All Chapters of เมียใน(ใบ)สมรส: Chapter 21 - Chapter 30

..“ใครก็ๆ ได้ช่วยด้วยค่ะ!!!” เสียงของเส้นฟางตะโกนดังลั่งตัวบ้านหลังจากที่กลิ้งลงบันไดไปนั่งพับเพียบกับพื้น ต้นหยกที่กำลังเดินลงมามองดูอยู่เงียบๆ ก่อนที่พวกลูกน้องและเจินจะวิ่งเข้ามา แต่เจินกลับไม่ได้เข้าไปช่วยแต่อย่างใด ยืนกอดอกมองเส้นฟางนิ่ง มีเพียงลูกน้องของชุนเท่านั้นที่ช่วยอุ้มไปนั่งที่โซฟาห้องรับแขกของบ้าน ต้นหยกส่ายหน้าไปมาก่อนจะเดินเอากล่องเครื่องมือปฐมพยาบาลไปยังบ้านเล็ก “เกิดอะไรขึ้น?”“เฮียไปดูเองเลยค่ะ” ชุนที่กำลังจะวิ่งไปที่บ้านใหญ่หยุดถามต้นหยกที่เดินสวนทางมา แต่ต้นหยกก็ไม่อยากจะพูดอะไรมากนักเพราะไม่รู้จะพูดบอกยังไงดี กลัวจะโดนหาว่าเธอใส่ร้ายจึงบอกให้ชุนไปดูด้วยตาของตัวเอง ชุนขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ซักไซ้ถามต่อ เขารีบเดินเข้าไป บ้านใหญ่ทันที ต้นหยกเองก็ไม่ได้สนใจเดินเข้าบ้านเล็กไปเช่นกัน “คุณหยกคะ เด็กคนนั้นฟื้นแล้วค่ะ”“อือ...ขอบใจนะ” อาลี่เดินออกจากห้องมาพอดีเพื่อที่จะไปเอ

..หลังจากที่เช็คอินด้านล่างเรียบร้อยทั้งสองเดินขึ้นมายังห้องพักที่สะอาดสะอ้านหรูหราไม่เบา แต่ติดตรงที่ห้องน้ำดันเป็นกระจกนี่สิ ต้นหยกมองห้องน้ำด้วยความช็อค...ไม่ใช่ไม่เคยเห็น.. แต่ไม่คิดว่าชุนจะเลือกห้องแบบนี้ ต้นหยกมองชุนตาปริบๆ และยังคงยืนอยู่ตรงทางเข้าเช่นเดิม ชุนนั่งลงบนเตียงก่อนจะหันไปมองต้นหยกที่ทำหน้าเหลอหลา เขายกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมกับตบเตียงข้างๆ ตนและมองไปทางต้นหยก “อะ...อะไรคะ?”“มานี่สิ”“เอ่อ....” ต้นหยกส่ายหน้ารัวๆ ก่อนจะเฉมองไปทางอื่น กลัวว่าเขาจะทำอะไรเหมือนเมื่อคืน แค่คิดก็ผวาและเธอยังปวดเอวอยู่เลย ที่เธอไม่ยอมไปตามที่เขาเรียกเพราะสายตาของเขาเจ้าเล่ห์เกินกว่าจะไว้ใจได้ “กลัวอะไร? เราก็เคย...”“เฮียไม่ต้องพูดถึงได้ไหมคะ”“ทำไม? ก็เราเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้อง”“แต่หยกไม่ได้สมยอม”“แต่เธอยอมแต่งงานกับฉัน นั่นก็ถือว่ายอมแล้ว” ต้นหยกพูด

..สายน้ำจากฝักบัวไหลกระทบร่างบางเนียนผ่องเพื่อชำระร่างกาย ชำระรอยรักที่พึ่งเสร็จสมหลังจากที่โดนจู่โจมอย่างหนักหลายต่อหลายครั้ง คราวนี้ต้นหยกไม่ลืมที่จะหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำมาด้วย เพราะคนที่พาเธอมานั้นช่างเล่ห์เหลี่ยมนัก และกว่าเขาจะยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระก็ปาไปเย็นมากแล้ว ต้นหยกแอบยิ้มอยู่คนเดียวในห้องน้ำ เหมือนกับว่าเวลานี้เป็นเวลาของเขาและเธออย่างแท้จริงเมื่ออาบน้ำเสร็จก็รีบแต่งตัวด้วยชุดเสื้อผ้าชุดเดิม เพราะไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยนเลย ชุนบอกว่าจะพาไปซื้อจึงจำเป็นต้องใส่ชุดเดิมไปก่อน พอต้นหยกเดินออกมาชุนก็เดินสวนเข้าห้องน้ำไป ยังไม่วายหันมาโยกศีรษะของต้นหยกเบาๆ ด้วยรอยยิ้ม ต้นหยกขมวดคิ้วเรียวมองเขาแต่ใบหน้ายังคงเปื้อนยิ้มไม่จางทั้งสองออกมาจากโรงแรมหรูที่พักบนเกาะ เดินเลียบชายหาดไปเรื่อยๆ ลมทะเลพัดเข้ามาตลอดไม่ทำให้รู้สึกร้อนแต่ใบหน้าของต้นหยกกลับร้อนผ่าวขึ้นมาเสียอย่างนั้น เหตุเป็นเพราะชายหนุ่มคนข้างๆ เดินเนียนมากุมมือเธอไว้ ทั้งสองเดิน จับมือกันเดินบนชายหาดขาว ก่อนจะตรงไปซื้อเสื้อผ้าที่มาขาย ต้นหยกยืนเลือกเสื้อผ้าแต่ชุนกลับไม่ยอมปล่อยมือเธอเลย

..“อื้อ...เดี๋ยวก่อนสิเฮีย...อ๊ะ!” หลังจากที่ชุนให้ต้นหยกขี่หลังกลับโรงแรมมาก็ไม่ได้รอช้าหรือยอมให้เธอได้พักแต่อย่างใด เพราะเขาอดทนมามากพอแล้วตั้งแต่ออกจากโรงแรมไปนั่งกินข้าว จนไปที่ผับซ้ำยังเจอเรื่องแบบนั้นอีก...ชุนไม่ฟังเสียงคัดค้านของต้นหยกหลังจากวางเธอลงเตียงเขาก็รีบเข้าไปทาบทับร่างของเธอทันที พร้อมกับซุกไซ้ซอกคอขาวของเธอและจงใจขบเม้มแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอย่างเต็มสูบ มือข้างหนึ่งปลดกระดุมเสื้อคลุมที่เขาบังคับให้เธอใส่ด้วยตัวเองออกจนเห็นสายเดี่ยวสีขาวที่เธอใส่อยู่มือหนาไม่รอช้ารีบกอบกำเต้าตึงนั้นพร้อมกับบีบคลึงทั้งที่ยังไม่ถอดชุดออกเลยด้วยซ้ำ ต้นหยกใช้มือเล็กของเธอดันอกเขาออกเพื่อให้เขาหยุดก่อนแต่มีหรือที่ชุนจะยอม กลับใช้มือข้างที่ว่างรวบข้อมือเล็กทั้งสองไว้ด้วยมือข้างเดียวและกดมันลงกับเตียงเหนือศีรษะของเธอ เพื่อไม่ให้มาขัดขวางเขา “ฮะ..เฮียชุน...อื้มมมม...” ริมฝีปากหยักได้รูปของเขาก้มลงปิดริมฝีปากกระจับที่กำลังจะร้องห้ามเขาพร้อมกับป้อนลิ้นร้อนของตนเข้าไปพัว

..“วันนี้เป็นอะไรของมึงวะชุน ติดต้นหยกแจเลย...มึงไม่ไปทำงานธุรกิจหรอ?” เฮียตงถามขึ้นอย่างแปลกใจที่ชุนยังคงนั่งเฝ้าต้นหยกที่เข้ามาเอางานเอกสารในห้องของเฮียตงเพิ่ม และชุนก็เดินตามมาติดๆ ไปไหนทำอะไรเดินตามต้อยๆ เหมือนหมาเจอเจ้าของ ไม่ใช่ว่าเฮียตงถามแบบนั้นมันไม่ดี แต่เพราะมันแปลกตาไปเสียหน่อย จึงทำให้อดไม่ได้ที่จะถาม “ก็เดินตามเมียแล้วผิดอะไร?”“ไม่ผิด แต่มันแปลกตาพิลึกว่ะ” ชุนหันไปตอบแค่นั้นและไม่ได้หันไปสนใจ แต่กลับมาสนใจทำงานกับต้นหยกแทน เฮียตงมองต้นหยกและชุนสลับกัน บวกกับที่ต้นหยกเองก็หลบตาเขา เฮียตงจึงยกยิ้มกริ่มขึ้นมาเหมือนจะรู้สาเหตุที่ทำให้ชุนเป็นแบบนี้แล้ว “เอ้อ...เมื่อวานเห็นส่งข้อความมาว่าไปเสม็ดมึงไปกับใครหรอ?”“อะไรวะเฮีย”“อืม..ต้นหยกก็ลาไปทำธุระด้วยสินะ”“.....” ต้นหยกถึงเงียบไม่พูดตอบได้แต่มองชุนและเฮียตงเลิ่กลั่กนั่นยิ่งทำให้เฮียตงมั่นใจแน่