เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่24
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-05 18:36:31บทที่เกี่ยวข้อง
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่25
"วะ ว่าไง""คือ?""คะ คือ กะ กาย...""ก็กายไม่รู้ว่าพีชอยากใส่ชุดไหน""ละ เลย เอามาเผื่อเลือก""...""ไม่โมโหนะ""เดี๋ยวหน้าเหี่ยวเร็ว""..." "แต่พีชสวย โมโหยังไงก็สวย เนอะๆ""..."ที่เขาบอกว่าถ้าผู้หญิงโกรธให้ใช้น้ำเย็นเข้าลูบไว้ ผมก็ใช้จนแทบจะพาเธอเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเย็นๆ ลดอาการควันออกหูให้เร็วที่สุด หรือจะใช้น้ำแข็งแบบในหนังดีวะไอ้กาย คิดแล้วเส้นเลือดตรงขมับก็เต้นตุบตุบ ไม่น่าหาเรื่องเลยไอ้กายเอ้ยระหว่างรอเธออาบน้ำผมก็มาเตรียมกล้องดูดาวสักหน่อย ไม่รู้คืนนี้จะมีดาวดวงไหนอยากให้เราสองคนเห็นบ้าง แต่ผมก็แอบหวังให้เราเป็นผู้โชคดีได้เห็นฝนดาวตกในค่ำคืนนี้ด้วย เธอน่าจะชอบและอยากเห็นเหมือนกัน"อาบน้ำแล้วหรอ""อืม" "มาดูดาวตรงนี้สิ" "เห็นมั้ย""...เห็น""สวยจัง""สวยเหมือนพีช""ดา ดาวตกมากี่ทุ่ม""เที่ยงคืน" "อีกสิบนาทีเอง ตื่นเต้นอะ""จะเห็นมั้ยนะ กลัวไม่เห็น""หึ เห็นสิ"ที่ผมชมเธอไม่ใช่แค่พูดเอาใจ แต่ลูกพีชของผมหน่ะ สวยมากจริงๆ โดยเฉพาะแววตาที่แวววาวระยิบระยับเหมือนดวงดาว มองแล้วมีความสุขตามไปด้วย ผมอาศัยโอกาสตอนที่เธอกำลังตื่นเต้นรอฝนดาวตกอย่างใจจดใจจ่อ เดินเข้าไปยืนซ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่26
สี่เดือนแล้วที่ฉันกับเขาอยู่ด้วยกันแบบนี้หลังๆ มานี้เขามักจะชอบมัดมือชกฉันให้มาอยู่คอนโดเขามากกว่าไปห้องฉัน เพราะคอนโดเขาใกล้มหาวิทยาลัยฯ มากกว่า บางวันที่ฉันไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัยก็จะชอบหนีกลับมาอยู่ห้องตัวเอง กลับมากวาดห้องถูห้องแล้วก็คิดถึงเตียงของฉันด้วย แต่สุดท้ายเขาก็จะตามมาสิงอยู่ห้องฉันด้วยเหมือนเดิม เรียกว่าสิงฉันเลยถึงจะถูก"คริสต์มาสไปปางอุ๋งกันมั้ย""กางเต๊นท์แบบนี้""สวยจัง""มีหงส์คู่รักด้วยนะ""หรอ ไหนมีรูปมั้ย""แบบนี้" "ถ้าตกลง ไปหมู่บ้านรักษ์ไทยต่อกัน""ไปยังไงอ่ะ ขับรถไกลนะ""อยากชวนขับบิ๊กไบค์ไป แต่กายกลัวพีชเหนื่อย""ถ้านั่งเครื่องไป แล้วไปขับต่อที่นั่น พีชไหวมั้ย""...อืม ไม่รู้สิ แต่ลองดูก็ได้""หึ"ฟอด"ขอบคุณค้าบบ"เวลาเขาดีใจจะชอบอมยิ้มกรุ่มกริ่มแววตาเปล่งประกายเหมือนตอนเด็กที่ได้ของเล่นเป็นของขวัญ อย่างตอนนี้จากที่นอนหนุนตักฉันเล่นมือถือเปิดรูปที่ที่อยากพากันไปเที่ยวก็เด้งตัวขึ้นมาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่เป็นคำขอบคุณที่ฉันยอมตกลงไปด้วย จะว่าไปฉันก็อยากซ้อนท้ายบิ๊กไบค์ไปเที่ยวกันกับเขาเหมือนกัน แต่ขอระยะทางไม่ไกลมากรถไม่เยอะก่อนแล้วกัน อืม... เหมือนต้องซื้อเสื้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่27
"พรุ่งนี้เราจะออกกันกี่โมง""ไม่เกินเจ็ดโมง จะได้ไม่ร้อนมาก""ค่อยแวะพักคาเฟ่ระหว่างทางแล้วกันเนอะ""อืม""อยากใส่ชุดสวยๆ ถ่ายรูปที่คาเฟ่รึป่าว""ก็อยากใส่อยู่นะ""ชุดกระโปรงแบบนั้นมั้ย""ไหน ไปดูกัน"ตอนแรกฉันก็กะว่าจะหยิบชุดเดรสติดกระเป๋ามาด้วยเผื่อแวะคาเฟ่สวยๆ จะได้เปลี่ยนใส่ถ่ายรูป แต่กลัวเปลืองพื้นที่ในกล่องสัมภาระเพราะต้องใส่รวมกันสองคน ฉันเลยต้องตัดใจไม่หยิบมา แต่แล้วพอมาเห็นชุดผ้าฝ้ายที่ร้านถนนคนเดิน ทำเอาหัวใจหวั่นไหวรีบดึงแขนแกร่งให้เดินไปดูใกล้ เอาหน่า! ชุดเดียวผ้าเบาเบาไม่น่าจะเปลืองพื้นที่เท่าไหร่หรอกมั้ง "กาย เอาเสื้อสีดำตัวนี้สิ พีชเอาเดรสสีดำตัวนี้""ไม่เอา ขี้เกียจเปลี่ยน""..." "พี่คะ เอาชุดนี้ชุดเดียวค่ะ""น้องผู้ชายไม่รับเสื้อด้วยหรอจ๊ะ ใส่คู่กับแฟนไง""สวยหล่อทั้งคู่เลย""ระ...""ไม่รับค่ะ เท่าไหร่คะ""สองร้อยห้าสิบบาทจ๊ะ""นี่ค่ะ ขอบคุณนะคะ ชุดร้านพี่สวยมากเลยค่ะ""..."แอบนอยด์เหมือนกันนะ คนเขาอุตส่าห์อยากมีโมเมนต์ใส่ชุดคู่กันแต่ดูคำตอบของเขาสิ น่าทุบนัก!พอพี่แม่ค้าทอนเงินให้ฉันเสร็จเรียบร้อย ฉันก็เดินนำออกมาโดยไม่รอคนตัวโต เชิญยืนขี้เกียจอยู่ตรงนั้นแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่28
"แย่แล้ว" "เป็นอะไร""พีชลืมเอาของสำคัญติดมาด้วย""คือ?""ของใช้ผู้หญิงหน่ะ""อ๋ออ มาแล้วหรอ""อะ อืม แวะซื้อปั๊มหน้านะ""ปวดท้องมั้ย""ปกติพีชไม่ปวด""ถึงว่าหงุดหงิดง่าย""บ่น?" "ไม่ได้บ่น""ป่ะ ดูแมพแล้วไม่ไกล" หลังจากซื้อของใช้จำเป็นและจัดการตัวเองเรียบร้อย เขาก็พาฉันซ้อนท้ายรับลมเย็นเย็นมาตามทางวิวภูเขาบ้างวิวทุ่งนาบ้าง มือหนากระชับแขนสองข้างของฉันให้กอดเอวสอบแน่นขึ้นจนตัวฉันโน้มเข้าไปแนบชิดกับตัวเขา ทำให้ฉันต้องเอนใบหน้าพิงซบแผ่นหลังแกร่งเป็นหนึ่งเดียวกับเขา อุ่นดีจัง.... สุดท้ายฉันก็อดนอนกางเต๊นท์ที่ปางอุ๋ง ทำได้เพียงแวะดูหงส์คู่รักที่ออกมาเล่นน้ำด้วยกันให้ได้เห็น เพราะว่าเขากลัวว่าฉันจะไม่สบายตัวและเข้าห้องน้ำไม่สะดวก เลยเปลี่ยนแผนมานอนที่หมู่บ้านรักษ์ไทยเพิ่มอีกคืน ใส่ใจกันดีจังเลยนะ... "เหนื่อยมั้ยนั่งมอเตอร์ไซต์""ไม่หรอก""สวยอะ เหมือนในหนังจีนเลย""อุ้ย""ขอพักสายตาหน่อย""ไปนอนดีดี พีชขอไปอาบน้ำก่อน""ครับผม" ฉันคนซ้อนคงไม่เหนื่อยเท่าเขาที่เป็นคนขับแน่ พอเข้ามาถึงห้องพักที่เป็นเหมือนบ้านสไตล์จีนโบราณมาไร่ชาที่เรียงเป็นขั้นบันไดอยู่ด้านหน้า เปิดหน้าต่างออกมาก็เจอก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่29
หลังจากกลับมาจากทริปแม่ฮ่องสอนกลายเป็นว่าเขาและครอบครัวมาปาร์ตี้ปีใหม่ที่บ้านฉัน จัดงานเล็กๆ มีเฉพาะสองครอบครัว ทำไก่งวงอบจิบไวน์ ร้องคาราโอเกะมีคุณพ่อของฉันกับคุณอาเป็นนักร้องประจำไม่วางไมค์ และสิ่งที่ขาดไม่ได้คือจับของขวัญในธีมตัวอักษรตัวแรกของชื่อมีงบไม่เกินหนึ่งพันบาทเพราะเล่นกันสนุกๆ ซึ่งของขวัญที่ฉันเลือกมาจับก็ตรงธีมตรงชื่อตัวเองมากๆ มันคือเจ้าลาบูบู้ชาวสวน ด้วยความที่ฉันกับเขาอยู่ด้วยกันทุกวันเลยฝากให้ไอติมช่วยซื้อให้ เพราะฉันกลัวโป๊ะแตก"ลูกพีช""มีความสุขมากๆ นะคะ น้อง กาย" "ครับ พี่ ลูก พีช" และคนที่จับฉลากได้ของฉันก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นเด็กโข่งของฉันนี่แหละ พอเขาเห็นชื่อฉันก็อ่านชื่อออกเสียงแบบอมยิ้มตามสไตล์พร้อมกับหันมายักคิ้วให้ฉันข้างหนึ่ง ก่อนจะหลอกจับมือฉันตอนยื่นมารับถุงของขวัญจากฉันท่ามกลางสายตาผู้ใหญ่ ร้ายมั้ยละ! ฉันทำได้แต่กัดฟันส่งยิ้มให้อย่างใจดี พร้อมกับคำอวยพรที่เน้นเสียงตรงสรรพนามเรียกชื่อเขาอย่างจงใจ ซึ่งเขาก็ตอบกลับมาอย่างไม่ยอมกัน"ลูกพีชได้... ของ... คุณอาปลายค่ะ""มีความสุขมากๆ นะคะคนสวยของอา" "ขอบคุณค่ะอาปลาย"ส่วนของเขาก็เป็นแก้วเก็บความเย็นจาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่30
หลายเดือนที่ผ่านมา ผมกับเธอมีเวลาไม่ค่อยตรงกันเหมือนเมื่อก่อน เธอไปฝึกงานบางวันก็เรียนงานกับคุณอาที่บริษัทจนค่ำ ส่วนผมก็มีเรียนเกือบทุกวันบางวันก็เข้าบริษัทไปช่วยทุกพ่อทำงานก็มี ไหนจะเวลาของเพื่อนอีก แต่ถึงอย่างนั้นผมก็พยายามทำตัวเป็นสารถีไปรับไปส่งเธอให้ได้มากที่สุด รอกินข้าวเย็นรอนอนพร้อมกันทุกวัน "หิวรึเปล่า""นิดหน่อย กายกินอะไรมารึยัง""รอกินพร้อมกัน""งั้น สเต๊กร้านนี้มั้ย ใกล้ๆ""อืม ไปสิ" "พรุ่งนี้ก็ฝึกงานเสร็จแล้วสิ""อืม ว่าจะขอคุณพ่อพักสัปดาห์นึงค่อยเข้าไปเริ่มทำงานจริง""มีหนุ่มมาจีบบ้างรึเปล่า""อืมมม มีมั้ยนะ""ตอบดีดีนะ""ขู่ตลอด"ผมตั้งใจว่าจะพาเธอไปเลี้ยงฉลองที่เธอเรียนจบ และเหมือนได้ข่าวมาว่าชื่อของเธอมีลุ้นเกียรตินิยมอันดับหนึ่งด้วย ผมก็เลยจองดินเนอร์หรูที่โรงแรมของผมปิดฟลอร์ชั้นดาดฟ้าที่มีวิวเมืองสามร้อยหกสิบองศาสำหรับเธอโดยเฉพาะ เพราะตั้งแต่ที่เราอยู่ด้วยกันมาผมยังไม่เคยพาเธอไปดินเนอร์พิเศษๆ แบบนี้เลย มีก็แต่ร้านอาหารปกติทั่วไป แล้วก็อยากจะขอเธอเป็นแฟนแบบจริงๆ จังๆ ด้วย ที่ผ่านมาผู้ชายอย่างผมก็คิดแค่ว่าการกระทำสำคัญกว่าคำพูด แต่ดูจากเพื่อนๆ ผมแล้ว ผมว่า ผู้ห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่31
"คุณป้าครับ กายขออนุญาตอยู่เฝ้าพีชเองได้มั้ยครับ""อะ เอ่อ" "นะครับคุณป้า" "จ๊ะ" ผมนั่งมองคนตัวเล็กกำลังนอนหลับเพราะฤทธิ์ยา หลังจากเพิ่งพาไปอาเจียนในห้องน้ำมาอีกรอบ โดยที่เธอปัดมือผมออกไม่ยอมให้ผมลูบหลังและรวบผมให้ ผมก็ผิดจริงๆ นั่นแหละ ถ้าผมใจเย็นฟังเธอสักนิด ไม่วู่วามแบบเมื่อคืน ผมคงอยู่ดูแลเธอได้ดีกว่าตอนนี้ ผมเลยตัดสินใจเอ่ยปากขอคุณป้าเป็นคนนอนเฝ้าเธอแทน ถึงแม้จะรู้ว่าถ้าเธอตื่นมาจะงอแงใส่ผมก็ตามเพราะงั้นผมเลยต้องใช้เวลาตอนที่เธอหลับนี่แหละพาตัวเองไปเข้าไปอยู่ใกล้ๆ เธอ หากะละมังเล็กและผ้าขนหนูมาค่อยๆ เช็ดตามใบหน้าสีขาวซีดลำคอและแขนอย่างเบามือที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่กวนให้เธอตื่น"อื้ม อย่ามายุ่ง""งอแง""..." "หิวมั้ย กายสั่งข้าวต้มกุ้งมาให้ กินเลยนะ""ไม่"จ๊อก จ๊อก"..." "หึ กินหน่อยนะ กายป้อน""อ้าปาก""...""อื้อ"จุ๊บผมว่าผมพยายามเบามือที่สุดแล้วนะ แต่สุดท้ายก็ทำเธอลืมตาตื่นมาจ้องเขม่นผมอยู่ดี ก่อนจะหันหน้าหนีไปอีกทาง ผมก็ไม่ยอมแพ้เดินอ้อมไปอีกฝั่งโน้มตัวลงไปใกล้ๆ เอาสองแขนวางบนที่นอนคนไข้กักขังเธอไว้ไม่ให้หันหนีผมอีก เพราะโดนความหิวเล่นงานเลยยอมให้ผมพยุงเธอลุกขึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่32
ฟอดผมลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าของอีกวัน โดยที่คนป่วยยังคงนอนอยู่ในอ้อมแขนไม่ห่าง ใจจริงก็อยากจะนอนกอดเธอต่อ แต่อีกใจก็กลัวว่าถ้าตื่นขึ้นมาเธอจะโกรธจนถีบผมตกเตียง ชั่วโมงนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้ทุกอย่าง ก่อนจะไปล้างหน้าขอขโมยหอมแก้มให้พอชื่นใจเป็นกำลังใจในการง้อเธอต่อได้สำเร็จสักหน่อยละกัน สู้เว้ยไอ้กาย! แล้วพรที่ผมขอก็สำเร็จ เพราะพอคุณหมอเข้ามาตรวจก็อนุญาตให้เอาน้ำเกลือออกได้เมื่อหมดขวด แต่ให้นอนพักดูอาการอีกหนึ่งวัน ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีอะไรผิดปกติหรือมีอาการขึ้นมาอีกก็กลับบ้านได้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ซึ่งผมก็ทำหน้าที่โทรไปรายงานคุณลุงคุณป้าเรียบร้อยแล้ว และอาสานอนเฝ้าอีกคืนพร้อมกับไปส่งเธอกลับในวันพรุ่งนี้ด้วย แต่ใจจริงผมอยากพาเธอกลับไปคอนโดผมมากกว่า อยากจะคุยกันให้เข้าใจ"ยังอยากอาเจียนอยู่มั้ย""ไม่""ปวดหัวมากเท่าเมื่อวานมั้ย""ไม่""เบื่อมั้ย วาดรูปมั้ย""พูดมากจัง""..." ฉันพูดจริงๆ นี่ ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาเขาก็เอาแต่พูดไม่หยุดถามนั่นถามนี่มากกว่าปกติ พอฉันว่าเข้าหน่อยก็ยืนทำหน้าน้อยใจจนแก้มป่องเหมือนเด็ก เดินกลับไปนั่งที่โซฟาคงจะรอให้ฉันง้อละสิ ฝันไปเถอะไอ้เด็กบ้า! สงสัยจะน้อยใจจริง เพราะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08
บทล่าสุด
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่45
"ลูกหลับยัง""ชู่ววว""..."ผมนั่งมองลูกชายวัยหกเดือนตัวอ้วนจ่ำม่ำผิวขาวอมชมพูนอนหลับตาพริ้มแต่ปากยังอยู่ที่ยอดอกมามี๊ไม่ยอมปล่อย สงสัยจะอร่อยถูกใจน่าดูถึงได้กินไปยิ้มไป หรือจะกำลังฝันดีอยู่กันนะ นั่งมองนั่งหอมแขนป้อมอยู่สักพักปากจิ้มลิ้มก็ค่อยๆ คลายออกจากก้อนกลมของมามี๊บ่งบอกให้รู้ว่าเบบี๋น้อยหลับสนิทแล้ว ผมจึงค่อยๆ ยื่นแขนไปช้อนหลังเจ้าตัวเล็กอุ้มพาดบ่าแกร่งพร้อมกับตบก้นน้อยเบาเบาเป็นการกล่อมไม่ให้ตื่นมาโยเย เดินไปเดินมาอยู่ห้านาทีถึงพาไปส่งลงเปลนอนข้างๆ เตียงคิงไซต์ของผมกับพีช "จัดกระเป๋าเสร็จแล้วหรอ""เสร็จแล้วคับผม""ของเราสองคนหนึ่งใบ ของลูกหนึ่งใบ""ชุดว่ายน้ำของมี๊ได้ใส่ไปมั้ย""เรียบร้อยค้าบ แต่ป๊าไม่ให้ใส่""มี๊อยากใส่""ไม่รู้แหละ ห้ามเถียง เดี๋ยวลูกตื่น""..."วันหยุดยาวนี้ผมและเพื่อนๆ จัดทริปไปเที่ยวทะเลหัวหินและแน่นอนว่าที่พักต้องเป็นหนึ่งในรีสอร์ทของผมอยู่แล้ว เพื่อความเป็นส่วนตัวของเราสี่ครอบครัวผมเลยสั่งปิดโซนบ้านพักทั้งหมด เปิดให้แขกเข้ามาพักผ่อนได้เฉพาะโซนโรงแรมซึ่งมองเห็นทะเลและลงไปเดินเล่นที่ชายหาดได้เหมือนกันแต่ผมรู้สึกไม่ค่อยอยากจะไปซะแล้วสิ เพราะแอบไปเห็นแช
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่44
"ไหวมั้ยปะป๊า""ป๊าไหวครับมี๊""ยาดมหน่อยมั้ย มี๊ถือให้""ขอมือมี๊ก็พอครับ"หลังจากคืนเข้าหอของฉันกับเขาหนึ่งเดือน เบเบี๋ก็มานอนอยู่ในพุงกลมกลมของฉันอย่างสบายใจ ตอนแรกฉันก็ไม่รู้ตัวหรอกคิดว่าที่กินจุกกินจิกเป็นเพราะใกล้ช่วงวันนั้นของเดือนเท่านั้น จนทุกคนที่มาเจอต่างพากันทักเป็นเสียงเดียวว่าดูมีน้ำมีนวลขึ้น ให้ลองตรวจๆ ดูหน่อย เท่านั้นแหละ! เขาก็รีบไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาครบทุกยี่ห้อในเวลาไม่ถึงสิบนาที ตื่นเต้นที่สุดก็คุณสาของฉันเองและเหมือนเบบี๋จะรู้ว่าปะป๊ากับมามี๊รับรู้ถึงการมาของเขา เลยทักทายกันโดยการแกล้งให้ปะป๊าสุดหล่อแพ้ท้องทุกวัน บางวันทำเอาปะป๊าแทบจะนอนในห้องน้ำเพราะอาเจียนหนักมาก จนฉันอดสงสารไม่ได้ แต่นิสัยขี้แกล้งแบบนี้ก็มาจากเขานั่นแหละ...อย่างวันนี้ ฉันต้องเข้ามาประชุมสำคัญเป็นเพื่อนเขา เพราะนอกจากอาการแพ้ท้องอาเจียนของเขาแล้วยังติดกลิ่นฉันหนักมากเหมือนกันราวกับเป็นยาดมแก้เวียนหัวอย่างดีอย่างไงอย่างงั้น"โอ้โห หมดสภาพเพื่อนกู""ไงวะ ไหว?" "มันแค่หาเรื่องอ้อนพี่ลูกพีชแค่นั้นแหละ""เหมือนมึงไง"เมื่อก่อนตอนซุ่มคบกันมันก็มีบ้างที่เขาออกไปปาร์ตี้แฮ้งค์เอาท์กับเพื่อนตามประสาห
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่43
"อุ้ย มีงานแต่งหรอ""ไปดูกันมั้ย""...""ไปนะ""..."วันนี้ตั้งแต่ตื่นนอนขึ้นมาฉันสัมผัสได้ถึงความรู้สึกแปลกผิดปกติ ท่าทางดูอารมณ์ดีมากเป็นพิเศษของเขาที่รีบตื่นแต่เช้ามาอาบน้ำแต่งตัว จัดทรงผมให้ดูหล่อเป็นพิเศษ ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแบรนด์ดังคู่กับกางเกงสแล็คสีน้ำเงินเข้มราคาแพง ฉีดน้ำหอมกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วห้อง และพอฉันอาบน้ำเสร็จก็มาจัดแจงเตรียมชุดสวยๆ ให้ จนฉันแปลกใจว่าเขาไปแอบสั่งตัดมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วก็ท่าทางพูดผิดผิดถูกถูก ไม่รู้จะเอามือใหญ่ๆ ไปวางไว้ตรงไหนนั่นอีก ฉันเลยเออออตามน้ำปล่อยให้เขาพามาขับรถเล่นอย่างที่พยายามบอกกันทันทีที่รถสปอร์ตสีดำหรูแล่นเข้ามาในสวนขนาดใหญ่ มีทั้งต้นไม้สีเขียวและดอกไม้หลากสีเสียงเปียโนเล่นคลอเบาเบา มีเขาที่ไม่รู้ว่าไปใส่เสื้อสูทตอนไหนเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้เหมือนเช่นทุกครั้ง ถ้าเซ้นส์ของฉันไม่ผิด ฉันว่าสิ่งที่ฉันคิดเป็นจริง"สวยมั้ย""สวย""ชอบมั้ย""ชอบ""แต่งงานกันมั้ย""แต... ห๊ะ" "แต่งงานกัน งานแต่งของเรา"เพี๊ยะ!"ได้ไง พีชยังไม่ได้ตกลงเลย""วันนี้พีชไม่สวยด้วย""สวยแล้ว วันนี้พีชสวยมาก""สรุปแต่งนะ" "สถานที่พร้อม แขกพร้อม เจ้าบ่าวพร้
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่42
K.NAI : @KKAY ใช้กูฉ่ำTutor.T : 👍KKAY : แค่นี้บ่นKKAY : กูโดนพวกมึงใช้มาเยอะละKKAY : กูไม่รับขวัญหลานซะดีมั้งK.NAI : กูพิมพ์นิดเดียว😭Tutor.T : กูไม่เกี่ยว ไอ้นายคนเดียวนั่งอ่านข้อความโอดโอยของไอ้สองคนนั้นด้วยความเบื่อหน่าย ผมแค่ให้ช่วยเตรียมอะไรบางอย่างให้ทันวันที่ผมเดินทางกลับแค่นิดหน่อย ทีตอนพวกมันสองคนแต่งงานผมก็จัดการให้ทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนที่มายกับมินนี่คลอดเจ้าแฝดผมก็เป็นธุระจัดการเรื่องห้องพักที่โรงพยาบาลให้ ดีที่ช่วงนั้นผมกลับไปงานเลี้ยงสำคัญของบริษัทพอดี ไม่อย่างนั้นคงพลาดโมเมนต์น้ำตาซึมของไอ้เตอร์ไอ้นาย น่าเสียดายแย่...และเพราะทั้งสองคู่มีลูกแฝด ผมก็ต้องรับขวัญหลานคูณสองเท่า เล่นเอาเงินในบัญชีผมสั่น เลยตัดสินใจว่ากลับไปคราวนี้จะยกบ้านพักตากอากาศติดทะเลทางภาคใต้ให้คนละหลังแทน แต่ผมก็ไม่ได้ใจดีถึงขนาดที่จะไม่เอาคืนไอ้เตอร์ไอ้นายเลย เพราะทุกอย่างที่ผมไหว้วานให้เพื่อนรักทั้งสองช่วยเตรียมการให้ ผมไม่ได้ควักกระเป๋าจ่ายเงินให้พวกมันสักบาท ตีมึนใส่แบบเนียนๆ พวกมันก็ไม่กล้าทวง 'หึ' "ทำไรอะ" "ปะ ป่าว""พิรุธนะ คุยกับสาวหรอ""ไม่ได้คุย" "...""กายไม่ได้คุยกับสาวคับ"
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่41
"พีช""หืม""กายโกรธพีช""พีชทำอะไรให้""ก็ดูสิ ไอ้สองคนนั้นแชทมาอวดว่าสาวๆ ท้อง""แล้วก็ว่ากายไม่มีน้ำยา""ก็จริง""อยากโดน?""..."เป็นไปตามที่ผมคิด หลังจากงานแต่งพวกมันเพียงไปนานผมก็ได้รูปแผ่นฟิล์มอัลตราซาวด์ ที่มีภาพสีขาวๆ คล้ายกันพร้อมกับข้อความโอ้อวดของไอ้เพื่อนขี้คุยนั่นทุกวัน แล้วก็ขยันส่งกันซะด้วย ไปหาหมอทีก็ส่งมาอวดที จนผมรู้สึกอินตามไปด้วย และถ้าวันไหนที่ผมเบื่อหรือรำคาญไม่อ่านแชทพวกมันก็จะรอผมตื่นแล้ววิดีโอคอลมาหา ถ้าไม่รับก็จะโทรกันมาอยู่อย่างนั้นจนต้องกดรับและด่ากลับไปหนึ่งชุดถึงจะหยุดกวนกัน นี่ผมยังนึกภาพบทปะป๊าของไอ้นายไม่ออกนะ คิดแล้วก็แอบสงสารเด็กเด็กอยู่เหมือนกัน"ทำอะไรอะ""นับวัน""นับวันอะไร""ผลิตลูก""..."แล้วพอมาเล่าให้คนตัวเล็กที่กำลังนอนพิงอกแกร่งอ่านเทคบุ๊คอยู่ เธอก็เห็นดีเห็นงามตามพวกนั้นจนผมหมันไส้ก้มไปงับเข้าที่ต้นแขนขาวก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเธอตาขวาง ถ้าไม่ติดว่าคนท้องไม่ควรนั่งเครื่องบินนะ ผมจะเอาน้องอังกฤษกลับไปฝากทุกคนตอนนี้คงทำได้แค่หยิบปฏิทินมากากบาทนับวันถอยหลังบินกลับและเริ่มขบวนการผลิตแค่นั้น แต่จะว่าไปซ้อมสักยกสองยกซ้อมท่าทางหน่อยท่าจะดีวัน
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่40
"ลูกพีช ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แกไปด้วยกันมั้ย""ไปสิ แต่โต๊ะจะไม่หายใช่มั้ย""ไม่หรอก รีบไปรีบมา""อ้าว หวัดดีคับพี่พี่""น้องนาย มาดื่มเหมือนกันหรอ""คับพี่ติม พี่พี่นั่งตรงไหน ไปนั่งกับพวกผมมั้ย""มะ ไม่ดีกว่าจ๊ะ พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ""ไปเร็วไอติม""..."ฉันลืมไปเลยว่าไม่ได้บอกเด็กยักษ์ว่าตอนนี้อยู่ร้านเดียวกัน แล้วโลกก็กลมเกินไปดันมาเจอน้องนายเพื่อนสนิทของเขาตรงทางเดินพอดี เฮ้อ... ความลับแตกแน่ๆ ตั้งใจจะมาแอบดูแท้ๆ เลย แต่ไม่เป็นไรโต๊ะฉันหลบมุมอยู่ด้านในไม่มีทางเดินมาเจอกันง่ายๆ หรอก พอเข้าห้องน้ำเสร็จก็รีบจูงมือไอติมเดินแหวกฝูงชนกลับมาที่โต๊ะทันที ชั่วโมงนี้หลบมุมก่อนดีที่สุด"ไอ้กาย ทายสิกูเจอใคร""ผี""ผิด กูเจอนางฟ้า""กูโทรหามายแป็บ""มึงหยุด เดี๋ยวกูไม่ได้เข้าห้อง""หึ" "แล้วสรุปมึงเจอใคร""พี่คนสวย""ใครวะ""..."พี่คนสวยของไอ้นายมีอยู่ไม่กี่คนหรอก และหนึ่งในนั้นก็คือ 'ลูกพีช' อยู่ๆ ก็รู้สึกเท้ากระตุกอยากจะถีบไอ้เพื่อนเวรนี่สักทีมาก็ช้าแล้วยังจะพูดมากอีกลึกลึกก็เริ่มรู้สึกตะหงิดใจแปลกๆ อยู่เหมือนกัน แต่ผมเห็นเธอขับรถออกไปแล้วนี่หรือถ้าจะมาก็น่าจะบอกกันตั้งแต่แรกหรือแ
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่39
"รุ่นพี่คนนั้นยังส่งของมาให้อีกมั้ย""ไม่แล้วนะ เจอกายเล่นใหญ่ขนาดนั้น ใครจะกล้าอีก""ว้า เสียดายจัง อดงอนเลย""...""อยากให้พีชง้ออีก""พีชไม่ง้อแล้ว อยากงอน ก็งอนไปคนเดียวเลย""หึ" และวันนี้ผมมารอรับเธอกลับกรุงเทพหลังจากที่ส่งมอบงานเรียบร้อยแล้ว เกือบหนึ่งเดือนที่ผมเทียวไปเทียวมาระหว่างกรุงเทพกับพัทยา บางสัปดาห์ก็มานอนเป็นเพื่อนเธอช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์สามวัน บางสัปดาห์ก็ขอคุณพ่อฝึกงานอยู่ที่พัทยาไม่เข้าออฟฟิตแต่ผมก็เคลียร์งานส่งท่านเรียบร้อย ท่านถึงอนุญาตไม่ได้บ่นอะไร มีก็แต่คุณแม่ที่บ่นกลัวว่าจะดูแลพีชไม่ดี จนวันนั้นผมหมันไส้คนที่นั่งหัวเราะคิกคักฟังอยู่ข้างๆ มากเลยหันไปงับตรงต้นแขนขาวๆ อย่างแรงจนเป็นรอยฟัน เลยต้องรับโทษทำได้แค่นอนกอดเธอเฉยๆ จนกว่ารอยแดงจะหายไป"พีช กายอยากแต่งงาน""เรียนให้จบก่อน""จะจบแล้ว ไอ้สองคนนั้นก็วางแผนขอสาวสาวแล้ว""กายอยากทำบ้าง""บอกเพื่อนยังก่อนว่ามีพีชเป็นแฟน""ไม่ต้องบอก พวกมันก็รู้" "แสนรู้กันจะตาย"เพี๊ยะ!"นิสัยไม่ดีเลยว่าเพื่อน""อื้อ""กายเป็นผัวนะ เข้าข้างกายได้คนเดียว""ห้ามเข้าข้างคนอื่น""..."อันที่จริงเราสองคนเคยคุยกันแล้วเรื่องแต
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่38
"มีอะไรกินบ้าง""ดอกไม้ใคร?""ไม่รู้เหมือนกัน ไม่มีชื่อบอก""..." "อย่ามองพีชแบบนี้สิ""..."ฉันยืนคุยงานอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบวิ่งมาที่ห้องทำงานส่วนตัว แต่พอเปิดประตูเข้ามาก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศอึมครึมเหมือนฝนกำลังจะตกหนักพายุกำลังจะเข้าอย่างไงอย่างนั้น มีเขานั่งกอดอกหน้าบึ้งตึงคิ้วผูกกันเป็นปมอยู่ข้างช่อดอกไม้ที่ฉันพึ่งได้มาเมื่อเช้า สงสัยต้องไม่พอใจอยู่แน่ๆ ฉันเลยพยายามทำให้สถานการณ์เป็นปกติเร็วที่สุด เดินตรงไปที่กล่องอาหารที่เขาเตรียมมาให้กินกลางวันด้วยกัน มีลาบหมู คอหมูย่าง ตำข้าวโพดไข่เค็ม และเส้นหมี่คลุกกากหมู น่ากินทั้งนั้นเลย รู้ใจกันที่สุด"น่ากินจัง กายมากินด้วยกันเลยสิ""..."ก็อก ก็อก ก็อก"ขออนุญาตครับ มีคนส่งปิ่นโตมาให้คุณลูกพีชครับ""..." "อะ เอ่อ คือ ลูกพีชมีแล้วค่ะ คุณพิทยาช่วยทานแทนได้มั้ยคะ""จะดีหรอครับ" "ดีค่ะ ดีมากๆ เลย ขอบคุณนะคะ""ไม่เป็นไรครับ งั้นขอตัวก่อนนะครับ""ค่ะ""...""กาย กินอันนี้สิ อร่อยมาก พีชป้อน""...""เอาหมี่คลุกคำนึงมั้ย""..."ทุกอย่างเกือบจะดีอยู่แล้วเชียว เขายอมเดินมาช่วยกันแกะกล่องอาหารและนั่งลงข้างกันทั้งๆ ที่หน้ายังตึงอยู่นั่นแหล
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่37
ฉันมัวแต่กังวลว่าจะต้องรีบมาเคลียร์ปัญหาต่างๆ จนลืมคิดถึงเรื่องจองที่พักหรือหาโรงแรมไปเลย ครั้นจะให้ไปนอนตู้คอนเทนเนอร์ที่เป็นทั้งห้องทำงานและที่พักชั่วคราวในไซต์ฉันก็ยังไม่ชินและแอบกลัวอยู่เหมือนกัน แต่พอเขามาถึงเรื่องต่างๆ ที่ฉันลืมไป ก็ถูกจัดการให้อย่างเรียบร้อย แถมยังใจดีคิดถึงลุงสมบัติแทนฉันด้วย น่ารักใช้ได้เลยนะเนี่ย...พอมาถึงโรงแรม เขาก็พาฉันขึ้นมายังห้องสวีทสุดหรูห้องประจำของเขาที่มีความกว้างพอๆ กับห้องฉันที่กรุงเทพเลย แถมยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันเหมือนกับรู้ว่าฉันต้องมาอยู่อีกหลายวันอย่างนั้นแหละ เดินดูรอบๆ ห้องด้วยความตื่นตาตื่นใจเสร็จก็มานั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับกระเป๋าเสื้อผ้าที่เด็กยักษ์เตรียมมาให้เผื่อขาดอะไรจะได้ชวนเขาออกไปซื้อกันวันนี้เลย"เอาชุดอะไรมาให้พีชบ้าง""ชุดว่ายน้ำ""ตลกเก่งนะเดี๋ยวนี้""หึ เอามาจริง เผื่ออยากว่ายน้ำให้กายดู""ไม่น่าจะมีเวลาหรอก พีชให้ทุกคนทำโอที พีชก็ต้องไปอยู่ด้วย""เจ้านายน่ารักขนาดนี้ลูกน้องไม่รักยังไงไหว""หวังอะไรป่ะเนี่ย""หวังนิดหน่อย" จุ๊บ"เบาเบากันมั้ย" "..."เธอจะรู้ตัวมั้ยว่าเวลานี้หน้าแดงๆ แก้มแดงๆ ของเธอทำให้ผมอยากแกล้งขนา
