เมื่อคืนบุรินทร์อยู่ค้างต่อกับเธอที่คอนโดจนเกือบสว่างจึงได้กลับออกไป ถามว่าสะบักสะบอมมั้ย ตอบเลยว่า ใช่ ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ถูกเขาจับกินจนหมดเรี่ยวแรงและหลับไป อย่างว่า ตัวเขาทั้งล่ำและใหญ่ เรี่ยวแรงจึงมีมากมายไม่มีหมด ต่างจากเธอแม้ว่าจะแฮปปี้ดี๊ด๊าที่ได้กินเขาแค่ไหน แต่ก็ถูกเขาจับกินจนหมดแรงไปต่อหน้าต่อตา'มอนิ่งครับที่รัก เจอกันที่ทำงานนะกวางน้อยของพี่ จุ๊บๆ'คริมาเปิดอ่านข้อความหวานๆแล้วจึงเก็บโทรศัพท์มือถือเข้ากระเป๋าดังเดิม ไม่คิดไม่ฝันว่าเธอจะได้มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเขาขนาดนี้ แม้ว่าทุกอย่างมันพึ่งจะเริ่มต้นแต่คริมาก็พึงพอใจ"ยิ้มหวานหน้าบานมาขนาดนี้ แกมีความสุขอะไรหรอเค้ก" บุรารีทักขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทเดินเข้าตึกมา"ฉันหน้าบานหรอ" คริมาไม่ตอบแต่ก็ก็ยังอมยิ้มไว้"แหม ไม่รู้ตัวเลยว่างั้น" บุรารีแกล้งแซว"ฉันว่าฉันก็ปกตินะ""หรอย๊ะ แต่ฉันว่าพี่ฉันไม่น่าจะปกติอ่ะ เมื่อเช้าตอนตีห้าฉันกำลังจะออกไปวิ่ง พี่ฉันพึ่งกลับเข้าบ้าน นี่แกรู้ป่ะว่าพี่ฉันหายไปไหนมาพึ่งกลับเข้าบ้านมาตอนไก่โห่เนี่ย""มะ..ไม่รู้สิ สงสัยออกไปเที่ยวมามั้ง""แกไม่รู้จริงๆหรอ แต่นักสืบของฉันรายงานมาว่ารถพี่ชายฉั
Last Updated : 2024-12-06 Read more