All Chapters of THE SEX CONTRACT 3: MAXI and MARCO: Chapter 21 - Chapter 30

Sa kapangyarihan lang ng kanyang salita, nagkulay puti ang lahat sa paligid ko at nawala ang mga tunog. Sandaling huminto ang napakabilis na tibok ng puso ko at sumabog ang init sa loob ng katawan ko at literal akong nangisay.“Ah! Ah! Ahhhh….!” Matagal ang daluyong, sunod-sunod. Umaalon sa kaibuturan ko na naiyak ako sa huling bugso dahil parang hindi na kakayanin ng katawan ko.“You’re doing great.” Inuudyukan niya akong makatapos. “That’s my girl.” Parang siya ang nakaraos. “God, I can’t get enough of you.” Siya rin ang parang mas nagiginhawahan habang pinagmamasdan ako.Bagsak na bagsak ako sa higaan nang sipsipin uli niya ang pagkababae ko. Sinasaid niya lahat ng makukuha niya sa labas at loob.Habang ako, parang mamatay sa pagod. Humahagok ako na parang naghihingalo. Ni hindi ko na maiangat ang aking kamay para abutin o hawakan siya.Naliigo ako sa pawis at humalo na sa tubig na galing sa Jacuzzi.Matagal niyang hinalikan ang pagkababae ko. Magaan na sinipsip ang aking clit.

MAXI POV:(Present time)PAGDATING sa bahay ni Debora, nagtago agad ako sa loob ng kumot. Humingi ako ng gamot at dala siguro ng nagsama-samang sakit na nararamdaman ko, umuungol pala ako. Pakiramdam ko mababaliw na ako sa dami ng iniisip ko.“Sabi nga, kung gusto mong gumanti, dalawang libingan ang gagawin mong hukay. Isa para sa kinasusuklaman mo, at isa para sa yo.” Inayos ni Debora ang kumot ko, itinago ang paa ko na bahagyang nakalabas habang namamaluktot ako. “Hindi na maganda ang lagay mo. Sigurado ka ba na kaya mo pang tapusin ang sinimulan mo? Worth it nga ba kung masisira ang lahat nang meron ka ngayon? Tungkol pa ba ito sa mga bata o tungkol na sa personal mong nararamdaman sa lalaking yon?”“Debora,” isang buga ng mainit na hininga, isinabay ko lang ang pagbigkas ng pangalan niya. Bakit ba ngayon pa niya gustong makipagtalo? “Pabayaan mo na ako. Kaya ko ito.” Tumatama ang ngipin ko sa isa’t-isa. Naglalangitngitan. “Hindi yon ang nakikita ko.” Sikmat niya. “Kung magmamati

MAXI POV: Matagal kaming nagkuwentuhan. Paikot-ikot lang na biruan. At may bahagi ko na na-relax dahil sa atensyon niya.Masarap siyang kausap. Magaan. Witty. At dinadala ako niyon sa pakiramdam na may normal akong buhay.Bagay na hindi ko dinanas sa tagal ng panahon dahil wala akong lalaki na hinarap. Na posibleng kahit dito sa San Luis at ganoon pa rin kung hindi ako nagkaroon ng utang na loob sa kanya.Tumayo na si Gideon, magilas. Maliksi. Punong-puno ng confidence ang tindig. “May family dinner kami sa linggo, puede kayang samahan mo ako? Ako lang ang walang partner doon. Magiging punching bag na naman ako sa biruan.”Family dinner?Naalala ko ang galit ko kay Marco. Sandali akong natulala. At natagpuan ko ang sarili ko na pumapayag sa imbitasyon niya. “May penalty rin ba ang utang na loob ko sa yo?” Ang coke na inagaw ko, ang pagdadala ng kotse ko, kailangan ko yong bayaran. “Actually, iba pa yon,” itinaas niya ang kamay para hingin ang palad ko at ibinigay ko naman. Hinila n

MARCO POV:Maliban sa iisang kilala ko na matagal nang patay–si Maxine Perez.Kakaiba ang kaba ko.Iba rin ang kutob ko, parang kilala siya ng katawan ko. Hinagod ko nang tingin si Maricar Tamayo kahit nakaupo, na tinatawag ni Debora na Maxi at lalo akong binayo ng kaba.Kung hindi ko nakita ang duguang bangkay ni Maxine Perez ten years ago, baka ipa-DNA test ko ang babaing ito sa tabi ko.Na hindi ko gagawin dahil imposible. Saksi ako ng gabi ng mangyari ang massacre, pero masyado akong takot na takot ng sandaling yon dahil may masama ring nangyari sa nanay ko. At naroon ako para humingi sana ng tulong kay Diego.Isa pa, mula ulo hanggang paa, malabong ikumpara siya kay Maxine. Makinis, maputi, walang marka ng kahit peklat sa buong katawan—na nakita ko habang inaangkin ko siya. Parang ordinaryong babae lang siya, baguhan kong assassin, tipikal at iyakin.Matapang na babae ang batang Maxine, yong nakasama ko. Hindi umiiyak kahit may baling buto. At hindi marunong mag alaga ng saril

MAXI POV:Ang maangas na kilay na lagi na lang salubong kapag sa akin nakatitig. Ang matangos na ilong na nagbubukas-sara sa galit sa akin at ang labing mapipintog na napakasarap humalik kaya nakakalimot agad ako sa maraming bagay.Ang prominenteng hugis na panga na kababaliwan ng mga dalubhasang iskuptor at mga pintor na binagayan ng mahaba at mala-tintang buhok.May nadagdag sa kanyang karakter, halata na ang stubbles niya sa mukha na parang ilang araw hindi naahitan. Malamang mula nang umalis siya ng bahay at wala siyang dalang pang-grooming sa sarili.At mas aburido ang paghinga niya ngayon higit sa mga araw na nasa harapan ko siya. Sobrang tensyonado ang lapad ng kanyang balikat, at malalim ang pabugso-bugsong paghinga. Palagi na lang siyang parang wala sa kontrol sa sarili at nasisiraan na ng bait kapag ako ang kaharap.Pero nagiging normal kapag si Anna ang nasa paligid!At sa kabila niyon, lahat lahat sa kanya natatandaan ko.Gaano ako kalala?Hindi ko hinagod nang tingin ang