บททั้งหมดของ The Doctor Series 1: My New Life is You: บทที่ 41 - บทที่ 50

DestinyAng tadhana ay hindi lang basta inilalarawan ng kapalaran, kundi hinuhubog ng mga desisyong ginagawa natin bawat araw. It's parang isang ilog—maaari kang sumabay sa agos, pero nasa iyong mga kamay kung saan mo ito padadaluyin.📿MARIKAH SYCHELLETuwing araw talaga ng kapaskuhan ay damang-dama ang katahimikan at kapayapaan ng kapaligiran. Dala na rin siguro na ang araw na ito ay para sa mga bata na siyang magbabahay-bahay na upang magmano sa kanilang mga Ninong at Ninang. Samantalang tayong mga nasa tamang edad na ay puyat sa nadaang gabi ng selebrasyon. Masasabi ko na isa ito sa napakaganda kong gising, kahit na kanina ay gumising ako upang magdasal ay bumalik muli ako sa higaan at natulog pa. Alas otso na ng umaga at kailangan ko na maghanda. Siguradong hinihintay na ako ng mga bata sa bahay ampunan. Ganado akong bumangon at masayang hinawi ang dim curtain nitong aking silid. Napapikit pa ako dahil nasa direksyon ko ngayon ang sikat ng araw. Kahit na nakasara ang bintana ay

MineAng totoong para sa'yo, kahit pakawalan mo, babalik at mananatili ito. Pero ang hindi kailanman naging iyo, kahit ipaglaban mo, lalayo at mawawala.👨‍⚕️HIDEO ADONISNasa HC Medical City ako ngayon na lubos na kinagulat ng mga Doctor, Nurses, and Staff dahil nakasanayan na nilang hindi ako nakikita sa buong Disyembre. Ang mga reaksyon nila kanina ay alam mo, nakakita ng isang patay na muling nabuhay mula sa hukay. Next year nga ay palalagyan ko na ng Christmas decorations ang buong Surgery Department. Buong akala ko kapag nandito ako at nagpaka busy sa pag-rounds ng mga pasyente sa ICU ay mababawasan ang pagka-miss ko sa kanya. Pero hindi, dahil nasanay na pala akong lagi siyang chini-check sa Nurse station.Kahapon kasi pag-uwi ko mula sa paghatid sa kanya sa terminal ay natulog lamang ako hanggang gabi. Umalis sila Athena at Dok Ivo dahil may dadaluhan daw silang Christmas party. Alam ko naman na tahimik na talaga sa mansyon kahit na nandoon si Marikah pero iba ang katahimik s

FateAng kapalaran ay parang isang ilog na bumabaybay sa gitna ng kabundukan at sa bawat liko, may mga hadlang at agos na susubok sa iyong lakas. Minsan, aakalain mong hindi ka na makakausad dahil sa mga batong humaharang sa iyong landas, ngunit ang tubig ay hindi natitinag at patuloy itong dumadaloy, humuhubog sa bawat batong kanyang nadadaanan, hanggang sa ito'y maging makinis. Ganyan din ang buhay at ang bawat pagsubok ay humuhubog sa iyong pagkatao. At kung magpapatuloy ka, darating ka rin sa dagat ng iyong mga pangarap, kung saan ang kalayaan at kapayapaan ay naghihintay.📿MARIKAH SYCHELLEPagtapos kong tumulong sa paghihiwa ng mga sangkap para sa pagluluto ng mga ihahanda sa pagsalubong ng bagong taon. Umakyat na muna ako rito sa aking silid. Kinuha ko sa drawer ko ang mga diyaryo kung saan may mga tula at mensahe ng aking Irog mula sa Business page. Binuklat ko ang journal notebook ko. Inipon ko muna sila, balak ko na gupitin ang parte na may mga tula at mensahe niya para id

⚠️ Trigger Warning: Death, Grief, and LossThis part contains themes of death, grief, and loss, which may be distressing to some readers. It explores emotional hardships, mourning, and the impact of loss. Just so that you know, you should use the reader discretion.GriefAng pagdadalamhati ay parang alon sa dagat. Minsan banayad at rumaragasa. Maaari kang malunod sa sakit, ngunit sa paglipas ng panahon, matututunan mong lumangoy kasabay nito.👨‍⚕️HIDEO ADONISParis, FrancePagtapos mag-breakfast ay nagpasya ako na makapagpahinga na muna sapagkat hinihila talaga ako ng anak. Gawa na rin na iba ang time zone ng Paris. Nang makapagpaalam sa kanila ay ako na ang mag-isang umakyat. Sabi kasi ni Tita Synchia naipahanda ang silid na gagamitin ko. Habang paakyat ay hindi ko muli maiwasan na iikot ang aking paningin muli sa kabuuan nitong mansion. Humahanga ako sa Interior design nito maging Architectural structures. French Grand Duke and Duchess ng Victorian Era ang ancestors nila Sychelle

TruthAng katotohanan sa pag-ibig ay parang isang ilog, maaari mong pigilan ang agos nito. Ngunit hindi mo kailanman mapipigil ang dagat na kanyang patutunguhan.👨‍⚕️HIDEO ADONISNasa SCTEX na kami at patuloy pa rin ako na nakikinig sa mga baon niyang kwento sa loob ng sampung araw. Hanggang ngayon ay hanga pa rin ako sa way of living nila sa kanilang tahanan. Kahit walanh telebisyon o cellphone na siyang hindi rin magagamit sapagkat walang signal sa mismong compound nila.Pero sa mga karatig naman ay nakakasagap kahit papaano. Hindi pa raw kasi napapatayuan ng satellite tower ang ilang bahagi ng kanilang Isla. Mas pabor na raw sila rito sapagkat gusto nila na ang mga turistang magtutungo sa naturang lugar ay hindi muna maranasan na humawak ng cellphone upang mas maappreciate ang bawat bahagi ng beach at ang mga tourist spots nito lalo na ang simbahan. Pagbabasa ng libro ang kanyang naging libangan. Kahit halos lahat ng tao ngayon ay may gadgets na o mga social media upang maging li