บททั้งหมดของ ซูเปอร์มาร์เก็ตวิเศษพาชาติรุ่งเรือง: บทที่ 11 - บทที่ 20

แล้วเขาก็กลับมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความยินดี “ขอบคุณคุณหนูที่ช่วยเหลือ ยาพอใช้ได้ระยะหนึ่งแล้ว แต่ต่อไปก็ยังต้องการอีก ยิ่งมากยิ่งดี ไม่ทราบว่าเงินพอไหม?”“พอแล้วๆ แต่ยังไม่ได้แลกเปลี่ยนเสร็จ แต่ก็เป็นของโบราณ ราคาก็ต้องดี ไม่ต้องห่วง ยาเหล่านี้ ให้คนไปตรวจสอบดูว่าขาดอะไร แล้วก็ส่งรายการมาให้ฉัน”กู้ซีซีโบกมือ แล้วก็ชี้ให้เขากินก๋วยเตี๋ยวเสินชิงเยี่ยนโค้งหัวเล็กน้อยก่อนจะนั่งลง ห้านาทีก็กินเสร็จแล้ว เห็นไข่ดาวห้าฟองที่ก้นชาม ก็เงยหน้ามองกู้ซีซีมีและแสงสว่างในดวงตาใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความซาบซึ้ง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ก้มหน้ากินก๋วยเตี๋ยวต่ออย่างรวดเร็วกู้ซีซีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาดูเหมือนสุนัขพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวใหญ่ ที่สวมเสื้อคลุมของมนุษย์ ดวงตาที่เปียกโชก น่าสงสารจัง เธออยากจะทำไข่ดาวเพิ่มอีกห้าฟองให้เขาเลยแต่ไข่กินเยอะเกินไปจะทำให้เป็นพิษจากโปรตีน เลยไม่เอาดีกว่ากู้ซีซีรีบดึงสติกลับมา “ทางคุณนั้นประสบภัยแล้ง น้ำยังพอใช้ไหม? ถ้าไม่พอ ฉันก็สามารถช่วยซื้อน้ำได้ แต่มีเงื่อนไข”กู้ซีซีพูดคุยเรื่องสำคัญหลังจากที่เขาทานเสร็จแล้วเสินชิงเยี่ยนลุลุกขึ้นมาด้วยการพองแขนเสื

“ศาสตราจารย์วางภาควิชาประวัติศาสตร์มหาวิทยาลัย C กับพ่อผม...เป็นเพื่อนกัน ทางศาสตราจารย์วางมีเข็มกลัดประดับศีรษะแบบเดียวกับที่ผมเคยให้คุณเห็น!” เฉินอวี่ชี้แจงรักกันเกลียดกันมาหลายปี ถือว่าเป็นเพื่อนกันก็ได้มั้ง?กู้ซีซีจึงตอบอย่างชัดเจนว่า “ศาสตราจารย์วางเป็น...อาจารย์เก่าของฉัน!”เคยเรียนกับอาจารย์ก็ถือว่าเป็นอาจารย์ของฉันแล้วละนะทั้งสองต่างพูดติดๆ ขัดๆ เฉินอวี่แสดงว่าเข้าใจแล้ว “มาพูดเรื่องสำคัญกัน กิ๊บติดผมกับเข็มกลัดประดับศีรษะของคุณถูกผู้เชี่ยวชาญทุกคนรับรองว่าเป็นของโบราณสมัยราชวงศ์ถังที่ยังคงสภาพสมบูรณ์อยู่!”“คือราชวงศ์ถังที่อยู่ก่อนราชวงศ์หยู่นะ ไม่ใช่ราชวงศ์ถังหลัง! ราชวงศ์หยู่คุณรู้จักไหม? คือราชวงศ์ก่อนราชวงศ์ซาง เพิ่งได้รับการยืนยันว่ามีอยู่จริงไม่นานมานี้เอง แต่ของคุณยิ่งน่าตกใจไปอีก ดังนั้นถ้าของอื่นๆในบ้านคุณเป็นของสมัยนั้นด้วยล่ะ นั่นคือมีค่ามหาศาลเลยนะ!”อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูมีความสุขสุดๆ ราวกับว่าตัวเองจะเป็นคนรวยขึ้นมาการเป็นคนไม่รู้เรื่องประวัติศาสตร์ กู้ซีซีเธอก็รู้ดีว่า ราชวงศ์หยู่ที่อยู่ก่อนราชวงศ์ซางได้รับการยอมรับจากนานาชาติว่ามีอยู่จริงเมื่

เสียงตอบรับที่ใสแจ๋ว ทำให้กู้ซีซีสะดุ้ง：【คุณนี่ไม่ใช่เสินชิงเยี่ยน แล้วคุณรู้ได้ยังไง แล้วคุณก็ไม่มีตา คุณจะมองเห็นได้ยังไง】【ตาของคุณก็คือตาของฉัน】กู้ซีซี：……เธอเลือกที่จะไม่สนใจระบบ ใช้เวลาว่างคัดเลือกประวัติที่สมัครงานที่ถูกใจสิบคน ตอบคำถามต่างๆของพวกเขา แล้วส่งคำเชิญสัมภาษณ์ไปส่วนที่เหลือ เยอะเกินไป เธอขี้เกียจดูทีละคนกำหนดวันสัมภาษณ์ไว้สามวันข้างหน้า มาหาเธอที่ซูเปอร์มาร์เก็ตได้เลยส่งเสร็จแล้วเธอก็ออกจากแอป ขึ้นไปนอนต่อส่วนอีกด้านหนึ่งของเมือง เด็กผู้หญิงที่เพิ่งจบการศึกษาคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่ที่ทางออกสถานีรถไฟฟ้า คอยรีเฟรชหน้าจอ ดวงตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและหมดหนทางเธอเรียนต่อระดับปวส.ในเขตนั้น เพิ่งเรียนจบกลับบ้านเมื่อไม่กี่วันก่อน ก็พบว่าบ้านตัวเองคึกคักมาก พอถามถึงก็รู้ว่า เธอจะต้องแต่งงานแล้ว!!!ครอบครัวเคยพูดถึงเรื่องให้เธอแต่งงานหลังเรียนจบ เพื่อเอาสินสอดมาให้น้องชายแต่งงาน แต่เธอก็คิดว่าเป็นแค่การพูดเล่น ปกติครอบครัวก็ดูแลเธอดีแต่ไม่นึกว่า...เธอเถียง ต่อต้าน ถูกแม่ล็อกไว้ในบ้าน สุดท้ายก็เป็นแฟนของน้องชายที่ช่วยปล่อยเธอออกมา เธอไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาเลย มีแค

ดังนั้นภาพเขียนสองภาพก็คือ 150 ล้าน เธอไม่กล้าหัวเราะ กลัวว่าคนอื่นจะเห็นว่าเธอไม่เคยเห็นเงินมาก่อนเข็มกลัดและเข็มกลัดประดับศีรษะมีสี่ชิ้น ชิ้นละ 6.4 ล้าน หักเงินที่ให้ไปแล้ว สี่ชิ้นก็คือ 24.6 ล้าน โถและกระถางมีสามชิ้น ราคา 30 ล้าน 16 ล้านและ 14 ล้านโถขนาดเล็กที่สุดแพงที่สุด นี่เป็นสิ่งที่กู้ซีซีคาดไม่ถึง เธอเรียนรู้แค่พื้นฐาน ยังไม่รู้จักการประเมินราคา เลยดูไม่ออกสุดท้าย ท่านเฉินต้องจ่าย 150 ล้าน + 24.6 ล้าน + 30 ล้าน + 16 ล้าน + 14 ล้าน = 234.6 ล้านแค่ไม่กี่ชิ้น ก็หลายร้อยล้านแล้ว กู้ซีซีคิดว่า รวมของที่เหลือ ต้องเกินพันล้านแน่ๆ เพราะมีภาพเขียนอีก 8 ภาพเธอสงบสติอารมณ์ แต่ก็รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยทุกคนรอให้เธอพยักหน้า ก่อนจะไปตามคนมาส่งสัญญา จัดการโอนเงิน กู้ซีซีหยิบเลขบัญชีธนาคารของรัฐออกมา ใช้สำหรับเก็บเงินช่วยเหลือภัยพิบัติของเสินชิงเยี่ยน จะได้คำนวณง่ายๆขณะที่ทุกคนกำลังยุ่งอยู่ คนของท่านซูก็มาถึง สัญญา หลักฐาน และสัญญาต่างๆ ก็มาถึง กู้ซีซีตรวจสอบ แล้วก็เซ็นชื่อแค่ช่วงเช้า กู้ซีซีก็เซ็นชื่อรับเงินจนมือชา เวลาผ่านไปชั่วโมงกว่า ข้อความจากธนาคารแจ้งว่าเงินเข้าบัญชีแล้ว

……กู้ซีซีเดินไปเช็ดน้ำตา คิดถึงเรื่องที่ป้าหวังกับลุงหวังพูด เธออยากจะไปหาพ่อมาก แต่...ถ้าพวกเขารู้ว่าเธอรู้อยู่แล้ว คงจะยิ่งเสียใจทำไมโลกนี้ถึงมีโรคที่รักษาไม่หาย...อ้อ ระบบ สามพันโลก ต้องมีสักโลกหนึ่งที่รักษาได้แน่ ถึงแม้สามพันโลกจะรักษาไม่ได้ แต่ระบบล่ะ?เธอพร้อมจะจ่ายอะไรก็ได้【มีโอกาส ทำการค้าในมิติราชวงศ์ต้าหวงอีก 6 ครั้ง สามารถเปิดมิติใหม่ได้ โลกดั้งเดิม อาจจะมีสมุนไพรวิเศษ มิติที่สามที่เปิดได้ คือโลกที่มีเทคโนโลยีล้ำหน้าโลกเราหลายร้อยปี อาจจะรักษามะเร็งตับอ่อนได้แล้ว】【ระบบเป็นระบบที่เพาะบ่มแม่ค้าที่ทำการค้าข้ามมิติ ไม่มียาวิเศษ และไม่สามารถแทรกแซงกฎธรรมชาติของโลกได้】ระบบและกู้ซีซีพูดพร้อมกัน ตอบคำถามของเธอกู้ซีซีหยุดร้องไห้ได้ทันที แค่มีความหวังก็พอแล้ว แล้วทั้งสองโลกนี้ ก็ดูมีความหวังมาก!อ้อ ยังมีโลกของเสินชิงเยี่ยน โลกของเขาสามารถนำตำรายาหายากออกมาได้มากมาย การแพทย์อาจจะพัฒนาไปไกลกว่าโลกของเราแล้ว ก็ลองดูได้เธอเช็ดน้ำตา อารมณ์ก็ผ่อนคลายลงครึ่งหนึ่ง ลุงหวังกับป้าหวังก็เดินตามมา กู้ซีซีไม่รอให้พวกเขาปลอบ ก็ยิ้มออกมา“ฉันไม่เป็นไร ฉันจะไม่ถามพวกเขา พวกเขาไม่อยาก