All Chapters of The Regret of my Billionaire Ex-Husband: Chapter 251 - Chapter 260

At kahit nga makasama ni Sophia si Raymond balang araw ang nakaraan nila ni Francis ay hindi kailanman mabubura. Sa tuwing makikita nga ang bata na ito ay mababanggit din ang tatlong taon nilang pinagsamahan ni Francis at muli ngang bubuksan ang sugat na matagal na niyang gustong kalimutan.Ayaw na ni Sophia na bumalik sa nakaraan. Kaya naman lalo nga siyang nagmatigas at matapang niyang sinabi ang isang kasinungalingan na kailangan niyang panghawakan.“Ang batang ito ay anak ni Raymond. Anak naming dalawa,” matigas pa na sabi ni Sophia.Pinanindigan nganniya ito. Mahigpit nga niyang ikinuyom ang kanyang kamao at bahagya nga niyang kinagat ang kanyang labi. Dahil sa tingin niya ay ito ang tama at ang nararapat. At kahit na anong mangyari ay paninindigan niya na kay Raymond nga ang bata na nasa sinapupunan niya.Seryoso nga na tiningnan ni Sophia si Francis at ang kanya ngang mga mata ay nanatili nga na malamig. Isang mapait na ngiti rin ang gumuhit sa kanyang labi habang mahina nga na

CHAPTER 174Nakaramdam naman nga si Bianca ng matinding galit sa kanyang dibdib habang iniisip nga niya ang sitwasyon na kinakaharap niya. Nahawakan na lamang nga niya ng mahigpit ang baso ng tubig na nasa kanyang harapan ngunit kahit na malamig nga ang hawak niya ay hindi nga nito napawi ang nag aapoy niyang emosyon.Bigla ngang may lumitaw na kakaibang ngiti sa labi ni Bianca ng may bigla nga siyang maisip. Naisip kasi niya na kailangan nga na uminom ng gamot ni Sophia na binigay ni Dr. Gerome. Sigurado nga siya na iinumin nga ito ni Sophia pero wala ngang nakakaalam kung ano nga ba talaga ang laman noon.************Samantala naman ang ina ni Bianca na si Belinda ay kasalukuyan nga na nasa isang beuty treatment nang matanggap ang tawag ng kanyang anak. Nang marinig nga niya ang boses ni Bianca na tila ba may bumabagabag nga rito ay hindi niya napigilan na mag alala para rito. Lumayo nga muna siya sa ibang tao at agad na humanap ng tahimik na lugar upang kausapin ito.“Ano na nama

“Mama…” rinig ni Sophia na tawag ng bata na iyon, at isang tawag nga iyon na puno ng lungkot at sakit. “Wala naman pong naghihintay sa akin. Masakit po. Ayoko na,” sabi pa ng bata.Gustong gusto naman ni Sophia na abutin nga nag kamay ng munting bata na ito na unti unti na nga na lumalayo. Gustong gusto ni Sophia na isigaw na wag itong umalis pero hindi nga niya magawa.Ngunit sa kabila nga ng pagsisikap na maabot ang bata ay unti unti na siyang nilamon ng kadiliman.At kahit pa nga nawalan na siya ng malay ay patuloy na dumadaloy ang kanyang masaganang luha na tanda ng panghihinayang at sakit na hindi nga niya maipahayag.**************Mula naman sa di kalayuan ay may isang matangkad na pigura ang nakamasid. At walang iba nga iyon kundi si Francis.Ang kanya ngang mga mata ay malamig at puno ng lungkot habang nakatutok ang kanyang tingin kay Sophia. Halos mamuti na nga ang kanyang kamao dahil sa higpit ng kanyang pagkakakuyom.Habnag pinagmamasdan nga ni Francis ang walang malay na

“Bakit ba iniisip mo pa rin siya?” marahas ang tinig na tanong ni Francis ngunit may bahid nga ng sakit. “Wala na ang anak ninyong dalawa. Sophia tanggapin mo na ang katotohanan. Hindi talaga kayo para sa isa’t isa ni Raymond. Naiintindihan mo ba iyon?” pagpapatuloy pa nga niya.Naging madilim nga ang ekspresyon ng mukha ni Francis habang mahigpit nga niyang hinawakan sa balikat si Sophia. Ang kanya ngang mga titig dito ay matalim na puno ng pwersahang emosyon.“Kung ang bata na iyon ang nag uugnay sa inyong dalawa ni Raymond ay wala na iyon,” madiin pa nga na sabi ni Francis. “Tinali mo lang ang sarili mo kay Raymond dahil sa batang iyon hindi ba? Ngayon na wala na siya ay marami ka nang ibang pagpipilian,” dagdag pa niya.Muli ngang sumakit ang ulo ni Sophia at bigla nga siyang naguluhan. Magulong magulo nga ang kanyang isipan ngayon at tila ba hindi nga niya kayang ayusin ang kanyang damdamin.Dahan dahan nga na nag angat ng kanyang tingin si Sophia at tinitigan nga niya si Francis

CHAPTER 176Hindi man lang nga liningon ni Sophia si Khate. At binalot nga ng malamig na pakiramdam ang kanyang buong katawan at dahil nga roon ay hindi nga siya makakain ng maayos at pakiramdam nga niya ay nahihilo at nasusuka siya sa mga oras na iyon.“Nasaan ang cellphone ko?” mahina ang boses na tanong ni Sophia at ni hindi man lang nga niya linilingon si Khate. At ni hndi rin nga niya alam kung kanino ba talaga siya nagagalit sa mga sandali na iyon.Saglit ngang natigilan si Khate dahil sa tanong na iyon ni Sophia.“Nawasak ang cellphone mo noong naaksidente ka,” mahinang sagot din naman ni Khate.Hindi naman na sumagot pa si Sophia rito. Tahimik na lamang nga niyang sinusubukan na bumangon mula sa kama ngunit masyado pa ngang mahina ang kanyang katawan. At dahil nga nanghihina pa siya ay kamuntik na nga siyang bumagsak.Mabilis naman nga na linapitan ni Khate si Sophia upang alalayan sana ito ngunit mariin nga siyang tinanggihan nito. Agad kasi na umiwas si Sophia sa kanya at ag