Lahat ng Kabanata ng THE SEX CONTRACT 3: MAXI and MARCO: Kabanata 31 - Kabanata 36

MAXI POV: Pang 3 months mo na ito, Boss. Kung magbago ang isip mo at magsawa ka sa mga ito, alam mo kung saan ako tatawagan.Zoe.Sumikip ang dibdib ko. Pareho sila ng pangalan ng isa sa mga batang inalagaan ko noon at namatay pero alam kong magkaiba silang tao.Tatlong tama ng bala sa ulo ang tinamo ng batang yon. Imposibleng mabuhay.At gaya ng Zoe na ito, mahilig sa note ang batang Zoe.Ang mga gamit ko noon, tadtad ng nakadikit na kapirasong papel. At nag iipit pa yon ng thank you and appreciation letter sa ilalim ng unan ko.Nanginig ang labi ko kaya kinagat ko kaagad sa kagustuhan kong huwag mapaiyak. Kaya nagulat ako na biglang may nagsalita sa likuran ko.“Hindi ka ba pinahirapan ni Zoe habang wala ako?”Hindi ako sumagot. Pinahirapang ano?Eh, nilayasan ko agad ang kampon niya. Isa sa natutunan ko sa buhay, puede akong mamatay ano mang oras. Kung kaya kong iwasan ang mga toxic na tao at sitwasyon, inuunahan ko na agad.Mahalaga ang mental health ko. Na pagdating kay Marco,

MAXI POV:Naging mariin ang pagsipsip niya sa nipple ko, at nang higitin niya yon sa loob ng bibig niya, diniinan niya ang sentro ng clit ko at umungol ako, nangangailangan, halos nagwawala.Umaangat ang balakang ko sa kama at naging mabilis ang aking paghinga.“Akin ka na,” lumipat sa kabila ng dibdib ko ang mainit niyang bibig at umulos sa loob ng pagkababae ko ang daliring galing sa clit ko.“Oh, God!” Namilipit ako sa tindi ng init na nabuhay sa katawan ko. Kinukuyumos ko na ng kamay ko ang mahaba niyang buhok. Ang isa pa ay humihigit sa kanyang balikat para pagbutihin ang pagsipsip niya sa nipple ko.“Sabihin mo sa akin ang gusto mo,” parang apoy ang hininga niya sa ibabaw ng dibdib ko. Mararahas ang paghinga habang pinaliligaya ako.Nagtitiis siya sa sariling pangangailangan para maihanda ako.Naging sakim ang pagkababae ko bilang tugon at pumalibot ako sa isang daliri niyang nasa loob ko. Humigpit ako palibot doon, hinihigit iyon papasok. Sa tindi ng pangangailangan ko sa kany

MAXI POV: Big Boy ang tawag ng bata, gawa sa handmade na tela, may hawak na baril na itinahi lang ng sinulid para manatiling nakadikit sa laruan.Dalawang dangkal ang taas at matigas ang laman, hula ko, mga tela na pinagtabasan ang nasa loob.At yong plastic na baril ay free lang sa nabibiling chichira na piso o baka dos lang ang isa.Ang mukha ng laruan, walang mata, ilong at bibig kaya nilagyan ko na rin kahit drawing lang sa pentel pen.Dito sa San Luis, maraming kabataan na ang mga laruan gawa sa bahagi ng mga puno, mga plastic na pinulot sa tabing aplaya o kawanggawa ng iilang mayaman.Posibleng ang nanay ni Gunter ay iisang mananahi.Pulido ang pinaka buhok ng laruan na gawa sa sinama-samang sinulid na lumang luma na.Katsa ang kabuuan. Marumi na sa sobrang kalumaan.Pero halatang binuo ng mapagmahal na kamay kaya naman matunog na halik ang nakuha kong gantimpala mula kay Gunter hindi ko pa man nalalagyan ng bigote.Ang tatay raw kasi niya, mahilig sa baril at may bigote.