All Chapters of ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก: Chapter 21 - Chapter 30

ฉันลุ่มหลงไปกับสัมผัสที่เหมือนจะอ่อนโยนแต่ดุดันของเขา เสียงลมหายใจเข้าออกแรงที่กำลังยุ่งอยู่กับก้อนกลมของฉันบ่งบอกให้รู้ว่าเขากำลังพยายามระงับอารมณ์​พลุ่งพล่าน​ที่มี แต่มันกลับทำให้ฉันรู้สึกวาบหวิวขนลุกซู่ไปกับลมร้อนๆ ที่มากระทบผิวบาง เวลานี้... ฉันแทบไม่เหลือสติแล้ว"อ๊ะ""นุ่มมาก"​"อื้ม" จากที่ตอนแรกมือหนาซุกซนบีบเคล้นก้อนนิ่มไปมาอยู่นาน ก็ค่อยๆ เลื่อนลากลงมาตามผิวเนียนจนไปถึงขอบกางเกงผ้าลื่นและเข้าไปทีละนิด...ละนิด จนสามารถกอบกุมเนินบอบบางของฉันได้อย่างง่ายดาย แต่เขาไม่หยุดอยู่แค่นั้นเพราะนิ้วเรียวยาวกำลังพยายามแทรกเข้าไปตามรอยแยกที่ไม่เคยมีสิ่งแปลกปลอมลุกล้ำเข้ามาก่อน เขาคนแรก และเขาก็ทำสำเร็จ เพราะเวลานี้นิ้วร้ายๆ กำลังเล่นงานจุดอ่อนไหวย้ำย้ำซ้ำซ้ำตามจังหวะที่เขาเป็นผู้ควบคุมให้ฉันไร้เรี่ยวแรงต้านทานผลิตน้ำหวานออกมาจนเอ่อล้น"ฮึ่ม"ฟอด"หวาน""ยะ อย่า มันสกปรก""ไม่""ชอบ""อ๊า" ความหอมหวานของเธอพาอารมณ์​เตลิดไปไกลอย่างห้ามไม่อยู่ ทำใจกล้าส่งนิ้วซุกซนเข้าไปในร่องคับแคบให้เธอได้พอปรับตัวจากหนึ่งนิ้วกลายเป็นสองนิ้ว จนอยากจะลองชิมว่าลูกพีชลูกนี้จะหวานมากแค่ไหน เลยค่อยๆ ไล่เลียลงไ

เพราะคุณแม่โทรบอกให้ฉันกลับบ้านเช้าหน่อย เนื่องจากมีแขกของคุณพ่อมาทานอาหารกลางวันด้วยกันที่บ้าน แขกที่ว่าเป็นเพื่อนสนิทของคุณพ่อที่เคยอยู่บ้านติดกันที่ต่างจังหวัด ไม่ได้เจอกันนานมากตั้งแต่คุณพ่อคุณแม่ย้ายขึ้นมาทำธุรกิจที่กรุงเทพ ฉันเลยรีบตื่นแต่เช้าและกลับบ้านทันทีหลังจากออกไปวิ่งกำลังกายที่สวนสาธารณะ​กับเด็กโข่งเสร็จ ซึ่งเขาก็ซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ฝากฉันไปให้คุณพ่อคุณแม่ด้วย แอบทำคะแนนตั้งแต่ยังไม่เคยเจอกันเลยนะ ร้ายกาจชะมัด! "ลูกพีชมาแล้วค่ะคุณแม่""ไปวิ่งมาหรอลูก" "ค่ะ คุณพ่อละคะ""กำลังลงมาหน่ะ""ทานข้าวเช้ากันยังคะ พีชมีน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋มาฝาก" "ดีเลย พ่อกำลังอยากกินน้ำเต้าหู้อยู่พอดี""เจ้านี้อร่อยมากค่ะ""ลูกพีชขอขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ""จ๊ะ"ยังไม่ถึงสิบเอ็ดโมงดี ฉันก็ได้ยินเสียงรถยนต์​หรูแล่นเข้ามาในบ้าน เลยรีบวิ่งลงมาจากบันไดไปช่วยคุณป้าแม่บ้านเตรียมน้ำเย็นๆ และของว่างมารอต้อนรับทันทีที่ฉันยกน้ำและผลไม้เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น สองขาของฉันก็ต้องหยุดชะงักเพราะร่างสูงที่คุ้นตาเสียงที่คุ้นหูนั่งหันหลังอยู่ที่โซฟากำลังตอบคำถามที่คุณพ่อถามสารทุกข์สุกดิบ​อยู่ ทำไมเป็นเขาล

​ "วะ ว่าไง""คือ?""คะ คือ กะ กาย...""ก็กายไม่รู้ว่าพีชอยากใส่ชุดไหน""ละ เลย เอามาเผื่อเลือก""...""ไม่โมโหนะ"​"เดี๋ยวหน้าเหี่ยวเร็ว""..." "แต่พีชสวย โมโหยังไงก็สวย เนอะๆ""..."ที่เขาบอกว่าถ้าผู้หญิงโกรธให้ใช้น้ำเย็นเข้าลูบไว้ ผมก็ใช้จนแทบจะพาเธอเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเย็นๆ ลดอาการควันออกหูให้เร็วที่สุด หรือจะใช้น้ำแข็งแบบในหนังดีวะไอ้กาย คิดแล้วเส้นเลือดตรงขมับก็เต้นตุบตุบ ไม่น่าหาเรื่องเลยไอ้กายเอ้ยระหว่างรอเธออาบน้ำผมก็มาเตรียมกล้องดูดาวสักหน่อย ไม่รู้คืนนี้จะมีดาวดวงไหนอยากให้เราสองคนเห็นบ้าง แต่ผมก็แอบหวังให้เราเป็นผู้โชคดีได้เห็นฝนดาวตกในค่ำคืนนี้ด้วย เธอน่าจะชอบและอยากเห็นเหมือนกัน"อาบน้ำแล้วหรอ""อืม" "มาดูดาวตรงนี้สิ" "เห็นมั้ย""...เห็น""สวยจัง"​"สวยเหมือนพีช""ดา ดาวตกมากี่ทุ่ม""เที่ยงคืน" "อีกสิบนาทีเอง ตื่นเต้นอะ""จะเห็นมั้ยนะ กลัวไม่เห็น""หึ เห็นสิ"ที่ผมชมเธอไม่ใช่แค่พูดเอาใจ แต่ลูกพีชของผมหน่ะ สวยมากจริงๆ โดยเฉพาะแววตาที่แวววาวระยิบระยับเหมือนดวงดาว มองแล้วมีความสุขตามไปด้วย ผมอาศัยโอกาสตอนที่เธอกำลังตื่นเต้นรอฝนดาวตกอย่างใจจดใจจ่อ เดินเข้าไปยืนซ้

"พรุ่งนี้เราจะออกกันกี่โมง""ไม่เกินเจ็ดโมง จะได้ไม่ร้อนมาก""ค่อยแวะพักคาเฟ่ระหว่างทางแล้วกันเนอะ""อืม""อยากใส่ชุดสวยๆ ถ่ายรูปที่คาเฟ่รึป่าว""ก็อยากใส่อยู่นะ""ชุดกระโปรง​แบบนั้นมั้ย""ไหน ไปดูกัน"ตอนแรกฉันก็กะว่าจะหยิบชุดเดรสติดกระเป๋ามาด้วยเผื่อแวะคาเฟ่สวยๆ จะได้เปลี่ยนใส่ถ่ายรูป แต่กลัวเปลืองพื้นที่ในกล่องสัมภาระ​เพราะต้องใส่รวมกันสองคน ฉันเลยต้องตัดใจไม่หยิบมา แต่แล้วพอมาเห็นชุดผ้าฝ้ายที่ร้านถนนคนเดิน ทำเอาหัวใจหวั่นไหวรีบดึงแขนแกร่งให้เดินไปดูใกล้ เอาหน่า! ชุดเดียวผ้าเบาเบาไม่น่าจะเปลืองพื้นที่เท่าไหร่หรอกมั้ง "กาย เอาเสื้อสีดำตัวนี้สิ พีชเอาเดรสสีดำตัวนี้""ไม่เอา ขี้เกียจ​เปลี่ยน""..." "พี่คะ เอาชุดนี้ชุดเดียวค่ะ""น้องผู้ชายไม่รับเสื้อด้วยหรอจ๊ะ ใส่คู่กับแฟนไง""สวยหล่อทั้งคู่เลย""ระ...""ไม่รับค่ะ เท่าไหร่คะ""สองร้อยห้าสิบบาทจ๊ะ""นี่ค่ะ ขอบคุณ​นะคะ ชุดร้านพี่สวยมากเลยค่ะ""..."แอบนอยด์​เหมือนกันนะ คนเขาอุตส่าห์​อยากมีโมเมนต์​ใส่ชุดคู่กันแต่ดูคำตอบของเขาสิ น่าทุบนัก!พอ​พี่แม่ค้าทอนเงินให้ฉันเสร็จเรียบร้อย ฉันก็เดินนำออกมาโดยไม่รอคนตัวโต เชิญยืนขี้เกียจอยู่ตรงนั้นแ

หลังจากกลับมาจากทริปแม่ฮ่องสอนกลายเป็นว่าเขาและครอบครัวมาปาร์ตี้​ปีใหม่ที่บ้านฉัน จัดงานเล็กๆ มีเฉพาะสองครอบครัว ทำไก่งวงอบจิบไวน์ ร้องคาราโอเกะ​มีคุณพ่อของฉันกับคุณอาเป็นนักร้องประจำไม่วางไมค์​ และสิ่งที่ขาดไม่ได้คือจับของขวัญในธีมตัวอักษรตัวแรกของชื่อมีงบไม่เกินหนึ่งพันบาทเพราะเล่นกันสนุกๆ ซึ่งของขวัญ​ที่ฉันเลือกมาจับก็ตรงธีมตรงชื่อตัวเองมากๆ มันคือเจ้าลาบูบู้ชาวสวน ด้วยความที่ฉันกับเขาอยู่ด้วยกันทุกวันเลยฝากให้ไอติมช่วยซื้อให้ เพราะฉันกลัวโป๊ะแตก"ลูกพีช""มีความสุขมากๆ นะคะ น้อง กาย" "ครับ พี่ ลูก พีช" และคนที่จับฉลากได้ของฉันก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นเด็กโข่งของฉันนี่แหละ พอเขาเห็นชื่อฉันก็อ่านชื่อออกเสียงแบบอมยิ้มตามสไตล์​พร้อมกับหันมายักคิ้วให้ฉันข้างหนึ่ง ก่อนจะหลอกจับมือฉันตอนยื่นมารับถุงของขวัญจากฉันท่ามกลางสายตาผู้ใหญ่ ร้ายมั้ยละ! ฉันทำได้แต่กัดฟันส่งยิ้มให้อย่างใจดี พร้อมกับคำอวยพรที่เน้นเสียงตรงสรรพนามเรียกชื่อเขาอย่างจงใจ ซึ่งเขาก็ตอบกลับมาอย่างไม่ยอมกัน"ลูกพีชได้... ของ... คุณอาปลายค่ะ""มีความสุขมากๆ นะคะคนสวยของอา" "ขอบคุณ​ค่ะอาปลาย"ส่วนของเขาก็เป็นแก้วเก็บความเย็นจาก