Lahat ng Kabanata ng Hiwalayan Patungong Tadhana: Babawiin ko ang CEO Husband: Kabanata 21 - Kabanata 30

(Winona) Alam ko na kung ano ang sasabihin. Isang milyong beses ko nang binasa sa isip ko ang usapang ito. “Sigurado ka ba? Kung alam ni Jayden ang tungkol sa kanyang anak, baka gusto niya ako at ang kanyang panganay na tagapagmana na bumalik sa kanyang buhay. Iyon ay kung siya ay kanyang anak na babae, pero hindi." Muli namang sinabi ni Phillip, “At masasabi ko na, mahal ko si Winona at andito ako para kay Abby bilang kanyang ama, pero hindi ako hahadlang kay Jayden na may sariling laman at dugo. Anong klaseng halimaw ang gagawa nun? Siguradong kamumuhian ni Jayden ang sinuman kapag nalaman niyang ginawa iyon sa kanya." "Pareho kayong naglalaro ng mapanganib na laro!" Malinaw na alam niya ang ipininta niya ang sarili sa isang sulok at nasa akin na ngayon. "Kaya sinasabi mo kung may isa pang anak si Jayden, hindi mo aangkinin ang alinman sa bilyon para sa iyong anak na babae bilang nararapat na tagapagmana, kung siya nga?" Interesting. Si Jayden na may maraming anak ay hindi

(Winona) Natulala ako. Tinitigan ko si Jayden at umupo sa upuan sa tapat niya. Ano ba talaga ang ibig sabihin ng lahat ng ito? Bukod sa wish na ‘to, na kalokohan lang, Kailangan ko nga siyang makasundo mula sa isang pananaw sa negosyo. May mga pagkakataon na kailangan naming magkasama. Marahil ay mas okay pa na mapunit ang nakadikit na plaster nang mabilis at tapusin ito. Para bang nababasa niya ang nasa isip ko. “Isang business date. Iyon lang. Sa totoo lang, hindi kami laging nasa opisina. Isang date lang." Hindi ko maiwasang maalala ang unang beses na niyayaya niya akong lumabas. *** Junior year high school na. Pinapanood ko ang dalawang hangal na nagpapasa ng mga notes sa isang pagsusulit sa math at may nahulog, lumipad papunta sa mas malapit sa aking mesa kaysa sa kanila. Hindi naman sa hindi sila matalino, tinatamad lang silang mag-focus. Syempre may pera sila na inaasahan. At ang math teacher, na karaniwang kinilala ng mga estudyante bilang Old Man Bulldog, ay isan

(Winona) “Ihahatid na kita.” “Hindi na kailangan.” “Mas mabilis ka makakarating doon. Come on.” "Salamat Jayden." Nag-iwan siya ng ng pera para bayaran ang kinain namin at mga tip sa mesa at hinawakan ako sa braso habang inaakay niya ako palabas. Parang nakakasunog ang haplos na iyon sa aking balat pero hindi ko iyon kailangan maisip sa ngayon. Ang baby ko ay nasa intensive care at kailangan kong makarating doon. Dinala ng valet ang kotse at pinagbuksan ako ni Jayden ng pinto. Pumasok ako at hindi nagtagal ay naipit kami sa trapiko, sumisingit at bumubusina. “Jayden, dahan-dahan. Ayokong maaksidente o matagalan kung haharangin ka ng mga traffic cop.” “Sorry. Look, mag relax ka lang, hayaan mo lang akong magmaneho. Naiintindihan ko kung ano ang maramdaman mo." “Hindi, hindi. Ang isang magulang lamang ang makakaintindi kung ano ang pakiramdam na magkaroon ng kanilang nag-iisang anak, dahil siguro siya lang tanging anak na pwede ako magkaroon, sa isang life-threatening

(Jayden) Nakarating ako sa elevator bago ko kinailangan na hawakan ang aking ulo mula sa nakakapanghinang sakit na ngayon ay pumupunit sa aking isipan. Kinakain ako ng mga emosyon mula sa loob at ang tanging nararamdaman ko ay kawalan ng pag-asa at masakit na puso. Miracle baby, miracle baby ang mga salitang sumisigaw sa aking isipan. “Winona! Hayaan mo akong makita siya. Anong bang problema? Sinisigurado ko na sisirain ko ang lugar na to kung ayaw nila akong makita siya." Pinipigilan ako ng dalawang malalaking security men. Mahinahon akong kinakausap ni Doctor Green. “Mr. Brennan. Hindi mo siya pwede makita sa kanya kung hindi ka kumalma." Huminga ako ng malalim, pinipigilan ko ang sarili ko para manatiling kalmado at inalis ang mga kamay na nakahawak sa mga braso ko. “Okay, sige. Sorry. Iniisip ko lang... magiging okay ba si Winona?" “Mr. Brennan...Jayden...magiging okay din siya pagdating ng panahon. Sa ngayon, ang kanyang emotional state ay nasa edge ng breakdown. Kaila

(Ashlyn) “Ito talaga ang break na kailangan natin. Makikita niya kung gaano ka niya kamahal ngayon at gusto niyang maging isang pamilya kasama ka.” Naglalakad si Judy sa reception room sa mansyon niya habang nagsasalita. “Siyempre, Ashlyn, kay Jayden ang baby?” Nanlalaki ang mata niya sa mata ko. Nilamon ko ang aking mga nerbiyos . “Oo naman.” Pakiramdam ko namamasa na ang mga palad ko sa pawis. Lumapit sa akin si Judy ngayon. “Sigurado ka?” Ramdam ko ang init ng mukha ko. “Sigurado ako.” nagsinungaling ako. Muli siyang lumayo. “Mabuti. Sinabi ni Winona na ang kanyang anak ay hindi kay Jayden. Legal na pinangalanan si Phillip bilang ama. Kaya, wala siyang pwede angkinin sa alinman sa Brennan fortunes at mga ari-arian. So, kung kay Jayden ang baby na ito, wala tayong dapat ipag-alala.” Napabuntong hininga ako. Mababa ang tsansa na hindi kay Jayden ang sanggol na ito. Nakipagtalik ako sa isa pang lalaki sa isang pagkakataon na ako ay nabalisa at nakaramdam ng rejection. Nab