลสอบออกก็จะสอบอีกสามวันเป็นรอบที่สอง  หากติดอันดับหนึ่งในสามก็จะได้เข้าสอบต่อหน้าพระพักตร์ฮ่องเต้อีกเป็นรอบที่สาม  แต่หนิงหยางไม่ได้คาดหวังว่าตนเองจะเก่งกาจถึงเพียงนั้น  เขารู้ดีว่ามีบัณฑิตอายุมากกว่าเขาที่สอบมาหลายปีแล้วหลายคนที่คาดหวังตำแหน่งเหล่านั้น  หนิงหยางจึงไม่เครียดกับการสอบในครั้งนี้       เมื่อถึงวันสอบ หนิงกวานกับเสี่ยวชุ่ยพากันไปส่งหนิงหยางที่หน้าพระราชวัง การสอบครั้งนี้ถูกจัดโดยอาจารย์ในวังหลวง หนิงหยางจึงต้องเข้าไปสอบที่นั่น  หนิงชิงกับเจียงเฉิงเองก็ต

       หนิงหยางที่ไม่มีเหตุผลให้อาจารย์อยู่ต่อจึงได้แต่ขอบคุณท่านอาจารย์อย่างจริงใจ  หากไม่มีอาจารย์คนนี้เขาก็คงสอบไม่ผ่านเป็นแน่  หนิงหยางยังบอกกับอาจารย์ว่าหากเขาว่างเมื่อไหร่เขาจะไปเยี่ยมคารวะอาจารย์ที่เมืองสือเอง เพราะอย่างไรครอบครัวเขายังต้องเดินทางไปเยี่ยมพี่รองที่เมืองกังอยู่ดี       อาจารย์ของหนิงหยางไม่คิดมากเรื่องนี้  เขาดีใจที่ได้ใช้ความรู้ของตนเองส่งลูกศิษย์เพียงคนเดียวไปจนถึงฝั่งฝัน  แค่นี้เขาก็มีชื่อเสียงมากขึ้นแล้วในฐานะอาจารย์       บ่าวในจวนพอรู้ว่าคุณชายสอบผ่านขุนนางก็เกิดอยากเป็นฮูหยินขุนนางขึ้นมา  นางวางแผนจะปีนเตียงคุณชายในคืนนี้เพื่อให้คุณชายรับผิดชอบนาง บ่าวคนนี้เป็นคนที่ต้าเจียงไปหาซื้อมาชุดหลังพร้อมกับคนงานที่ร้านทั้งสองคน เขาไม่ได้ตรวจสอบคนให้ดีนักเพราะแค่หาคนมาทำงานบ้าน เขาจึงไม่คิดว่านางจะคิดไม่ซื่อเช่นนี้       คืนนั้นที่จวนหนิงกวานจึงวุ่นวายขึ้น