Lahat ng Kabanata ng Hiwalayan Patungong Tadhana: Babawiin ko ang CEO Husband: Kabanata 31 - Kabanata 40

(Winona) "Magiging okay ba siya, Doktor?" Tumango siya. “Oo naman, pero kailangan namin ng matching blood stock sa lalong madaling panahon na makuha namin ito. Wala kaming anumang hawak na ganoong uri ng dugo at pwede itong makapagligtas ng buhay para sa kanya sa mga darating na operasyon. Kung patuloy na tatanggihan ng kanyang katawan ang dugo, ito ay magiging buhay o kamatayan para kay Abby." “I see.” Hinawakan ko ang mga kamay ko. “So, pwede magpa-blood test si Phillip, meron ka bang ibang kadugo si Abby na pwede mong tawagan? Hindi ito magagarantiya pero ito ang pinakamagandang pag-asa na mayroon tayo ngayon. Naglabas kami ng pangkalahatang panawagan para sa mga tao na magpasuri para sa genetic marker na ito." Umiling ako. Ipinaalis ko na si Phillip para pumasok sa trabaho, na sinasabi sa kanya na okay lang ako sa paghawak nito nang mag-isa. Kailangan ko lang talagang mag-isip. "Hindi si Philip ang kanyang tunay na ama at ang aking dugo ay hindi tugma." Huminga ako ng d

(Winona) “Phillip! Hindi ko inaasahan na babalik ka ngayon." "Kitang-kita nga." “Hindi ito tulad ng iniisip mo,” paliwanag ko. “Hindi ba?” Tumango si Jayden. “Tumahimik ka. Pinapalala mo lang ang sitwasyons,” saway ko kay Jayden. "Hindi ako sigurado kung ano pa ang mas masahol kaysa sa mahuli ng aking partner na hinahalikan ang kanyang dating asawa." Napakamot ng ulo si Phillip. “Trust me. Pwede mangyari yon.” hamon sa kanya ni Jayden. Nagtitigan sila na parang nagtatalo sa kanilang marble prize. "Tumigil nga kayong dalawa." "Ikaw ang tumigil." Sabay nilang sabi pabalik sa akin. Narinig ko ang pinto at yabag. Sino na naman ‘to? Sumilip si Anne sa pintuan ng sala at sinuri ang sitwasyon. "Ihahanda ko ang mesa para sa tatlo." “Hindi ako mananatili para mag dinner,” sabi ni Jayden. "Ako rin," sabi ni Phillip. “Kalokohan. Matanda na tayong lahat dito. Oras na para umupo kayong lahat at maging tapat sa isa't isa." Nag-lecture si Anne sa amin. "Balang araw ang b

(Jayden) Tapos na ang blood test at pupuntahan ko si Ashlyn. Makakapaghintay si mommy. Sana ako na lang ang makatulong kay Abby. Mas magulo pa ang isip ko. Ang pag-alala ay hindi madali. Lumaki ako na hindi ko gustong magka-anak o maging isang ama nang dalawang beses sa loob ng dalawampu't apat na oras. Habang bumabalik ang mga alaala, alam ko kung saan ako lumalayo. Pero kung mahal ko talaga si Winona at ang anak kong si Abby, pipiliin kong hayaan silang magkaroon ng masaya, kontento at mapayapang buhay. Pero sinabi nila na nasa kanya ang aking mga mata at gusto kong makita iyon. Naisip ko nga na mas maganda kung hindi ko na siya opisyal na nakilala, pero sa tingin ko, kung makikita ko lang siya, sapat na iyon. Pagkatapos ay pwede kong ipagpatuloy ang aking buhay. Nang wala si Winona. Ang makapangyarihang CEO sa loob ko ay gustong mag-strike out at kunin ang pinaka gusto ko sa mundo. Pero hindi ko kaya. Nakapagdesisyon na ako. Igagalang ko ang mayroon kami ni Ashlyn. Igagala

(Winona) Habang naglalakad ako pabalik sa Brennan Wing sa ospital para bumalik kay Abby, dina-dial ko si Jayden. Ang sterile na amoy ng antiseptic at ang mahinang ugong ng mga medikal na kagamitan ay pumapalibot sa akin, na nagpapaalala sa akin na hindi ito isang bahay-bakasyunan. Mas bumibigat ang puso ko sa bawat hakbang. "Hi, Winona. Okay lang ba si Abby?" Dumating sa linya ang boses ni Jayden na may bahid ng pag-aalala. “Oo, hindi ako sigurado kung alam mo o hindi, pero pinuntahan kami ni Doctor Green kaninang umaga. Hindi tugma ang dugo mo kay Abby.” Ayaw kong sabihin ang mga salitang iyon nang malakas. Parang natalo ako, parang isa pang pintong nagsasara sa desperadong paghahanap natin ng solusyon. “Damn. Winona, I’m sorry.” Ang kanyang paghingi ng tawad ay parang taos-puso, pero hindi gaanong nabawasan ang buhol ng pagkabalisa na naninikip sa aking dibdib. “Well, hindi ka namin masisisi sa dugo mo. Anyway, pinuntahan ko ang mama mo." Bahagyang nanginginig ang boses

(Winona) Kinaumagahan, maaga akong lumabas ng kwarto ko para tingnan si Abby. Engaged na talaga kami ni Phillip. Kailangan kong pumili ng singsing, pero malapit na kaming makarating doon. Nagtawanan pa kami at ilang halik pa kagabi at pareho kaming nagpunta sa sarili naming kwarto. Hindi pa ako handang dalhin ito sa susunod na antas. Habang nagpapadala ako ng malaking mensahe sa lahat, gaya ng gusto rin sa akin ni Judy, hindi pa rin ako handang maging intimate. Umupo ako sa tabi ng kama ni Abby at pinapanood siyang natutulog. Tahimik akong nagdarasal na makuha namin ang dugong kailangan namin para magawa ang operasyong ito sa Lunes. “Hey, morning. Kamusta kagabi?" Nasa tabi ko si Anne na may dalang kape. “Hiniling ko kay Phillip na pakasalan ako. Pumayag siya.” Gumalaw ang ulo ni Abby at tumango ako papunta sa pinto na nagpapahiwatig na dapat na kaming lumabas at mag usap. Sa lounge area nakaupo si Anne dala ang kanyang kape. "Sigurado ka bang hindi ka nagmamadali?" N