All Chapters of ขยี้รักคู่หมั้น NC-20: Chapter 11 - Chapter 20

“พี่แอนนา”ในที่สุดจิรัชญาก็หนีหน้าคนที่ตัวเองจงใจไม่รับสายทั้งวันไม่พ้น ผู้จัดการที่เปรียบเสมือนพี่สาวแท้ ๆ นั่งกอดอกอยู่บนโซฟากลางเพนท์เฮ้าส์ ใบหน้าของหล่อนบึ้งตึง แอนนาเหลือบมองน้องเล็กน้อย ก่อนจะหันหน้าไปทางอื่นด้วยความโกรธครั้งนี้เธอโกรธน้องจีจริง ๆ“จีขอโทษนะคะ”ร่างบอบบางขยับเข้าไปโอบกอดร่างที่สูงใหญ่กว่าตัวเองอย่างลุแก่โทษ แอนนาเป็นผู้หญิงข้ามเพศที่แปลงเพศแล้ว แต่เพราะโครงร่างใหญ่แบบผู้ชายมาตั้งแต่กำเนิด ทำให้เธอตัวสูงและหนากว่าจิรัชญาพอสมควรแต่ตอนนี้พี่สาวตัวโตกำลังน้อยใจน้องสาวตัวเล็กมาก ๆ น้อยใจจนไม่ยอมหันมาคุยด้วยเลย จิรัชญาเลยต้องงัดลูกอ้อนที่มีออกมาใช้ทั้งหมด“พี่แอนนาขา พี่แอนนาคนสวย”“ไม่ต้องมาทำเสียงแบบนั้นเลยค่ะ ครั้งนี้พี่โกรธน้องจีจริง ๆ”“แต่จีมีเหตุผลนะคะ” หญิงสาวแย้งเสียงอ่อย “จีแค่ไปหาตัวต้นเรื่องที่ปล่อยคลิปมา...”แอนนาหันขวับ เธอรีบสำรวจร่างกายน้องว่ามีตรงไหนบุบสลายหรือเปล่า พอเห็นว่าทุกอย่างปกติดีก็โล่งใจ“พี่แอนนาเป็นห่วงจีเหรอคะ”“ไม่ห่วงหรอกค่ะ น้องจีเก่งออกขนาดนั้น” ประชดไปหนึ่งที ก่อนจะเชิดหน้าไปอีกทางเพราะไม่ยอมหายงอนง่าย ๆ“เพื่อนเก่าจีเป็นคนปล่อยคล

ส่งคุณกุสุมาที่บ้านย่านชานเมืองเรียบร้อย ศาสตราจารย์กฤตินก็เดินทางไปงานแต่งงานของเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยที่พัทยาต่อ งานมงคลเต็มไปด้วยความชื่นมื่นสนุกสนานอย่างที่ควรเป็น แต่คนที่มีเรื่องให้ต้องคิดแบบกฤตินกลับไม่สนุกเหมือนคนอื่น เขาขอตัวกลับหลังจากพิธีการสำคัญเสร็จสิ้นหมดแล้ว เจ้าบ่าวเจ้าสาวเห็นสีหน้าที่ไม่ค่อยสดชื่นก็ยอมปล่อยให้กลับก่อนแต่โดยดีกฤตินไม่อยากขับรถกลับกรุงเทพฯ ตอนกลางคืน และช่วงนี้โรงแรมส่วนมากก็ไม่มีห้องว่าง เขาจึงยอมจ่ายเงินหลักหมื่นเพื่อนอนโรงแรมห้าดาวแค่คืนเดียวขึ้นมาถึงห้องพักร่างสูงใหญ่ก็ทิ้งตัวบนโซฟาด้วยความเหนื่อยล้า ข้อดีของโรงแรมห้าดาวคือความเป็นส่วนตัว ห้องพักขนาดใหญ่ และเลานจ์หรูเฉพาะแขกวีไอพีที่ตั้งใจว่าจะออกไปใช้บริการในคืนนี้ภายนอกเหมือนไม่รู้สึกอะไร แต่กฤตินยอมรับว่าเขาไม่ได้ยินดีกับการหมั้นในครั้งนี้เลยสักนิด รวมถึงการพบเจอกับว่าที่คู่หมั้นครั้งแรกพรุ่งนี้ด้วยเจ้าสัวจรินทร์เป็นคนกว้างขวาง หลานสาวเพียงคนเดียวคงถูกพูดถึงในสื่อไม่น้อย แต่กฤตินไม่แม้แต่จะค้นหาชื่อหรือหน้าตาของเธอด้วยซ้ำ เขาไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็นว่าผู้หญิงที่ต้องหมั้นหมายด้วยคือใครยังไงพรุ่ง

“ขา คนดี” กฤตินตอบรับเสียงหวาน “หนูอยากได้อะไรนะคะ? บอกเฮียอีกครั้งได้ไหมคะคนสวย”คำพูดหวาน ๆ ของเขาทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นรัวเพราะความตื่นเต้น ไม่ยักรู้มาก่อนว่าตัวเองชอบผู้ชายพูดคะขาแบบนี้ หรือเพราะคนที่พูดคือคนตรงหน้า เสียงนุ่มทุ้ม ดวงตาแพรวพราว รูปร่างหนากำยำ รอยสักน่าค้นหา และกลิ่นกายเซ็กซี่เย้ายวน เพราะเป็นเขา เธอถึงได้ชื่นชอบเสน่ห์ของเขามีมากมายกว่าใครที่เคยพบเจอ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงอ่อนระทวยทำอะไรไม่ถูกไปแล้ว แต่จิรัชญาก็คือจิรัชญา เธอคือนางร้ายเบอร์หนึ่งของวงการมายา เล่ห์เหลี่ยมมารยาของเธอมีมากพอ ๆ กับฝีมือการแสดง ถึงหัวใจเจ้ากรรมจะสั่นไหวแค่ไหน แต่เธอจะไม่ยอมให้เขาควบคุมเกมนี้เพียงคนเดียวเด็ดขาดนางร้ายสาวใช้ปลายเล็บกรีดลงบนแผ่นอกแน่น ๆ ตรงหน้า ไล่ต่ำลงไปจนถึงขอบอันเดอร์แวร์สีเข้ม ก่อนจะช้อนดวงตาคู่สวยขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลา เขาไม่ใช่ผู้ชายที่หล่อที่สุดที่เธอเคยเจอมา แต่สาบานได้ว่าเขาคือผู้ชายที่มีเสน่ห์ที่สุดในชีวิต ดวงตาชั้นเดียวคมกริบคู่นั้นคืออาวุธที่ร้ายกาจของเขา“เฮียไม่อยากดื่มไวน์บนตัวจีเหรอคะ อร่อยนะ” เธอถามกลับเสียงหวาน ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้กฤตินมากกว่าเดิม กระซิบข้า

♪ ♪ ♫ ♪ ♪“อื้อ”มือถือเครื่องหรูที่ส่งเสียงกรีดร้องระงมไปทัั่วห้อง ปลุกให้คนที่เพิ่งได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงจำใจต้องลืมตาตื่น ดวงตาคู่สวยปรือปรอยอย่างเกียจคร้าน มือเรียวควานหามือถือส่วนตัวสักพักกว่าจะเจอว่ามันตกอยู่ข้างเตียง“อู้ยย” แต่พอจะลุกไปหยิบมือถือเจ้าปัญหา ความปวดร้าวทั่วทั้งกายก็ทำให้ร่างระหงหยุดชะงัก “อย่างกับโดนหมาฟัดมา”นางร้ายสาวกัดฟันพาสังขารที่ย่ำแย่ไปหยิบโทรศัพท์ เพราะมันเอาแต่กรีดร้องซ้ำ ๆ ไม่หยุด ไม่รู้เลยว่าเจ้าของอย่างเธอมีสภาพปางตายแค่ไหนในที่สุดก็ได้มือถือมาครอบครอง ไม่ผิดจากที่คิดเท่าไหร่ เธอพอจะเดาได้อยู่แล้วว่าใครเป็นคนโทรมา‘คุณปู่’“ค่ะ”(หลานอยู่ที่ไหน)“เพนท์เฮ้าส์ค่ะ” เธอกวาดตามองห้องที่ไม่ค่อยคุ้นตาก่อนจะตอบไปแบบนั้น(อย่าโกหก ปู่รู้ว่าหลานไม่ได้อยู่ที่เพนท์เฮ้าส์)“ถ้าคุณปู่ส่งคนมาเฝ้าจีขนาดนี้แล้วจะถามจีอีกทำไมล่ะคะ”(จิรัชญา) เสียงของปลายสายเข้มขึ้น (ปู่ไม่ได้ส่งคนไปเฝ้าหลาน แต่แอนนาบอกว่าหลานไม่ได้กลับเพนท์เฮ้าส์ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว)“จีอยู่ที่โรงแรมค่ะ เบื่อ ก็เลยมาเปลี่ยนที่นอน”(ไม่ใช่ว่าจงใจหนีนัดวันนี้หรอกนะ)“จีหนีปู่ได้เหรอคะ?” เธอถามกลับเสียงป

“ไอ้!”มือเรียวง้างขึ้นสูง หมายจะฟาดใบหน้าเจ้าเล่ห์น่าหมั่นไส้นั่นให้หายช้ำใจ แต่คนที่ถูกตบไปแล้วหนึ่งครั้งรู้ทัน กฤตินจับแขนเรียวไว้ได้ก่อนจะถูกฝ่ามือหนัก ๆ ฟาดลงมาเห็นตัวบาง ๆ แบบนี้แต่หนูจีมือหนักมาก“นายมันชั่ว!”จิรัชญาสะบัดแขนออกด้วยท่าทีรังเกียจ ฟันขาวกัดริมฝีปากตัวเองเต็มแรงจนมีเลือดซึมออกมา กฤตินรู้สึกไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ เพราะอยากให้กลีบปากคู่นั้นบวมเจ่อด้วยฝีมือของเขาคนเดียว“เสียใจเหรอ? เมื่อคืนคุณชอบมันจะตาย” เอ่ยถามพลางโน้มตัวเข้าไปใกล้จนคนตัวบางไร้ทางหลีกหนี“ไปให้พ้น!”“เมื่อคืนไม่เห็นพูดแบบนี้”ถึงจะพูดยั่วโมโหแบบนั้น แต่กฤตินก็ยอมถอยห่างแต่โดยดี เขาสวมแว่น จัดผมให้กลับมาเป็นทรงเดิม ใบหน้าเจ้าเล่ห์ถูกปรกคลุมด้วยเส้นผมสีเข้มจนมิดชิดเขาเดินกลับไปที่รถ เปิดประตูออก ก่อนจะหันมาบอกหนูจีด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ“ขยับรถเถอะครับ เรากำลังจะสาย ปล่อยให้ผู้ใหญ่รอนานไม่ดีนะ”“ฉันไม่เข้าไป และฉันก็จะไม่มีวันหมั้นกับนาย”“ถ้าให้เดา คุณน่าจะขัดเจ้าสัวไม่ได้นะ” ศาสตราจารย์หนุ่มมั่นใจว่าตัวเองเดาถูก เพราะสีหน้าของหนูจีบอกทุกอย่างชัดเจน “ก็แค่หมั้น คุณเองก็ถูกใจผมไม่ใช่เหรอ? จะดื้อดึงไม่ห