All Chapters of ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย: Chapter 21 - Chapter 26

อี้หลานที่ถูกชายสูงศักดิ์ผู้นี้จูบจนร่างขาวผ่องของนางอ่อนระทวย เขาจึงได้ผละออก แล้วก็ก้มลงจูบนางอีกอย่างดูดดื่มยาวนานจนกลายเป็นเร่าร้อน จึงได้ยอมปล่อยริมฝีปากที่บวมเจ่อเป็นอิสระ “ เจ้ารนหาที่เองนะ แต่ข้าก็ชักจะติดใจเจ้าเสียแล้ว ” เขาเอ่ยขึ้นแล้วก้มลงไล้เลียใบหูเล็กของนางจนร่างอ้อนแอ้นสะท้านในอ้อมกอดของเขา “ อ๊าา อ๊าา อย่านะ อย่าเพคะ อย่า อ๊าา อ๊าา ” นางเอ่ยร้องห้ามเขาสลับกับครางเบาๆ แต่องค์ชายหกหรือจะสนใจเสียงร้องห้ามที่แผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยินนี้ เขายิ่งไล้เลียใบหน้าหวานของนางจนลงมาที่ซอกคอระหงขาวผ่อง เขายกร่างของนางขึ้นแนบไปกับลำตัวหนาของเขาแล้วเดินไปที่ก้อนหินกลางบ่อน้ำที่เขาเอนกายพิงอยู่เมื่อครู่ แล้วยกเรือนร่างขาวผ่องของนางเกยไว้บนหินก้อนนั้นครึ่งตัวจนทรวงอกอวบใหญ่ขาวผ่องที่มีผลอิงเถาสั่นระริกเหมือนรอคอยเขาอยู่นั้น อยู่ระดับเดียวกับใบหน้าหล่อเหลาของเขา องค์ชายหนุ่มจ้องมองมันจนทนไม่ไหวจึงได้อ้าปากดูดดื่มมันทันที “ อ๊ายย อ๊าา อ๊าา อ๊าา องค์ชายเพคะ องค์ชาย อ๊าา อ๊าาา ” อี้หลานครางกระเส่าทันทีที่ลิ้นสากสัมผัสกับผลอิงเถาของนาง นางแอ่นอกอวบพลางส่ายไปมาอย่างร่านร้อน นางเสียว เสียวเหลือ

เช้าวันต่อมาท่านอ๋องแปดจึงได้สั่งให้รถม้าไปที่จวนเสนาบดีหยูเพื่อจัดเรื่องหัวใจของตนเองให้เรียบร้อย หญิงเช่นหงลี่พูดดีๆไม่รู้เรื่องคงจะต้องให้คนที่นางไม่อาจจะขัดขืนได้จัดการเสียแล้ว เมื่อไปถึงจวนเสนาบดีหยู อ๋องหนุ่มจึงได้เดินเข้าไปในจวนโดยมีพ่อบ้านหยูออกมาต้อนรับเขา แล้วเชิญเขาเข้าไปหานายท่านที่กำลังนั่งจิบน้ำชาอยู่ในห้องโถงภายในเรือนหลัง ขณะที่อ๋องหนุ่มเดินตามพ่อบ้านหยูเข้าไปนั้น เขาก็หันไปมองรอบๆแล้วเอ่ยว่า“ ช่วงนี้คุณหนูหยูไม่ค่อยออกไปทีใดหรือ เปิ่นหวางไม่ค่อยได้พบหน้านางเลย ” พ่อบ้านหยูเอ่ยตอบเขาไปอย่างแปลกใจเพราะปกติแล้วท่านอ๋องไม่ค่อยสนใจคุณหนูของเขานัก “ ช่วงหลังมานี้คุณหนูอยู่ติดจวนมากขึ้นพะยะคะ และเห็นว่านางกำลังร่วมทุนกับสหายคือคุณชายจางเพื่อทำการค้า ทั้งสองจึงได้ออกไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย แต่ไม่มีเวลาไปเที่ยวเตร่หรือไปงานเลี้ยงพะยะคะ ” อ๋องหนุ่มชะงักไป “ นางกับคุณชายจางเป็นสหายกันหรือ” พ่อบ้านหยูที่ไม่ได้รู้เรื่องอันใดก็ตอบไปว่า “ เป็นสหายกันมาได้พักใหญ่พะยะคะ ทั้งสองสนิทกันมาก คุณชายจางแวะมากินขนมและสนทนากับคุณหนูอยู่บ่อยๆ ” อ๋องหนุ่มยกยิ้มนิดๆ เขาคงต้องให้องครักษ์ไปสืบดูเ

งานแต่งงานของท่านอ๋องแปดซีเฉินอี้กับคุณหนูหยูหงลี่จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ขบวนสินสอดและสินเดิมเป็นขบวนที่ยาวสุดลูกหูลูกตา ชาวบ้านร้านตลาดต่างก็ออกมามุงดูเต็มสองข้างทาง อ๋องหนุ่มขี่ม้ามารับเจ้าสาวด้วยตนเองด้วยใบหน้าที่บานยิ่งกว่าจานเชิง เขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนกระทั่งผ่านพ้นพิธีแต่งงานตามธรรมเนียมจนเรียบร้อย จนถึงการจัดงานเลี้ยงแขกเหรื่อที่มากันเต็มลานกว้างหน้าเรือนหลักของเขาอ๋องหนุ่มอารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่ง ยิ่งใครๆต่างก็ชมว่าวันนี้เจ้าสาวของเขางดงามยิ่งนัก เขายิ้มรับด้วยใบหน้าบานไม่ว่าใครพูดอะไรก็ยิ้มรับไปเสียหมด นับว่าเขาแสดงออกถึงความสุขจนแขกหลายๆคนกังขาไปตามๆกัน ไหนมีคนบอกว่าท่านอ๋องถูกบีบบังคับให้แต่งงานกับคุณหนูหยูหงลี่อย่างไรกันเล่า แต่เมื่อเห็นหน้าของเจ้าบ่าวที่เบิกบานเสียขนาดนี้จึงพากันคิดว่าความจริงคงจะไม่เป็นอย่างที่มีคนเล่าลือกันไปต่างๆนาๆ ตามร้านเสริมความงามและร้านอาภรณ์หรือร้้านขายเครื่องประทินผิว และตามภัตตาคารชื่อดังที่เหล่าชนชั้นสูงต่างมักไปพบปะสังสรรค์กัน หรือแม้แต่ตามโรงเตี้ยมต่างก็เล่าลือถึงเรื่องงานแต่งงานนี้ คุณหนูหลาย ๆ จวนต่างก็กระซิบกระซาบเล่่าลือถึงพฤติกรรมของคุณหน